Gisteren had ik de eer om te speechen bij de boerendemonstratie in Emmeloord in de Noordoostpolder. Ten koste van de veehouders in die oude polder wil Natuurmonumenten nu op publieke kosten natte ‘bufferzones’ veroveren via staatsagressie.

In deze column beschrijven we hoe Postcode Loterij-clubs met hun Natura 2000-procedurebeest de Noordse woelmuis (H1340) Lebensraum veroveren met overheidsgeweld, over de rug van boerenfamilies.

Nu ook met de inzet van stikstof- en CO2-strijdgassen.  

‘Ons Pandabeertje’, een zogeheten ‘Endeem’
HET nationale procedurebeestje van overgesubsidieerde Postcode Loterij-clubs, dat miljoenen publieke euro’s veroverde en oude sappige polders met weidevogels deed verbouwen tot plasdras-treurnis: dat is de Noordse Woelmuis.

‘Ons Pandabeertje’, zo wist wintersporter en deeltijdindiaan Menno Bentveld van Vara’s Vroege Vogels hem te betitelen. Samen met dat bebrilde gemakskapseltje, dat hem op de NPO bij presentatie vergezelt. En dat je jeuk op voorheen nog onbekende plaatsen van je lichaam geeft.

De afkorting van Salon Socialisme is niet voor niets SS, ‘De Stad’, die met haar wereldvreemde egofielen en zelfverklaard ‘deskundigen’ een claim legt op ons platteland

De Nordische Woelmaus is namelijk een zogenaamde ‘endeem’. Wat houdt dat in?

Dat er na het wegsmelten van het landijs van de laatste ijstijd, een wel heel uniek ras van Nordische muizen achterbleef in de lage landen met een wel heel bijzondere genetische afwijking. Een DNA-variatie, een andere variant op die vele andere woelmuizen.

Maar die DNA-variant kan dankzij het behoren tot dit muizen-superras miljoenen euro’s en duizenden hectares Lebensraum waard zijn.

De Nordische Woelmuis komt als bewoner van het Nordland van Alaska tot Siberië voor.

Dankzij de ijstijd werd 1 variant daarop dus hier in de lage landen op zichzelf teruggeworpen, als Microtus oecunomus nogiets-pinme-ernietopvast. Een proceduredier met econonomisch inzicht. Frontsoldaat in de ecologische verbindingstroepen van het Wageningse ecofascisme dat voor de PvdA en het Salon Socialisme (SS) het Natuurnetwerk moet veroveren.

Een groen worgkoord door het platteland, dat museum moet worden, afhankelijk van ‘De Stad’ met haar Grote Plannen tot ‘Verbetering der Wereld’.

Deze illustere muis, die kan een claim leggen op duizenden hectares extra Lebensraum, vanwege een ‘ongunstige staat van instandhouding’, die er door misschien maar 1 Wageningse Alterra-ecoloog is op gezet, met handtekening van 1 bevriende LNV-ambtenaar in Den Haag.

Hoe dat mogelijk werd, zullen we hier zo objectief en neutraal mogelijk uit pogen te leggen. Je kunt het ‘Holland op zijn smalst’ noemen, maar dan doe je de illustere aard van de Nordische Woelmaus weer geen recht.

Die Mausenfrage
De Nordische Woelmaus, het is me er eentje…een muis die van vernatting houdt, misschien ook wel omdat hij dan meer landbouwgrond blijven uit cultuur kan veroveren. Al kun je beter zeggen: die zompigheid kan hij beter tegen dan de concurrentie. Andere telgen uit de Microtus-familie als de veldmuis of…die achterbakse aardmuis.

Anders, bij droger omstandigheden zonder Waterlinie wordt hij door zijn listiger vijand, de aardmuis onder de voet gelopen. Dan krijg je last van wat ecologenblad de Levende Natuur -in de woorden van Martin van Schie (Natuurmonumenten)- ‘Het Concurrentievraagstuk’ noemt.

Die Mausenfrage.

Het grappige van die ecologen-prutsers uit de natuurherstel-industrie, is dat deze humorloze Gutmenschen dit zonder te lachen om zichzelf kunnen opschrijven. Bloedserieus.

Het Concurrentievraagstuk. 🙂 Voor een muis. Piep.

Of: Voor de Endlosung der Bauernfrage. De bestaande natuur en cultuur vernielen tot eer en werkgelegenheid voor zichzelf.

Wat het ‘concurrentievraagstuk’ betreft: Vlak ook die andere concurrent van de Nordische Woelmaus niet uit, de veldmuis. Die staat aan de poorten te trappelen om je ‘herstelde’ Veenmosrietland/zompige weiland te heroveren. Die houdt meer van wat drogere weilanden en wegbermen.

Trudy, mijn terrier ziet net als U en ik het verschil niet. Ze hapt ze allemaal even dood, na er met neus in het gras, de staart kwispelend 1 bij de kladden te vatten. En dan komen, klak, tussen de terrierkaken die bolle oogjes zo uit het muizenschedeltje geperst.

Wraak: 1-0 voor de Mensheid tegen de stoottroepen van het ecofascisme. Grrrr.

Als het goed is begrijpt de lezer al, waarom ‘natuurherstel’ dus een innerlijke tegenspraak (Contradictio In Terminis) is: ‘herstel’ het habitat van de ene soort, en je dupeert de ander.  Vernat een weiland, en je verzuipt de veldmuis. Op deze foto hieronder ziet U wat voor habitat de Nordische woelmaus blieft:

‘Natuurherstel’ betekent dus: werkgelegenheidsproject voor nutteloze medemensen, het brandhout der samenleving dat haar dagen in ledigheid achter een bureau slijt bij een zogenaamde ‘natuurorganisatie’, aan het infuus van de Postcode Loterij en De Staat.

CO2-gas-communisten, die bij het horen van het woord ‘LIFE+-subsidiepot’ opveren, in een anderszins vreugdeloos bestaan.

Muisje Nooitgenoeg
Je ziet hier, hoe 1 administratieve handeling achter een Wagenings bureau echter grote praktijkgvolgen kan hebben.

Dankzij 1 ecoloog bij Alterra in Wageningen, nou misschien 2, met een handtekening van het LNV-ministerie in Den Haag er onder, werd die Nordische Woelmaus als wel heel bijzonder Muisje Nooitgenoeg opgenomen in de Natura 2000-systematiek.

Natura 2000 en haar ‘Habitatrichtlijn- is een Brussels-Nederlandse uitvinding van de PvdA, het Salon-Socialisme (SS), die in 1994 in werking trad.

Die Habitatrichtlijn kwam tot stand onder Nederlands EU-voorzitterschap (1991). Die richtlijn hielp om natuurbeleid tot vreugdeloze en bureaucratische onderneming te maken. Een industrie waarop de PvdA of erger met subsidie zou binnenlopen, bedoeld om normale, nuttige, weldenkende en leuke mensen tot zelfmoord te drijven.

Met de groeten van Hemmo Muntingh (zeker PvdA!) en toenmalig LNV-ambtenaar Rob Wolters. De Plaag van de Ander (PvdA)

Zeer Ongunstig
De Nordische Woelmaus kreeg zijn eigen Habitatcode: H 1340. Het werd een Habitatsoort van de Habitatrichtlijn. Hij kreeg zijn eigen ‘Profiel’. En er werden gebieden aangewezen waar hij niet alleen zou kunnen voorkomen, maar – en hier komt het- gebieden waar hij volgens die ene Alterra-ecoloog en de LNV-ambtenaar zou moeten voorkomen.

Bij ‘moeten’ vraag je immers altijd: moeten ‘van wie‘? Wiens belang is dat?

De beweringen en opinies van deze ene ecoloog, zonder enige controleerbare populatie-inventarisatie of gegevens luidde in het profiel als volgt:

Beoordelingsaspect leefgebied: zeer ongunstig
Het leefgebied is in het verleden vrijwel overal verslechterd door waterregulering en afdamming van zeearmen. In de laatste jaren neemt in het Deltagebied het leefgebied enerzijds lokaal toe door natuurontwikkeling, maar anderzijds ook weer af door verruiging.

In Noord-Holland Midden en Texel is de situatie stabiel gunstig, maar in de andere twee deelgebieden (Friesland en veenweidgebied Holland-Utrecht) is de situatie zeer ongunstig.

Dat was in 2008 geschreven, toen ze al gebied in beslag hadden genomen voor de Nordische Woelmaus. ‘Natuurontwikkeling’. En zulke opinies worden tot in de rechtszaal dan juridisch geldig. Deze wijze van bestuur heet ‘technocratie’, dat je een papieren muis boven mensen plaatst.

Je laat ingrijpende besluiten over de publieke ruimte over aan enkele niet gekozen ‘deskundigen’, zonder enige bekommernis om menselijke gevolgen.

Ingedeeld in het regiment van Ecologische Verbindingstroepen
De titel ‘matig ongunstig’, heeft nu gevolgen voor de inrichting van duizenden hectares buitengebied in Nederland, ten koste van boerenland. Zo werd Heinz de Nordische Woelmaus tot Muisje Nooitgenoeg.

Trappelend van ongeduld om omringende melkveehouderijen onder de voet te lopen. Zodat LNV-ambtenarij er een beestje bij had als breekijzer om hun Natuurnetwerk Nederland af te dwingen. Ook hier lezen we al over het ‘Concurrentievraagstuk’, de Mausenfrage:

Op Texel dreigt de Noordse woelmuis het in de toekomst moeilijk te krijgen doordat hier recent de Aardmuis is opgedoken.

En zo wordt hier een aanslag gepleegd op het eigendomsrecht van grondbezitters. Want gebieden moeten nu ‘verbonden’ worden. Waarom?

Om de opinie van 1 Alterra-ecoloog over ‘ongunstige staat instandhouding’ te compenseren. Geformuleerd in woorden van die ene kwakzalver achter zijn Wageningse bureau, lees je dan dit in het profieldocument:

Nordische Woelmaus zet ook strijdgassen in 
Zo, via dit Habitatprofiel net ‘ongunstige staat van instandhouding’, zette 1 Wageningse divisiecommandant van het Salon Socialisme (SS) de Nordische Woelmaus dus in de frontlinie van Ecologische Verbindingstroepen, onderdeel van de stoottroepen van het Ecofascisme.

Als muizige tankcommandant die zo de uitrol van de Ecologische Hoofdstructuur kon bespoedigen. De Ecofascistische Hoofdstructuur, zompig ganzenland met pitrus, die valleien der treurnis die ze ‘nieuwe natuur’ gingen noemen.

Heinz, der Nordische Woelmaus van Habitatrichtlijn-tankdivisie H1340, lost het Boerenvraagstuk op door hun landerijen te veroveren. Door daar rapporten op af te vuren met ‘ongunstige staat van instandhouding’ en ‘herstelplannen’: om deze landerijen tot niemandsland te doen braakleggen, als ware er een oorlog geweest.

Op die ‘zou moeten’ plekken, plakken ze dan met hun overheid en hun ambtenaren een ‘hersteldoel’. En wee je gebeente, als je land dan naast zo’n hersteldoel-landje ligt. Want dan komen op jouw land gebruiksbeperkingen.

Daar legt de Nordische Woelmaus bij omwonende boeren een heel eisenpakket op tafel met ultimatum. Gij zult vernatten!! Ausradieren! Mede door dit soort praktijken, met de groeten uit Den Haag en Wageningen, halveerde het aantal boeren afgelopen halve eeuw al.

Ze dreigen bijkans uit te sterven, net als onze vissers.

Tegenwoordig zetten de stoottroepen van het Wageningse Ecofascisme ook strijdgassen in, om meer Lebensraum te veroveren met de Nordische Woelmaus als Frontschwein: Stikstofgassen en CO2-gassen, beide eufemismen voor ‘subsidie en grond voor schatrijk Natuurmonumenten’, met haar 180 miljoen euro belegd vermogen.

Dat landjepik voor moeras doen ze nu ook in Waterland boven Amsterdam om Amsterdam Wetlands‘ te maken, ‘robuuste’ verbonden moerasgas-natuur, Lebensraum voor het gesubsidieerde Ecofascisme aan het Postcode Loterij-infuus van Salon Socialisten (SS).

‘De Stad’ die ons platteland wil stelen. Opdat er meer bufferzones, verbindingszones en andere braakleggingen komen op kosten van het belastingvee-mkb. Ons Platteland moet hun energieplantage worden met windmolens en huizenbouw voor nog meer allochtonen.

En zo schiep dus 1 ecoloog bij Alterra in Wageningen het Frontschwein van de stoottroepen van het ecofascisme: de Nordische Woelmuis.

Veroveraar van duizenden hectares Lebensraum voor het Ecofascisme van Natuurmonumenten en ‘De Landschappen’, het muizige gespuis van de Postcode Loterij en ongekozen LNV-ambtenarij in Wageningen opgeleid

En dit is niet eens een grap. Het is bloedserieus.

Je kunt vandaag nog Natuurmonumenten opzeggen via 035 655 9911.

Als serieuze noot: Deze verachtelijke mensen plaatsen zich buiten de Westerse waardengemeenschap. Met mensen die liegen, stelen en staatsgeweld inzetten voor afpersing (dat noemen ze ‘governance’ en ‘gebiedsontwikkeling’ of ‘idealisme’) kun je niet in gesprek. Je kunt alleen onderhandelen met mensen waarmee je menselijke waarden deelt.

Wie met gebruik van staatsgeweld andere mensen afperst, krijgt vroeg of laat die boomerang in het gezicht terug. Wij geloven dat het goede het kwade overwint.