Terwijl de handel klaagt dat er te weinig schol wordt aangevoerd, zwemt bij rapportfabriek BV (Wageningen Marine Research/Imares) de ‘recordschol’ pardoes uit de computer naar ICES in Denemarken; het instituut dat vangst-adviezen voor de EU samenstelt.

Er zou sinds 1957 niet zoveel schol in de Noordzee zitten als in 2017, 350 miljoen kilo. Pim Visser (Visned) citeerde dankbaar ICES, want dat getal klonk goed voor het ‘imago’ van de visserij. Maar als je wel vaker aanleiding ziet om Wageningen UR-rapportjes (een gegevensleverancier ICES-advies) met een zak zeezout te nemen; hadden ze niet wat voorzichtiger moeten zijn?

Al gaat de leugen nog zo snel….

Ook de voormalige kwaliteitskrant NRC Handelsblad zegt dat ’t grotendeels waar moet zijn.  Voor mij een reden extra alert te zijn. Nadat ze een paar beleids-verkopers langsbellen en die op hun woord geloven. (de waarheids-opvatting van zjoernaliestiek, ‘waarheid is wat de autoriteit ons enerszijds-anderszijds opdraagt’)

…en dan concludeert het respectabele medium met haar goede imago;

Over het algemeen is wel duidelijk dat er méér kilo’s vis in de Noordzee zwemmen dan tevoren. De onderzoekers komen voor dit jaar uit op ongeveer 5 miljard kilo vis, bestaande uit de belangrijkste soorten waarop gevist wordt en waarvoor jaarlijks schattingen (foutmarge!!! RZ) worden gemaakt.

Dat is meer dan sinds de jaren zestig, en zeker meer dan in de jaren tachtig en de jaren negentig. Vermoedelijk is het ook meer dan in 1957

Waar zit de grotendeels ware recordvis?
Maar waarom stelt ICES de vangst-adviezen MET EEN DERDE naar beneden bij? Dan rinkelen toch je alarmbellen, als ICES tegelijk de record-scholkaart trekt op basis van gegevens van Wageningen UR….Vertrouwen ze het eigen advies niet?

Hetzelfde ICES dat zich bekwaamt in ‘data genereren waar er geen zijn’. (Data Limited Stocks = statistiek loslaten op missende gegevens) De recordschol is alvast nergens te vinden. Want al kun je nog zo leuk goochelen met statistiek, de natuur heeft daar schijt aan.

Dus meldt de nieuwsbrief van Visned dat de aanvoer van schol stokt.

We blijven vaststellen dat de aanvoer van schol onderhand zorgwekkend laag wordt. De grondstofvoorziening van de visverwerkende industrie laat al geruime tijd een tekort zien en komt op deze manier ernstig in gevaar. Het zou voor alle partijen goed zijn indien de scholaanvoer substantieel toeneemt.

Dus als we jullie er in luizen samen met LNV/EZ, vette pech

Terwijl bestand-schattingen van platvis op aanlandings-gegevens zijn gebaseerd (en steekproef-reizen). Die aanlanding krimpt. (de mate waarin een jaarklasse door de tijd in de vangst aanwezig is). Dus hoe kan Wageningen UR nu op basis van kelderende aanlandings-gegevens en niet vol-geviste quota een record-bestand schatten?

Zij moeten de hoofdrol bij de bestandschatting spelen, omdat Nederland ook het gros van het platvis-quotum heeft van de Noordzee-staten. En Imares/NIOZ gumden al vaker onwelgevallige data weg. (zie hieronder)

In een voedsel-armere (kust)zee met gekelderde primaire productie tov de jaren ’70-’80 kun je onmogelijk record-volumes vis verwachten. De kans dat de natuur liegt is kleiner dan dat Wageningen UR er naast zit. De kans is groter dat de kustzee terugkeert naar haar ‘natuurlijker’ toestand van de jaren 50, wanneer je via milieubeleid daar de condities voor schept.

Recordvis die er niet is, ook niet met ‘geïntegreerde scholketens’
Dat Pim V. zo onvoorzichtig was is vreemd; want alle vissers zijn bekend met de fosfaat-theorie van Dolf Boddeke en Paul Hagel. Boddeke mag regelmatig in Visserijnieuws nog waarschuwen.

Nu loopt de afname van vangst exact zoals visserij-bioloog Dolf Boddeke voorspelde. In een voedsel-armere zee met lagere primaire productie (en factor 5 lagere fosfaat-gehaltes, gelijk aan jaren ’50) dan de jaren ’70/’80 , daar KAN eenvoudig niet zoveel schol zitten, zoals HIER besproken in George Orwell op de Noordzee. En HIER over de terugkeer van Ansjovis (van je pizza)

Ook al saneerde je de vloot, en wil je broodheer Ministerie van LNV/EZ zo graag het succes ventileren van die 60 miljoen euro publiek geld kostende operatie sinds 1990 (Bron Algemene Rekenkamer).  De Boddeke-Hagel-theorie is keurig peer reviewed gepubliceerd (World Fisheries Congress), voorzien van karrenvrachten gegevens; er is geen enkele wetenschappelijke reden hen te blijven negeren.

Zeker niet wanneer uit alle hoeken van het ecosysteem bewijs komt dat hun voorspelling ondersteunt.

Al in 2012 in de Fosfaatwijzer van de SWNM, belichten we het Boddeke-Hagelplan ‘Voorstel voor veldonderzoek naar het verband tussen fosfaat-toevoeging aan het Nederlandse kustwater en visproductie’. Kustzee-bemesting om de visproductie in de kustzone op te hogen.

Is men stiekem zo bang voor Boddeke en Hagel hun gelijk, dat men met ‘recordschol’ de fosfaat-theorie definitief wilde ontkrachten? Met jubelverhalen over recordvis. En als toch niet zo zeker meer bent trek je de Joker:  ‘de klimaatverandering’. 🙂

Dan nog kun je de geschiedenis niet wissen en de natuur foppen. De Redfield Ratio (fosfaat;stikstof van 1;18, gewichtsverhouding 1:7,2) blijft gewoon bestaan, basale biologie. Die ratio is zeg maar de smeerolie van de biologische productie-motor.  Die smeerverhouding ligt nu- zo schreef Rijkswaterstaat- op sommige plaatsen nu op 1:100. Slecht dus.

Dankzij een onbedoeld uniek experiment- de vervijfvoudigde fosfaat-aanvoer naar de Kustzee van de Noordzee van de jaren ’60-’80, draaide de motor van biologische productie sneller. De ‘smeerolie’ van bio-productie kwam in een gunstiger verhouding te liggen van nabij 1:18. Een enorme boost aan de kraamkamer-functie, vislarven vraten zich een eind in de rondte.

Vervolgens steeg ook de aanvoer van platvis en kabeljauw van 400 duizend ton begin jaren ’60 naar 1 miljoen ton halverwege de jaren ’80.

Bij Alice in Wonderland
Ook schelpdierproductie ging omhoog in kustwateren, garnalen groeiden groter, er kwamen meer schelpdier-etende vogels als eidereenden, scholeksters werden veel algemener dan in de jaren ’50.

Vergelijk het met CO2-bemesting, in de groeikassen van het Westland spuiten ze ook groeikasgas CO2 van Shell uit Pernis om de paprika’s beter te doen groeien. De ‘natuurlijke’ natuur (zoals ecologen meenden dat ie vroeger was) hoeft niet ‘optimaal’ te zijn qua productie.

Als het bemesten met fosfaat van landbouwgrond werkt, waarom dan niet op zee? (Uiteraard met mitsen, maren en randvoorwaarde: voldoende aanvoer vers zeewater)

Het Boddeke Hagelplan nam ik ook op in ons boek ‘Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei’ (Nieuw Amsterdam 2017). Ecomodernisten zijn voor geo-engineering en helpen Moeder Natuur graag een handje als dat wat oplevert…. Als je wel voorstelt (NIOZ) om ijzer in zee te lozen zodat plankton meer CO2 opslorpt (nabootsen van Sahara-stof); waarom dan geen fosfaat voor vis?

Boddeke citeert het onderzoek van Joop Veen (1970) die met merk-en-terugvang-onderzoek toonde dat er 4 scholpopulaties zijn in de Noordzee met eigen trekgedrag. Daarvan bevissen de vissers nu vooral nog de populatie in de Duitse Bocht.

Volgens Boddeke is die schol- populatie afgelopen jaren met Twinriggers (met MSC-label) overbevist. Dankzij de verkeerde vangst-adviezen en foutieve populatie-schattingen. Daarover schrijft hij nog vermanend in Visserijnieuws, en hij stelt vast dat de recordschol ‘Bij Alice in Wonderland’ zit.

Het antwoord op Boddeke’s analyse van Gerard van Balsfoort (PFA, Redersvereniging voor de Zeevisserij, Bliek van Diek) is; de reeds ingezette strategie op dringen aan vissers;

Scholaanvoer hebben jullie een punt. Hiermee schiet de aanvoer zich echt in de voet. Hoelang houden de verwerkers dit nog vol? Een van de reacties hierop is meer geïntegreerde scholketens.

 Wanneer je de recordschol nergens kunt vinden, dan helpen toverwoorden als ‘geïntegreerde scholketens’ natuurlijk ook niet. Omdat je gelul niet kunt eten. Kortom; hoe belangrijk is betrouwbaar wetenschappelijk advies, omdat je jezelf anders in de voet schiet. 

Handel in Vislucht
Ik viste nog eens in mijn mailbox. En zag dat mijn adviseur in Vissers-Latijn, Gert Jan Hoogland  op 15 april 2014 die Van Balsfoort- strategie al verkondigde. Overweekse zeereizen en invriezen zijn precies de gewenste strategie van de grote jongens en wat de banken willen. Niet van die dwarse en eigenwijze familie-bedrijven die ook nog een gezinsleven willen in het weekeinde:

Reeds in 2011 vroeg ik de heren experts van het MDV waarom er geen mogelijkheden zijn om aan boord in te vriezen (FAS)? Ja, er was geen markt voor ingevroren schol? (Er worden tienduizenden tonnen bevroren flounder uit China geimporteerd en in Urk gemixt met Noorzee-scholfilets! (Urker Fraudezaak)

Het is niet de vraag óf Nederlandse schol op termijn aan boord zal worden ingevroren, maar wanneer! Als men een langere zeereis maakt, bv 2 of 3 weken, zal het improductieve op en afstomen naar de visgronden, minder brandstof kosten. Langere zeereizen, meer ruimte aan boord, vriesruimen met blokken H+G vis.

De laatste dagen van de zeereis houdt het schip de verse vis op ijs. In de loshaven gaat de verse vis naar ‘preferred buyers’ ( en ook naar ‘high potentials’ ? 🙂 RZ )de bevroren vis gaat het vrieshuis in, wachtend op een koper, ergens in NL of de wereld.

Het bevroren product is dan een commodity, financierbaar en direct overdraagbaar met een ceel.

Niet voor niets kopen de Pelago-cowboys zich nu de demersale (platvis)markt in. De diepvries van Diek vullen. Toen rook ik al vislucht, en met de Vissers-latinist zijn adviezen heb ik niets gedaan.

Quota Swappen
Op papier kun je in PK-dagen een sterk gedaalde visserij-inspanning tonen. Dat kun je toeschrijven aan de vlootsaneringen vanaf 1990. Maar…Het quotum dat aan weg-gesaneerde schepen hing kun je gewoon ‘swappen‘ zoals dat heet, aan andere bootjes hangen.

Is het dan niet zo: dat je dan met minder motorvermogen (en puls) nog evenveel kunt opvissen?  Zeker wanneer je ook nog met de vangst-adviezen doktert. Dat je kunt handelen in vis(quota) die er misschien wel niet is

Was het totale (vrij verhandelbare) quotum ten opzichte van 1990 ook verminderd? Zo nee, kun je het bij saneringen vrijkomende quotum dan hangen aan een ander schip? Bijvoorbeeld de Lemsteraak van Johan N. Die verhuurt deze quota dan weer aan Vissersbond-leden via Ursa Major Services BV.

Hoe dat allemaal precies heeft gewerkt, moet ik nog verder uitzoeken: tips zijn zeer welkom, ik wil beslist geen onwaarheden ventileren… Maar dit zaakje heeft een vislucht.

Recordschol is biologisch onmogelijk
De Vissersbond en Visned roepen iets over ‘verminderde vangbaarheid’. Heeft de vis dan geleerd om de pulskorren beter te ontwijken? Verplaatsten ze zich naar andere gebieden?

Die mogelijkheid bestaat natuurlijk altijd, dieren hoeven niet zo dom te zijn als wij soms denken… Ze leren hun predator beter ontvluchten.  Wanneer Imares dan via steekproef-reizen (Beam Trawl Survey) bestand-schattingen doet met traditionele boomkor, kan het zijn dat ze meer vis gemakkelijker vangen…

Dan nog: Er zijn naast de gedecimeerde fosfaat-toevoer sinds de jaren ’80 meer veranderingen die de paaipopulaties van platvis negatief beïnvloeden. Zodat er onmogelijk nog ‘recordschol’ kan zijn.

De kustzone wordt inmiddels bevist door tienduizenden zeehonden (5-10 kilo vis per dag) en een geschatte 80 duizend bruinvissen, waar deze dieren in de jaren ’70-80′ nog zeldzaamheden waren. Verder zien we steeds meer van onderstaande meldingen. Een kensoort van voedsel-armer water met stekeltjes op de rug komt steeds meer voor.

Een teken dat ’t systeem weer naar de jaren ’50 terugkeert (?):

….terwijl ze bij Wageningen UR wel vaker sjoemelen
In het Imares-rapport C37/07 ‘Fosfaataddities om de visproductie te verhogen’ voor het Ministerie van LNV deed Han Lindeboom (NIOZ, Wageningen UR, We@Sea-windmolenlobbyist) – zoals deze fraudeur eigen is- een truukje om het Boddeke-Hagel- plan te ontkrachten voor politici in de Tweede Kamer. Hij ‘weerlegde’ de effectiviteit van het BH-plan zo:

Meer dan 90 procent van alle fosfaat in de Noordzee komt uit de oceaan, terwijl de menselijke bijdrage aan de fosfaattoevoer nooit meer dan 5 procent heeft bedragen

Die 5 procent slaat dan op de gehele Noordzee. Terwijl het BH-plan gaat om de menselijke bijdrage aan de KUST-zee. Dus via een drogredenering haalde Han zijn gelijk. Lindeboom concludeerde:

Zoals de vrouwelijke Han Lindeboom, Katja Phillippart (NIOZ, Walter) ook het effect van fosfaat hoger in de voedsel-keten wegmoffelde in Ecosystems. Door niet met stikstof te rekenen maar silicaat; zo viel de COR-relatie met een statistische truc weg bij bewezen RE-latie. En  zo kon ze haar veel geciteerde en door haar financiers gewenste claim overheid houden.

Hoog tijd om haar werk van een wetenschappelijke audit te voorzien.

Conclusie; het Ministerie van LNV zit fout
Het is de vissers niet helemaal aan te rekenen dat zij op ICES en Wagenignen UR moeten vertrouwen voor advies. Idealiter zou die wetenschap betrouwbaar zijn. De verantwoordelijken voor eventueel wetenschappelijk gesjoemel bij bestandschattingen, dat zijn hier de Nederlandse overheid.

Motieven voor (het financieren van) wetenschappelijk gesjoemel zijn er volop voor de overheid. Voor liegen is meer geld te verdienen:

• Men wil niet erkennen dat het Europese milieubeleid de Noordzeekustzone voedselarmer maakte. Ookal kun je in publicaties van Rijkswaterstaat en elders lezen dat op sommige plaatsen de fosfaat;stikstof-verhouding in zeewater wel 1;100 is. Terwijl je voor een gunstige biologische productie de Redfield-Ratio moet benaderen van 1:18. (gewichtsverhouding 1:7,2)
• Als je op papier de schol omhoog bluft kan de overheid met Wageingen UR zich op de borst  kloppen voor ‘succesvol visserijbeleid’. Dat ‘succesvolle beleid’ betrof het uitkopen van laaghangend fruit uit de vissersvloot voor 60 miljoen euro belastinggeld tot 2009 (zie Algemene Rekenkamer)
• De Waterschappen hebben commercieel belang bij anti-fosfaatbeleid. Omdat ze nutrienten-belasting via hun nieuwe rekenmodel op basis van KRW-toetsing (volkomen ondoorzichtig) doorrekenen naar boeren en huishoudens. Daarom ging mijn riool-rekening (vervuilingseenheden) plots met factor 2 omhoog.
• Ingenieursbureaus hebben belang bij de Kaderrichtlijn Marien en de Kaderrichtlijn Water die het (zee)water verder verarmen
• De natuurherstel-industrie draait op Waddenfonds-miljoenen. Bij erkenning dat Boddeke en Hagel goed zitten, valt hun winkeltje in duigen; de pretentie dat ‘natuur verbeteren’ gelijk staat aan subsidie en ‘vissertje pesten’
  

  Phillippart kreeg recent nog 4 miljoen euro Waddenfonds-geld voor het verbloemen van bestaande gegevens (Walter). Anti-wetenschap is lucratief

En als de boel instort heb je altijd een geschikte boeman om naar te wijzen. Het zijn de vissers!

Beleids-verkoopster Katja Phillippart van het volledig overheids-afhankelijke NIOZ (niemand heeft belang bij ecologen-advies, behalve beleidsbureaucraten) vond zichzelf opnieuw uit als vismigratie-expert. En ze weet al wat er moet gebeuren. Meer zeereservaten. Precies wat de overheid wil. Dus kreeg ze al een beloning van ruim 4 miljoen euro Waddenfonds-subsidies met het NIOZ.

Los van de vraag of met het op slot zetten van de zee een garnaal meer op aarde komt.

Oplossingen:

• een audit van overheids-gefinancierd onderzoek van bv Wagenigen UR en NIOZ; bij bewezen onrechtmatigheden moeten ze alle subsidie tot de laatste cent terugbetalen. 
• dat resultaat wetenschappelijk publiceren (een weblog is niet meer dan een schets)
• schoon schip in de visserij. Je kunt niet klagen over de Europese Unie haar averechtse milieubeleid, als je tegelijk van haar quota-systeem profiteert en visserij-subsidies aanneemt (dat geldt ook voor de landbouw) Een Urxit ligt het meest voor de hand, de EU heeft haar koers gelopen
• Wat mij betreft komt er een Dolf Boddeke Instituut voor Visserij-Biologie wanneer Wageningen Marine Research failliet is verklaard. Met toonaangevende internationale experts kaliber Ray Hilborn in de adviesraad.