Achter de Fuchsia’s zitten…

De nieuwe Fuchsia’s in de vensterbakken…

Een wanhopige lezeres stuurde mij een wel zeer bekende jammerklacht toe, dat ’20 procent van de biodiversiteit’ nog maar zou zijn overgebleven, en ‘plezierjagers’ zouden hier aan bij dragen. Een plezierklager die te weinig liefde van mensen in haar leven ontvangt, die wel steeds allerlei paniekberichten in de media opvangt. Om dan vervolgens die gevoelens, dat mengsel van oestrogeen en adrenaline op ‘de dieren’ te richten als vermoorde onschuld. 

Sjoemelnatuur, PBL manipuleert natuurlijke historie voor ‘draagvlak’ miljarden euro’s schuldbeleid

Achter de Geraniums
Hoe meer vrouwen vlak voor of in de overgang niet meer aan de man komen, of te vaak zijn afgewezen, hoe groter de aanhang van de dierenpartij. Hebben ze dan ook nog eens geen kinderen om hun zorg-instinct bot te vieren, dan gaan ze zich zelfs zorgen maken over ‘de biodiversiteit’ of ‘het klimaat’. Of ‘de vluchteling.’

Als het maar abstracties zijn die bovenmatige zelfinteresse een filantropisch vernisje geven. Dat je objecten van je zorg of donaties in een economische afhankelijkheidsrelatie tot je plaatst. Het liefst op andermans kosten/de gemeenschap.

Kunnen ze hun natuurlijke schoonmaakdrift niet botvieren, dan gaan ze actie voeren voor een ‘schoon milieu’… Het milieu en ‘de vrouwtjes’, meer dan 70% van die Postcode Loterij-clubs bestaat er uit.

Wij zagen gisteren bij het meest smerige milieu in Friesland, een oude vuilstortplaats met meertje (Oudehaske) nog een visarend bidden. Die overdreven lange vleugels met knik er in, een witte onderkant als een meeuw.

Dan zitten ze dan achter de geraniums te mijmeren en malen over moedertje de planeet. Met een huis vol katten, die ondertussen de vogeltjes uitmoorden. Of ze nemen een met vlooien en de schurft volgelopen adoptiehond uit Spanje mee.

De kolibrivlinder op slangekruid

Je kunt beter achter de Fuchsia’s zitten, die hebben we gisteren aangeschaft voor in de plantenbakken. Mijn hoop is dat daar weer kolibrivlinders aan gaan helikopteren, het meest coole insect op aarde. Het klimaat voor huis- de zuidkant- is aanmerkelijk warmer dan achter huis. Voor beginnen de hopbellen al uit te groeien, en je kunt de lupuline (gele korreltjes) er al in zien, het ingrediënt voor bier.

Achter huis is het klimaat zeker twee tot vijf graden koeler en kun je nog geen hopbel zien groeien. Wanneer de overheid nu duizenden miljarden euro’s zou uitgeven aan CO2-zwendel (‘klimaatbeleid’ voor Urgenda cs), dan zou dat 0,000000x graden verschil maken, in theorie, in het jaar 2100.

Mensen zijn knettergek, vooral wanneer ze ‘de wereld’ zeggen te willen verbeteren. Dan zijn ze compleet geschift.

De Atalanta is een succesvlinder, die vliegt lange afstanden en heeft de brandnetel als waardplant

15 procent resterende biodiversiteit
Blijkbaar is men bij de aanhang van de Partij voor de Dieren de ’15 procent resterende biodiversiteit’ van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) iets naar boven gaan afronden. Vaste lezers kennen dat getal in verband met mijn E-book Sjoemelnatuur, over wetenschappelijke fraude door dat instituut.

Het blijft een nietszeggende uitspraak. Bij het PBL is die 15% gelijk aan het landoppervlak dat officieel bos en natuurgebied heet. Dat is het enige concrete dat overblijft wanneer je het mistgordijn van grafieken en getallen van hun ‘mean species abundance’  (MSA) doorprikt.

Langs de snelweg vind je Graffitti-artiesten die steeds met ‘MSA” ‘taggen zoals dat heet. Dan grinnik ik en denk ik even aan Rob Alkemade van het Planbureau voor de Leefomgeving en Arjan van Hinsbergen: alsof die met een spuitbus het snelwegmeubilair bewerkten.

MSA MSA

Hoe je een slap verzinsel tot meest gebruikt groen campagne-getal kunt maken als PBL, dat 12 jaar na uitvinding nog steeds blijft rondzingen.

Na ruim 10 jaar kunnen we van een geslaagde natuurtuin spreken, de enige in het hele blok van tegeltuinen voor de onderhoudsarme hersenpan, waaronder een kale kingsize kattenbak met grindstenen. Alleen de buurman doet nu mee. Lag het aan mij, dan was de hele Vierstrastraat een natuurreservaat, overal fruitbomen.

Mean Species Abundance

Biodiversiteit, begin er niet aan
De Wingerd weet een steeds groter deel van de voormuur te bezetten, die kleurt straks alweer rood van het najaar. Daar kleurt ook de rode kornoelje mooi bij.

De laatste pruimen zijn van de boom gevallen, en daar vallen vlinders als de Atalanta op aan tot ze er dronken bij neer zitten. De Hoornaar, een superwesp wisselt het snoepen aan gistende pruimen af met de jacht op vliegen, die hij dan afknaagt als ware hij een soort roofvogel.

Biodiversiteit hebben we hier niet, dat klinkt alsof alleen de milieumaffia zou weten wat goed is voor de bloemetjes en de bijtjes, dat je daar ‘professioneel’ voor moet zijn of ‘deskundige’. Dat je eerst een rapport van ambtenaren en adviesbureaus moet doorworstelen.

Maar natuur is overal. Er is hier ook geen sprake van het Insectogeddon waar de milieumaffia met hun media stampij over maakte. Alsof de gehele insectenwereld het hoekje om zou gaan, tenzij je doneert aan de milieumaffia en hun ecologen gelooft op hun droge ogen.

De Abdij, de enige natuurtuin in de hele straat tussen de tegeltuinen voor de onderhoudsarme hersenpan

Dat Wageningse ambtenarentuig met hun loser-fixatie, alsof natuur alleen ‘bijzonder’ is wanneer het zeldzaam is. Wanneer iets zeldzaam is zie je het bijna nooit. Wat is er nu aan natuur die je bijna nooit ziet? Zo’n zweterige otter bijvoorbeeld: gooi je miljoenen en miljoenen euro’s over de balk voor een otterzwemparadijs (de winsten van Aracadis en Natuurmonumenten) met ottertunnels.

En wat krijg je daarvoor als maatschappij nu voor terug? Een verwaarloosd zompig pitrus-weiland en zo’n projectbord er bij met bedoelsoorten. En die rot-otter zie je nooit. Ja alleen wanneer die zich weer eens laat platrijden op een B-weg.

Ik lieg, hij loog, wij ecologen, het is een werkwoord. Ecologie vervangen wij hier (en in mijn boek ‘Liever dood dan slaaf’ dat oktober verschijnt over de natuur van Friezen) voor het ouderwetse ‘natuurlijke historie’.

Natuur komt en gaat, zij is geen afgerond ‘systeem’ waar alles ‘compleet’ is zodat het optimaal zal ‘functioneren’ als een automotor, waar de sociale psychologie der natuurwetenschappen (ecologie) dan aan kan sleutelen.

Natuur is een historisch proces.

Dikke hopbellen

Pleziertuinieren
Van alle bloemen en planten die hier afgelopen jaren zijn geplant of verschenen, is het meeste door gebrek aan onderhoud alweer verdwenen. Terwijl andere soorten spontaan opkwamen (neem de wolfsmelk en valeriaan) of met slechts een paar natuurtransplantaties gingen woekeren als onkruid: neem de stinkende gouwe met haar gele bloempjes, eikenblaadjes en oranje melksap, of de zwarte zegge, of de look zonder look, de daslook.

Dankzij fruitbomen vlinderstruiken en waterpartijen wemelt het hier van de insecten, hommels, bijen.

Kwetsbare natuur bestaat in het echt niet, mensen zijn wel kwetsbaar…

Net als bij de horeca waar je drie succesfactoren hebt, ‘locatie, locatie, locatie’ geldt bij een levende natuur ‘habitat habitat habitat’. Hoe moeilijk is het nu om een beetje gevarieerde habitat te maken voor de vogeltjes en insectjes? Daar hoef je niet voor te hebben doorgeleerd. Je moet ‘de liefde’ hebben, het plezier en de rest komt vanzelf.

Noem het pleziernatuur. Wij pleziertuinieren, en hebben er minder onderhoud aan dan de tokkies met hun tegeltuinen die ze met de hogedrukreiniger afspuiten, of met Roundup van grasjes ontdoen. Wij plezier-eten, plezier-drinken en plezier-.enz… er op los.

Hommel bij de rode kornoelje

Dus wie hier op De Abdij spontaan wil langskomen, zoals afgelopen maanden nogal eens voorkwam bij lezers en ‘fans’. Wees welkom, maar het is misschien beter dat je voortaan eerst even belt of een afspraak maakt, close friends uitgezonderd, die altijd welkom zijn.

Het idee dat je geen plezier mag hebben in wat je doet…

Dat ’t hele leven 1 grote gevangenis van angst moet zijn, voor het klimaat, de biodiversiteit, het virus, de Rus, en dat alleen ‘de overheid’ met ‘deskundigen’ dan oplossing voor al je al dan niet imaginaire problemen kan zijn… Aan 99% van de wetenschap heb je niks, aan (levens)wijsheid des te meer.

 In Life there is trouble, but if you worry you make it double. So don’t worry, Be Happy.. Cause if you worry, your face will frown, and then you drag all the others down, so don’t worry..

Wat dat betreft kunnen we nog veel van de negers leren… Dat mag je zo van die zure linkse zeikerds niet zeggen, met hun ‘racisme’ hier en ‘discriminatie’ zo. Man man man man, wat een vreugdeloos gezeur. Het is toch zo?

4 Replies to “Achter de Fuchsia’s zitten…”

  1. “Biodiversiteitscrisis, massa-uitsterven of massahysterie?” vind ik nog steeds je beste werk! Van harte aan te raden voor de lezers van interessante tijden! Ik zie geen link staan in het artikel dus sta me toe deze hier te plaatsen: https://mwenb.nl/biodiversiteit/

    Volgens mij ben ik begonnen je te sponsoren na het lezen van dit rapport.

    Mooie post ook vandaag Rypke!
    “Het klimaat voor huis- de zuidkant- is aanmerkelijk warmer dan achter huis. Voor beginnen de hopbellen al uit te groeien, en je kunt de lupuline (gele korreltjes) er al in zien, het ingrediënt voor bier.
    Achter huis is het klimaat zeker twee tot vijf graden koeler en kun je nog geen hopbel zien groeien. Wanneer de overheid nu duizenden miljarden euro’s zou uitgeven aan CO2-zwendel (‘klimaatbeleid’ voor Urgenda cs), dan zou dat 0,000000x graden verschil maken, in theorie, in het jaar 2100.”

    In deze 3 zinnen staat al meer zinnigs over de werkelijke wereld dan in 6 rapporten van het IPCC bij elkaar. En ik heb weer eens wat geleerd over welke echt bestaande plant, zich in welk echt bestaand weer lekker voelt en hoe op een klein stukje grond dat echt bestaande weer kan variëren.
    Een wereld van verschil met het vage geleuter uit het parasitaire academisch-beleidsmakende graaicircuit van het PBL, IPCC en weet ik weet ik wat voor een instituten, samenwerkingsverbanden, versneller, incubators en hoe al die postmoderne ballast ook maar heten mag.

  2. Pluk nu de rode bessen van de Gele Kornoelje.(Cornus mas).
    Even koken met wat honing, zeven en je hebt een heerlijk gezond sap voor Whatever.Gratis.
    Koop anders het smalle handige boekje:Welke kruiden en bessen zijn dat.Fontaine uitgevers.
    Sorry Rypke maar dit moest even.😬

Laat een reactie achter aan Anton Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *