‘Het Dier’ groeit juridische tanden tegen mensen…

Wolvenpropaganda voor kinderen, Young Crowds van Laurentien van Oranje (Missing Chapter) en de Raad voor Dieraangelegenheden

Dat PvdA/Groen Links-bestuurders in Noord Holland reclame voor vis en vlees in bushokjes verbieden valt niet uit de lucht. Het Dier krijgt net als ‘het klimaat’ en andere groene stropoppen steeds grotere juridische tanden tegen mensen.

Zij hebben een rijk gefinancierde lobby, ondersteund door professionele marketeers als Niko Koffeman, georganiseerd rond de Partij voor de Dieren, verenigd in een Dierencoalitie. Ook onderdelen van de overheid zitten bij deze lobby in de tas.

Die lobby werkt voorbij traditionele politieke kaders als ‘links-rechts’, dankzij de 2030 Agenda van de Verenigde Naties en de daaruit voortvloeiende Green Deal van Frans Timmermans (PvdA), met invloed van multinationals als Unilever. Een internationaal leger juristen – gelieerd aan de VN- staat klaar om de hele planeet juridisch onaanraakbaar te maken.

Pas 15 jaar na dato gelezen

Eco Nostra reikt tot het Koningshuis
Om uit die valse links-rechts-tegenstelling te stappen, raad ik de ongeinformeerde lezer/msm-consument aan nog eens mijn publicatie voor Elsevier Weekblad te lezen: “Hoe Milieuclubs en Multinationals elkaar helpen’…

Toen ik Cees Veerman (CDA) vroeg waarom hij bestuurder is bij de Postcode Loterij, terwijl die ook Wakker Dier sponsort, wilde hij niet antwoorden. Terwijl ik zijn mobiele nummer had ontfutseld, maar hij blokkeerde mij. Van haar ‘vrienden’ moet de veehouderij het niet hebben. De grootfinancier van de politieke lobby tegen veehouderij, visserij en menselijke bewegingsvrijheid (‘klimaat’), de Postcode Loterij kent een overwegend ‘rechts’ bestuur.

Een keur aan dierenclubs en satellieten, werken volgens de schone kunst van de marketing. Een veelvoud van clubs is opgericht, verenigd in ‘coalities’ voor een bepaald lobbydoel, zoals de Dierencoalitie die nu in stichtingsvorm opereert. Coalitievorming is een beproefde marketingtechniek, om je invloed en ‘grassroots’-imago kunstmatig op te krikken. Het lijkt dan alsof een keur aan clubs wil – grotendeels gevuld met bruikbare idioten, wat steeds het zelfde clubje mensen en sympathisanten wil.

Terwijl er een geoefend marketing-team achter je staat.

Hoe het toch kan dat die ‘extinction rebellion’-clubs plots als paddestoelen uit de grond schieten

Zie in dat verband ook het door miljardairs gesponsorde Extinction Rebellion. Die mochten voor de Koning en Maxima in Amersfoort ‘spontaan’ in het water springen. Wie de absurd hoge beveiliging van het Koningshuis bij openbare evenementen eenmaal heeft gadegeslagen (allemaal brede mannetjes met automatische wapens), weet dat zoiets nooit spontaan gebeurt.

Ergo, de Oranjes steunen de doeleinden van deze kunstgras-grassrootsbeweging, mede te zien aan het 2030 Agenda-speldje op de Koning zijn borst.Net als het Britse Koningshuis met Charles, die bij het World Economic Forum over de Great Reset mocht prediken: De vernietiging van traditionele menselijke waarden uit naam van gebakken lucht (CO2), digitalisering.

Daarnaast zitten hun mensen in alle lagen van de maatschappij, tot in de rechterlijke macht aan toe. Dat is de ‘spekkoek’-organisatie van de internationaal socialistische beweging waar onderzoeker Peter Siebelt al over schreef in zijn ‘Eco Nostra’, over het netwerk rond Volkert van der G.

De nieuwe satelliet van Varkens in Noord/Partij voor de Dieren, Dier en Recht groeit snel

Dierencoalitie
De dierenlobby verenigde zich in 2006 in de Dierencoalitie om zo meer invloed uit te oefenen op de totstandkoming van de Wet Dieren. Dat is belangrijk, wanneer je immers met juridische wapens de strijd aanbindt, zoas Volkert van der G in de jaren ’90 deed, en Johan Vollenbroek nu. Met de zelfde advocaat, Valentijn Wosten. Sinds 2021 is die coalitie een stichting geworden. Het bestuur en haar functies zegt genoeg:

Dirk-Jan Verdonk (voorzitter en directeur World Animal Protection)
Sandra Schoenmakers (penningmeester en directeur Bont voor Dieren)
Daniella van Gennep (secretaris en hoofd dierenwelzijn DierenLot)
Quintijn Hoogenboom (algemeen bestuurslid en secretaris Faunabescherming)
Paul van der Wielen (algemeen bestuurslid en senior adviseur en onderzoeker bij stichting AAP)

In die coalitie zitten clubs met daarin de ‘gebruikelijke verdachten’ rond marketeer Niko Koffeman uit Vierhouten. Hij is het marketingbrein achter de (oprichting van de) Partij voor de Dieren, Faunabescherming, De Vegetarische Slager, en het nieuwe initiatief voor nep-zuivel, Those Vegan Cowboys.

Daar vinden we ook Hille van der Kaa, die met klimaatredactivist Jeroen Trommelen (Volkskrant) in de adviescommissie zit van het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek. Hun campagne bestaat er uit, dat je plantaardige nepkaas uit een stalen koe laat komen.

Ook al subsidies voor Dier en Recht

Stichting AAP/David van Gennep
IN die Dierencoalitie vind je verder clubs als de lobby tegen de jacht op wild: Faunabescherming. Maar ook het internationaal opererende IFAW en Stichting AAP van David van Gennep, gevestigd in Almere. Zijn dochter is dus weer bestuurder van die Dierencoalitie. AAP is de ‘opvanger’ van in beslag genomen dieren.

Daar zit ook de Europese coalitie-organisatie voor dierenopvang gevestigd, bij Van Gennep.

Die asiels vangen bijvoorbeeld -tegen betaling door overheden- dieren op die in beslag genomen zijn door de douane, vanwege CITES-regelingen (internationaal natuurverdrag dat handel in beschermde dieren beperkt), of voor de NVWA van het Ministerie van LNV. Zijn AAP ontvangt jaarlijks nog meer dan een miljoen euro subsidies van het OCW-ministerie, omdat Van Gennep de chimpansees uit proeflab Rijswijk ‘opvangt’/ten toonstelt voor publiek.

In zijn toptijd kon Van Gennep op wel 3 miljoen euro subsidies voor ‘opvang’ rekenen. Die gelden werden dan weer in nieuwe hokken en faciliteiten gestoken.

Ze geven geen bal om wolven, maar willen dat mensen van natuur afblijven

Raad voor Dierenaangelegenheden
Van Gennep neemt weer plaats in de Raad voor Dierenaangelegenheden. Die Raad werkt samen met diverse ‘deskundigen’/academici om de heiligverklaring van ‘Het Dier’ een wetenschappelijk noodzakelijk randje te geven. Dat doen ze via ‘zienswijzen’ op verzoek van de Minister van LNV. Het jaarverslag 2021 vermeldt:

Het idee van de mens als heerser over dieren maakt geleidelijk plaats voor een houding die gekenmerkt wordt door be- trokkenheid bij dieren en acceptatie van hun eigenheid. De samenleving beweegt naar een nieuw verbond of partnerschap tussen mensen en dieren. De toegenomen maatschappelijke aandacht voor dierenwelzijn (lees: miljoenencampagnes van dierenclubs, gefinancierd door overheid en loterijen) en de toegenomen (technische) mogelijkheden stellen ook steeds hogere eisen

De Raad voor Dierenaangelegenheden helpt dus bij de technocratisering en bureaucratisering van de omgang tussen mens en dier. Alsof je alleen als gepromoveerd deskundoloog weet wat een dier wil, en waarom dat belangrijker zou zijn dan wat een mens met een dier wil. Ook dat is een belangrijke marketingstrategie: Je publiceert ‘nieuw onderzoek’ een nieuwsfeit met academische autoriteit waarover een journalist een stukje durft te schrijven.

De Raad voor Dierenaangelegenheden voert weer campagne samen met de Missing Chapter Foundation van Laurentien van Oranje. Zij ontwikkelden samen propaganda-materiaal om de wolf in Nederland aan kinderen te verkopen, ‘Young Crowds’. Over ‘blije natuurbeschermers’ versus de ‘paniek’ van ‘boeren met hun zorgen’ en hoe je die zorgen tegengaat. Dat is geen toeval, want Laurentien van Oranje is de beschermvrouwe van Rewilding Europe, 1 van de oprichters van de wolvenlobby ‘Wolven in Nederland’.

Dier en Recht demoniseert melk drinken

Dier en Recht, satelliet nummer zoveel met juridische tanden
De Partij voor de Dieren is weer het onderdak voor de aanhang van Sjoerd van der Wouw’s Wakker Dier. Een entiteit tegen veehouderij die jaarlijks op een half miljoen euro Postcode Loterij-gelden kan rekenen. Snelle groeier is een club waar de meeste Nederlanders nooit van hoorden. Stichting Dier en Recht, gevestigd in het kantoor van haar zusterclub Varkens in Nood.

Zij zijn een opvallend snelle groeier qua inkomsten van nagenoeg nul euro in 2012 tot bijna 4 ton euro nu. Dik 50 duizend euro daarvan vergaren ze via dwangsommen richting de NVWA (LNV Ministerie): Als die handhaving van een klacht nalaat over vermeende dierverwaarlozing, kan Dier en Recht daar op cashen via de rechterlijke macht. Een zelfde methodiek, als bij Volkert van der G. en de clubs rond Johan Vollenbroek, die ook via dwangsommen en gerechtelijke vergoedingen (bij winst van procedures) aan hun inkomsten komen.

Hun directrice Frederieke Schouten heeft het morele gelijk aan haar kant, in hun jaarverslag 2021. En dat is ook nodig, dat geloof, wil je succesvolle marketing bedrijven:

Ook niet-menselijke dieren zijn individuen, het zijn wezens met gevoel. Het idee dat je die bezit en ermee kan doen wat je wilt, geeft mij buikpijn.
Campagnevoeren voor de dieren is balanceren. Welke boodschap is effectief? Wat is te hard? Wat valt op? Zo besef ik dat de term ‘niet-menselijke dieren’ irritatie kan opwekken.

Dier en Recht voeren nu een ABRI-campagne tegen melkveehouderij, ‘Stoppen met Zuivel‘, waarin melkdrinken vergeleken wordt met roken, iets waar je hulp bij nodig hebt om mee te stopen. Agractie spande tegen die campagne een proces aan. En dat wist Dier en Recht weer uit te melken voor aandacht voor zichzelf.

Those Vegan Cowboys (Niko Koffeman) biedt al het alternatief, plantaardige nepmelk en nepkaas

Transitiecoalitie Voedsel zuster van (juridische) dierenlobby
Wie de campagnes van de Rijksoverheid tegen vlees eten, en de campagne van het Rutte-regime tegen veehouderij en visserij naast deze campagne houdt, ziet dat er weinig verschil meer bestaat tussen overheidscampagnes en beleid (tegen boeren en visserij) en deze actieclubs. Een overlap in personeel en financiers is dan ook niet uit te sluiten, en verdient nader onderzoek.

De basis voor die wind in de zeilen van de pro-dier/anti-menslobby is natuurlijk de 2030 Agenda van de Verenigde Naties. Nog steeds lees je daar niets over in de oude media. Maar zonder dit politieke programma dat de menselijke activiteit (gedefinieerd als ‘CO2-uitstoot’) wil halveren voor 2030, vastgelegd in de Green Deal van Frans Timmermans (PvdA), zou de beknotting van mensenrechten uit naam van ‘Het Dier’ een politiek extremisme blijven.

Maar nu is het hun Rijksoverheid zelf, die met het Planbureau voor de Leefomgeving (2020) ons consumptiegedrag wil veranderen naar ‘plantaardig’…voor ‘Het Klimaat’…

Planbureau voor de Leefomgeving 2020

Iedereen vindt dat je dieren niet moet mishandelen, of laten lijden. Maar vrijwel niemand, is tegen het eten van vlees of vis. Vegetarisme blijft in Nederland een marginaal bijverschijnsel. Het verschil is nu echter dat de Rijksoverheid een ‘Voedseltransitie’ wil bewerkstelligen, uit naam van CO2-politiek. Dat is SDG3, een dis met vlees noch vis. Dus zoekt het Rutte-regime met het PBL naar propaganda-technieken dit te veranderen.

Zo werd Koffeman’s ideologie ook een beetje staatsideologie, en ideologie van de globalisten van het World Economic Forum en de 2030 Agenda van de VN, Die presenteren dat ook met de schone kunst van marketing, op basis van ‘nieuw onderzoek’:.

World Economic Forum zelfde ideologie als Dierenpartij

Na introductie van de 2030 Agenda in Nederland via het Ministerie van Buitenlandse Zaken en de VNO-NCW werd voor die ‘Eiwittransitie’ (naar plantaardig) een ‘Transitiecoalitie Voedsel’ opgericht, met deels de zelfde poppetjes aan het roer die eerder ‘Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen’ op de kaart zetten. Met subsidie van diverse ministeries. Zoals Willem Lageweg en Jan Paul van Soest, schrijver van het misschien wel grappigste klimaatboek aller tijden, De Aarde Heeft Koorts.

Met voorwoord van Prinses Irene. Wie ‘Groen’ zegt ‘Oranje’, al sinds oprichting van de Club van Rome (Grenzen aan de groei van andere mensen buiten de 1%) hun steun en toeverlaat…

Transitiecoalitie Voedsel, lobby voor Staatscommissie CO2-beprijzing voedsel, werkt in opdracht van LNV-Ministerie

Onaanraakbaarheid dieren past in juridische trend
Ongemerkt voor de massa, sloot die elite in het Vredespaleis op 10 december 2018 het ‘Global Pact for the Environment.’ Die sessie volgde op een VN-resolutie van mei dat jaar, en de Europese Commissie in maart, waarin het Earth Charter (2000, Vredespaleis, religieuze fundatie van de 2030 Agenda van Ruud Lubbers, Steven Rockefeller en de Oranjes) juridische tanden zou moeten krijgen.

Een verlenging van Mensenrechten (1948) naar niet-menselijke rechten, afgedwongen door juristen en bureaucraten. Zodat de planeet onaanraakbaar wordt voor ons plebs, wat ze “global governance” noemen.

Die afspraak tussen globalisten (waaronder de Prins van Monaco en econoom Jeffrey Sachs) en honderden juristen – hier al in december 2020 beschreven– geeft ‘het dier’ en ‘de planeet’ (zelfs rivieren en de zee) meer ‘rechten’ op de internationaal juridische markt. De afspraken worden ‘“Hague Principles for a Universal Declaration on Responsibilities for Human Rights and Earth Trusteeship” ‘ genoemd, een kliek van honderden milieujuristen rond Nieuw Zeelands jurist Klaus Bosselman, warmt zich op om de hele planeet te juridiseren. Bosselman schrijft:

The chapter argues that the time is right for reconceptualizing state sovereignty. Sovereignty includes not just fiduciary and trusteeship obligations towards the state’s own citizens, but also towards humanity at large and Earth as a whole.

IN het Earth Charter (2000), in 2012 kwam de aanlandplicht voor bijvangst in visserij

De Aarde, De Mensheid, Het Dier, allen internationaal-juridische stropoppen om rechten van individuen en natiestaten verder uit te hollen:

The UN Agenda 2030 with its Sustainable Development Goals offer a window opportunity for institutionalizing Earth trusteeship at international and national levels. A critical tool for achieving this has been the adoption of the “Hague Principles for a Universal Declaration on Responsibilities for Human Rights and Earth Trusteeship” in the Peace Palace, The Hague, on the day of the 70th anniversary of the Universal Declaration for Human Rights (10 December 2018).

Dus die dierenclubs opereren niet in een (ideologisch) vacuum. Zij lijken op typische kunstgras-grassroots, net als Extinction Rebellion.

Earth Charter krijgt juridische tanden via Public Interest Litigation

Plots hebben tweezetelpartijtjes rond fanatieke dierenaanbidders model Volkert van der G, en zijn maatje Sjoerd ‘Plofkip’ van der Wouw (Wakker Dier, jaarlijks half miljoen euro Postcode Loterij-subsidie) dus het LNV-Ministerie achter zich en plantaardig-dieet-protagonist het World Economic Forum, dat via Unilever in Wageningen een ‘Food Hub’ kon vestigen. Plots krijgen houtje-touwtje-protesten dan een ander aanzicht.

World Economic Forum zit op 1 lijn met Partij voor de Dieren/Koffeman en Rijksoverheid/Unilever

Ze kunnen onderdeel zijn van een geoliede campagne die het traditionele ‘links’ en ‘rechts’ overstijgt. De moeite dus waard om verder onderzoek naar te doen.

One Reply to “‘Het Dier’ groeit juridische tanden tegen mensen…”

  1. De creatie van een generatie decadenten, de natuurbeschermers, de ondankbare en verwende mens zoals beschreven door José Ortega y Gasset in Revolt of the Masses, begint bij de opkomst van het arbeidersproletariaat. Dit arbeidersproletariaat heeft in de twintigste eeuw gigantisch veel rechten en privileges voor zichzelf verworven. In Nederland heeft men zelfs zoveel rechten gekregen dat sommige zelfstandige ondernemers er de brui aan geven, die ondernemers werken soms zestig uur of meer, lopen veel risico, terwijl hun werknemers op allerlei manieren beschermd worden, een 38 of 36 uur werkweek hebben, en zelfs ‘papadagen’.
    De ondernemende mens, de kapitalist, de risico nemende mens, de inventieve mens, de vrijheidslievende mens, is degene die de drijvende kracht is achter de groeiende welvaart van de vorige eeuw. De arbeider is de nemende mens geworden, beschermt op vele manieren. Er is een gigantisch geldslurpend sociaal stelsel opgezet voor de arbeiders, en de arbeider is verwend geworden, alhoewel men handig het beeld heeft opgezet van slachtofferschap en uitbuiting.
    Het is daarom ook niet voor niets dat voormalig arbeiderspartijen zoals de PvdA, meegaan met de nieuwe trends, ook voormalig ‘dictatuur van het proletariaat’ partijen zoals de SP en Groen Links (voormalig Maoisten) gaan erin mee, de PVV is ook een partij van het arbeidersproletariaat. Partij voor de Dieren is een afsplitsing, voor de nieuwe generatie decadente wereld verbeteraars, geproduceerd door het verwende arbeidersproletariaat, etc. Het enige verschil is dat de nieuwe decadenten, de jongste generatie nog niet overal grip op heeft, en dat men soms de oude slogans en politiek van het arbeidersproletariaat nog in ere houdt. Dit arbeidersproletariaat is op de lange duur een uniforme massa geworden, veelal wonend in de steden, de rauwe kanten zijn er vanaf.

    Het World Economic Forum richt zich ook op die fanatieke wereldverbeteraars, die voortvloeit uit het zogenaamde wereld verbeterende arbeidersproletariaat. Men heeft het kapitalisme al de schuld gegeven, men pleit voor publiek-private samenwerking, d.w.z., meer dwang voor sociale doeleinden, en het zogenaamd redden van de planeet (al met al simpelweg meer uit de zakken geklopt belastinggeld naar ons toe). Waar het arbeidersproletariaat hun sociale dwangstelsels en bijkomende torenhoge belastingen en bureaucratie hebben opgezet, is de nieuwe generatie wereldverbeteraars bezig met het opzetten van nieuwe sociale dwangmethodes en nog meer regelgeving, en kapselt men het kapitalisme, de kip met de gouden eieren, de koe die nog meer gemelkt kan worden, nog meer in. Ook partijen zoals de VVD gaan erin mee, het is nu eenmaal waar de macht ligt, als men niet inhaakt op die trends, dan kan men het wel schudden.

    Ook de boeren zijn gedeeltelijk verwend geworden, die boeren slurpen subsidies, velen hebben met dat geld nieuw woningen gebouwd, overal werden in rap tempo nieuwe luxere woningen voor boeren uit de grond gestampt, op basis van het geld infuus. Zij hebben hun onafhankelijkheid allang verkocht, of hebben die moeten verkopen, en men is al min of meer deugdzaam, en wereld verbeterend.

    De twintigste eeuw was de dictatuur van het arbeidersproletariaat, de éénentwintigste eeuw, de dictatuur van het eigen verwende nageslacht. Democratische generaties nooitgenoeg, generaties slachtofferschap, etc.

Laat een reactie achter aan Johannes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *