…’de gelofte van een nazireeër doen’… (Numeri 6)

Zadeldak Parrega

Op de zondag geen profane boodschappen. Dan lezen we uit De Heilige Schrift, Het Boek zonder welke de Westerse beschaving niet had bestaan. We vervolgen onze wekelijkse Bijbel-wandeling door het Thora-boek ‘Numeri’, het boek van getallen.

In Numeri Zes komen we voor het eerst de mensen tegen, die tot een religieuze elite zullen behoren, de nazireeër noemt de Herziene Statenvertaling ze.

Die doen als religieuze elite hun gelofte om zich volledig De HEERE toe te wijden. Zij scheren- net als Simsom- hun hoofd niet zolang de gelofte duurt en ze mogen dan ook geen wijn drinken. Zou Jezus van Nazareth daarom ook steeds afgebeeld zijn met lang haar?

Zadeldakje Ginnum

Herkomst van Islam?
Er zijn theorieen dat de eerste Islamieten uit een religieuze groep van zogenaamde Nazoreeers voortkwamen, met een ‘o’. Mensen die tot een christelijke sekte behoorden, maar die nog wel nauwgezet de Joodse wet hielden. En mensen die zich ook van wijn onthielden. In arabische landen is het drinken van al-cohol nog steeds verboden. De ironie wil dat alcohol een arabisch woord is net als al-lah en al-chemie.

De academische bron van die theorie is me ontschoten, de lezer die de herkomst kent zet het aub in de comments. En is dat de zelfde naam als die we nu hier tegenkomen, met een ‘i’?

Het is een traditie binnen het christendom dat er altijd radicale vernieuwingsbewegingen op schieten, die helemaal opnieuw en zuiver willen beginnen. In die traditie past ook het ontstaan van een christelijke sekte die de orthodoxe wijze van bidden overneemt, geknield. En die ook de koepels overneemt voor hun moskee, afkomstig van orthodox-christelijke kerken.

Ook ‘De Islam’ is het probleem niet, maar je eigen geloofszwakte

Moderne Islamieten- zoals mijn baardkapper- zien de Koran als correctie op de eerdere geschriften van zowel Joden als christenen. Die zouden vervuild zijn geraakt door menselijke geknoei. En dus was Mohammed (632) nodig om de Koran te reciteren, als direct afkomstig woord van Al-lah.

Zij kennen dus ook een andere omgang met tekst dan christenen. Wij ‘interpreteren’ tekst, wat deze zou kunnen betekenen. Terwijl zij tekst ‘reciteren’, vergelijkbaar met mantra’s en ‘chanten’… Omdat je geen mening over een tekst nodig hebt. Wanneer die woorden van God zelf afkomstig zijn, is het reciteren van de Koran zelf de religieuze daad.

Zo is het hebben van een ‘mening’ over God eigenlijk een overtreding van het Eerste Gebod. Dat je Zijn Heilige Naam tekort doet, tot karikatuur maakt. De eeuwigdurende strijd tussen christendom en Islam, lijkt dan niet anders dan een broederstrijd, zoals tussen katholieken en protestanten. Historicus Ian Morris leerde mij in zijn ‘Why the West rules for now’ ook dat de Islam een Westerse godsdienst is.

Machtige zadeldak uit 1125, de Bonifatiuskerk van Oldeberkoop

Haar laten groeien als religieuze daad
Het idee van iemand wiens haar nooit wordt gekapt als uiting van religieuze kracht, komen we verder voor het eerst tegen bij Simson in Richteren. De man met zijn lange haren behoudt zijn van De HEERE gekregen militaire kracht, zolang zijn hoofd maar niet gekapt wordt. Dan kan hij de aartsvijanden van de Israelieten, Filistijnen bij massa’s doodslaan, zoals met een ezelskaak.

In Numeri 6 blijkt, dat zowel mannen als vrouwen nazireeër kunnen worden:

De HEERE sprak tot Mozes: Spreek tot de Israëlieten en zeg tegen hen: Wanneer een man of een vrouw een gelofte aflegt door de gelofte van een nazireeër te doen, om zich aan de HEERE te wijden, dan moet hij zich van wijn en sterkedrank onthouden; azijn uit wijn of azijn uit sterkedrank mag hij niet drinken; verder mag hij helemaal geen druivensap drinken en geen verse of gedroogde druiven eten.

Alle dagen van zijn nazireeërschap mag hij niets eten wat van de wijnstok afkomstig is, van de pitten tot en met de velletjes. Alle dagen van de gelofte van zijn nazireeërschap mag geen scheermes over zijn hoofd gaan. Totdat de dagen waarvoor hij zich aan de HEERE gewijd had, voorbij zijn, moet hij heilig zijn en de haarlokken van zijn hoofd lang laten groeien.

Jezus bij Affligem, met lang haar als een Nazireeer

Zou het lange haar van Jezus, zoals afgebeeld in de iconografie ook verwijzen naar zijn nazireeerschap? En verwijst de aan hem toegedichte afkomst uit Nazareth daar ook naar? Er is nog veel dat ik niet weet.

Wel kun je het lange haar van Hippies nu in religieuze context plaatsen, die imitatie-Jezussen. Het langharig werkschuw tuig, dat zich afzondert van ‘het systeem’ om meer spiritueel te leven, het vindt al plaats bij de Israelieten in de bronstijd. Alleen voegen zij er drugsgebruik aan toe.

Rugen Gothic 🙂

De HEERE vindt dode mensen vies
Wat we in Numeri zes opnieuw vinden, is dat je verontreinigd raakt door de nabijheid van een dode. Dan moet je een reinigingsritueel ondergaan:

Alle dagen van zijn wijding aan de HEERE mag hij niet bij het lichaam van een dode komen. Vanwege zijn vader of vanwege zijn moeder, vanwege zijn broer of vanwege zijn zuster, vanwege hen mag hij zich niet verontreinigen als zij gestorven zijn, want het nazireeërschap van zijn God is op zijn hoofd.

Alle dagen van zijn nazireeërschap is hij heilig voor de HEERE. En wanneer de gestorvene onverwachts, plotseling, in zijn nabijheid sterft, zodat hij het hoofd van zijn nazireeërschap verontreinigt, dan moet hij op de dag van zijn reiniging zijn hoofd scheren; op de zevende dag moet hij het scheren.

En vervolgens moet je dan ter heiliging een complete barbecue voor de HEERE bereiden, met het beste vlees (van vee zonder enig gebrek) waar je de handen op kunt leggen. Zo lijkt het in de boeken van Mozes alsof de HEERE leeft op de levensenergie van dieren en mensen, met het zaaien van doodsangst (Vreze des Heeren) als chantagemiddel. Anders kun je ook Zijn afkeer voor overledenen niet verklaren, zoals in de Thora.

Want Numeri vervolgt, dat je hele nazireeerschap teniet wordt gedaan wanneer je bij een dode dierbare hebt gewaakt:

En op de achtste dag moet hij twee tortelduiven of twee jonge duiven naar de priester brengen, bij de ingang van de tent van ontmoeting. De priester moet er één als zondoffer en één als brandoffer bereiden, en moet verzoening voor hem doen, omdat hij gezondigd heeft vanwege die dode. Hij moet zijn hoofd op diezelfde dag weer heiligen.

Daarna moet hij opnieuw de dagen van zijn nazireeërschap aan de HEERE wijden; hij moet als schuldoffer een lam van een jaar oud brengen. En de vorige dagen vervallen, omdat zijn nazireeërschap verontreinigd was.

Hoe verhoudt dat idee- JHWH vindt doden vies- zich met de christelijke gewoonte om hun doden rondom en zelfs IN de tempel (kerk) te begraven? Bij de Israelitische tempeldienst mag je de tempel niet in na aanraking met doden. In oude Friese kerken zong je Psalmen bovenop de graven van doden.

De Alde Toer: Fryslan Gothic

Hoe on-Bijbels is het christendom?
In het christendom is God er juist om je ‘ziel’ na je dood op te vangen. Terwijl ‘ziel’ een platonisch concept is, niet een Joods begrip. Dood is dood in de Mozes-boeken. Ook is in het Bijbels wereldbeeld de wederopstanding altijd fysiek, met een nieuw lichaam. Zoals Jezus dat deed, met wat kleerscheuren door kruisiging welteverstaan.

Je gaat niet als onstoffelijk wezen op in een vormloze oceaan van Zijn of Licht, wat meer een wereldbeeld is van oosterse mysterieleer.

In de Thora-boeken vind je niets van zo’n opvatting terug, een eeuwig leven als geestelijk wezen. En zo vind je steeds door het lezen van de Bijbel aanwijzingen, dat de God van christenen een andere is dan die HEERE/JHWH van de Israelieten, met een andere opvatting over levenden en doden.

Dan dreig ik dus door het lezen van Genesis, Exodus, Leviticus en Numeri steeds verder af te drijven naar het gnostische wereldbeeld, waarbij je mensen vindt als Marcel Messing. Daarin is JHWH de Demiurg, de halfgod, net als Lucifer. Terwijl het goddelijke bij gnostici en mystici staat voor het ondeelbare, eeuwige en oneindige, manifesteert JHWH zich in deze boeken als een begrensd Persoon, naijverig, wraakzuchtig, smetvrezig, een militaire kracht die partij kiest voor een eigen volk van Bovenmensen.

Fryslan Gothic! Midden in de kerk van Ysbrechtum

Alsof JHWH overeenkomt met het karakter van de profeet die Zijn voorschriften optekende, Mozes. Hoewel we later zien dat JHWH Mozes persoonlijk zal begraven. Dus valt er iets te zeggen voor de positie van de Nazoreeers, die Islamieten werden. Mensen die dachten ‘de teksten en ontstane tradities hebben een correctie nodig’…

Bij Islamieten kan Jezus nooit de ‘zoon’ van God zijn, wel een profeet, boodschapper die de wil van God uitlegt.

Want waarom zou de Volmaakte een zoon nodig hebben? Die redenering snijdt ook hout. Wanneer christenen stellen dat ‘de zoon’ er al aan het begin van de wereld was, dan kan Hij ook niet voortkomen uit De Vader. Want de Vader moet er eerder zijn dan de zoon, voor vaderschap betekenis heeft.

Zo lijkt het, alsof het christendom dat wij kennen – met name het Rooms katholicisme- een sterk heidense inslag heeft. We hebben een drievuldige godheid, Vader, Zoon, Heilige Geest, in plaats van De Ene die Mozes influistert. Een gespleten persoonlijkheid, die Zijn Zoon de wereld in stuurde om het met zijn martelaarsbloed als losoffer (Lam zonder enig gebrek uit de Mozes-boeken) met zichzelf goed te maken.

Opdat Hij met zijn Heiligheid ons zondaars met Erfzonde niet direct zou verteren/doden.

Die leer werd dankzij Keizer Constantijn de staatsgodsdienst,  die de voortzetting van het Romeinse rijk met andere geloofsmiddelen mogelijk maakte. En de – mogelijk uit de Nazoreeers voortgekomen- Islam wilde die vervuiling met politieke bijbedoelingen weer ongedaan maken, via Mohammed. Aldus mijn baardkapper.

Heb een goede zondag.

4 Replies to “…’de gelofte van een nazireeër doen’… (Numeri 6)”

  1. “Wanneer een man of een vrouw een gelofte aflegt door de gelofte,…., dan moet ‘hij’ zich van wijn en sterkedrank onthouden…”

    Je leest dan dat de Here God hier voor het eerst een vrouw tot/als man rekent. Dit is goed nieuw voor de LGTBBQ(low)IQ community. Er is een tekst-plaats gevonden waar God hoogstwaarschijnlijk de eerste transitie van vrouw tot man tot stand bracht. Misschien wel weer door middel van ‘en bonkje’.

    Of moet ik het zo lezen dat de alléén de man zich aan moest passen. Geen wijn drinken is geen probleem, dat is toch maar voor effemate types, Maar geen azijn meer drinken uit sterke drank is mij een shotje te ver.
    Ook concludeer ik dat de vrouw gewoon door mag gaan met wijn drinken, geen enkele concessie hoeft te doen. Ze mag haar de regels voorgeschreven lange haren gewoon houden, terwijl de mannen er als een vrouw bij moeten gaan lopen. De kans op misverstanden is groot. In het café kun je nu dronken kerels tegenkomen die de hand onder jouw gewaden trachten te steken. Je drinkt dan wel niet meer, maar de gezelligheid van de herberg wil je toch niet missen.

    Ook merkwaardig dat ze die duiven moeten slachten. Dat is toch een symbool voor vrede en/of verzoening? Daar ging het toch om bij het afleggen van die gelofte? Ik vind het maar vreemd en wreed allemaal. Ze hadden toch beter die nazi reeën kunnen offeren? Die beesten zijn etterbakken in onze mooie produktiebossen. Ze overvallen op hun speciaal aangelegde paadjes andere dieren, waaronder de bijna uitgestorven dia-reeën.

    Toegegeven, het zijn vieze beesten. Je kunt ze ook maar beter niet slachten. Alles komt onder de stront te zitten. Je kunt beter een foto-hert slachten dan een dia-ree. Maar foto-herten zie je bijna al helemaal niet meer. Misschien heeft Rypke er nog een paar op de plaat kunnen vangen, maar ik kan er geen afbeelding meer van vinden. Soms zie je nog wel een een echte kop van zo’n foto-hert of een bordje boven de open haard hangen in het Jagerscafé, maar dat is dan ook alles.

  2. alcohol zn. ‘destillatieproduct’
    categorie: leenwoord
    Vnnl. alcohol ‘fijn poeder’ [1663; Meijer]; nnl. ‘wijngeest, ethylalcohol’ in Alcohol, of Alcool, in de scheikunde, betekend Geest van Wyn, door verscheidene Disteleeringen overgehaald [1736; WNT]; in de betekenis ‘alcoholische drank’ sinds de 19e eeuw: den alcohol … te hulp te roepen ‘naar de drank te grijpen’ [1863; WNT verbeesten], Die avonden, wanneer alkohol noodig was om hierbinnen het pijnlijk gewoel terug te slaan! [1896; WNT].
    Via Spaans alcohol uit Arabisch al-kuḥl, uit het lidwoord al en kuḥl ‘zeer fijn poeder van antimoon om de wimpers mee te bestrijken’. Het werd in Spanje als al-kuhúl uitgesproken.
    Het woord stamt uit het jargon van de alchemisten. Het werd gebruikt voor een fijn poeder dat ontstond door een vaste stof te laten verdampen en weer neerslaan. Vanaf de 16e eeuw werd de naam overgebracht op essences verkregen door destilleren van vloeistoffen, en ten slotte op wijngeest en andere alcoholische destillaten.
    Literatuur: Philippa 1991
    Fries: alkohol

    1. Kennelijk hadden Arabieren veel eerder slechte ervaringen met alcohol, dan dat er een woord voor werd bedacht. Schade en schande kennen een langdurig traject.

      Eigenaardig is dat het de Arabieren/Islamieten/Mohammedanen nu nog steeds verboden is om te drinken en te roken, want als het gratis wordt weggegeven dan zijn ze er als de kippen bij.
      Komt toch weer die demonische verleiding tot instemming om de hoek kijken. Katholieken hebben, mede vanuit de kerk, gretig gebruik gemaakt van alcohol (en drugs) om te vluchten uit hun opgedrongen realiteit van angst en hebzucht. De dwaling als gevolg van verleiding tot instemming, die regelrecht tegen de menselijke natuur in gaat. De mens die als dierlijk wezen wordt geconditioneerd.

      Angst en hebzucht beheersen de wereld…
      Zolang men in religie blijft geloven in plaats van de schepper, blijft men in dwaling.
      Men moet leven bij de gratie Gods. Niet heersen bij iedere gratie, zoals ambtenaren dat graag doen voor hun maandelijks girale belediging…

  3. Vergeet niet dat zoonschap in de Bijbel veelal te maken had met erfrecht. Zo waren er broertjes die toch het eerstgeboorterecht verwierven boven de oudste zoon. Lees over Jezus in Rom 1vs4, die bewees zoon van God te zijn door de uitopstanding van tussen de doden. Dat had niets te maken met de oorsprong, maar met het Zaad (Gal3vs16) wat door geloof zou erven. Want het gaat niet primair om ons geloof, maar om het geloof van Jezus Christus (SV!). Zonder Zijn geloof was er nooit een erfenis geweest. In Hem zijn we verordineerd, en met Hem zullen we erven. Christus als Hoofd van het Lichaam waar we deel van zijn. Met Hem gezet in de hemelse gewesten (Ef2). In Hem zullen we ook het Nieuwe verbond sluiten met de huizen Juda en Israël (Jer31vs31) die bestemd zijn voor de aardse bedeling van het koninkrijk der hemelen wat op aarde gevestigd zal worden. Wat een onderscheid tussen de hogere hemelse roeping van nu en de aardse voor de toekomst, en wat een belang om daarom nu te herkennen welker bedeling we deelachtig zijn!

Laat een reactie achter aan Gerard Broekhoff Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *