Vanaf de Abdij van Postel kun je de Abdijroute rijden, en abdijen in diverse stadia van ontbinding danwel conservering bezoeken als de Abdij van Averbode. Dat waren vroeger ook genees-centra met eigen kruidentuinen, waaruit later de Hortussen van academies ontstonden.

De Abdij van Postel heeft nog een eigen kruidenbroeder, broeder Guy, die zijn smeerseltjes uit planten aan de man brengt uit de Abdijtuin. Dankzij de genezende werking van sommige planten, heb je een ezelsbruggetje om soorten te onthouden bij determinatie in het wild.

Daarover zo meer. Eerst een klein stukje Abdij-historie in zevenmijls-laarzen door 8 eeuwen.

Voor Franse atheisten in 1797 de Abdijen van Averbode en Postel overrompelden, en de Staat alle kerkelijk bezit verkocht, hadden abdijen wel 1/3de van alle grond in België in bezit.  Het waren welvarende economische centra, die de ‘woeste gronden’ voor landbouw geschikt maakten.

Ook bij de Achelse Kluis, precies op de grens van Nederland en Belgie onder Valkenswaard, maakten de Benedictijnen moerassige grond bij het riviertje de Tongelreep geschikt voor de landbouw.. In het Noorden van Nederland, de zeeklei van Friesland en Groningen brachten de Benedictijnen zo rond de 11de eeuw ook beschaving en welvaart mee met hun Ora et Labora-motto (bid en werk).

Zie de reportage over het Reitdiep van Groningen naar Zoutkamp en de Groninger Kluizenaar-priester Broeder Hugo van Warfhuizen. Het eerste christelijke centrum van Noord Europa was overigens Trier in Duitsland, ik meen in de 3de eeuw.

De Nederlanden werden weer vanuit kloosters in Ierland gekerstend vanaf de 8ste eeuw, zoals door de bij Dokkum vermoordde Bonifatius. De Friese monnik Liudger had later meer succes, maar ja, dat was ook ‘ien fan us‘ en geen ‘Net fan hjirre‘.

In het Noorden en Engeland maakte het protestantisme al in de 16de eeuw een eind aan het bloeiende abdij-leven. In de Zuidelijke Nederlanden konden kloosters nog 3 eeuwen voortbestaan.

Tijdens het Franse bewind tot 1815 schafte de Franse Revolutionaire Administratie alle abdijen af, geestelijken vluchtten naar Engeland of Nederland tegen de vervolging door moordzuchtige Franse atheïsten. Atheïsme is dan ook de oorzaak van alle oorlogen 🙂

De abdij van Villers la Ville -gesticht in de buurt van Brussel in 1146 onder Bernhard de Clairvaux (beschermheer van de hier beschreven Tempeliers)- werd verkocht aan een handelaar in bouwmateriaal. Die abdij-ruines met kruidentuin bezocht ik al in de zomer van 2013. Die zijn nu toeristische attractie.

Was Napoleon eenmaal verslagen bij Waterloo in 1815, toen kwam ook het katholieke geloof weer terug in de Zuidelijke Nederlanden. Monniken kwamen leeggeroofde danwel half vernietigde abdijen opnieuw opbouwen, zij probeerden kerkelijk bezit weer terug te kopen.

In de tweede helft van de 19de eeuw tot de jaren ’60 vond een heropleving van het katholicisme en abdij-leven plaats in de Lage Landen onder de rivieren. Uit die bloeitijd stammen ook de manmoedige pogingen, om de mensheid met het lekkerste bier op aarde te verkwikken, de trappistenbieren.

Trappisten waren eerder gevlucht uit Frankrijk voor bloed-dorstige atheïsten. En zo in de Lage Landen beland, om hier hun zegenrijke missie in porties van 33cl voort te zetten. Zo via bierverkoop werden zij (weer) bloeiende economische centra, die zich zonder subsidie bedruipen.

Die herbloei van kloosterleven zie je ook aan de sterfdata van alle broeders op het kerkhof van Averbode. (bovenste foto) Uit de jaren ’60 van de 20ste eeuw stamt ook het Kontakt-centrum van de Norbertijner abdij van Postel waar gastenbroeder Benny de jeugd opvangt. Een bloeiende kerk.

Nu wachten piepschuim-vullingen in grafzerk-gaten de laatste broeders op van Averbode, omdat jonge aanwas uit Belgische jongeren-gelederen vaak ontbreekt. Veel abdijen veranderen in toerisme-centra die nu met staats-subsidie worden gerestaureerd.

Het is niet zo dat het christendom op haar laatste benen loopt.

Dat ontbreken van jonge aanwas bij christenen, dankzij decennia Marxistische en globalistische indoctrinatie door linkse media en links onderwijs, dat is alleen bij ons zo. In Centraal en Oost Europa is het geloof springlevend. Daar weten ze al dat leven onder atheïstisch juk ellende brengt en ontmenselijkende bureaucratie.

De nog bestaande abdijen verdienen – net als vroeger- een goede boterham met de verkoop van bier, abdijkaas, en zijn vaak aan de voordeur een toeristen-kermis voor dagjes-mensen. Bij Averbode werken ook een man of 60.

De Abdij van Averbode kende ik dan ook eerst dankzij het bier dat ze in licentie laten brouwen, net als die van Orval, Rochefort, West Vleteren en al die makers van dat heerlijke abdij-snoepgoed.

De Abdij van Postel heeft met haar Kruidenbroeder Guy een aardige tuin te onderhouden. Die kun je ook als gifbelt zien. Neem de Dollekervel, de plant waarvan een aftreksel de gifbeker van Socrates vulde, die dood moest wegens jeugd-bederf.

Of de wonderboom met ricine, kun je zo iemand mee omleggen. Maar het werkt ook tegen Parkinson, zo stelt men. Als je dood bent, tril je niet meer zo. 🙂

Eerder besprak ik al waterscheerling, een probaat middel voor mensen van D66 en andere grondstof-slorpende leden van de Atheïstische doodscultus. Dat zij hun voltooid leven en overbodigheid op deze planeet inzien, en hun adviezen aan anderen zelf opvolgen.

Dat zelfmoord-kruid voor de zenuwen, het groeit hier bij Langweer langs de slootkanten.

De planten maken gif aan als nicotinoiden (alkaloiden) om zich tegen insectenvraat te verdedigen. Wanneer je tabak rookt, dan inhaleer je dus het bestrijdingsmiddel van de plant tegen insecten.

Systemische insecticiden als neo-nicotinoiden (ten onrechte tot ‘bijengif’ gedoopt) zijn op het zelfde principe als de anti-insectenwerking van de plant gebaseerd. Via een coating rond het zaad neemt de groeiende plant het op, en een hapje uit de plant door een insect is dan dodelijk.

Terwijl het reguliere gifsproeien meer werkt als chemische clusterbom, dus dat je een bombardement van gif loslaat dat de insecten in 1 keer moet doden.

Omdat Paracelsus al leerde dat giftigheid in de dosis zit, kun je in lage concentraties van gif een geneesmiddel maken.

Van de Romeinse boerenhoven met binnenplaatsen adopteerden kloosters hun binnentuinen, volgezet met geneeskrachtige kruiden. Die klooster-tuinen werden op hun beurt weer voorloper van academische hortus-tuinen zoals Carolus Clusius die in Leiden beheerde eind 16de eeuw.

Geen wonder dus dat het gebruik van Hop (Humulus lupulus) in bier door de Benedictijner Abdes, Hildegard von Bingen voor het eerst werd omschreven in de 12de eeuw. Zoals de monnik Gregor Mendel in de kloostertuin van Brno via experimenten met erwten de erfelijkheidsleer ontdekte, door te experimenteren.

Hop verbeterde de houdbaarheid van bier. Je gebruikt daarvan het Lupuline in het gele stuifmeel, een hormoonverstorende stof waar je als man een buik en tietjes kunt krijgen.

Hop gaat seksuele overprikkeling tegen volgens het kloosterboekje. Dat komt goed van pas, met enkel wat kerels om je heen en alleen Maria als platonische liefdes-partner.

Anders drijven je gedachten maar af tijdens de Gregoriaanse litanie naar zachte meisjes-dijen, opkrullende tepelhoven op roomwitte ronde vleeskussens.

Of paters daarom zulk lekker bier brouwen, en de kerk tegen de brouwerij aan bouwen? Ze waren vast niet allemaal homo.

Hoezeer je van plant- en kruidensmeerseltjes geneest, daar kunnen de deskundigen over van mening verschillen. Omdat ze volgens de Hippocratische geneesleer werkten, die anders in elkaar steekt dan moderne geneeskunde met haar dubbelblinde controle-test.

In die Klassieke Griekse filosofie- die de monniken adopteerden- heb je ‘humeuren’, 4 lichaams-sappen die in evenwicht moeten zijn. Zoals de gal en het bloed.

‘Teveel’ gal leidt tot ‘melancholie’. Wie teveel bloed heeft (Sanguinisch) stelt zich aan als een opgefokte Latino. En dus ging men je dan aderlaten, wat tot de vroeg 20ste eeuw nog gebeurde.

Met die klassieke gezondheidsleer verwant is de ‘hang naar zuiverheid’, dat je lichaam van ‘onreinheden’ gezuiverd moet. Een filosofie die stamt uit de Griekse voor-christelijke tijd van Hippocrates en geestverwanten.

Een natuurvisie, die je nog steeds treft bij (beleids-)ecologen en oplichters als Michiel Firet van Programma Rijke Waddenzee. Die ‘de natuur’ willen ‘zuiveren’ van menselijke smetten zodat zij ‘gezond’ wordt, ‘herstellen’ van iets dat nooit was.

De Gezonde Zee van Stichting de Noordzee, het Natuurlijk Evenwicht en de ‘Schone Aarde’ van Greenpeace: paganisme is dat, verwant met Griekse mythologie.

De geneeskundige eigenschappen die kruidenbroeders en klimaatheksen toedichten aan planten als ‘zweetdrijvend’ komen dan ook wat mystiek over. Alsof je kwade geesten uitdrijft. Zie ook de bespreking van Plinius (+76) de Oudere, schrijver van de eerste Romeinse Natuur-Encyclopedie, de Naturalis Historia.

De as van een zwaluw op je voorhoofd smeren tegen kwalen, de neus van een muilezel kussen tegen verkoudheid, dat soort werk. Men geloofde dat je ziekten als energieën kon overdragen op andere wezens, als medische zondebok.

🙂

Maar toch, de Reader Digest ‘Gids van geneeskrachtige planten’ samengesteld door de Groninger Prof.dr. FHL Van Os die ik bezit is van academische makelij. Daar is de Prof.dr. met zijn vrouw samen net zo ‘zweetdrijvend’ bezig.

Van Os stichtte als hoogleraar Farmacognosie aan de Rijksuniversiteit Groningen afgelopen eeuw de Botanische tuin van Buitenpost. Ook daar vind je een imitatie-abdijtuin. Bij de Marjolein (blz 181)- die je hieronder ziet afgebeeld- dicht hij de volgende geneeskrachtige werking toe:

aansterkend, anti-parasitair, antiseptisch, expectorans (???), kramp-opheffend, menstruatiebevorderend, pijnstillend, spijsvertering-bevorderend.

De werkzame stof in Marjolein zou een looistof zijn, een vluchtige olie. Bovendien zouden de bloemtoppen je van een stijve nek genezen.

‘Geen enkele stijve nek houdt stand tegen een kussentje van vers geplukte en even boven de kachel verwarmde bladeren.

Of zoals Berendien uut Wisp het zou zeggen, het kruidenvrouwtje van Koot en Bie: met wat Dille tussen de billen, zal’t wip’n weer will’n.

De Look zonder Look die je afgebeeld ziet, die zou wondreinigend werken.

Je moest je farmacologie in de Middeleeuwen natuurlijk in de natuur zoeken, en via zelf-experimentatie. En wie weet is dat wel gezonder voor je, dan veel brouwsels van Big Pharma. Mensen dwingen te leven in een legbatterij, een bankschuld aanpraten waartegen je opwerkt via loonslavernij van 9 tot 5, forenzen in de file in een omgeving van beton, staal en uitlaatgassen.

En vervolgens ze aanpraten dat ze depressie ‘hebben’.

Om dan een Prozac- smeerseltje voor te schrijven, op basis van de valse theorie dat je hersenchemie niet ‘in balans’ zou zijn, je zou ‘te weinig’ serotonine aanmaken.

Lees ‘Anatomy of an epidemic’ van Robert Whitaker, hoe miljoenen Amerikanen (maar ook Nederlanders) op basis van die valse theorie aan de psychiatrische pil werden geholpen. Terwijl de pil zelf juist de hersen-chemie verstoort, daarom duurt het ook 3 weken voor psycho-drugs werken.

Eerst moet een prozac-achtig middel je hersenchemie ontregelen, precies zo lang dat je eigen lichaam het verzet opgeeft.  En dat gebeurde uit naam van ‘De Wetenschap’.  Waar je vroeger gewoon wat druk of excentriek was ‘heb’ je nu iets, een kwaal als ‘autisme’ of ADHD.

Terwijl iedere denker tot op zekere hoogte autist is, en iedere artiest of ondernemer een narcist.

Moeten wij van onze menselijkheid genezen worden?  Bestaat voor ‘Het Leven’ een medicijn?

Ont-menselijking lijkt wel de consequentie van het secularisme, het institutioneel ongeloof in God, afgedwongen door De Staat. Alsof Secularisme het zelfde als ‘neutraal’ zou zijn.  Een technische fix voor al het afwijkende van ‘de norm’. Maar wat is je ‘norm’ wanneer je Transcendentie ontkent, behalve een sociaal gemiddelde op enig moment?

Menselijke willekeur.

Mensen zijn meesterlijk als ingenieurs, makers van spullen, gadgets, gebouwen. En als fixers aan de operatietafel waar je met wat reserve-onderdelen een knie-gewricht herstelt, of iemand repareert die in een oorlog vol lood is gepompt. Even een nieuw hart inbouwen. Maar van de menselijke geest begrijpen we nog niets, laat staan van onszelf.

Dus ja, wat is nu kwakzalverij?

Ik ben daar niet uit: U wel?  Zeker niet nu er heksendokters rondvliegen, die beweren dat je het weer op de planeet via de overheid kunt afregelen.

Op een Waddenzee-conferentie in Leeuwarden op 17 mei in de Harmonie heeft de Friese overheid nu de nationale Klimaatheks als spreekstal-meesteres uitgenodigd. Marjan Minnesma komt op haar Urgenda-bezem naar Leeuwarden gevlogen.

Die gaat in ons Haiti aan de Noordzee het weer voor ons bezweren met academische toverspreuken, in een oefening van neo-paganisme. Voodoo-popjes mee. Je kunt zeggen dat het onmogelijk is, maar voor wie in magie gelooft hebben argumenten geen werking. ‘Willen is kunnen’, de postmoderne zelfhulp-toverspreuk die natuurwetten overwint van nihilistische VVD-manager tot Groen Linkse bakfiets-heks.

Een geneesmiddel tegen ergernis over stupide medemensen, dat is bier.

Het blonde bier van Postel, neem 2 goede glazen en rozigheid is je deel, het werkt eetlust-opwekkend en wanneer je na de maaltijd dan een hazenslaapje doet kom je als herboren uit de strijd.