‘Kom, laten wij ons neerbuigen en neerbukken’ (Psalm 95)

Dart Vader met z’n dijkschapen

De Psalm van de dag vanuit De Abdij van Langweer is nummer 95, een loflied op de Schepper dat plots overstapt op Zijn perspectief, waarna Hij nog even na-moppert over hoe weerbarstig zijn uitverkoren volkje zich in de 40 jaren woestijn gedroeg na de uittocht uit Egypte, uit de slavernij bij de Farao. Dat Hij allemaal tekenen deed, ze sloegen er even acht op maar dan rotzooiden ze vervolgens weer wat aan.

Want de HEERE is een groot God,
ja, een groot Koning boven alle goden.

In Zijn hand zijn de diepste plaatsen van de aarde
en de toppen van de bergen zijn van Hem.

Van Hem is ook de zee, want Híj heeft haar gemaakt,
Zijn handen hebben het droge gevormd.

Kom, laten wij ons neerbuigen en neerbukken,
laten wij knielen voor de HEERE, Die ons gemaakt heeft.

Want Hij is onze God
en wij zijn het volk van Zijn weide
en de schapen van Zijn hand.

De ‘schapen’-connotatie kom je nu in negatieve zin wel tegen in de Wappie-gemeenschap. Volgzame kuddedieren, die zonder protest naar de slachtbank gaan. Sheeple, als parodie op people, die toch tenminste een werkend brein zouden moeten hebben dat ze tot reflectie in staat zou stellen.

Aan de andere kant: is het niet veel meer irrationeel te veronderstellen dat mensen rationeel zijn. In plaats van dat dit een vorm van idealisme is: mensen zouden rationeel moeten zijn… Van wie? Welke leider draagt ze op rationeel te zijn?

Schapen als verkeersregelaars

Mensen hebben leiding nodig, leiders, die scheppen orde en rust. Ze imiteren de leiders die ze aangesteld kregen, of die ze als zodanig projecteren.

Zo kan een horeca-uitbater ook de hele dag als verlengstuk van De Staat werken, als onbezoldigde Boa die de meest bizarre en onlogische regels blijft oplepelen en uitleggen. Omdat De Leider waarvan hij die instructies kreeg in zijn aanzien hoger staat dan iemand anders, die logica en rede zou gebruiken. Angst voor straf is voldoende.

Zo is de uitroep ‘laten wij ons neerbuigen en neerbukken’ ook uiting van een natuurlijke neiging in mensen, althans, wanneer ze in een massa/groeps-situatie zijn beland. Je dient mensen dus in een permanente massa-situatie te brengen- massamedia doen precies dat- zodat de rationele vermogens het onderspit delven bij het groeps-instinct.

Dus kan je de handen ten hemel heffen en je vraagt je af: is er intelligent leven op aarde? Dit is hoe de Schepper van Hemel en Aarde psalm 95 afsluit:

Veertig jaar heb Ik gewalgd van dit geslacht;
Ik heb gezegd: Zij zijn een volk met een dwalend hart,
en zíj kennen Mijn wegen niet.

Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen:
Mijn rust zullen zij nooit binnengaan!

Het Lam Gods, symbool van de in 721 door de overgrootmoe van Karel gestichtte Abdij van Prum

In de Bijbel zie je een God die eigenlijk weet dat ’t nooit wat wordt met z’n mensen, maar hij blijft het desondanks toch proberen. Totdat Hij in de christelijke traditie dan Zelf maar als mens incarneert als finale handreiking. Het Lam Gods dat de verwoestende goddelijke toorn afwendt, waarna er geen offers meer nodig waren.

Jezus als Herder die de kudde de goede richting in duwt, omdat ze zelf alle kanten op dwalen, in chaos eindigen. Mensen hebben leiding nodig.

Die daad werd bij ons het jaar nul, Anno domini. Zodat we nu in 2021 leven. Die dag is al zo lang geleden, dat zelfs de leeglopende kerken de betekenis zijn vergeten. Zodat die nu verlengstuk zijn geworden van De Staat, de god der goddelozen die ‘De Betere Wereld’ zal maken. Als we samen…

3 Replies to “‘Kom, laten wij ons neerbuigen en neerbukken’ (Psalm 95)”

  1. Ik heb GEEN leider.Ik denk zelf. Ben een gevoelsmens (gelukkig?).
    Maar ik word beperkt door mijn kids en kleinkinderen. Als ik een rij mensen met mondkap voor een winkel zie staan zou ik graag op dat zooitje toe willen stappen en vragen waarom zij een muilkorf (die niet werkt en ziek maakt) dragen.
    Er komt dan een soort woede in mij boven om deze schapen zo te zien staan!
    Vooral die grote kerels (?)
    Maar…dan word ik opgepakt!!! Niet oke voor mijn kids. Ze houden te veel van mij en hebben mij nodig.
    Ik doe ondertussen wel veel maar niet te!! Daarom.
    Ik gebruik daarvoor mijn ratio!
    En zo ook meerderen van mijn leeftijd.
    Wij zijn niet dom maar ondertussen wel verenigd en herkennen het van elkaar, zonder woorden.
    Dus onderhuids, strijdbaar, als de bom barst…….

  2. Rypke,

    Je laatste stukje onder de laatste foto is zeer mooi gesproken, daar kan menig afvallige dominee een voorbeeld aan nemen. Mooi gekozen woorden, waarmee ik het meer dan eens ben. Goddelijk ingegeven denk ik.
    Een troost, in dezelfde lijn als die laatste alinea’s, ook nu zal Hij niet loslaten.
    Hoe dicht zitten we bij de finale verlossing?
    Onmogelijk om in te schatten, gelukkig ook niet nodig, een volhardend hart, is een geduldig hart, is een rustig hart.

  3. “Jezus als Herder die de kudde de goede richting in duwt, omdat ze zelf alle kanten op dwalen, in chaos eindigen. Mensen hebben leiding nodig”.

    Eerst de definitie van chaos: een regelmaat waarvan de cyclus oneindig lang duurt. Kijk, dat is nog eens een perfecte chaos. Een die alleen door de schepper kan worden gezien en begrepen.
    Wij hebben in onze regelmaat een veel kortere cyclusduur nodig om te zien en begrijpen, waar wij ons leven nog onder controle hebben. Voor de rest weten wij het niet meer en noemen dat chaos. Het is dan al gauw voor de hand liggend om dit over te laten aan “de leiding”. Ikzelf gebruik een setje dobbelstenen van de Action.

    Er zijn drie soorten herders:
    1) Type manager; zij lopen op de kudde vooruit, want zij hebben de voerbus om mee te rammelen, zodat de schapen het sappige gras vergeten en de manager blijven volgen.
    2) Type politicus; zij lopen altijd achter de kudde aan. Sjouwend door de stront van de kudde. Dit vinden ze lekker en daar zijn ze in thuis. De kudde bepaald de richting van wat de natuur te bieden heeft.
    3) De leider met visie; loopt langszij de kudde. Heeft daardoor zicht op de toekomst en het verleden. Kan daarmee de kudde sturen op basis van kennis.

    Wie Jesus was, laat zich raden. De rol van de overheid komt tot uiting in dwaling zoals in art. 6:228BW beschreven:
    https://maxius.nl/burgerlijk-wetboek-boek-6/artikel228
    Deze dwaling brengt ook de kudde in dwaling. In ons rechtssystem mag je privaat- en publiekrecht niet doorkruisen. Behalve dan de drie onafscheidelijke machten.
    Maar niet de hele kudde is verdwaald. Er is een heeeeel klein groepje mensen, die weerstand blijven bieden aan het Romeins Cannoniek Recht, inclusief de twaalf presumpties over de incompetente burger.
    Recht is alleen recht als dat door het volk wordt gedragen. Er is dus nog hoop!

Laat een reactie achter aan :michael. Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *