Fries terrorist Pier had geen budget voor succesvol verzet

Met Grutte Pier op de foto als wachters

Steven de Jong’s film ‘Grutte Pier’ over de in 1520 gestorven Friese piraat uit Kimswerd bevestigt mijn analyse in het Meisterwerk over de Natuur van de Friezen: ‘Liever dood dan Slaaf‘: Dat de echte Vrije Friezen met uitsterven bedreigd lijken in aard en gestalte.

Hij moest voor professionele invulling van de hoofdrol een Brabo rekruteren van twee meter en acht centimeter die geen Fries spreekt. Een zachtaardige reus met rood haar uit de musical-wereld, die uiteindelijk meer ‘Fries’ lijkt dan veel diep-Friezen ter provincie die het subsidie-Fries tot in de puntjes beheersen.

De film met haar beperkte budget werd een geslaagde strijd tegen het B-filmgevoel dat bij Nederlandse historische producties al snel op de loer ligt.

Grutte Pier van Kimswerd

Minimaal budget, typerend voor de Friezen
We bezochten gisteravond de premiere op zijn sterfdag, 28 oktober vlakbij waar Pier Gerlofs Donia begraven ligt. Ondergetekende en vrienden waren hier actief als acteurs in Middeleeuwse vechtkledij, wij als poortwachters bij de premiere. Je kunt ons zien op het filmpje dat De Leeuwarder Courant maakte, de ‘Friese’ krant in handen van Belgisch miljardair en Trilateral Commission-lid Thomas Leysen. (Het Mediahuis)

De andere acteurs kennen we weer van het door ons georganiseerde feest Frijsia, waarin we de legendes uit de Oera Linda hervertelden bij het Leaver Dea as Slaef-monument. Voor de goede verstaander, dat monument heeft niets met Grutte Pier (1480-1520) te maken, maar alles met de grootste militaire zege uit de Friese geschiedenis, de Slag bij Warns. (1345) 

De hoofdrolspeler, Milan, moest nu als niet-Fries dus zelf eerst oefenen op ‘Buter Brea en Griine Tsiis, wa’t dat net sizze kin is gjin oprjochte Fries.’ Dat is de befaamde slagzin waarmee deze Friese Rambo zou hebben getest of hij met infiltranten van ‘Hollandse’ komaf van doen had. Qua uiterlijk kon Milan makkelijk voor echte Fries door, en dat is ook waar het in het eigen boek ‘Liever dood dan Slaaf’ om gaat.

Mijn kont beleeft zijn debuut in de film ‘Grutte Pier’… Mijn vrouw is er blij mee

In de film vecht Pier tegen het B-filmgevoel dat bij iedere laagbudget-productie uit Nederland op de loer ligt met amateur-acteurs. Met – typisch voor VPRO-Nederland- enkele obligate seks-scenes er in gemonteerd, en zelfs een pijpscene, die totaal niet hadden gehoeven. Daardoor kreeg je plaatsvervangende schaamte voor kindjes achter je in de bioscoop-stoel, die vroegen ‘wat is anijs mamma’….

Arme Elske van der Wal, dat een regisseur je zo voor schut kan zetten… Zo is, inclusief alle geweld, Grutte Pier alles behalve een gezellige familiefilm geworden.

Terwijl je al met een publiek te kampen hebt, dat verwend is door Amerikaanse blockbusters met topacteurs die miljoenen mogen kosten.  Wanneer er in Friesland miljoenen vloeien, is dat naar ‘Culturele Hoofdstad’-achtige pogingen om vooral modern, internationaal en niet oubollig te lijken. En dus word je bij binnenrijden in Leeuwarden in het Engels begroet, de hoofdstad heeft een ‘citymap’…

Er is nu ook Grutte Pier Bier dat won al internationale prijzen

Kiezen voor politiek spel of de strijd
Het is te gemakkelijk om dan maar een negatieve recensie te geven, voor een historische Friestalige film die toch van begin tot eind de kijker kan vasthouden.

Regisseur Steven de Jong stond voor een haast onmogelijke opdracht, om met minimale middelen toch een iconische rolprent af te leveren die de historische figuur recht doet. En om van een simpel verhaal- boer wiens gezin wordt vermoord door Saksische huurlingen zint op wraak- meer te maken, dan enkel de plassen van bloed van ‘Hollanders’, die vrijwel continue van het scherm spatten.

Pier Gerlofs Donia heeft geld nodig om een leger van formaat op de been te krijgen, waar hij nu met een zootje ongeregelde boeren opgescheept zit, zijn Arumer Zwarte Hoop. Wapens zijn duur, oorlog kost veel geld. Wie een machtige vijand wil verslaan, zal dus allianties moeten smeden of zelf sterker moeten worden. In het eerste geval, zul je in de slangenkuil genaamd ‘politiek’ je moeten manifesteren.

De kloof tussen Pier de oprechte Boer en de meester in de slangenkuil, Gwijde van Vlaanderen (laatste rol Bram van der Vlugt), toont al dat Pier nooit zijn traject zal bewandelen.

Wout Zijlstra jr. met het zwaard van Grutte Pier

Die ‘Hollanders’ als symbool voor gevecht met jezelf
In die arena van rappe tongen zal een oprechte Friese boer al gauw het onderspit delven. Dus dan maar gewoon knokken, de ‘Hollanders’ het leven zuur maken die de Friese grond met hun aanwezigheid besmeuren. Geld voor een groter leger komt pas, wanneer Pier steun krijgt van een Marokkaanse overloper van de Hollanders, die zijn bende ter kapervaart laat gaan. Via piraterij op de Zuiderzee kunnen ze dan meer doekoe krijgen.

Op de achtergrond, speelt dan de Hertog van Gelre (Cas Jansen) zijn rol. Die kan wel zo’n terroristenbende gebruiken, om zijn aartsvijand de Graaf van Holland het leven zuur te maken. Hoe die alliantie tussen de Hertog van Gelre en Pier zich ontwikkelt, dat zullen we pas te zien krijgen in deel twee. Als Grutte Pier daarvoor het budget rond kan krijgen.

Al met al is het knap van Steven de Jong en zijn acteurs dat ze er toch een twee uur lang onderhoudende rolprent van maakten. Een snelle wisseling van beelden, die bovendien met fotografisch inzicht gemaakt werden. En de worsteling van familieman Pier met zijn nieuwe zelf, ‘de terrorist’, de afwisseling tussen ‘zien we nu zijn droom’ of ‘nu speelt de werkelijkheid’, geeft soms een gezonde verwarring.

Ook Trudy beleeft haar filmdebuut

Zo wordt het verhaal niet te simpel, en de belangrijkste strijd in je leven wordt zichtbaar. Het gevecht met jezelf. Zoals een volk ook kan vechten tegen de eigen ballast, tot zij het licht zien en zich herpakken tegen een schijnbare overmacht. Die bezetter noemt men hier nog steeds ‘de Hollanders.’ Het kan staan voor ‘alles dat niet Fries is’…

Pier en de Friezen kenschetsen als boeren, aan land gebonden doet de historische realiteit geen recht. De Friezen waren altijd een zeevarend handelsvolk, later door de Hollanders overvleugeld. Hollanders waren ooit West-Friezen (tot 1285), die in afkomst en mentaliteit vele overeenkomsten delen.

De film lijkt zo een cliche te bevestigen van Friese rancune richting economisch succesvollere gebieden als ‘de Randstad.’ Die merkwaardige mix tussen arrogantie en een minderwaardigheidsgevoel van een morrend volk dat haar zelfstandigheid verloor.

Bij het Gruttte Pier standbeeld in Kimswerd

Subsidie-Friezen
Wie Friesland nu zou versmallen tot de mensen die subsidie-Fries praten, die houdt weinig personeel over om de echte strijd aan te kunnen. De verbintenis van Leaver dea as Slaef anno nu zit hem nu in de gedeelde mentaliteit, en het verlangen naar vrijheid, zelfbeschikking, liefde voor je eigen omgeving en afkomst in een tijd van ontwortelingspolitiek. Daar ligt nu ook de kracht van Grutte Pier zijn verhaal, om buiten de grenzen van Provincie-Friesland mensen aan te spreken.

Dat geldt voor Brabo’s, Zeeuwen, Limbo’s, Achterhoekers, alle mensen wiens grond en eigendom nu onder vuur staat door het Rutte-regime. Zo is de film haar verhaal meer dan symbolisch. Succesvolle revoluties komen nooit van onderaf, maar van boven met een flinke zak geld. Anders verzand je in wat opstootjes, en eindig je als Blokkeer-Fries in een politiecel, met D66-import als rechterlijke macht die je aan een zo groot mogelijk strafblad helpt.

Het gemeentebestuur vindt ‘de wereld’ belangrijker dan Friesland = Global Goals

Wie geen geld heeft voor zelfverdediging, die bedrijft ‘terrorisme’. Heb je wel geld voor geweldpleging tegen je bevolking, dan heet je ‘het recht’ en ‘het gezag’. Pak je diefstal tegen je bevolking professioneler aan, dan noem je dat Belastingdienst.

Zo is de staat van het Friese verzet tegen Haagse staatsterreur – zoals onder de stikstofvlag tegen boeren- ook mooi gekenschetst, in de wijze waarop Grutte Pier als productie in vier jaar tijd onstond. Met de staatsterreur uit naam van ‘corona’ als onderbreking, kwam de film twee jaar later uit dan bedoeld, op 28 oktober 2020.

De film werd opgevoerd in ‘Global Goals’-gemeente Sudwest Fryslan: Een PvdA-bestuur dat wel subsidie-Fries stimuleert, maar dat uitdraagt hoezeer ze aan de leiband hangen van Den Haag, de Europese Commissie en hun Verenigde Naties-klimaatpolitiek (2030 Agenda).

Wat een beetje Volharding in Balk al niet brengen kan.. Gerrit Hiemstra ’s klimaatkasteel

Die gemeente huurt Gerrit Hiemstra uit Balk, weerman van staatsomroep NOS, om mensen bang te maken voor ‘het weer’ in het jaar 2100. Zodat de bevolking uit naam van ‘het klimaat’ gebrandschat kan worden.

Hiemstra kreeg voor zijn klimaatkasteel in Balk meer staatssteun, dan Steven de Jong ooit zal krijgen om een beter deel twee te maken dan deel 1 over de Friese Historie, die in ons onderwijs zo onderbelicht blijft.

In de marge vertaal je dan wat beleidsstukken in het Fries, inclusief de naam van je mega-fusiegemeente, om te roepen hoe eigenzinnig je bezig bent.

Bij de premiere met onze vrouwelijke aanhang

Gerrit Hiemstra zal ongetwijfeld kunnen zeggen ‘Buter Brea en Griine Tsiss, wa’t dat net sizze kin is gjin oprjochte Fries’. Maar bij de premiere had ik hem als poortwachter toch niet doorgelaten, de achterbakse huichelaar die zich met zijn gedrag buiten de gemeenschap van echte Vrije Friezen plaatst.

Gerrit lijkt veel op de ‘ik was ooit Fries’-tegenstander van Pier in de film, de huurling van de Hollanders die uiteindelijk de prooi van Pier zijn wraak zal worden.

3 Replies to “Fries terrorist Pier had geen budget voor succesvol verzet”

  1. (g)Rutte pierewaait ondertussen mooi door met zijn rariteitenkabinet. ‘Bûter, Brea en Griene Tsiss’ is allang vervangen door ‘Tofu, droog brood en ‘ik rijd op Groen Gas’, wie dat niet zeggen wil loopt niet in de pas’.

  2. Hoe mooi en rechtvaardig was het motto “Leaver Dea as Slaef” als credo in de tijd van Grutte Pier. Zo wordt het nu toegejuicht door eugenisten zoals Klaus Schwab: “zere will be a lot of angrrrie piepel”. Die wensen niets anders dan “Leaver Dea as Slaef”.
    Dat succesvolle revoluties ‘van boven’ komen met een flinke zak geld is een dooddoener van onderaf. Het volk roept zelf om een andere slavenmeester, omdat men zich laat verleiden tot instemming via angst en hebzucht.

    In de huidige wereldoorlog dient de mens zich bewust te worden van die millennia oude Satanische verleiding door angst en hebzucht. Het motto mag een credo worden: “leaver frij as in deade slaef”.
    En dat zal toch echt van onderaf moeten gebeuren. Al is het maar om zoveel mogelijk mensen uit hun dwaling te halen.
    Dat dit nu gaat gebeuren komt doordat het ‘systeem’ van overheersing failliet is. De zogenaamde elite is in paniek.

  3. Gerrit Hiemstra heeft rood haar, net als Milan. Maar waar Milan in deze film veel Friezen zal inspireren om weer na te denken over hun afkomst en trots te zijn, is het schaamrood op de WEF wangetjes van Hiemstra overduidelijk in zijn haren getrokken. Je zal er maar onderdeel van zijn, van de NOS, dat aan de touwtjes van de konijnenblad mafia hangt en ons prachtige Friese land kapot wil maken. Die global goals vlag van Sudwest Fryslan werd in de Marktstraat in Sneek gehezen. Binnen 20 minuten was hij verdwenen. Met vriendelijke groet, want konijnenblad is gewoon voer voor us mem.

Laat een reactie achter aan :Michael. Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *