‘Seabos’ zet visserij op menu Nutreco & Cargill

Global Transformation (wereldregering, communisme) Skretting is Nutreco, in handen van Fentener van Vlissingen (SHV)

Op zee grijpen multinationals en miljardairs de macht voor hun grote grondstof-bedrijven als Cargill en Nutreco. ‘Duurzaamheid’ helpt de grote jongens via lastenverzwaring de concurrentie uitschakelen en opslokken. Ook willen ze zeevisserij met aquacultuur mixen.

Een voorbeeld van zo’n initiatief is ‘Seabos’ van Nutreco en vismeelgiganten, dat regeringen belobbiet voor hun gunstige regulering. Zoals de aanlandplicht.

Met Big Brother in de boekhouding (‘duurzame rapportage, traceerbaarheid’) en aan boord (camera’s, satellieten), mag geen vis aan hun aandacht ontsnappen. Voor politieke steun van hun ambities stoppen die miljardairs en hun overheid de milieuclubs vol geld.

Noordzee-dictaat sloopt familiebedrijven
Zoals Visserijnieuws van 26 juni schrijft scheept LNV-Minister Carola Schouten de visserij-organisaties Vissersbond en Visned nu af met een verdeel- en heers-subsidie van 200 miljoen euro.

Vissers, met name vanuit Urk, weigerden het ‘Noordzeeakkoord’ te tekenen, dat voortvloeit uit de 2030 Agenda: de machtsagenda van bankiers, ambtenarij, ngo’s en multinationals met haar 17 ‘duurzame’ doelen. Daarvoor moet de Noordzee vol windmolens gebouwd, ten koste van traditionele rijke visgronden.

Van die 17 ‘duurzame’ doelen zijn SDG-doel 13 (windmolens) en SDG-doel 14 (gesloten gebieden) funest voor de vissers.

De SDG-doelen waarvan vissers het meeste last hebben, windmolens en gesloten gebied

Carola Schouten: Adding Insult to Injury
Als doekje voor het bloeden biedt de publieke vrouw van miljardairs, Carola Schouten een sigaar uit eigen belastingdoos voor verlies van 25% visgebied voor windmolen-industrie en gesloten visgebieden.

Die gebiedsluiting dient als ‘Natuurcompensatie’ (…) ten laste van vissers, voor de lust van de offshore- en energie-industrie. De logica daarvan, is alsof je Jantje van 100 euro berooft, en vervolgens uitscheldt dat hij je daarvoor niet dankbaar is. Of dat je Bertje op zijn gezicht slaat, en een willekeurige voorbijganger vervolgens ‘sorry’ toezegt.

Wat Engelsen ‘adding insult to injury’ noemen, dat is wat Carola Schouten doet. Voor een industrialisatie waar Eneco, Van Oord, Boskalis cs van profiteren op publieke miljardenlasten.

Bij die fooi, zit dan ook nog een ‘verdeel-en-heers’-mechaniek ingebouwd door de verantwoordelijke ambtenaren, Ton IJlstra en Wim van Urk. Want er zit een saneringsbudget in van 150 miljoen, en voor de overblijvers een ‘innovatie’-fooi van 45 miljoen. Dat men daarover mag bekvechten.

Kraanschip offshore windmolens in haven Vlissingen voor Blauwwind

Urk stemt tegen
Urk was als kapitaalkrachtig en economisch blok in de visserij tegen ondertekening van het akkoord. Maar verdeeldheid regeert op landelijk niveau. Want ‘de’ visserij bestaat niet. De sector is een opeenhoping van vaak tegenstrijdig deelbelang, zoals hier zo dadelijk blijkt..

Met de 2030 Agenda versterkt nu de macht van de (vis-)multinationals ten koste van de familiebedrijven, zowel in platvis als bij mosselen en garnalen.

De grote jongens zijn als enigen in staat zowel de groeiende lastendruk (‘verduurzaming’) te bolwerken, die De Staat oplegt. En zij hebben het geld, om zich een ‘groen’ imago te kopen bij ngo’s/milieuclubs.

Bij hun ‘duurzaamheid’ speelt de sociale duurzaamheid van visserijgemeenschappen als Urk of Stellendam geen enkele rol. Je ziet het ook aan de concentratiekamp-achtige uitstraling van hun bouwwerken: de visserij ontmenselijkt, waarde die niet in ‘snel geld’ is uit te drukken verdwijnt.

Bootje Van der Zwan. De PFA-redersvereniging liet Niek Jan van Kesteren lobbyen in het Noordzeeakkoord.

Het Grote Geld koopt zich groen
Het grote geld binnen de visserij zit niet bij de kotters, waarnaar de meeste aandacht uitgaat. Het kapitaal en viskapitaal in vorm van quota ligt in handen van de grote pelagische cowboys, P&P, Cornelis Vrolijk en Van der Zwan.

Die vismultinationals en hun redersvereniging PFA weten zich ingedekt door hun geld.  Visgigant P&P kwam voor een prikje aan garnalengrootheid Heiploeg in Zoutkamp.

Vrolijk koopt nu de andere helft van de garnalenmarkt via Kegge en Telson. Beide hanteren de zelfde ‘van vangst tot bord’-strategie: integrale ketenbeheersing. Zo werken ze volgens een blauwdruk die mondiaal plaatsvindt, bij de beheersing van grondstoffen voor bankiers.

Nummer 9 in de nieuwe SDG-doelen-index van Seabos/ Keystone Dialogues

Kapitaalconcentratie achter groene verf
Dikke kans dat het Engelse bedrijft Sykes dat garnalengrootheid Klaas Puul kocht, stiekem een dochter van 1 van beide bedrijven is. Dus dat zij uiteindelijk Ultimate Beneficiary Owner (UBO) zijn.

Zowel Carola Schouten als Wopke UBO-trekpopke Hoekstra weigeren vooralsnog de eerdere toezegging te voldoen, om zo’n UBO-register openbaar te maken. Dan kun je controleren bij wie alle bedrijfsmacht is geconcentreerd via tussenconstructies.

Dat grootkapitaal in visserij kan zich een groen imago kopen met bijvoorbeeld een MSC-labeltje en MVO-rapportjes. Groen poetsen met papier en gehuurde ‘deskundigen’. Zoals de windmolenbedrijven als Van Oord, Nuon en Eneco zich ook groen laten verven door Stichting de Noordzee, en hun bestuurder Han Lindeboom.

Han Lindeboom treedt hier in het Noordzeeakkoord zelfs op als gezant van de KNAW, de Koninklijke Akademie van Wetenschappen. Terwijl hij tegelijk lobbyist is voor We @ Sea, de zeewindmolen-lobbyclub. De KNAW lijkt als serieus te nemen objectief instituut ook in ander vaarwater geraakt.

Pagina 666 🙂

Zo liet Cornelis Vrolijk zich al door Good Fish Foundation (dochter Stichting de Noordzee) en een EFMZ-subsidie groen wassen in 2017. Toen startten ze met opstellen van een MVO-beleidsplan

Vrolijk adverteerde 17 januari dit jaar in de Visserijnieuws hoe ‘groen’ en MVO ze waren, voor de tweede maal langs de CO2-meetlat.

Sponsoren Good Fish Foundation. Adessium = miljardair Rogier van Vliet

Dus getoetst op de SDG-doelen van de 2030 Agenda, waaruit ook het ‘Noordzeeakkoord’ voortkomt.. Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO), komt uit de zelfde CO2-koker waar ook de windmolens op zee uit komen,.

MVO Nederland is een ngo gevestigd aan de zelfde ‘Milieustraat’ in Utrecht (Arthur van Schendelstraat) waar ook de windmolenlobby (NWEA) huist, en de groenwasserettes voor windmolens op zee als Stichting de Noordzee, Stichting Natuur & Milieu.

Groot Grondstof BV gaat de planeet redden

Seabos maakt miljardairs Baas van de Zee
Vismultinational P&P van Diek Parlevliet liet zich in de Visserijnieuws van 1 november 2019 de hemel in prijzen als ‘Trots op ranking in duurzame wereldlijst’.

Een in 2015 opgerichte stichting ‘Index Initiative’ aan de Weesperstraat 61 in Amsterdam, richtte met verzekeraar Aviva in 2018 de ‘World Benchmarking Alliance’ op met ex-EZK-ambtenaar Gerbrand Haverkamp.

Daar werken dan Rik Beukers (Wageningen UR, LEI) en Lisanne Urlings.

De Ranglijst van Seabos met P&P er in op 9 en Nutreco op 7

Die zitten gevestigd in Amsterdam: dikke kans dat Nutreco hierin een hand had met Unilever. Want het was Paul Polman van Unilever die de 2030 Agenda met haar 17 SDG-doelen hielp opstellen. Ontwikkelingsdoelen waar alle overheden en bedrijven aan moeten voldoen.

Afkomstig van WWF, nu Nutreco. Nutreco is eigendom van Fentener van Vlissingen (SHV)

Die ‘Benchmarkers’ nemen grondstof-multinationals de maat op grond van de 2030 Agenda en haar 17 SDG-doelen. De zelfde SDG-doelen waar dus ook al de windmolens op zee vandaan komen (SDG-doel 13) en de gesloten gebieden (SDG-doel 14).

In die ranglijst liet P&P zich op plaats 9 zetten van een ranglijst van 30 grondstof-multinationals. Een paar plaatsjes onder Nutreco (Skretting) van de miljardairs-familie Fentener van Vlissingen, en soja/vismeel-gigant Cargill.

Zulke multinationals laten zich ‘Keystone’-bedrijven noemen, die de hele visserij richting wereldregering door ‘experts’ moeten bewegen. Dat is wat ze ‘Global Transformation’ noemen en Global Governance.

De zelfde miljardairs-stichtingen

Het was Nutreco (Amersfoort) die met de afdeling van de Club van Rome in Zweden, het Stockholm Resilience Instituut in 2018 met die Keystone Dialogues begon. Het resultaat, 10 grondstofmultinationals laten zich ‘groen’ poetsen met SDG-doelen, dat noemen ze dan ‘Seabos’.

Een van de aanstichters daarvan is de ‘duurzaam’-CEO Jose Villalon, woonachtig in Amsterdam. Dat is de zelfde man, die met IDH (Ministerie Buitenlandse Zaken) het ASC-keurmerk opzette in 2010, vanuit WWF haar ‘Aquaculture Dialogues’.

En dan volgen 8 jaar later dus de ‘Keystone Dialogues’.

De vervlechting van aquacultuur met wilde visserij (discarban diende vismeel-industrie)

Grondstofspeculanten en geldspeculanten maakten NGO’s groot
Wat is Seabos? De zoveelste naam voor het zelfde plan: 2030 Agenda, miljardairs die een wereldregering (‘global transformation’) willen, alle terreinen des levens door De Staat gedicteerd, alle neuzen 1 kant op via 17 SDG-doelen. Mensen die dus voor god willen spelen.

Seabos is daar de zoute invulling van.

Tien grondstof-giganten als Nutreco en Cargill moeten als ‘Keystone Species’ dan de rest van grondstof-miljardairs helpen over de streep te trekken. Bij de ‘Benchmark’ van 2019 deden dus al 30 geestverwanten mee.

Ze moeten ook meedoen aan het plan van miljardairs die jaarlijks in Davos samenklonteren bij het World Economic Forum. Hun ‘Great Transformation’. Dat plan noemt WEF ‘The Great Reset’ samen met Prins Charles.

Met de kroonprinses, tevens vrouw van Rothschild-bankier

Wie opende die ‘Keystone Dialogues’? De Kroonprinses van Zweden. En die is weer getrouwd met een Rothschild-bankier. En die Rothschild-dynastie is met de Rockefeller Dynastie en andere Amerikaanse miljardairs (Walton, Hewlett-Packard,Betty Moore) weer groot-sponsor van anti-visserijclubs.

Voorbeeldje: Oceana werd opgericht door Pew Charitable Trust (legaat van Sun Oil) en het Rockefeller Brothers Fund in 2004. Oceana sponsort nu weer Stichting de Noordzee. In het bestuur van Oceana zit de Nederlandse miljardair/geldspeculant Rogier van Vliet.

Rogier van Vliet pompt jaarlijks 17 miljoen euro in linkse journalisten (Investico enz) en milieuclubs die vissers van zee willen jagen, en die voor meer windmolens pleiten. Hij sponsort ook weer de Good Fish Foundation. (GFF). Net als de Waterloo Foundation, het miljarden-legaat van een (Joodse) verzekeraar verbonden met Rothschild.

En GFF helpt weer hun MSC-keurmerk opleggen als enige standaard. Zodat je overal ieder visje moet kunnen traceren.

Geen vis mag nog aan de aandacht van Nutreco cs ontsnappen

Big Brother op Zee, miljardairs willen ‘God’s eye view’
Niet geheel toevallig, begonnen de miljardairs van World Economic Forum 3-4 juni hun ‘Ocean Dialogues’, hoe ze meer miljarden uit de visketen kunnen halen, die nu bij vrije vissers en hun gezinnen belanden. Wat ze traceerbaarheid noemen, en waarom WWF met Unilever al het MSC-keurmerk op de markt zette.

Die beogen het zelfde doel: Big Brother op Zee, wat ze dan het tegengaan van IUU-vissen noemen (illegaal ongeregistreerd, kortom, vissen zonder enkelbandje om)

Miljardairs en hun fondsen spelen voor God

Andere initiatieven die deze miljardairs betalen zijn Global Fishing Watch, dat werd opgericht vanuit Oceana. Ook die club wordt door de miljardair Rogier van Vliet gesponsord. En door de zelfde miljardairs-clubs die ook Seabos financieren en Good Fish Foundation en Stichting de Noordzee.

Met Google Earth gecombineerd zorgen ze, dat iedere visser vanuit de ruimte met satelliet te spioneren is (VMS-gegevens), en dat kun je dan op hun website zien.

Dat is niet voor de leut: maar omdat zij zo gesloten visgebieden mondiaal willen afdwingen, en zo data en dus argumenten daarvoor verzamelen.

Opgericht door zelfde miljardairs achter Oceana

En dan is er nu al Fully Documented Fisheries (FDF). De gehele kottervloot zou met camera’s uitgerust moeten worden na 2021 vanwege de door hen zo gehate Aanlandplicht voor bijvangst (Discardban). Zodat geen visje aan de aandacht van mutinational-miljardairs en vismeelgiganten ontsnapt.

Niet voor niets krijgt ook de ‘optische sorteermachine’ voor 6 garnalenvissers op het Wad subsidie uit het Waddenfonds. Zodat niet 1 garnaaltje, noch bijgevangen visje optisch ongeregistreerd blijft. Geheel ‘gratis’!! Maar er bestaat niet zoiets als ‘gratis lunch’.

Pim Visser omarmt hier de zelfde 2030 Agenda die zijn achterban van visgrond berooft

Visserijbestuurders, klok en klepel
Pim Visser, directeur van belangenclub Visned, bejubelde in de Visserijnieuws van 15 November 2019 bij een FAO-conferentie juist die zelfde 2030 Agenda, en haar SDG-doelen. Omdat ze ook iets riepen over voeding en armoe in de wereld.

Dus zonder te beseffen, dat die zelfde agenda aan de basis staat van de Agenda Noordzee 2030 waardoor zijn achterban visgebied inlevert voor windmolens. Dat gebrek aan strategisch inzicht is tekenend bij vertegenwoordigers van vissers, maar ook van boeren.

Men blijft in valse tegenstellingen van ‘links-rechts’ denken, of ‘de economie’ versus natuur. Als je zo aan de onderhandelingstafel zit, wat kun je dan voor je achterban betekenen?

Dus laten ze zelfs de vijand voor hen lobbyen. Namelijk, Niek Jan van Kesteren, de CDA-senator en oud-directeur van de VNO-NCW. Die lobbyde dus weer namens de PFA-redersvereniging bij het Noordzee-akkoord.

De 2030 Agenda, waarvan Agenda Noordzee 2030 uitvloeisel is

Vissers door eigen bestuurlijke elite en eigen mensen uitgekleed
Niet geheel verrassend adviseerde Van Kesteren dat de vissers moesten tekenen. Want hij is de Mr 2030 Agenda, samen met opvolger Cees Oudshoorn. Oudshoorn is ook weer bestuurder bij de Maatschappelijke Alliantie met JP Balkenende. Die voeren SDG doel 17 uit, dus dat alle ‘goede doelen’ ook die SDG-doelen steunen.

En Balkenende is voorzitter van de ‘duurzame’ multinationalcoalitie DGSC met Shell, DSM en Unilever. In plaats van te klagen over ‘de ngos’ maakt men nog niet de volgende denkstap: zij financieren de ngo’s omdat die HUN agenda uitvoeren.

  • Dus de visserij heeft niet last van ngo’s, maar van hun financiers, dus de eigen bestuurlijke elite.

Ook zijn er vissers en reders, die een publieke sanering wel prima vinden, als dat betekent dat zij zo de vrijkomende vis-quota kunnen bemachtigen. Bijvoorbeeld omdat de Vissersbond tegelijk als makelaar van quota optreedt naar kotters.

Dus zijn visserijbestuurders verweven met de pelagische giganten en hun belangen. Twee wekelijks via ‘trawlernieuws’ krijg je dan in de Visserijnieuws een vlootschouw getrakteerd van de pelagische cowboys.

Bootje van Van der Zwan/Ekofish in Stellendam. Mooi scheepje

Een zegen en vloek tegelijk
Al die tegenstrijdige belangen, het is tekenend voor het wespennest der visserij. Want tegelijk moeten de Visserijbestuurders Carola Schouten weer te vriend zien te houden.

Dus geven ze haar een ‘Gouden Kotteroorbel’, in de hoop dat ze niet alleen sloopt maar ook iets terug zal doen ten gunste.

Bijvoorbeeld: dat De Staat dan haar best doet, om het debacle van de verloren pulsvisserij recht te zetten. Want er is nu plots ‘nieuw onderzoek’ dat die kip met gouden eieren voor de kottervloot bij de Europese rechter vrij zou kunnen pleiten.

De Deskundigen, hoogleraren van Wageningen UR, een mixed blessing/curse

Een zelfde ‘mixed blessing/curse’ vormt Wageningen UR. De visserij heeft ze nodig, en tegelijk steekt Tammo Bult ze een mes in de rug. Omdat zijn Wageningen UR tegelijk ook de belangen dient van Nutreco (zit op Wageningen Campus) en Unilever (krijgt nieuw gebouw op campus Wageningen).

En omdat hoogleraren als Simon Bush weer de lobbyist zijn voor Stichting de Noordzee haar afsplitsing, Good Fish Foundation.

Urk

‘Duurzaamheid’, de zeepbel van zelfaanbidding
En zo blijft de visserij jaarlijks inleveren. Al die ‘verduurzaming’ (lastenverzwaring, bureaucratie) maakt het familiebedrijf kapot en mkb. Dat komt in handen van het grootbedrijf dat ‘from catch to delivery’ de hele keten in handen wil.

Zo voltrekt de trend van afgelopen halve eeuw zich: het ontvolken van plattelands-gemeenschappen tot openlucht-musea. Waarbij 1 moedig dorpje Urk standhoudt tegen de tijd en trend in. Die hielden hun ‘slimme’ mensen beter vast, zodat ze tot economisch visserijblok konden groeien.

Zo moet je het die vissers wel meegeven: wat hebben ze een veerkracht en aanpassingsvermogen, iets onverwoestbaars. En dus is het nog maar de vraag of ‘De Mammon’ van de vissers wint.

Met hun mentaliteit, hebben zij meer geestelijk kapitaal dan die multinational-cowboys die zich met miljarden euro’s ‘groen’ poetsen.

Rockefeller Capital Management. Van die privatisering der Noordzee en ONZE visgronden voor Amerikaanse kapitaalhaaien is Wim van Urk de uitvoerder

‘Duurzaam’ en ‘Groen’- ijdele kretologie- drijft uitsluitend op machtsmisbruik, imago en zelfaanbidding. Als het grote publiek inziet wat de CO2-religie is, machtswellust en geldklopperij, vervalt ook dat vals-positieve zelfbeeld waar die ‘groene’ miljardairs mee te koop willen lopen op feestjes.

‘Zie mij eens groen zijn’…?? Schaam je, inhalige dief, sloper van gezinnen en zwetskous!

Plots staan ze er dan donkgergroen gekleurd op, als schandelijke figuren. En vallen ze door de zeepbel van zelfaanbidding die ze voor zichzelf opbliezen. De duivel laat hen dan als groene bakstenen vallen.

Tot die tijd mag duidelijk zijn, wiens publieke vrouw Carola Schouten is…

7 Replies to “‘Seabos’ zet visserij op menu Nutreco & Cargill”

  1. Interessant om te weten is dat Adessium ook Fellow The Money sponsort. Weten we ook weer dat bovenstaand verhaal niet zal worden gecoverd door Eric Smit.

Laat een reactie achter aan Bubba Rogowski Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *