Jawohl-knikkers en Nee-zeggers bij Schoonebeek

Duitse Jawohl-knikker

Vanaf 1947 pompten Ja-Knikkers bij Schoonebeek de olie uit het Bentheimer Zandsteen op 800 meter diepte. Maar oppompen van die bijna wax-achtige dikke olie loonde in 1996 niet meer. Met nieuwe pomp-technologie is de oliewinning een jaar of acht terug toch weer hervat.

Want als ik deze Shell-presentatie zie, dan hebben ze nog maar 15 procent van de nu geschatte aanwezige olie in het Westelijk deel bovengekregen in afgelopen eeuw. Daarvan krijg je nooit 100 procent boven, maar de boodschap is wel: er is nog voor vele decennia olie te winnen.

Een olieveld dat met nieuwe techniek weer veelbelovend is

En zo werd Schoonebeek na 2006 toch weer het plaatsje waarvan we dat kennen. Een Saksisch dorp op een zandrug waaronder het grootste Onshore-olieveld van Noordwest Europa ligt.

Overal rond Schoonebeek olie-leidingen

De Ja-Knikkers gingen dus niet uit bedrijf omdat de olie ‘op’ was. Er was alleen een nieuw slimmigheidje nodig om het boven te pompen met gunstig financieel plaatje. Grondstoffen raken dus pas ‘op’, wanneer er geen slimme mensen meer geboren mogen worden met goede ideeën.

Of wanneer je teveel geld geeft aan ambtenaartjes en hun milieuclubjes met hun beperkte geestesvermogens en dito menselijkheid: Het gesubsidieerde obstructie-circuit.

Daarom noemde econoom Julian Simon onze hersens ook ‘de ultieme grondstof’. Wanneer je die grondstof op constructieve manier aanwendt, dan krijgen mensen de meest bijzondere dingen voor elkaar. Dat ze al in 1943 bedachten hoe je olie op 800 meter diepte boven krijgt, die Bataafsche Petroleum Maatschappij.

Maar voor je uit die periode allerlei associaties bovenhaalt, pas in 1947 begon de winning dus pas echt.

…hete stoom injecteren

Op de piek van de productie van het veld- bij de toen gebruikte ja-knikker-techniek- in 1957 kwamen er 25 duizend vaten olie per dag boven. Genoeg voor een kwart van de Nederlandse behoefte.

Met de nieuwe pompen die je hieronder ziet kunnen ze ook horizontaal pompen. Met de Ja-Knikkers kon je alleen verticaal pompen. Het schijnt overigens wel dat de moderne methode met horizontaal pompen veel defecten heeft, dat de olieleidingen verstopt raken of zoiets: het fijne daarvan moet ik nog uitzoeken.

Ik sprak echter een Nuchtere Drentse, wiens broer bij de NAM werkte. En die stelde dat.

…zo zien ze er van dichtbij uit

Ze injecteren nu hete stoom van 200 graden van water uit de rioolwater-zuivering van Emmen. Via die verhitting van 40 (zo warm is de olie 800 meter diep) tot 200 graden maken ze de olie dunner. Het rendement ligt zo 5 maal hoger dan wat ze met de oude Ja-Knikkers presteerden. En dan krijg je dus weer een gunstiger kosten-plaatje.

Grondstoffen zijn dus een kwestie van financieel en energetisch rendement. Dat heet in slecht Nederlands ook wel EROEI, energy return on energy invested.

De olie zit in zandsteen dat stamt uit het Krijt, dat is de geologische periode toen zwemmende dino’s in Drenthe leefden. Dus al voor de hunebedden, ver daarvoor zelfs.

Schoonebeeker wonderolie is de biomassa van toen. En het opstoken van deze biobrandstof uit 800 meter geleden is niet erg: want dat is toch al dood materiaal dat je niet als een levend bos moet kapotzagen. Je neemt weinig grond in beslag, de landbouw kan gewoon doorgaan. En toch haal je per jaar miljoenen vaten olie boven. Grondstof die je ook tot kunststof kunt verwerken.

Echt groene energie uit het Krijt van onder eigen bodem. Stel dat daar ook nog eens olie van niet bio-gene oorsprong bijkomt (zie mijn artikel), door de scheuren van diepere gesteente-lagen uit de bovenste aardmantel. Hoelang zou je dan Schoonebeek kunnen benutten?

Net over de grens bij de Duitsers

Alleen de Duitsers hebben nog de ouderwetse Ja-Knikkers, Jawohl-knikkers sollen Sie diese dan wel noemen. Ja het moet toch mogelijk zijn om Nederlands met Duits te mengen, en die taalvervuiling dan tot die zelfde hippe vooruitstrevendheid te brengen, als dat Nederlanders doen met Engelse termen. Alsof iets meer waard wordt wanneer je het in het Engels zegt.

Dat je niet alleen Communications Management and International Relations kunt studeren aan een Oer-Hollands kaas-instituut als Groningen. Maar ook ‘International-Politik und Schlappes Geleuter’. Ambtenarenstudies, zou ik het noemen in gezond Hollands.

Hoeveel studies leiden er nu al mensen op, om later de obstructie-macht te vormen van het productieve circuit? Mensen die hooggeleerd zijn in het uitvinden van problemen, in plaats van het vinden van oplossingen.

Maar we dwalen af, terug naar de olie….

De NAM heeft nieuwe Nee-zeggers, steeds 3 naast elkaar, die alleen wat op en neer wippen. Of soms vier zoals hieronder. En overal met het landschap verweven zie je de transportleidingen voor stoom, gas en olie, licht sissend alsof de natuur 1 slapend organisme is.

…soms staan er ook 4 naast elkaar

Stiekem hoopte ik dus nog echte Ja-Knikkers te vinden, maar die finden Sie einfach allein noch uber die Grenze.

Ja ik probeer even een nieuwe trend te zetten, zeg het met Duitse mengwoorden. Uiteindelijk ligt Duitsland warmpjes tegen ons aan, veel dichterbij dan het perfide Albion en haar imperialistische dependance van over de Atlantische Oceaan.

Voor lul lopen in een spijkerbroek van honderden euro’s die ze aan alle kanten kapot scheurden heet dan ‘destroyed‘-spijkerbroek. Dus doe ik dat eens met wat Duits.  Een Jawohl-knikker. En waarom niet een ‘Zerstort’-Spijkerbroek? Of roept dat andere associaties op?

Het helpt wel dat mijn per ongeluk gescheurde spijkerbroek nu plots sociaal acceptabel is, hip zelfs. Enkel door het absurde in het Engels tot mode te verklaren.

Bij Schoonebeek hebben ze tussen de Nee-zeggers nog een stuk oud slagen-landschap bewaard, waar je dit klaverveld vond, mooi toch? En je vindt echte oude Saksen-boerderijen.

…in de klaverweide van het oude Schoonebeek

…dat zijn deze 3

…ze misstaan helemaal niet in het landschap maar lijken er echt bij te horen

De Warmtekracht-centrale (120 MW) heet het hart te zijn van de kilometers aan buizen, die overal lopen door het Saksische boerenlandschap. Daar wordt de stoom verwarmd voor injectie in het zandsteen. Hieronder zie je zo’n beetje schematisch hoe dat volgens de NAM in haar werk zou gaan…

…de warmtekracht-centrale van 120 MW die de hete stoom in de bron pompt

…dat gaat zo in zijn werk

…ook daar zie je bijna niets van in het landschap

Moet je dan de harmonie met het landschap zien van de Jawohl-knikkers en de buizen die als 1 sissend organisme het landschap bepalen.  Veel rendement voor weinig hoogte. En dan die buizen der Duurzamen: dat zegt ook veel over de aard van die groene ambtenarij, dat hun zichtbaarheid omgekeerd evenredig moet zijn met het energetisch rendement….

En je kunt met die op het net gedumpte wiebelstroom van ze niet 1 huishouden aandrijven. Tenzij je de computer wilt laten ploffen.

…met die windturbine-rotzooi ligt dat weer heel anders

…de Duitsers bouwden er weer een paar joekels

…terwijl die sissende buizen- ‘Mooi zijn ze niet’ zo geeft ook de NAM toe. Maar een gek die zich er aan kan storen.

Volgens mij zijn er wel een paar honderd kilometer aan buizen in het Saksenland bij Schoonebeek.

Het Romantische oude Saksenland met typische Saksenboerderij

De Ambtenarenhoeve, Nee-Zeggers
Wat ik nog even kwijt moet. In Schoonebeek wilde ik even wat eten en drinken om te wachten tot het donker genoeg zou zijn voor ik bovenste foto kon maken (en de foto hieronder). Ik maakte de fout bij de Wolfshoeve binnen te lopen.

Daar hebben ze een robot die ze als bediende op je afsturen, een blonde Humanoid. Die herhaalt volgens het programma ingestudeerde mantra’s als ‘wij mogen geen honden binnen’.  Als je dan wijst op de fysieke situatie, een kleine terrier die keurig naast je ligt en niemand lastig valt… Dan past die verandering van omstandigheid niet in de software.

De Jawohl-knikker van de Duitsers, ingeflitst met doorlopend grijsfilter…

Dat was gewoon zo’n typische ‘jongere’. Een blond mobieltjegluur-meiske zonder innerlijk geestesleven of mentale levens-tekenen, dat alleen instructies opvolgt: het toekomstige deeltijd-overheids-personeel. Of gewoon een typische vrouw-vrouw. En die dan even teruggaat vragen, je hoort de elektromotor bij het lopen.

Dat ‘beleefd doen alsof’ hebben ze dan nog wel in de software geprogrammeerd.

Mijn charmante assistente Trudy – altijd mee bij al mijn fototrips die overal binnen mocht- lag keurig naast me op mijn jas, stoort niemand. Ze is niet alleen beschaafder, maar ook schoner dan de meeste mensen. Zoals metroman en linkse vrouw met hun schreeuw-‘kids’, mensen die geen kinderen hebben maar KIDS…

Mensen kunnen pas echt smerig zijn. Mijn terrier peutert bijvoorbeeld niet in haar neus. Hoe hygiene en allergie te rijmen met de poepluier van een baby. En dan: Ik heb Trudy ook nooit zien rukken en spuiten op de Hotel-lakens na het gluren naar een porno-kanaal, het hoogste equivalent van ‘hoe haal je jezelf als vent omlaag’.

…zo misstaan ze niet eens

Laat staan dat een vent en vrouw het met elkaar doen, zodat allerlei vocht en sappen door het matras lekken. Hoe vies vrouwen ook kunnen zijn… vooral wanneer ze ‘Die Tage’ haben, of wanneer ze eenmaal hun Wecheljahres-bedingte Hitzewellungen krijgen. Dan kun je ze op afstand ruiken. Zo niet bij Trudy, mijn teef, ze is overal mee.

Dus vraag ik om coulantie. Maar dan kunnen ze – na even zogenaamd bij de manager te vragen- niets anders dan in hun mantra schieten die in de software geprogrammeerd stond.

En dat ze je dan met van de fysieke realiteit losstaande onzin bekogelen over allergie en hygiene: hoe kan een hondje ergens in de hoek van een giga-zaal, met de sfeer van een Bejaarden-Bingoclub – vanuit die hoek op een jas- nu de keuken besmetten met allergene stoffen? Terwijl er IN het eten zelf al meer allergenen zitten.

Hoe kun je op dit niveau van sociale communicatie zitten: Alsof je bij RVO (voormalige Dienst Regelingen) aan de lijn hangt om een vergunning aan te vragen, die een half jaar duurt om te krijgen na vele kastjes en muren. Maar waarvan je de betalings-aanmaning al binnen 2 weken op de mat krijgt.

DAT!!

Hondenhaters zijn meestal types die ook in hun prive-leven doen en denken als ambtenaar

‘Computer says Nooo’
Wat mij stoort is dus dat ze niet als een mens antwoorden. Maar als robot, en je net als bij een callcentre zinloze antwoorden van een beeldscherm oplezen als woordenbrei-bezwering. Een reactie die onsterfelijk is belachelijk gemaakt door de komedianten van Little Britain: Computer says noooo.

Alsof je dus niet met een mens spreekt maar een machine. Er zijn wel meer plaatsen waar je geen hond binnen mag, zoals de cleanroom van een microchip-fabrikant. Of de operatiekamer van een hart-chirurg.

Dat is het punt van mijn grieven dus nog niet eens echt.. De Wolfshoeve was ook een Bejaarden-Bingo-zaal die iets existentieel wanhopigs ademde: Waarvan je al dacht ‘nood breekt wetten’, het was achteraf dus eigenlijk beter zo. Het gaat dus om het hierboven beschrevene.

Dus, de Wolfshoeve, dat zijn hondenhaters. OK, het heet dan ook niet de Hondenhoeve.

Trudy! De Wolfshoeve is in eigendom van milieu-ambtenaren

De Hel, dat is een ambtenaar
Vaak doen en denken hondenhaters in hun prive-leven net alsof ze ambtenaar zijn. Terwijl als je God andersom schrijft dan krijg je ‘Dog’, hond. En wedden dat God ook honden in zijn hemel heeft. Gezellig!

Satan heeft een kat , Zijne Laagheid wil dat je de schoenen uitdoet als je binnenkomt, en overlaadt je vervolgens met allemaal huisregels die je strict moet opvolgen, juist als er geen logische grond voor is. De bekendste quote van existentialist JP Sartre (ik las alleen De Walging, goed gekozen voor zo’n kutboek) schijnt te zijn: de Hel dat is de Ander.

Onzin, de meeste mensen die ik tegenkom zijn prima, je kunt er mee handelen. Dus passen we het existentialisme even aan tot meer menselijke proporties.

  •  De Hel, dat is een ambtenaar

Dat is ook de situatie-schets van de Hel die CS Lewis geeft in zijn voorwoord van ‘Brieven uit de Hel’: de hel is als een totalitaire bureaucratie. (The Screwtape Letters).

Dat je dat weet, en niet de fout maakt bij de Wolfsschanze van Schoonebeek binnen te lopen. Of nou ja, bij wijze van ramptoerisme dan, even voorzichtig in Purgatory binnengluren en de zwavel-lucht gewaar worden van roosterend bejaardenvlees.

Wedden dat ze wel een kat in huis hebben?

De fusie van techniek en landschap op harmonische wijze.

Nou ja, dat moest ik dan even kwijt aan mijn paar duizend volgelingen. Maar die Jawohl-knikkers, die had ik dus nog nooit gezien, alleen van gehoord, laat staan die Nee-Zeggers: hun NAM-vervangers die nu dus nog die overvloed aan Schoonebeeker olie kunnen oogsten.

En die leemte in mijn belevingswereld, daar is gisteren dan een einde aan gekomen in een uithoek op slechts een dik uurtje rijden. De moeite waard!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *