Na subsidie-maaltijd nu mosterd-onderzoek zeehond-predatie Waddenzee

Mijn eerdere bezwaar – ingediend bij de rechtbank- tegen oestergedrag Aante Nicolai en Sieben Poel en hun ongeloofwaardige argumentatie

Op 5 juli kwam post binnen van Rijkswaterstaat-jurist Jaap Eikelboom. Daarin weigert hij opnieuw zinvolle informatie te verstrekken in antwoord op mijn Wet openbaarheid bestuur-verzoek (Wob), en doet hij alsof ik niet lezen kan.

Eikelboom citeert voor het postmodern kat- en muis-spelen wat algemene passages uit de acquisitie-folder Wadden in Beeld over fosfaat-limitatie en klimaatverandering.

Terwijl de kern van de zaak juist is:  Rijkswaterstaat-bestuurder Sieben Poel vertaalt als hoofd-verantwoordelijke voorzitter van Opdrachtgevers-collectief Beheer Waddenzee( OBW) bekende fenomenen NIET naar de invloed op beleden beheerdoelen/voornemens. Wat wel bekend is of redelijkerwijs van invloed geacht kan worden, het wordt BEWUST weggelaten.

Ik doel dan bijvoorbeeld op predatiedruk vertienvoudigde zeehond-populatie en fosfaat-limitatie als evidente oorzaak lagere biologische productie ten opzichte van de jaren ’80 (nauwelijks nog zeehonden, veel hogere biologische productie door gunstiger fosfaat-stikstofverhouding).

..vervolg van bezwaar tegen weigering Rijkswaterstaat haar wettelijke informatie-plicht te voldoen

Ze willen  ‘de’ visstand herstellen, maar laten kern-oorzaken voor trends weg, die je met slechts een bierviltje kunt inschatten Er zijn nu 20 duizend meer zeehonden dan in de jaren ’80 van dieren die per dag elk 5 kilo wegvreten van de Waddenzee. Dat is 36.500 ton vis per jaar, uit een oppervlak van 2000 vierkante kilometer aan (niet droogvallende) geulen.

Je hoeft maar een ruige bierviltje-schatting te maken, en dan zie je dat ze dus (heel grofweg) meer dan 100 kilo per hectare vis per jaar meer wegvreten dan in de jaren ’80. Daar bewust geen aandacht aan schenken terwijl je ‘de visstand’ als probleem verkoopt aan de Tweede Kamer om publiek geld te krijgen, dat lijkt op misleidende omissie.

Want dan tellen we de 3-4000 extra grijze zeehonden die tot 10 kilo per dag eten nog niet eens mee…Die waren in de jaren ’80 geheel afwezig.

Natuurherstel in NL, een zeehonden/aalscholver-snackbar van 100 miljoen euro: zoveel mogelijk geld binnenslepen voor zoveel mogelijk partijen. Los van de vraag of je het al dan niet bestaande probleem zo kosten-effectief oplost…

Oost Indische Ecologie van NIOZ
Hoe Sieben Poel politici in de Tweede Kamer vals voorlicht met Programma Rijke Waddenzee, dat vertelde ik HIER al. Laat je evidente oorzaken opzichtig buiten je herstel-strategie, dan kun je dus redelijkerwijze onmogelijk datgene herstellen wat je beweert.

Dat is Friese boeren-logica. Toch?

Ook is de biologische productie dankzij milieubeleid tegen fosfaat veel lager dan in de jaren ’80. Dat is bij alle partijen bekend. Iets wel weten, maar het niet vermelden richting politici, dat is misleidende omissie.

Ze beschrijven wel losjes dat fosfaat limiterend werkt voor planktongroei in de Waddenzee. Maar weigeren vervolgens- zonder biologische motivering- die lijn vervolgens niet door naar beheerdoelen als herstel van een vis-stand die goed groeide bij het fosfaatrijke water van de jaren ’80. Gewoon, omdat ze dat niet WILLEN zien.

Sterker nog, de wetenschappelijk gezien dubieuze Katja Phillipart (NIOZ/Waddenacademie) roemt in haar presentatie van februari het ‘succes’ van het milieubeleid.

In plaats van evidente biologische oorzaken WEL mee te rekenen, wijzen ze met suggestief taalgebruik ZONDER empirische grond naar visserij als oorzaak van een lagere ‘visstand’ . En ze zwaaien opzichtig met vergezochte verbanden met ‘de’ klimaatverandering (zeewater-temperatuur die vooral ’s winters hoger is).

Budgetten van honderden miljoenen euro’s losgeweekt via misleidende omissie 
Dus: het bewust negeren van evidente invloeden  die politiek en financieel niet van pas komen, en het opblazen van bijzaken die (onderzoeks)geld opleveren.

Beweringen waarvoor empirische gronden op zijn best zwak zijn, maar die politiek gezien beter liggen dan ‘ons milieubeleid via afknijpen van fosfaat leidt tot een legere zee’. Dat krijg je wanneer onderzoeks-clubs voor hun budget afhankelijk zijn van de overheid. Dan krijg je beleids-cheerleaders als Katja Phillipart (NIOZ), clubs als Imares, nu WMR.

Door (onder andere) met ‘de’ visstand als probleem te hengelen richting Tweede Kamer, maakten zij een budget van 10 miljoen euro per jaar vrij voor een nieuwe variant op Programma Rijke Waddenzee. Bovenop 200 miljoen euro, als ik de summiere voorlichting van Michiel Firet (Staatsbosbeheer) hier juist interpreteer. 

Michiel Firet is de boodschapper tussen de bestuurders-achterkamer en het deel van de belanghebbenden bij de Waddenzee als Wadvaarders, pierenvissers en garnalenvissers, die  door Sieben Poel en het Regiecollege zijn achtergesteld.

Het geld is dus al binnen, met dank aan acquisitie via het bedrijven van misleidende omissie richting Kamerleden.

Uit presentatie Katja Phillipart (NIOZ), Miss Misleidende Omissie van het Wadden-onderzoek. 26 duizend zeehonden op Wad die volgens Phillipart geen invloed hebben op visstand, 20 duizend meer dan in jaren ’80 die per hectare +/-100 kilo vis per jaar extra onttrekken

Mosterd-onderzoek na de subsidie-maaltijd
NA
-dat Sieben Poel als voorzitter Opdrachtgeverscollectief Beheer Waddenzee (OBW) met Programma Rijke Waddenzee succesvol fondsen werft bij de Tweede Kamer  voor herstel van ‘de’ visstand, gaan ze nu nog eens onderzoek doen of zeehonden toch invloed hebben.

Zo schrijft Eikelboom in zijn brief van 5 julli:

Over de relatie tussen zeehonden en de visstand zijn bij mij geen onderzoeken of wetenschappelijke publicaties bekend (…..) Het onderzoeks-instituut Wageningen Marine Research in Den Helder is een eerste verkennend onderzoek gestart naar deze relatie. Een publicatie hierover wordt verwacht, deze kunt u opvragen bij WMR

Dus eerst WIL men het beslist niet onderzoeken. Maar is het publieke geld eenmaal binnen, dan komt het om haar wetenschappelijke onbetrouwbaarheid bekende Imares wel met een rapport. Opnieuw, ‘meer onderzoek’ wordt hier niet gebruikt om ecologische kwesties op te helderen, maar om onderzoeks-clubs aan het werk te houden.

1 van de verantwoordelijke bestuurders Aante Nicolai van de directie Noord Rijkswaterstaat. Op grond van de Wet op Acquisitiefraude kan hij 2 jaar de cel in

Kastje Rijkswaterstaat naar Muur Economische Zaken
Voor de gegevens achter de grafiek van ‘de visstand’ waarmee ze ‘het milieuprobleem van de Waddenzee’ fingeren richting politici om fondsen te werven, daarvoor verwijst Eikelboom van het Rijkswaterstaat-kastje nu naar een ander overheids-muurtje: het ministerie van Economische Zaken, de financier van Programma Rijke Waddenzee.

Daar zou ik maar een nieuw verzoek toe moeten richten.

Overal zeehonden, met name veel grijze zeehonden.

Discriminatie belangengroepen
Opnieuw weigeren bestuurders Aante Nicolai en Sieben Poel de persoonlijke beleidsopvatting uit te leggen waar ik om vroeg. Ook weigeren ze de aanwezige (email)-communicatie te overhandigen met bijvoorbeeld Programma Rijke Waddenzee en belangenclubs, die wel degelijk bij Rijkswaterstaat aanwezig moet zijn.

Waarom geeft Sieben Poel een anti-kraakondernemer uit Haren (Stichting Wad, Aeshna BV, Het Rif Holding) meer invloed….

…dan iemand met dagelijkse kennis van het gebied die hier al decennia werkt… Discriminatie belangen moet eindigen…

Ze moeten uitleggen waarom ze de ene belangengroep voortrekken op de andere. Bijvoorbeeld: waarom een anti-kraak-activist uit Haren (Stichting Wad) meer beheers-verantwoordelijkheid mag uitoefenen, en invloed heeft op de beheerdoelen en plannen, dan iemand die al generaties van de Waddennatuur leeft.  Bestuurlijke gewoonte kan een rol spelen, maar lijkt geen juridische verdedigbaar argument.

Na een rechterlijke uitspraak op 13 juni werd Rijkswaterstaat veroordeeld wegens het te laat behandelen van mijn verzoek met beroep op de Wet openbaarheid bestuur (Wob).

De uitspraak en het verweer van Rijkswaterstaat kun je HIER LEZEN. De rechter legde het balletje opnieuw neer bij de bestuurders Aante Nicolai en Sieben Poel van Rijkswaterstaat die mijn verzoek (beter) moeten behandelen. Dat weigert Rijkswaterstaat nu dus opnieuw op fatsoenlijke wijze te doen, ja ik krijg een uitnodiging om met Eikelboom te praten.

Maar ik heb met Eikelboom – die gewoon zijn werk doet- niets nodig, ik roep de bestuurders ter verantwoording.

Michiel Firet (Staatsbosbeheer) is de boodschapper tussen de achterkamer van bestuurders en de mensen waarover die bestuurders al besloten hebben

Wetenschap en ‘meer onderzoek’ als rookgordijn en werkverschaffing
Een belangrijke factor die mij als wetenschapsjournalist interesseert, is de wijze waarop bestuurders van Rijkswaterstaat en hun belangenclubs ‘onderzoek’ inzetten. Terwijl de negatieve ecologische effecten van zandsuppleties al 20 jaar bekend zijn, door Stichting Anemoon in 2009 onderstreept en opnieuw in 2010 bij Ameland evident werden (verdwijnen Spisula-bank) starten ze Natuurlijk Veilig. Een nieuw onderzoeks-traject, dat tot rapport-suppleties leidt. Terwijl Rijkswaterstaat al dondersgoed weet hoe de zaak in elkaar steekt.

Maar ze weigeren daar de logische gevolgtrekking uit te halen, en blijven in plaats daarvan met milieuclubs beschuldigend richting vissers wijzen, ZONDER empirisch bewijs voor schade (invloed is er natuurlijk altijd wel van visserij).

Het onderzoek en haar opzet zijn niet openbaar toegankelijk, noch is er onafhankelijke controle van Imares/WMR van opzet en methodiek. Het onderzoek lijkt dus te dienen als bestuurlijk rookgordijn. Zo van ‘wij zijn er mee bezig’, zodat we doorgaan met wat eigenlijk niet zou mogen. Idealiter zou vanuit de visserij ook toezicht op dat onderzoek moeten bestaan.

Daarnaast dient ‘meer onderzoek’ en de zweem van wetenschappelijkheid om beleids-besluiten en belangen-politiek ondoordringbaar te maken voor leken, bestuurders en politici. Onder het mom van ‘ecologie’ bekonkelen ze zo publieke budgetten, los van de vraag of enig ecologisch doel (kosten-)effectief gehaald wordt.

Het doel van ‘de’ wetenschap lijkt: zoveel mogelijk publiek geld lospeuteren voor zoveel mogelijk belangenclubs, minus de visserij.

Al sinds Riacon-onderzoek Dalfssen en Essink 1997 zijn de negatieve ecologische effecten bekend….Dus doen we ‘meer onderzoek’ om het evidente met rapporten te suppleren, zie daar: de waarde van ‘de wetenschap’ in Nederland

De Winst tot nu toe
Dit Wob-experiment heeft niettemin toch een opbrengst. Het bevestigt experimenteel en maakt openbaar, hoezeer bestuurders als Aante Nicolai en Sieben Poel (Rijkswaterstaat) in een bestuurlijke traditie passen. Die van achterkamer-politiek.

Budgetten voor beleid en de besluiten worden beklonken achter de schermen in overlegclubjes en belangengroepen. Ligt de zaak vast, dan start de overheid met haar voorkeurs-partijen een inspraak-theater op richting de mensen over wie ze hebben besloten. Dat zijn doorgaans ook de mensen die de rekening krijgen/de dupe worden van het in achterkamers bekonkelde beleid. Het is dit soort bestuurlijk gedrag dat deels de successen verklaart van partijen als Forum voor Democratie.

  • Dus wat kan ik verder nog doen?
  1. Allereerst hoop ik dat Rijkswaterstaat gewoon alle informatie verstrekt die ik in mijn Wob-verzoek vroeg. Dus bij deze, Jaap Eikelenboom: waar blijft alle e-mailverkeer, en waar is de persoonlijke beleidsopvatting, het bestuurlijk juridische artikel waarmee jullie discriminatie van belangengroepen rechtvaardigen. En je kunt mij de gegevens achter de grafiek best verstrekken….Maar meestal lijkt hoop op uitstel van teleurstelling…
  2. Zij dienen vervolgens de discriminatie van belangengroepen op te heffen in het Waddenbeheer, door andere partijen als volwaardig beheerder te betrekken, ook bij Natuurlijk Veilig. Dat is ook de wens van de Stichting Visserij & Natuur van Wieringer garnalenvissers, die mijn Wob-procedure sponsorden.
  3. Er is erkenning nodig van alle belangenclubs als volwaardige partner bij Waddenbeheer, met een eigen natuurvisie. Nu domineert de natuurvisie van fondsenwervende activisten, die ideologisch is en onwetenschappelijk. Het Ecomodernisme kan een waardige vervanging zijn…
  4. En een meer wetenschappelijke kijk op beheer, waar de belangen van enkele belangen-gekleurde onderzoekers als Katja Phillipart (NIOZ/Waddenacademie) nu dicteren wat ‘de’ wetenschap heet.  Hun wil/onwil iets te onderzoeken- Oost Indische Ecologie- die bepaalt nu de ‘staat van de Waddenzee’. Je ziet liever een vollediger en minder belangen-gekleurde beschouwing van trends en oorzaken..

2 Replies to “Na subsidie-maaltijd nu mosterd-onderzoek zeehond-predatie Waddenzee”

  1. Er is ook een andere optie, die niet mijn voorkeur heeft maar die wel een stok achter de deur kan zijn: Rijkswaterstaat blijft arrogant en zich als oester gedragen. Dan is er gelukkig is er sinds juli 2016 de Wet op Acquisitiefraude. Ik kan helder uitleggen waarom Sieben Poel als verantwoordelijke bestuurder acquisitiefraude bedreef via Misleidende Omissie (bewust weglaten oorzaken en ecologische gegevens). Daarop staat 2 jaar cel.  En het gaat hier om de besteding van honderden miljoenen euro’s publiek geld.

    Dat staat los van de belangen van de vissers: die willen gewoon volwaardige erkenning voor hun constructieve rol als natuurlijk onderdeel van de Waddenzee.

    Dat zou mijn eigen particuliere project als schrijver en onderzoeker zijn. Dus: een andere filantroop die de publieke zaak een warm hart toe draagt en daar budget voor over heeft, die kan bijdragen aan het inhuren van een dijk van een strafrecht-advocaat die:

    • a. hier een mooie testzaak in ziet. Het gedrag van Rijkswaterstaat kan dan een test-zaak zijn voor die wet, die je dan op de overheid zelf toepast.
    • b. Poel en Nicolai de cel in krijgt.

    Als dat de enige wijze is in post-Christelijk Nederland om ambtenarij tot integriteit te dwingen, dan wil ik best tot het gaatje gaan. Het zou ook een mooie passage in mijn boek worden over de Slag om de Waddenzee, reportages uit een bananen-koninkrijk…,

    🙂

    Oh, en voor Lenie’t Hart: ik heb niets tegen de zeehondjes, laat die zich lekker rond eten. Maar angst voor ongewenste gedachten bij politici, moet niet de wetenschap bij de Waddenzee dicteren.

  2. Het wordt heet onder de voeten van de verantwoordelijke Rijkswaterstaat ambtelijke acquisitie fraudeurs met hun misleidende omissie(s) en bewust WOB-frustreren . Bij Min. van Defensie werden in verleden dergelijke zaken met fraudes bij acquisities, belangenverstrengeling en bewust malafide interne rapportages strafrechtelijk vervolgd. Er is/was bij Defensie een speciale interne fraudebestrijdingseenheid : Bureau Bijzondere Opdrachten. Bij Rijkswaterstaat moet in deze casus de rechterlijke vervolging helaas van buitenaf opgestart worden.

Laat een reactie achter aan Scheffer Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *