Het Ronde Huis (1907), Epstein Eiland op de Veluwe?

Het in 1907 voltooide Ronde Huis

In Nunspeet tikten we voor deze zaterdag-reportage de nieuwste uitgave (2020) op de kop van ‘De Geschiedenis van het Ronde Huis’ van de inmiddels opgeheven Werkgroep Ronde Huis. Dat in 1967 gesloopte pand in het Zandenbos zou vanaf voltooiing (1907) dienst hebben gedaan als bordeel voor de ‘hogere kringen’ die daar wilde feesten hielden.

Dat poogde de werkgroep aannemelijk te maken op basis van getuigenverklaringen, archiefonderzoek en duizenden werkuren aan historisch onderzoek. Maar keihard bewijs levert ook dit boek meestal niet.

Alleen de bakstenen van de oprit zijn nog te vinden

Niets meer te vinden
Mijn lief Afke had zich al in 2012 in die merkwaardige geschiedenis verdiept, we gingen ter plaatse kijken. Je vindt enkel nog het muurtje van de oprit terug, de geplante rhodondendrons en de coniferen die volgens de Werkgroep de ‘baard van Wodan’ had moeten voorstellen. De vennetjes die er begin vorige eeuw nog waren, zijn nu opgedroogd, het waterpeil is verlaagd.

En door de sloop van de kelder verlaagde ook de heuvel waarop het Ronde Huis stond.

De bakstenen van de oprit

De Werkgroep haar belangrijkste informatiebron was Jo Montenberg (1905-1996) waarmee het onderzoek begon. Die had na de verkoop van het Ronde Huis in 1930 het aangrenzende spoorlijntje recreatief uitgebaat met paardentram, het ‘Nunspeetse trammetje’.

Montenberg was de zoon van Betty Montenberg- Van der Linden. Zijn oom was Dirk Montenberg, ‘rentmeester van het Kroondomein Grave en jachtvriend van Prins Hendrik’, aldus de Werkgroep het Ronde Huis. 

Betty Montenberg zou een vrouwelijke ronselaar van meisjes zijn geweest, met haar moeder Maria Elisabeth van der Linden-Roodenberg, danwel haar ‘lokvogeltje’ naar welgestelde mannen. Dat zou zij hebben gedaan voor ondermeer Jurriaan Jurriaanse (1842-1915), die zij ‘graanhandelaar’ noemen uit Kralingen, Rotterdam.

De inmiddels grote coniferen die de ‘baard van Wodan’ zouden verbeelden

Een Bordeel in het Bos’
In zijn huis Laag Soerel bij Nunspeet zou Jurriaanse een warme afronding van jachtpartijen hebben georganiseerd in de periode 1895-1905.
Op Wikipedia heet Jurriaanse een architect, die ondermeer de Westerkerk bouwde en is hij in 1840 geboren, niet ‘1842’ zoals de werkgroep stelt. 

Dat contact met Jurriaanse zou via de champagnehandel van Mw Montenberg haar man – Mumm & Cie in Reims, bestaat sinds 1882- tot stand zijn gekomen in het Rotterdamse Palais Oriental, een elite-bordeel dat in 1910 de deuren moest sluiten.

De literatuur voor vandaag

Die sluiting kwam dankzij een nationaal bordeelverbod (dat in 2000 nationaal werd opgeheven door legalisering prostitutie). In hoofdstuk 3 ‘Een Bordeel in het Bos’ verhoren zij de bosbaas van Jurriaanse, die zij ‘J. Van Sloten’ noemen, in een in 1980 gehouden interview dat staat afgedrukt:

In het Nieuw Soerel waren altijd meerder vrouwen en meisjes, ook hele jonge. Niet alle meisjes waren hier vrijwillig. Een boswachter met geweer bewaakte het huis. Zij waren er ten behoeve van Jurriaanse en zijn gasten, een groep van jachtvrienden. Dat waren hele rijke heren, ook uit de politiek.

Velen van hen werkten nooit. Jagen, Zuipen, naar de hoeren gaan, met geld smijten. Na het jagen, met drijvers, en bezoekjes tussendoor aan het Nieuw Soerel, werd de avond voortgezet in Hotel Smidt, (nu Ittmann) waar enorm gezopen werd. De eigenaar, De heer Smidt, vond dat allemaal prima. Hij kreeg een vorstelijke financiele vergoeding.

De rond een vijver geplante rhodondendrons

Anekdotisch bewijs
De ‘bosbaas’ verklaart echter ook dat hij niet weet of er een verband is tussen Nieuw Soerel en het Ronde Huis. En dat blijkt vaker het euvel van de meerdere anonieme verklaringen.  Het verhaal vervolgt dan bij Dirk Montenberg, die met Prins Hendrik op vriendschappelijke voet zou staan, en daarnaast ‘havenbaronnen’. Anton Kroller wordt ook genoemd, die zijn eigen jachtparadijs De Hoge Veluwe zou stichten.

We lezen:

Overal waar gejaagd werd was Dirk, als het maar even mogelijk was van de partij. Van de zeehondenjacht op de Waddenzee tot de berenjacht in Oost Europa. Ook werd meermaals het Ronde Huis bezocht voor de jacht. Voor de duidelijkheid, onder jacht verstonden deze lieden: Jagen, zuipen en vrouwen.

Zo lees je op bladzijde 37 het getuigenis van een anonieme ‘arbeider-koetsier’, die vanaf 1900 hoge gasten naar Nieuw Soerel moest brengen. Die stelt:

Bij het Nieuw Soerel aangekomen kreeg ik een goede fooi van die heren. In dat huis waren meisjes, mooie meisjes. Die mochten daar niet weg. Zo was dat toen. Hier woonde ook een mevrouw Burgers, zij was baas over die meisjes. Nee, niemand mocht daar komen.

Over de doden niets dan goeds. aldus Staatsbosbeheer dat het Ronde Huis in 1967 liet slopen

Geruchten en suggesties
Je leest dan over ‘diverse bronnen’, maar je leest niet wie de Werkgroep sprak, en waar je die interviews in volledigheid kan teruglezen. Dat maakt de daarop volgende uitspraak ‘na het gereedkomen van het Ronde Huis in 1907 zijn de activiteiten daarnaar toe overgeplaatst’ een riskante uitspraak, onderzoekstechnisch gezien.

Immers, 1 van de belangrijkste peilers van deze ‘Geschiedenis van het Ronde Huis’ is immers die bordeelfunctie voor de hogere kringen. Terwijl je op het bord van Staatsbosbeheer leest, dat de eigenaar Frank van Vloten hier landbouwkundige experimenten uitvoerde.

Een boer op ‘Hoophuizen’ die de werkgroep te spreken zou hebben gekregen, moet hier uitsluitsel geven, genaamd Gerrit Waier. Die zou ‘veel met Frank van Vloten te maken hebben gehad’. Van Vloten zou met mevrouw Burgers bij hem kijken ‘in een met paard getrokken wagentje’… In een rechtszaak zou je met zulke anekdotes toch hopelijk niet bewijzen, dat Van Vloten’s Ronde Huis DUS een bordeel werd.

Geruchten en suggesties, de open deur dat ergens vuur moet zijn als er rook is. Bij zware beschuldiging hoort een dubbelzware bewijstlast. Je blijft dus in ‘De Geschiedenis van het Ronde Huis’ naar keiharde bewijzen zoeken, maar moet veelal op anonieme getuigenissen en suggestie afgaan.

Kosmiker Kreis met in het midden Ludwig Klages, rechts Albert Verwey, de man van Van Vloten’s zus

Kosmiker Kreis
Interessanter is het dan te lezen, over de Familie van Vloten. Vader Johannes (overleden in 1883), zelf bekend schrijver – kreeg zeven kinderen, waarvan de oudste zoon Willem technisch directeur zou worden van een Duits mijnbouwbedrijf.

De drie zussen van Frank van Vloten trouwden allen met belangrijke kunstenaars uit de ‘Tachtigers’ (hoorde Louis Cuperus ook bij met zijn seance-boek ‘De Stille Kracht’), waaronder psychiater Frederik van Eeden (die stichtte de Walden-commune) en Albert Verwey. Die laatste connectie is in dit verhaal het meest interessant.

Zoals reeds beschreven in mijn verhaal in Engeland over de Avalonians, en de heropleving van Glastonbury, leefde het spiritisme sterk op eind negentiende eeuw. En daarmee ook de interesse voor de voor-christelijke religie, met als spiritistische spil de grondlegster van de theosofie, Madame Blavatsky. Die bracht zo het arische symbool de ‘swastika’ binnen de occulte groeperingen van die tijd.

De Ecologische Klaagzang van Klages uit 1913

Een groepering die dat logo al ver voor de nazi’s voerde, waren de Kosmiker uit Schwabing (Zuid Duitsland), waar naast biocentrisch filosoof Ludwig Klages ook….Albert Verwey bij was aangesloten, de man van Van Vloten’s zusje.

En dan komen we meer op het eigen onderzoeksveld, omdat Ludwig Klages immers de schrijver is- in 1913 – van het oprichtingsmanifest van de Duitse Groenen: Mensch Und Erde. Zie mij reportage daarover op de Hohe Meissner bij Kassel.

De eredienst aan Dionysus, de god van de extase te midden van wijnranken in Mediterrane bioom Eden Project: Foto Afke Smit

Aanbidding van Eros
Hun activiteiten hadden niet alleen een sterk spiritistische inslag, ze hekelden alles dat christelijk was, en waren navolgers van de beschavingstheorie van JJ Bachofen. Die maakte in de negentiende eeuw studie van voor-christelijke beschavingen, en baseerde daarop zijn hoofdwerk: Das Mutterrecht, waarop met name Klages zich zou baseren maar ook de architect van de seksuele bevrijdings-theologie, Freud-pupil Wilhelm Reich.

Zoals deze internet-encyclopedie Bachofen zijn geschiedkunde van ‘de mensheid’ samenvat:

Here he presents his theory of the evolution of human society from its beginning to modernity as it develops through three stages of civilization (Kulturstufen ). According to this scheme, before the stage of patriarchal society, which extends from Homeric antiquity to the present, in prehistoric times there were two earlier and universal stages.

Bij de beschrijving van fase 1 kom je sterk bij de praktijken van wat ook op Epstein Eiland gebeurde, en wat de Kosmiker nastreefden met hun aanbidding van de Eros, een grote orgie, pak alles dat je kan van grensoverschrijdend gedrag:

The first was that of haeterism (or aphroditism ), a stage of sexual promiscuity and social anarchy very close to the original state of nature. During this stage, humans lived in swamps without any legal and ethical obligation, and women suffered complete domination by every male component of the horde.

Wie dicht bij ‘de natuur’ wil leven neukt er op los, ongeremd door morele wetten. In reactie daarop zou de ‘gynocratie’ zijn ontstaan, een matriarchaat met een maancultus die Demeter vereert, opgevolgd door een dyonisisch tijdperk (extase), en vervolgens het patriarchaat.

Dat ‘Appollonische’ (Griekse zongod) patriarchaat ziet Bachofen uitgewerkt in de Grieks-Romeinse wetgeving en vervolgens het christendom:

the victory of spirit over matter, of culture over nature, of reason over instinct, but also of arbitrary power over freedom, of social hierarchy over communal unity, of violence over peace.

De Ronde Huis Route rondom het terrein

Wodan op de Veluwe?
De Kosmiker leken- mogelijk- een beetje op de Duitse tegenhanger van Aleister Crowley en zijn ‘Sex Magick’, die de gehele popcultuur zou doordrenken. Seksuele losbandigheid en het primaat van ‘gevoel’ als manier van ‘verlossing’. Ik ken alleen Klages zijn psychologische werk, en heb me nauwelijks in die Kosmiker verdiept.

Pas dankzij Het Ronde Huis komen ze nu tot leven in onze kijk op de natuurlijke historie.

Klages zou zich fel tegen het christendom keren en het jodendom, omdat deze het instinct – seele- zou hebben gedood ten gunste van ‘geist’. In die hoek kun je dus het gedachtengoed van connecties van Van Vloten plaatsen. Denk verder aan de schildersschool van Gerard Bilders die de ‘Wodanseiken’ op de Veluwe bij Wolfheze vereeuwigde.

Die greep zoals vele neo-Romantici terug naar het voor-christelijke tijdperk.

Maar ….dan heb je nog steeds niet bewezen dat Van Vloten dus orgies organiseerde en dat het Ronde Huis een bordeel was voor welgestelden. Zulke redeneringen zijn van het kaliber ‘als de man van zijn zusje Eros aanbidt, dan zal Van Vloten wel seksfeesten geven’.

Long Man van Sussex met landweggetje

Laat staan dat hij het Ronde Huis bouwde, vergelijkbaar met de Long Man van Sussex of de reus van Cern Abbey in Dorset met fallus. De werkgroep deed veel onderzoek om aan te tonen, dat de plattegrond van het Ronde Huis met paden en heuvels is gevormd als Wodan met zijn twee raven, speer en wolf.

Het Ronde Huis zou dan het ene oog van die Germaanse godheid zijn. De wildste verhalen blijven de ronde doen..  Frank van Vloten zou als ‘Zwarte Duvel’ op zwart paard achter jonge meisjes aangejaagd, als Wodan in ‘Der Wilde Jagd’ van Franz von Stuck.

Sensationeel klinkt het wel, maar bewijs heb ik in ‘De Geschiedenis van het Ronde Huis’ voor zulke spannende verhalen niet gevonden.

Wilde Jagd, Franz von Stuck (1888) schildert Wodan die de doden voortjaagt…..Hij was favoriete artiest van Goering en Dolfie, ik ken het schilderij dankzij satanische hardcoreband Length of Time, die op dat album Charles Manson verheerlijken

Interessant is het onderzoek naar het Ronde Huis wel. Het opent voor eigen onderzoek weer nieuwe ingangen, naar hoe de moderne tijdgeest zich kon vormen. Het occulte als menselijke drijfveer is doorslaggevend bij maatschappelijke ontwikkelingen die later mainstream gaan.

En het is mooi wanneer je daar meer kennis over kunt opdoen, van mensen die duizenden uren in dit Ronde Huis-dossier staken.

14 Replies to “Het Ronde Huis (1907), Epstein Eiland op de Veluwe?”

  1. Ha! Een aantal ‘getuigen’ van die ‘Werkgroep’ zijn regelrecht uit de duim gezogen. Om nog maar te zwijgen van het relaas van de ‘zoon’ van Albert Verwey die met zijn vader naar het Ronde Huis is geweest waar zijn vader ‘financiële zaken met oom Frank’ moest bespreken. Albert leefde voor de kunst. Financiële zaken werden geregeld door zijn vrouw Kitty.

    1. Ha Wilmar, dank voor je reactie.

      De sterkste aanwijzing, en nog geen bewijs, is het rechtbankverslag van zijn echtscheiding, waarin zijn gedrag als vreemdganger aan de kaak wordt gesteld en erkend. Maar dan nog: als je niet van je serveersters af kunt blijven en oog hebt voor vrouwelijk natuurschoon, dan hoef je nog geen Wodan aanbiddende bordeeluitbater te zijn.

  2. In bepaalde gevallen is het altijd zo dat het in eerste instantie ruikt, maar dat het net niet stinkt .
    Welgestelde kringen bezitten genoeg draagkracht en macht om bepaalde zaken weg te laten vagen zoals tijd dat in de loop kan doen. Dan komt de onderste steen net niet boven dan legt men er ietwat meer gewichtigheid bovenop…..

  3. Die onderzoeksbeerput van de, overigens niet bestaande, ‘Werkgroep Het Ronde Huis’ is zoveel dieper dan hier geschetst. Maar het is een goed en kritisch stuk, kritischer dan artikelen die de afgelopen jaren zijn gepubliceerd! Chapeau!

  4. Het zal natuurlijk tot in de eeuwigheid een zaak van speculeren en verdenken blijven wat er rond het Ronde Huis allemaal is gebeurd. De kans dat er iemand nog met een geloofwaardige getuigenis komt is nihil. Overigens was de grote verdenking volgens mij dat er rituelen met mensen- en kinderoffers hebben plaatsgevonden.
    Een aanwijzing voor een duistere geschiedenis en ik zeg met nadruk dat dit enkel een aanwijzing is. is het feit dat het huis dat toch een bijzonder object is, geheel verdwenen is. Alsof men iets heeft willen uitwissen. Er was toen geen internet en men had nog geen idee dat er technologie zou komen waardoor historische plaatsen en gebeurtenissen digitaal gearchiveerd kunnen worden.

    1. Die aanwijzing is anders prima te verklaren. Al sinds 1962 liep Staatsbosbeheer te klagen over het achterstallige onderhoud van het Ronde Huis, maar hadden zij een huurovereenkomst met Stichting Steun Evangelisch Herstel die daar vakantieoord ‘De Boshaven’ aan het uitbaten waren. In 1966 ging de kogel door de spreekwoordelijke kerk toen Staatsbosbeheer de voorkeur gaf aan een nieuwbouw bezoekerscentrum bij de Ossenkolk of de Waskolk, het was in ieder geval een kolk, in plaats van drie ton te investeren in de renovatie van het Ronde Huis. Toen de afbraakplannen bekend werden, is er zelfs aandacht voor gevraagd in de Gemeenteraad, om het Ronde Huis als ‘bijzonder monument’ voor de omgeving te behouden. Burgemeester en Wethouders hebben aangegeven daar niet over te gaan en het besluit aan de eigenaar over te laten. De eigenaar was Staatsbosbeheer, en de tijd was de jaren zestig. Als ze iets te verbergen hadden, dan brak je dat huis al veel eerder af, in plaats van het te verbouwen en vervolgens aan Jan en Alleman te verhuren. Veel mensen denken dat er een kelder ONDER het huis heeft gezeten. Op geen enkele bouwtekening kom je die kelder tegen. Het argument dat de woowoo’s er tegenin brengen is dat die kelder al die jaren onder een kleedje verborgen heeft gelegen. Natuurlijk. En niemand klopt dat kleedje een keer uit in veertig jaar?

      1. Als je er van af wilt moet je het eerst een paar jaar laten versjacheren. Volgens Wikipedia was het Ronde Huis na de oorlog, ik ga uit van 1945, ’46 of ’47, in bezit gekomen van Staatsbosbeheer. Volgens u klaagt Staatsbosbeheer in de jaren zestig over achterstallig onderhoud. Als je het bezit kun je het ook onderhouden.
        Rypke heeft het over een ingestorte kelder, maar ik weet niets van de inrichting. Ik zie drie bouwlagen, waarbij het hoofdentree ligt op de eerste verdieping. Ik denk dat daar de woonvertrekken zijn, de slaapvertrekken op de tweede en op de begane grond zullen de keuken, dienst- en personeelsvertrekken zijn. Ik zie wel bij de oprit iets dat lijkt op een toegang tot een souterrain.
        Het was een jachtslot. Er zal ongetwijfeld gevild zijn en dus kunnen er plaatsen zijn waar er resten van bloed zitten.
        Hoe dan ook de mogelijkheid om het pand te behouden door te zorgen dat het in handen kwam van een partij die er wel lol in had is, lijkt het, nooit aan de orde geweest.

        1. Ten eerste: Staatsbosbeheer wordt eigenaar in 1938, en besluit het huis te verbouwen, om er paviljoens omheen te zetten, zodat het verhuurd kan worden, en het Ministerie van maatschappelijke zaken is de eerste huurder die er een werkkamp voor werkloze Rotterdamse jongeren in vestigt, ‘De Arend’ genaamd. Later wordt dit kamp overgenomen door een Rooms Katholieke stichting, en dan breekt de oorlog uit waardoor het huis wordt gevorderd door de bezetter. Zij creëren daar een arbeidsdienstkamp dat tot 1944 heeft gefunctioneerd. De ingestorte kelder is niets meer dan een fantasie. Onder het huis zat geen kelder, er was wel een oprit, waaronder ruimtes zaten waarin tramrijtuigjes en gereedschap opgeslagen was. Dit ligt nu onder de grond. Het oorspronkelijke doel van het Ronde Huis was een vakantiehuis, geen jachtslot. In de eerste jaren dat het huis opgeleverd was, woonde Van Vloten in Wageningen. Hier is hij tot 1913 gebleven voor de opleiding van zijn zoons Jan en René. In 1913 is René geslaagd voor zijn examen, en gaat Van Vloten terug naar Nunspeet. De stelling ‘als je het bezit, kun je het ook onderhouden’ is natuurlijk een gelegenheidsargument: je HOEFT het niet te onderhouden. Staatsbosbeheer had een chronisch geldgebrek, plus vergeet niet dat de maatschappelijke trend in de jaren zestig ‘nieuwbouw’ heette. Staatsbosbeheer was daar ook niet ongevoelig voor. Een flitsend nieuw bezoekerscentrum ziet er natuurlijk mooier uit dan een bezoekerscentrum ondergebracht in een opgeknapt oud pand… De opgang naar het pand kent een kolenkelder en een wijnkelder. Deze strekken zich niet onder het huis uit, maar bevinden zich op enige afstand van het huis. De kolenkelder is enige jaren geleden nog door dorpsjongeren opgegraven, Staatsbosbeheer heeft het uiteindelijk maar weer dichtgegooid, omdat jan en alleman erin aan het kruipen waren, op zoek naar ‘belastend bewijs’. Het liep trouwens na een anderhalve meter al dood.
          In 1966 zijn er vragen gesteld in de Gemeenteraad over het behoud van het Ronde Huis. Of het huis geen monumentenstatus kon krijgen. De huidige huurder, Stichting Steun Evangelisch Herstel, wilde het pand eventueel gaan onderhouden. Het zou echter inhouden dat een deel van het bos voor het vakantieoord De Boshaven gereserveerd zou blijven, en dat ging tegen de plannen van Staatsbosbeheer in: vanaf 1962 wilden zij het Zandenbos reserveren voor vrije recreatie. En dat is reden twee om het huis uit de weg te willen hebben. Er gaat ook nog een apocrief verhaal over een echtpaar die het huis willen kopen om er een hotel in te beginnen, maar als ze de verschrikkelijke verhalen horen, zien ze ervan af.

  5. Voor de geïnteresseerden: vorig jaar publiceerde ik Palais Oriental. Prostitutie en vrouwenhandel in een Rotterdams bordeel. Misschien interessant.

    1. Dank voor de tip, ik ben erg benieuwd.. Wat J.E. Jurriaanse betreft, diens nalatenschap beheert de JE Jurriaanse Stichting die culturele doelen financiert. Van een verwant kreeg ik dit bericht opgestuurd:

      “…de promiscue insinuaties die in het verhaal rond het Ronde Huis worden gesponnen. Ik ben bevriend met Govert Jurriaanse de achterkleinzoon van Jurriaan Jurriaanse. Govert woont nog steeds op Leuvenhorst in het buitenhuis de Houtsnip dat zijn grootvader daar heeft laten bouwen.
      > En ik heb vele gesprekken over zijn famille verleden gevoerd. Maar ik heb nog nooit gehoord van een verband met Jurriaan en het Ronde Huis, woud orgieën of bos bacchanalen. Wel had Jurriaan Jurriaanse een “ vriendin ” die een het pension Wilhelmina beheerde dat was gelegen langs de Hierderweg in Hulshorst. Verder ging bij zijn weten het promiscue gedrag van zijn overgrootvader niet.”

      Een paar wilde feestjes sla ik ook niet van achterover, hoeveel zakendeals zijn niet met een warme handdruk beklonken. De Ronde Huis-mythologie moet het hebben van een link met Wodanisme, insinaties van Duitse collaboratie enz

      1. Mja, met dat wodanisme heeft Schalkwijk zijn hand behoorlijk overspeeld. De tweede ‘werkgroep’, die inmiddels ook al bijna vier jaar radiostilte houden, kwamen met een alternatieve Wodan-figuur, Schalkwijk kwam er nog op terug met een alternatieve figuur, kortom: we hebben drie voorstellen voor een wodan-figuur in het landschap en luchtfoto’s van de RAF uit 1944, en niets van dit alles komt overeen. Er is geen rudimentaire landschapsfiguur te zien, in welke vorm dan ook. Dat Jurriaanse weinig met het RH te maken had, verbaast mij niet. Er is sprake geweest van een gedeeld spoorlijntje, en dat is niet eens zo verwonderlijk als je beseft dat Jurriaanse wat bijverdiende met houthandel, evenals Van Vloten, en dat het gunstig zou zijn om eventueel gebruik te kunnen maken van het smalspoor van je buurman bij onvoorziene omstandigheden waardoor je niet meer je hout kunt afvoeren naar de spoorlijn Amersfoort-Zwolle.

  6. Opvallend dat veel over het ronde huis niet meer op internet staat.
    Vroeger eens in verdiept en epsteinachtige indruk gekregen!
    Maar dat is normaal in te rijke kringen. Skeletten zouden ook zijn opgegraven!

    Net zoals sites over Epstein Island snel verdwijnen is het ook gegaan met nieuws en
    documenten over het ronde
    huis. De eilite wist haar sporen en vele getuigen zijn dood, weinig verschil met de
    dode getuigen in de zaken Dutroux en Demmink!

Laat een reactie achter aan Wilmar Taal Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *