Klimaataflaten-handel doorlichten, steun onderzoek!

Foto van Omrin vuilverbrander bij Waddenzee: Afvalverbranding leverde in 2016 na wind-energie de meeste ‘duurzame’ energie, ongeveer 1 procent van de Nederlandse energie-behoefte.

Hoe berekenen windmolenaars de door hun geadverteerde CO2-besparing, zoals Windplan Blauw en Windpark Fryslan in het IJsselmeer? Zijn dat op papier vermeden emissies/zonden, of kun je dat werkelijk meten? De Klimaatindustrie verkoopt ons Aflaten voor een CO2-schuld, maar helpen die ook?

Afgelopen week kon je hier al lezen over de Reformatie met Johannes Calvijn, en Maarten Luther zijn 500 jaar oude strijd tegen aflatenhandel.Dat was het religieus-filosofische deel: nu gaan we door op het technische deel. De moderne CO2-Aflaten en hoe deze compensatie van klimaatzonde in elkaar steekt.

Interessante Tijden is de Maarten Luther bij klimaataflaten

Deel 1: Klimaatlusten
Naar analogie met de aflaten-handel van de Katholieke kerk (stijg je bij God in achting, als je de Paus smeergeld voor je zonden betaalt) stellen we dan:

  • Papieren emissies en theoretische besparingen- die miljarden euro’s subsidie kosten- veranderen geen miljardste graad aan het klimaat. Is de Klimaat-corporatocratie dus enkel bezig met het compenseren van ‘een gevoel’, of gebeurt er ook echt iets met dat klimaat?

Je ziet claims, dat men wel tonnen CO2 ‘vermijdt’, of dat nu bij windturbines is of bij een vliegtuig-vlucht die met bomen ‘gecompenseerd’ zou zijn. Maar hoe weten ze dat? Moffelen ze geen bonnetjes weg? Zijn die claims op metingen gebaseerd of op meningen?

Dit is wat Anne de Groot van Windpark Fryslan beweert over CO2-besparing, maar rekent hij de inpassing in het energie-systeem wel mee? Nee, waarschijnlijk…

Deel 2 Klimaatlasten
Haar andere tak, de Klimaatschuld-industrie van beleidsverkopers als RIVM en Planbureau voor de Leefomgeving, Wageningen UR en diverse bureaus als Ecofys en CE Delft, die plakken op al onze levens en levenswijzen nu een CO2-schuld. Maar weinigen keken tot nu toe: zijn dat dan papieren schulden of kun je ze ook meten?

Dus: hoe berekenen beleidsverkopers als RIVM, CBS, Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) en Wageningen UR de CO2-last van landbouw, voedsel, vlees en alles dat men bij de Milieubeweging als ‘zonde’ bestempelt? Waar zijn de bonnetjes?

Want die instituten leveren weer de munitie waarmee bedrijven als ASR Bank de boer op gaan.

ASR Bank, de Leugenbank

Nu lijken die CO2-winsten en lasten nog vrijblijvend. Maar een Facebook-vriendin van mij moest al verplicht een CO2-schuld betalen bij de overtocht naar Ameland. We zagen het ook al bij de wisselende CO2-compensatie die men rekent bij het planten van een hectare compensatie-bos, zoals door Greenseat en Treesforall.

De opgegeven vastgelegde CO2 kan met een factor 10 uiteen lopen.

Het opstoken van afval heet ‘duurzame’ energie

Voorbeeldje: Gesjoemel met CO2-productie per KWh door Ecofys, in opdracht Wereld Natuur Fonds
In de Internationale Media lekt nu eindelijk door wat ik al jaren schrijf: dat Duitsland met al haar windturbines juist helemaal geen CO2-besparingskampioen is, gemeten in CO2 per opgewekte KWh energie.

Terwijl de Duitsers tot 2025 een geschatte 500 miljard euro spendeerden om op papier ‘groen’ te heten. Wanneer je – zoals de Amerikanen deden- je steenkoolcentrales door schaliegas-centrales vervangt, dan haal je meer CO2-reductie per hoofd van de bevolking, dan bij het TOEvoegen van windturbines met hun wiebelstroom.

Bruinkool Tagebau Hambach

Regelmatig stuit je dan op gesjoemel, als milieuclubs en onderzoeksbureaus de pijnlijke waarheid ‘duurzaam is in-efficient’ verhullen willen. Hier een voorbeeld, van wat je kunt verwachten.

Je kunt de inefficientie van windturbines als brandstof-bespaarder bijvoorbeeld zien in het Climate Score Cards- onderzoek dat Ecofys deed voor Allianz en het Wereld Natuur Fonds in 2009. Zie hieronder de gerapporteerde emissies van Duitse elektriciteits-opwekking:

emissie-intensiteit Duitse stroom in 2009

En dan die van Frankrijk daar onder. Ecofys (Niklas Hohne, werkt ook mee aan IPCC) deed vervolgens aan creatieve waarheidspresentatie: ze rekenden kernstroom-land Frankrijk vervolgens 350 gram CO2/kWh toe:

Frankrijk, als je alle kernstroom omrekent in met gas geproduceerde stroom

Maar in de kleine lettertjes zie je dat die keuze dankzij de ideologie van het Wereld Natuur Fonds gebeurde; Kernenergie mocht niet meewegen:

Alleen als we valsspelen kunnen we Duitsland gunstig afschilderen en Frankrijk niet

Om de emissies van Frankrijk op te krikken, deden ze dus of alle kernstroom eigenlijk met aardgas was opgewekt. De klimaat-activisten van Wereld Natuur Fonds willen dus de waarheid niet zien: dat je met kernenergie WEL en met windturbines GEEN efficiente stroom-voorziening krijgt die fossiele brandstof per kWh uitspaart.

De reactor van NRG in Petten

Windturbine-kampioen Duitsland heeft 1 van de hoogste CO2-producties per kWh opgewekte energie van Europa (497 g/Kwh),

Terwijl kernstroom-land Frankrijk veel gunstiger scoort (86 g CO2/ kWh).

En dat was nog voor de Duitse Atom-ausstieg van 2011, het sluiten van 8 kerncentrales uit Merkel haar electorale angst voor de Groenen.

Met de toevloed van de wiebelstroom van zon en wind wordt het totale energiesysteem steeds inefficiënter. Die inefficientie leidt tot hogere emissies, (relatief) meer gebruik van fossiele brandstof bij groeiend aandeel duurzame wiebel-stroom.

Hoeveel dat is, lijkt een hamvraag: Die afnemende efficiëntie dien je in de emissies van windturbines te verrekenen, want ze zijn de oorzaak ervan.

Nu gebeurt dat niet. Zoals men ook 0 emissie voor biodiesel rekent: terwijl je voor een hectare koolzaad voor veevoer dan bij Blonk Consulting wel 1086 kilo CO2 krijgt toegerekend, rekenen ze die emissie niet mee voor een hectare biodiesel-koolzaad. De politieke willekeur bij CO2-lusten en lasten lijkt dus te overheersen.

Maar hoe zit die willekeur verpakt bij officiele instuten als PBL, CBS?

Bron: Emissieregistratie.nl Emissies van industrie en energie niet gedaald sinds de jaren ’90 ondanks miljarden subsidies ‘verduurzaming’

Tulpenmanie 2.0: Nederland redt het wereldklimaat met windmolens en klompen
Ook in Nederland gaat die CO2-productie juist OMHOOG in de energie-sector, terwijl het windturbine-vermogen sterk groeit (zie tabel  boven, en figuur hieronder). Zie bladzijde 69 van het RIVM-verslag van de emissies van Nederland in 2018:

RIVM 2018: Ondanks alle miljarden-subsidies stijgen de emissies van de energie-industrie

Tegelijk zie je bij cijfers van het CBS dat de hoeveelheid geproduceerde windenergie in Nederland van 2007 tot 2017 verdrievoudigde, van 3,16 naar 9,64 miljard KWh. Dus bij verdrievoudiging van het wind-vermogen zien we geen vervanging van fossiele brandstof optreden, en dus geen vermeden CO2-emissies.

Of het moet zijn dat de groei in wind-vermogen een groei in energie-verbruik niet bijbeent.

Bron CBS

Het CBS-rapport Hernieuwbare Energie in Nederland (2016) meldt dat het aandeel wind-energie (op land) in de energiemix steeg van 0,2 Peta-joule in 1990 naar 21,7 Peta-Joule in 2016, 29,1 Petajoule met Wind op Zee er bij.

Dus van vrijwel 0 procent naar 17,4 % van ‘hernieuwbaar’. Het totaal aandeel ‘hernieuwbaar’ bedroeg in 2016 ongeveer 5,8 procent. Dus windenergie dekte in 2016 dus 1 procent van de Nederlandse energie-behoefte.

Die 1 procent werd gedekt met 3,2 Gigawatt opgesteld windvermogen op land, met het vermogen wind op zee er bij kom je op 1,2%. Het is biomassa dat met 66 procent van alle ‘duurzaam’ het aandeel ‘groene’ energie dekt.

De koplopers bij ‘biomassa’ zijn de volgende:

  1. De Afvalverbranding in Nederland heet – na windenergie op land- de grootste leverancier van ‘duurzame’ energie, met 16% ‘duurzame’ energie. Afvalovens dekten dus ook iets minder dan 1 procent van de behoefte.
  2. Dit gevolgd door uw open haard met hout ‘Biomassa bij huishoudens’ die bij CBS aftikken op 15 procent van het totaal aandeel ‘duurzaam’. Uw open haard dekte 1 procent van de energiebehoefte.

De Open Haard is volgens CBS in 2016 die andere ‘duurzaam’ kampioen, 15 procent van alle ‘duurzaam’ opgewekte energie, ongeveer 1 procent van totaal

Tegelijk zien we ook een ander getal, namelijk de PRODUCTIE van windenergie op land in KWh

bron CBS: 8,634 miljard KWh in 2016

Die 8,634 miljard KWh = 30.045.600 x 1 miljard joule, dus 30 Petajoule.

Dat getal suggereert dat alle geproduceerde windenergie dus ook in Nederland is benut, althans op papier. De op het net gedumpte wiebelstroom werd verkocht, en afgenomen.

De vraag is echter, wanneer je ziet dat de emissies van de energie-industrie stegen: VERVANGT die windenergie een gelijk equivalent aan fossiele energie? Want daarmee adverteren al die windmolenaars.

  • Als je vermogen aan ‘duurzaam’ stijgt, en je aandeel windenergie in 10 jaar verdrievoudigt. hoe kan de emissie van de energie-sector dan tegelijk ook stijgen?
  • Dat suggereert dus dat je energie-systeem minder efficient wordt, en dus minder betrouwbaar, duurder en met een relatief hoger fossiel brandstof (backup)-verbruik.

Windplan Blauw
In dat licht wil ik dus graag de claims van windmolenaars controleren en hun nieuwe plannetjes zoals Windplan Blauw in en bij het IJsselmeer en Ketelmeer:

Klopt die claim wel?

Die windmolenaars claimen een ‘besparing van 340 duizend ton CO2 per jaar’. Waarschijnlijk rekenen ze de opbrengst van 250 MW aan wind-vermogen 1 op 1 om in vermeden fossiele brandstof. En dat gemeten in de energie-inhoud.

Maar hier zit natuurlijk de adder onder het groene gras: 250 MW wisselvallig op het elektriciteitsnet gedumpt vermogen, dat vervangt niet 1 op 1 een zelfde vermogen aan opgewekte fossiele energie. De dagen dat het niet waait moet bovendien een Backup-centrale plots bijspringen.

Iedereen weet dat ook wel, wij schreven dat al 7 jaar lang voor Climategate.nl. Het inzichtelijk maken van die berekeningen, is dan 1 van de onderzoeks-doelen aan de ‘Lusten’-kant. Slaan wij wel enige deuk in een pakje klimaatboter?

Us Mem, onze moeder, de koe met haar uiers

Daarnaast lijkt men met willekeurig gereken aan landbouw, huishoudens, via het opleggen van een ‘CO2-schuld’ dus een nieuwe vorm van belastingheffing in de steigers te zetten.

    • Maar HOE ze het doen, dat heeft bij mijn weten nog niemand helder uiteengezet.

Achter iedere sterke wind-farm staat een sterke backup

Samengevat: 3 doelen van onderzoek
Voor een diepgravender onderzoek naar het vrijmoedig gereken met CO2-schulden en opbrengsten, het doorlichten van de beleids-verkopers van Planbureau voor de Leefomgeving kun je meehelpen, het bovenhalen van de onderste steen. Je kunt mij daarbij steunen, het eindresultaat wordt een boekje en publicaties in diverse media, waaronder natuurlijk op Interessante Tijden.

– Doe daarom een duit in de collectezak via Stichting MW&B. IBAN NL04INGB 0005526038 ovv ‘Rypke’s nieuwe onderzoek’

Dan kan ik weer een maandje lekker graven, aan de slag. In ruil daarvoor krijg je munitie, zodat je in een gesprek op feestjes, of wanneer de overheid je uit naam van ‘klimaat’ een belasting wil heffen, niet met de mond vol tanden staat.

Je kunt dan antwoorden geven op de volgende 3 vragen

  • Wie berekenen al die CO2-lusten en lasten, en wie verkopen dat vervolgens aan het publiek? Dus ‘Hoe steekt de Milieumaffia in elkaar’, welke literatuur is het meest geciteerd van wie?
  • Hoe zijn ze berekend?
  • Wat zijn de ‘emissies’: zijn het meetbare emissies of papieren verzinsels?

Kortom: stel dat de duurzamen en de overheid eerlijk zouden zijn: hoe zouden de getallen er dan uitzien?

One Reply to “Klimaataflaten-handel doorlichten, steun onderzoek!”

  1. Bij windparken is er nog meer aan de hand.

    Een normaal bedrijf dat een netwerkaansluiting aanvraagt, betaalt daarvoor, soms eenmalige aansluitkosten als de aansluiting te ver van het netwerk ligt, vaste aansluitkosten op basis van het maximaal leverbare vermogen, een meettarief, milieuheffingen enzovoorts.
    Grote afnemers kunnen ook nog moeten betalen voor blindvermogen.
    Ook kunnen afspraken gemaakt zijn over piekvermogen en een minimum afname.

    Voor het zeewindpark Gemini (150x 3MW), 85km uit de kust, heeft Tennet een ‘stopcontact-op-zee’ ontwikkeld en gebouwd.
    Van de windmolens lopen kabels naar twee 400MW transformatorstations in het windpark.
    Van elke transformator gaat een 220kVac-kabel van circa 110 km lang naar de kust en wordt daar gekoppeld, via transformatoren op het 380kV hoogspanningsnet.
    Dit systeem heeft Tennet 1 miljard euro gekost, maar wat er precies wel en niet in dat bedrag zit blijft onduidelijk. Intern kan gemakkelijk met budgetten worden geschoven om kosten te maskeren.
    Dat geldt ook voor het onderhoud en afschrijving van deze installatie.
    Voor de aanleg van de zeekabels zijn zelfs speciaal daarvoor ontwikkelde en gebouwde schepen nodig.

    Verder is Tennet verantwoordelijk voor de netstabiliteit, d.w.z. Tennet koopt daarvoor regel- en reservevermogen en noodvermogen in.
    Daarmee moet Tennet het elektriciteitsnet stabiel houden (50Hz +/- 0,2Hz).
    Regionale netbeheerders dragen zorg voor een stabiele consumentenspanning: 230V +10/-15% (195 en 253Vac), hoewel een directe relatie met beide netwerken bestaat.
    Zie ook http://www.tennet.org/bedrijfsvoering/Systeemgegevens_voorbereiding/Aangeboden_regel_en_reservevermogen/index.aspx

    De kosten van zowel de ontwikkeling, aanleg en onderhoud van het ‘stopcontact-op-zee’komt via Tennet voor rekening van elke consument, MKB en grootbedrijven, waarbij de consumenten en MKB het leeuwendeel betalen.
    Bedrijven kunnen ontheffing aanvragen voor de ‘duurzame’ energiekosten op de elektriciteitsrekening als ze kunnen aantonen dat daardoor de concurrentiepositie wordt benadeeld.
    Daarnaast betaalt Tennet de kosten van de balanshandhaving en noodvermogen en belast dat ook door.

    Van het Gemini-windpark is vastgesteld dat het windpark is stilgezet bij harde wind, terwijl het prima kon leveren, waarschijnlijk wegens overcapaciteit en op last van Tennet. Ook heeft Tennet wel eens onderhoud aan hun netwerk.
    Wie dan de gederfde elektriciteitinkomsten betaalt is onbekend.
    Waar is het meetpunt van de geleverde elektriciteit? Op het transformatorstation of op de landaansluiting?
    Wie draait dus op voor de netwerkverliezen want deze is afhankelijk van meetlocatie?
    Wie betaalt de elektricteitskosten als het park stilstaat, want een windpark gebruikt ook elektriciteit om de systemen stand-by en operationeel te houden.
    M.i. kan via een WOB informatie hierover worden ingewonnen.

    Vergelijkbare projecten:
    https://www.omroepzeeland.nl/nieuws/107434/Zo-ziet-een-stopcontact-op-zee-er-uit (met twee informatieve films)
    http://www.elia.be/~/media/files/Elia/PressReleases/2017/20170413_Elia-investeert-in-stopcontact-op-Noordzee.pdf

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *