Waterschappen krijgen sinds 2011 een waterhoofd doordat ze steeds meer taken naar zich trekken buiten de kerntaak van schoon water en water-veiligheid. De Waterschapsbank (NWB) verkoopt voor financiering van lastenstijging jaarlijks voor miljarden euro’s waterschuld-papieren op de kapitaalmarkt, zogenaamde Waterobligaties.

We kunnen een verdere explosie van Water-lasten tegemoet zien. Het lijkt er op dat ze van ons publieke water een ‘commodity’ maken, waarin men op de kapitaalmarkt kan handelen. Net als bij de handel in hete lucht (CO2)

Het van oorsprong meest conservatieve orgaan van Nederland, de Waterschappen (term uit 1848) gingen afgelopen decennium fors op de schop. (zie promotie-onderzoek WA Havekes Universiteit Utrecht 2008) Het aantal Waterschappen kromp van 2600 naar 26.  ‘Decentralisatie’ veranderde ook de financiering vanuit het Rijk in 2011.

Die verandering in financiering zie je nu op je Waterschaps-belastingrekening die het Noordelijk Belasting-kantoor int. Die vloog ineens omhoog. Ze moeten meer geld zelf ophalen, en trekken tegelijk meer taken naar zich toe. Tegelijk wil de Rijksoverheid juist MINDER financiering geven sinds 2011 met als excuus ‘decentralisatie’.

Ook dat aantrekken van taken door de Waterschappen dient het aantrekken van externe financiering.

Vergelijk dat nieuwe publieke verdienmodel met gemeentes die vacante bedrijfsgrond met zonnefarms vullen, voor de subsidies die RVO daarvoor verstrekt. Dat je dus geen structurele budgetten meer krijgt, maar alleen nog een vorm van project-subsidie binnen het gewenste Globalisme-beleid (2030 Agenda, klimaatwaanzin)

Zelfs het weer op de planeet gaan ze bij de Waterschappen daardoor nu redden volgens de Investeringsagenda 2017 die UvW, IPO en VNG naar het Kabinet stuurden. Zo schijnt men 220 miljoen euro extra per jaar aan zonnepaneeltjes en windvaantjes te moeten spenderen.

Wat heeft ‘emissieloos vervoer’ nog met schoon water te maken? ‘Circulaire economie’ = pretentieus groen geOH, ‘Duurzaam’ = Duur maken.

Plots moet ik op basis van OZB-waarde nog eens ruim 100 euro over de 130 euro betalen die Hefpunt al rekende.

Ook natuur-organisaties(in 2017 nog 2,05 euro per hectare terwijl boeren 20 euro betalen) moeten nu plots fors hogere lasten per hectare betalen, en boeren protesteerden al over de lastenstijging. De rekenwijze van die lastenstijging ga ik nog een andere keer op in; het lijkt dat ze op basis van pseudo-wetenschap (Kader Richtlijn Water) de rekenmethode ondoorzichtig maakten.

We berichtten eerder al over de dubieuze toekenning van fosfaat-lasten in het oppervlaktewater aan boeren. Dat je fosfaat uit natuurlijk kwelwater op het conto van boeren schrijft, of poepende ganzen in natuurgebied.

Waterhoofd-Waterschappen trekken taken naar zich toe
De Waterschappen zijn een bijzonder nuttig orgaan. Voor mensen met verstand van (praktijk-)zaken wil je best betalen. Een Waterschaps-prijs voor het terugwinnen van fosfaat uit rioolslib (in plaats van dat te verbranden en dumpen); hartstikke mooi.

Maar….betalen voor nog meer duur(zaam) geOH van managers en verkopers (‘communicatie’) die op het Klimaatorgel spelen; daar hebben we geen trek in.

Dat je niet een Water-variant krijgt op de IJsselmeerziekenhuizen, waar de meest nutteloze mensen (managers, verkopers/’communicatie’) zichzelf het meeste verrijken terwijl de praktijkmensen ondergewaardeerd worden. Bij het Wetterskip Fryslan schijnt ’t aantal ‘communicatie’-types (verkopers) ook al gegroeid te zijn in korte tijd van 1 naar 9.

De Waterschappen trekken steeds meer taken  naar zichzelf toe, die marktpartijen veel beter kunnen doen. Zoals ‘bestrijding’ van rivierkreeft, de Poldergamba die slootkanten uitgraaft. Om bestrijding naar zich toe te trekken maken de verkopers van Waterschappen propaganda ‘bestrijding’ van de ‘schadelijke exoot’. De zoetwatervissers willen graag die kreeft er om niet uithalen, je hoeft er geen 2de Muskusrat ( het Waterkonijn) van te maken waarvan bestrijding door Waterschappen 15-30 miljoen euro per jaar kost.

Die delicatesse is bij restaurants bijvoorbeeld niet aan te slepen, er is meer vraag dan aanbod. Dus we moeten meer betalen om het waterhoofd van de Waterschappen.

De Unie van Waterschappen beroept zich op een rapport van de OECD uit 2014 met voorwoord van I/M- Minister Schultz, om haar Waterhoofd te rechtvaardigen. Dat beroep op ‘hogere autoriteit’ is een typische verkoop-truc om zo taken naar je toe te trekken, die traditioneel niet tot je pakket hoorden. Maar die wel veel meer geld (lees; lastenverzwaringen) kosten.

Aanbevelingen van de OECD zouden hervorming van het Waterschaps-lastenstelsel nodig zou maken. Het OECD (Alexander King) richtte ooit de Club van Rome op in 1968. De Planetary Boundaries (Stockholm Resilience Institute, kind van Rockefeller Foundation) van die Club van Rome zijn nu ook ingebouwd in het Waterschaps-beleid.

Dat je iets vaags roept over de ‘veerkracht van het watersysteem’, hocus pocus met woorden waarmee je meer belastinggeld kunt lospeuteren. Dat gebabbel over ‘Resilience’ (‘veerkracht’, betekent net als ‘biodiversiteit’ alles en is dus niets)  is afkomstig van het Stockholm Resilience Institute en de Rockefeller Foundation. ( = de CIA/Wallstreet)

Dacht je dat dit ver van je bed klinkt?  Zie maar welk toverwoord het OECD-Wateradvies bevat; ‘Resilience’:

Dat kantelpunt-gedoe en ‘Resilience’ komt van he Club van Rome/Rockefeller-dingetje Stockholm Resilience Institute. Kantelpunten zijn via woordje-doktering de nieuwe variant op de harde ‘grenzen aan de groei’ van de Club van Rome. En wat zien we dan vervolgens hier bij Dutchwatersector.com vandaag:

…en dat is nu net hetgeen waar de Rockefeller Foundation (met oa Rothschild inc in het bestuur) in investeert, lees ook ‘The Resilience Dividend’ van Judith Rodin (vm president van die CIA/Wallstreet-dependance):

Of Wallstreet-investeerders ons een veiliger dijkenstelsel helpen geven, of dat het water schoner wordt, daar kun je een balletje over op gooien.

Wat je wel weet is dat nu 2030 Agenda loopt dat uit de agenda van die Club van Rome voortkomt. Die agenda heet ‘Privatisering van de Publieke Ruimte’. Nadat onze nutsbedrijven al werden verpatst, lijkt nu ook ons water aan de beurt.

Je zag in 2012 al aankomen, dat Wallstreet en bankiers beslag willen leggen op publieke watervoorraden. Plots beginnen ze immers ook vanuit WWF en de Universiteit Twente reclame te maken voor de ‘Watervoetafdruk’, doen alsof er waterschaarste is. Wanneer men schaarste wil veinzen, moet dat prijzen opdrijven.

Water-schuldpapieren om ons water te privatiseren?
De Waterschapsbank (NWB) is een 100 procent staatsbedrijf. Dat werd opgericht met de start van de Deltawerken in de jaren ’50. Om voor permanente financiering van waterveiligheid te zorgen, als overheids-middelen tekort schieten.  Tot voor kort was er jaarlijks voor waterschaps-beleid zo’n 6-7 miljard euro per jaar nodig.

Die Waterschapsbank wijzigde in 2013 haar beleid. Nu maakt ze reclame voor het uitgeven van schuldpapieren die ze ‘Waterbonds’ noemen en ‘Green Bonds’. Ook geven ze ‘housing bonds’ uit, ze verkopen dus IOU’s waarmee ze sociale huurwoning-bouw willen financieren; daar komen alle ‘vluchtelingen’ in terecht, die ze met het Marrakech-verdrag (UN Global Compact) naar ons land transporteren, de regulering van kansarme mensensmokkel uit Arabië en Afrika.

Daarover betalen ze 1,5 procent rente, die maar uit 1 bron uiteindelijk kan komen; de Human Resources/belastingslaven van Nigeria aan de Noordzee, failed state Nederland.

• Jaarlijks haalt die Waterschapsbank zo miljarden euro’s uit de kapitaal-markt op (zie bovenste afbeelding), maar wat is daarvan het onderpand?
• Als je het ‘Waterbond’ noemt, Water-obligatie, beloof je mensen op de kapitaalmarkt dan niet gewoon dat zij dividend krijgen uit belasting-verhoging op ONS water?

Ook de Minister van Financiën heeft baat bij deze financiering vanuit de Kapitaalmarkt, zoals dat ook al bij Tennet gebeurt. Met de ‘decentralisatie’ van Waterschappen vanaf 2011 kan die Rijksoverheid vervolgens op papier het Staats-huishoudboekje oppoetsen, om zo de groei van de staats-schuld op papier te verkleinen. Maar via een andere publieke achterdeur komt die Kat in de Zak dan alsnog wel op onze bordjes terecht.

Als dat onderpand onze water-voorraden zijn, dan doen ze precies wat de OECD/Club van Rome en Wallstreet-financiers nastreven; het privatiseren van publieke ruimte. En we zagen al dat de Rockefeller-club World Resources Institute zich met onze ‘watersystemen’ wil bemoeien, met ‘ecosystem management’ (opnieuw, pretentieus slap academisch GELUL dat vooral veel geld kost voor nutteloze mensen).

En dan is ‘ons’ water straks niet meer van ons, zoals Vitens ook al geprivatiseerd werd.

Ook Vitens blaast nu net als de Waterschappen vol op het Klimaat-orgel. Dat Klimaatorgel werd gebouwd door bankier David Rockefeller met zijn Rockefeller Brothers Fund en Rockefeller Foundation met oa Henry Kissinger. En later via de Trilateral Commission. Dan zie je vooral dat bankiers als wijlen David Rockefeller (JP Morgan Chase)streven naar een vorm van globalisme-fundamentalisme. Het opheffen van alle lands-grenzen en privatiseren van publieke ruimte.

Dat beschrijft collega en Zweedse onderzoeker Jacob Nordangard (Phd) in zijn boek dat in het Zweeds uitkomt. Maar je kunt ook Patrick Wood zijn ‘Technocracy Rising’ er op nalezen. En Rockefeller geeft ’t zelf toe in zijn autobiografie, dat hij dat van plan was (2004).

Je ziet ook dat de Rockefeller Foundation al geld pompt in de handel in ‘water-rechten’. Dus als de NWB in ‘waterrechten’ handelt op de Kapitaalmarkt, kan ook een Chinees onze waterrechten ‘kopen’, met als uiteindelijk verdienmodel de lastenverzwaring via de Waterschaps-rekening.

Nigeria aan de Noordzee, Failed State Nederland
Wie boeken leest, jaarverslagen, onderzoeken en rapporten in plaats van ‘de krant’ of ‘het journaal’ (onzin van mainstream-journalistiek, die zijn gewoon te dom) kijkt verder dan ‘wat men zegt’. Intenties en groen gebabbel zijn niet meer dan dat; gebabbel. Je kijkt vervolgens; wie betaalt en wie profiteert…

Ook Laurentien van Oranje (WWF, Missing Chapter Foundation, Stichting SDG-charter) heeft de mond al vol met water, het is plots water water water overal. Het is een elite-dingetje om plots te roepen dat water heel schaars is, en dat ‘de’ klimaatverandering een radicale koerswijziging vraagt:

Dat programma heet – zo weten vaste lezers al tot vervelens toe-2030 Agenda (eerder Agenda 21) Ook de Waterschappen op die globalistische hoofdstroom van Wallstreet mee, dat noemen ze ‘Water for All’, het is doel 6 uit 2030 Agenda, zoals ze zelf bevestigen. Met wollig gelul over wereldvrede alle publieke middelen naar je toe trekken, en wat internationale opdrachtjes voor Deltares cs:

De 1 procent rijken van de wereld, Wallstreet & The City, dirigeren ook wat in Nederland gebeurt via de Verenigde Naties, Brussel, via conferenties. Je maakt voldongen feiten via groeiende regulering, die je verankert in instituten, vergunningen. Zoals een ‘klimaatdoel’, dat je plots 50 procent minder hete lucht moet ‘uitstoten’.

We zijn dus getuige van een ‘transitie’, een omslag van nationale democratie naar globalistisch gedirigeerde technostaat, een combinatie van DDR en China (markt-communisme). Dat ‘onze’ watersector daar internationaal van profiteert, daar merkt 99 % van burgers niets van. Behalve als het Noordelijk Belastingkantoor weer aanklopt, dat het publiek voor privaat gewin mag betalen.

Steeds verhogen ze lasten met pseudo-wetenschap als verkooptruc, want publieke lasten zijn hun private winsten. Zie ook de laatste Editie van de VORK waarin ik die Watervoetafdruk van ze slacht.