Exoot betert bosbodem

Op arme zandgrond kan Amerikaanse vogelkers (als ik me niet vergis op de achtergrond) de ondergrond verrijken

Als bosbouw-stagiair heb ik ook nog Prunus getrokken, Amerikaanse Vogelkers (Prunus serotina), grondstof voor Ch ch ch cherry Coke. Beheerders schuwen ook de Roundup niet en grof geschut bij bestrijding. Maar eindelijk volgt eerherstel, omdat de Amerikaan de bosbodem helpt verrijken op zandgronden.

Bos-ecologen als Bart Nyssen van de Bosgroep Zuid Nederland dragen aan eerherstel van Amerikaanse vogelkers bij dankzij hun ook op internet te raadplegen boek Amerikaanse Vogelkers, van bospest tot bosboom.

Die bodemverbetering op arme zandgronden is ook een reden waarom hij oorspronkelijk werd ingevoerd. Die reden krijgt nu weer prioriteit in bosbeheer. Het strooisel van de vogelkers is snel afbreekbaar, verrijkt de bodem en werkt als verticale nutrienten-pomp.

Het helpt op verzuurde zandbodems met enkel grove den, eik, beuk en berk de kringloop van voedingsstoffen verbeteren. Zodat je meer mineralen uit de diepere ondergrond naar boven werkt, zoals Calcium, Magnesium en Kalium.

Strooisel van boomsoorten als eik en beuk helpt juist de bodem verzuren, en houdt dat (chemische) regime zo in stand. De vogelkers zijn strooisel helpt dus om de verzuring van de bodem af te zwakken.

Oude roofbouw-landschappen op Veluwe raken weer met dennen en berk overgroeid, hier Hulshorsterzand (Natuurmonumenten)

De landschappen waarvoor natuurbeheerders nu LIFE-subsidie krijgen voor ‘heideherstel’, die ontstonden in de Middeleeuwen door kaalkap, afplaggen en roofbouw van de zandgronden. Als daar nu bos (her)verschijnt is het bos van eik, berk en den met dunne strooisellaag en zure bodem.

Middeleeuws roofbouw-landschap (Natuurmonumenten)

Maar voor die- door Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer geimiteerde- Middeleeuwse roofbouw met strooisel-verarming, groeide op de zandgronden lindewoud en eikenbos met een dikkere strooisellaag  en voedselrijker bodem.

Het strooisel van de eik helpt de bodem verder verzuren, houdt de zure toestand in stand. Andere boomsoorten kunnen dit regime doorbreken

In De Levende Natuur van november 2016 ‘Regime Shift in bossen op Zandgronden’ schrijft Nyssen over het LESA-project in Brabant. Zij planten nu honderd-duizenden andere boomsoorten aan met rijker strooisel (dan bv eik en beuk) om de bodem te verbeteren die nauwelijks nog in het zaadbestand voorkomen. Spaanse aak, esdoorn, Winterlinde, Hazelaar.

En ja, ook de vogelkers kan hier een rol spelen om uiteindelijk uit de diepere ondergrond mineralen vrij te maken.

Vogels zijn- hoe verrassend- gek op de vogelkers en verspreiden hem tres rapide. Al na 4-7 jaar brengt hij zaad voort, en ook als je ‘m afzaagt bot de vogelkers snel weer uit. Daar sta je als Staatsbosbeheerder dan weer met je exoten-ijver en goede gedrag.

Je kunt bij het schrapen van de bast van vogelkers de typische amandel-geur ruiken, dat is blauwzuur (cyanide HCN), het natuurlijke bestrijdingsmiddel dat de plant aanmaakt om zich tegen herbivoren te verdedigen. De natuur is een gifbelt. Qua verspreiding hoef je die kers alvast niet te helpen.

Plantosoof Norbert Peeters schreef al over ‘De Vogelvrije Vogelkers op De Groene Vinger:

In de jaren 60 startte Staatsbosbeheer een lastercampagne tegen de Amerikaanse vogelkers ten einde de Nederlandse natuurgebieden te zuiveren van deze plant. Dankzij deze verdachtmakingen stond deze sierplant plots te boek als kwaadaardige onkruid onder de weinig vleiende naam bospest.

en

In eerste instantie bindt Staatsbosbeheer de strijd aan met een krachtig ontbladeringsmiddel om deze planten te verdelgen (1). Als dit middel in de ban wordt gedaan, stapt men over op Roundup en later ook op schadelijke schimmels. Kepelmaaiers verbrijzelen het hout van jonge planten.

En grotere bomen en struiken worden omgezaagd en de overblijvende stronken worden behandeld met bestrijdingsmiddelen om uitloop te voorkomen. De systematische zuivering van bospest bevindt zich tegenwoordig op Europees niveau.

..natuurbeheer vindt vaak plaats vanuit het ‘beeld’ voor recreanten/natuurfotografen voor het ledenblad van Natuurmonumenten. De boswachter als Bob Ross. ‘Beleefbaarheid’ zoals Staatsbosbeheer dat noemt.

Peeters nam het prachtige citaat op van Ralph Waldo Emerson:

Onkruid is een plant waarvan de deugden nog niet zijn ontdekt.

Laten we dat herschrijven tot: Onkruid is een plant waarvan de deugden zijn verguisd. Zie verder op de site van Nyssen.

2 Replies to “Exoot betert bosbodem”

Laat een reactie achter aan Anton van Oversteeg Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *