Nadat Netbeheer Nederland vorige week vier scenario’s presenteerde voor een toekomst zonder betrouwbare en betaalbare energie in 2030 en 2050 (fossielvrij), ging ik eens te rade bij de opstellers daarvan, zoals Hans Peter Oskam.

Ze zitten als lobbyisten van staatsbedrijven als Tennet gevestigd in het New Babylon-gebouw bij Den Haag CS, wat Bijbels gezien een symbolische waarde heeft, passend bij deze apocalyptische tijden.

Het lijkt mij verontrustend, wanneer de mensen die de netstabiliteit moeten bewaken en de betaalbaarheid van energievoorziening,  meegaan met de wensen van een D66-ideoloog, Rob Jetten, die niet gehinderd wordt door enige kennis van energietechniek en economische haalbaarheid van plannen. Net als zijn topambtenaar Sandor Gaastra. Dus dienen Netbeheerders dan juist niet aan de rem te trekken?

Alleen nog wassen als het hard waait
Vorige week hintte Netbeheer Nederland al op de toegenomen kans op blackouts, deze zomer al. Is het dus niet de taak van Netbeheer Nederland om de Nederlanders hiervoor te behoeden, zonder de energierekening verder op te drijven? De vier scenario’s ademen nu de geest van volmaakte Bullshit, geen enkele achting voor waarheid.

De media namen het gepalaver van Hans Peter Oskam integraal over met zijn quotebare ‘pepernoten bakken in de zomer’, zijn ‘flex-scenario’ waarbij je straks alleen nog de wasmachine mag aanzetten, of brood kan bakken als het hard waait. Terwijl je de broekriem aan moet trekken, wanneer je dagen zoals vandaag hebt. Dat noemen zij eufemistisch een ‘aanbodgestuurd’ energiesysteem.

Alsof het iets wenselijks is wanneer je iemand een dwarslaesie trapt, en vervolgens roept ‘er wacht je een gouden toekomst als paralympics-athleet’. En je bent zo genereus dat je ook een personal trainer aanbiedt voor rolstoelracing. Terwijl je die eerder gezonde persoon ook gewoon had kunnen laten lopen, wanneer je niet door een ideologie van vernietigingsdrang werd gedreven.

De scenario’s staan vol met zulke verhullende eufemismen, zoals ‘overdimensionering’: Dat betekent niets anders, dan dat je een veelvoud aan opwekkingscapaciteit van windmolens en zonnepanelen moet opstellen, ten opzichte van wat nodig is wanneer je die capaciteit met bijvoorbeeld (stabiele) kernenergie zou opwekken.

Of andere meer betrouwbare bronnen dan het wisselvallige weer in Nederland..

Hoe duurzaam is het, wanneer je dus een overschot aan vaak nutteloze installaties moet neerzetten die je bovendien elke 20 jaar moet vervangen. Want dat is de leeftijd van ‘hernieuwbaar’, voor je weer met fossiele brandstoffen staal moet produceren en koolstofvezel voor nieuwe windturbines. Overdimensionering is dus een eufemisme voor ‘kapitaalvernietiging’. Dat is niet ‘mijn mening’, een vaag soort expressie van diepe emoties. Ik zou dolgraag een ander standpunt hebben.

Dat is logisch redeneren. Dat logica uit de mode is in ‘duurzaam’ Nederland, dat de economie van de ‘transitie’ (vernietigingsdrang) is toegedaan, maakt logica nog niet minder onvermijdelijk.

Tachtig procent wiebelstroom is onmogelijk, 20% max
Nog een voorbeeld. Op dit moment bestaat slechts 15% van de ELEKTRISCHE energievoorziening uit ‘duurzame’ opwek, met het stabiele aandeel uit biomasssa en afvalverbranding. En daarnaast een aandeel van 8%-10% wiebelstroom uit weersafhankelijke bronnen.

In april 2018 sloeg landelijke Netbeheerder Tennet bij dat aandeel ‘duurzaam’ al alarm: De Netstabiliteit kwam in gevaar dankzij tegenvallende weersomstandigheden. Je kunt dat gewoon bij een ‘onverdachte’ bron lezen, de Staatsomroep NOS. Netcowboy Mel Kroon, die als Tennetdirecteur Nederland opzadelde met de kat in de zak, genaamd het Duitse elektriciteitsnet (dat hij als Sie Ie Oo-ambtenaar aankocht), zodat Nederland de kosten moet helpen dragen van de Duitse Energiewende, die roept dan iets over innovatie, kansen en uitdagingen.

Maar betaalbare oplossingen?

Inmiddels is Mel Kroon opgevolgd door een dame die meer weet van feminisme en topvrouw zijn dan van energie. Er zijn mensen die daardoor gerust gestemd worden.

Dus als je bij 8% wiebelstroom al moeite hebt met je netstabiliteit, en als je nu al tientallen miljarden euro’s moet investeren in netverzwaring (te verrekenen via onze energierekening): hoe zal dat zijn, wanneer je in je scenario’s beweert TACHTIG procent te kunnen inbouwen? Of wanneer je nu al jaarlijks miljarden euro’s betaalt aan partijen om GEEN stroom te leveren bij overcapaciteit?

Geen van de reguliere media nam de taak op zich, om hier een controlerende functie ten opzichte van de instanties in te nemen. De media van de Staat, Van Thillo en Thomas Leysen zijn immers allen fervent cheerleader van de 2030 Agenda en haar ‘strijd tegen klimaatverandering.’ Dus doe ik dat, omdat je ook nog best je hersens mag gebruiken zonder blind te zijn door een ideologie van vernietigingsdrang.

Daarom vroeg ik hen: Is er geen vijfde scenario’ waarin we gewoon erkennen: It Kin Net. Die vraag legde ik voor aan Hans Peter Oskam:

U ontvangt dit bericht omdat ik onderzoek doe naar de economie van wat ‘energietransitie’ genoemd wordt en het toenemend risico op blackouts.

Dit dankzij de overstap van een betaalbaar en betrouwbaar energiesysteem naar een energiesysteem afhankelijk van de weersomstandigheden in Nederland (…), waar nog onbewezen techniek of bewezen on-economische (‘groene’ waterstof) techniek de huidige energietechniek zou moeten vervangen

Naar aanleiding van uw 4 scenario’s vroeg ik mij af

• is het niet aan (ingenieurs bij) Netbeheerders om met feiten en berekeningen aan te tonen, dat politici en ambtenarij bij EZK (zonder technische opleiding) met een Net Zero-energiesysteem in 2050 een utopie nastreven? Iedereen met middelbare school natuurkunde kan toch narekenen dat politici het economisch onmogelijke nastreven, wetende dat het aandeel volatiele energiebronnen op het net boven de 20% al voor problemen zorgt, en dat een eenheid windvermogen nooit een eenheid fossiel/stabiel vermogen 1 op 1 vervangt. Los van de vraag of de netto CO2-last per kWh in zo’n inefficient systeem daadwerkelijk kan dalen, gezien de grote backup die vereist is die moet op- en afschakelen. ‘Overdimensionering’ betekent- met als batterijopslag met conversieverliezen- immers ook weinig anders dan ‘veel meer vermogen installeren dan in een economisch haalbaar scenario’. Het ‘vijfde scenario’- it kin net- ontbrak kortom, met een evenwichtiger energiemix die ook met betaalbaarheid en betrouwbaarheid rekening houdt.
• Of gelooft U dat burgers- inclusief uzelf thuis- een verveelvoudiging van de reeds ge-explodeerde energierekening accepteren, voor, ja, voor wat eigenlijk…(0,00000x graden theoretisch klimaatverschil in 2100)
• Is er ook bij uw organisatie een taboe dit te benoemen, een soort ‘groene’ politieke correctheid, waarover ingenieurs in de wandelgangen mij reeds aanschoten? Het zou toch idealiter mogelijk zijn dat mensen die technisch en economisch onderlegd zijn politieke plannen corrigeren die evident destructief werken voor betaalbaarheid en betrouwbaarheid, twee wettelijke kernwaarden voor de energielevering voor de herziening van de Energiewet in 2020
• Waarschuwde U eigenlijk in verkapte termen al voor een hogere waarschijnlijkheid op blackouts voor 2030? Uw pepernoten in de zomer leek daar toch op te wijzen, en de huidige congestie op het net eveneens. Het woord ‘blackout’ komt echter niet voor in de vier scenario’s, terwijl zowel op regionaal niveau als landelijk en Europees niveau al lapmaatregelen nodig zijn om de netfrequentie constant te houden, zoals curtailment en het betalen van windmolenaars om GEEN stroom te leveren. En dat is bij 14% ‘duurzaam’, waarbij biomassa en afvalcentrales dit percentage reeds aanvullen. Vorig jaar scheerden we ook op Europees niveau al twee maal rakelings langs een blackout.

Graag zou Ik u daar nog over spreken voor een verhaal dat ik voorbereid voor de misschien wel enige onafhankelijke krant van Nederland, De Andere Krant, na uw veel geciteerde ‘pepernoten bakken in de zomer’-uitspraak. Ik neem aan dat U dat zelf ook niet wilt, dat U het eigen huishouden wilt afstemmen op de wisselvalligheid van het weer in Nederland (het ‘flex’-scenario) en daar dan ook nog een veelvoud voor wilt betalen.

Kluitje in het riet als baan
Zij hebben een voorlichter in dienst, Theo Scholte, wiens taak het is om je met een kluitje in het riet te sturen. Daarom benader ik altijd rechtstreeks de verantwoordelijke (semi-)ambtenaren. Willen die niet reageren, dan kan ik gewoon schrijven ‘ze willen niks zeggen’, oftewel ze hebben iets te verbergen.

Wat Hans Peter Oskam deed, is mijn vraag direct doorsturen naar Scholte. Deze gaf mij- conform verwachting dit volstrekt betekenisloze antwoord, dat in nietszeggendheid niettemin veel zegt over de ethiek in zo’n organisatie. Hij roept iets over dat we het ‘samen’ moeten doen, dus dat we blijmoedig moeten meewerken met economisch en technische idioterie, gebaseerd op de ideologie van zelfvernietiging, naar een Europa zonder industrie en economie in 2050. (Net Zero)

Geachte heer Zeilmaker,

Dank voor uw mail. Het is mij echter niet geheel duidelijk wat uw vragen zijn. (die waren glashelder, maar niet wenselijk RZ)

In uw tekst lees ik dat u nog niet overtuigd bent dat wij van het gebruik van fossiele brandstoffen moeten afstappen en dat de energietransitie een noodzakelijke stap is. Het is niet aan mij om u daarvan te overtuigen.

Bij de uitvoering van het Klimaatakkoord speelt het energiesysteem een centrale rol. We hebben de afspraak om te werken aan een klimaatneutraal energiesysteem in 2050.

Netbeheerders werken daarom dagelijks aan het energiesysteem van de toekomst, waarin we meer gebruik maken van elektriciteit uit hernieuwbare bronnen zoals wind en zon. Dat leest u ook in ons scenariorapport.

Wanneer we de energie gebruiken op het moment dat er veel aanbod is, dan zorgen we er samen voor dat het net niet onnodig belast wordt. Zo houden we de netten beschikbaar en betrouwbaar.

Met vriendelijke groet,

Theo Scholte

Woordvoerder

Nihilisten aan de knoppen van je bestuur
In de groene tirannie van 2030 met kunstmatige energieschaarste, gaan we ‘samen’ zorgen dat aangebrachte handicaps niet te zwaar er in hakken. Dus de netbeheerders bepalen wanneer en waarom je energie zal gebruiken, afhankelijk van de weersvoorspelling…

Zie hier de volmaakte minachting voor het idee dat zoiets als ‘waarheid’ bestaat, of dat je een betekenisvol gesprek kunt voeren waarin beide partijen de zelfde regels hanteren.Het maakt Theo Scholte net als Mark Rutte en vele andere nihilisten in dit land gewoon domweg geen bal uit. Als ze er maar mee wegkomen.

Hun Tom Eijsackers moet het idee helpen aannemelijk maken, dat je met waterstof je economie kunt aandrijven. Terwijl waterstof geen energieBRON is maar een energiedrager. Een drager, die dan via reeds inefficiente wiebelstroom zou moeten worden geproduceerd. Om vervolgens tegen gigantische conversieverliezen van 70 procent of meer omgezet te worden in de meest laagwaardige toepassing denkbaar: brandstof in een (vracht)auto.

Wat inhoudt dat je nog een tienvoud extra windmolen-industrieterreinen zou moeten bijbouwen, enkel om de conversieverliezen goed te maken. Terwijl er voor een mager aandeel van 15% elektrische energie op Europese schaal sinds 2003 al DUIZEND MILJARD euro is gespendeerd aan subsidies.

Eijsackers moet het economisch onmogelijke niettemin technisch haalbaar helpen lijken. En let wel, zulke mensen die geen enkele achting voor waarheid hebben, die moeten de betaalbaarheid en betrouwbaarheid van de energievoorzieining bewaken. De Ruggengraat van je economie…. Alsof je een stel apen bewapent met machinegeweren, en die apen behangen met kogelgordels de straat op stuurt tussen een mensenmenigte op een markt.

Het kan natuurlijk goed gaan, als we maar innovatief denken en samen werken, en die apen met kalashnikovs met rust laten, geen aanstoot geven en zo. Maar ben je gek wanneer je daar dan niet geheel gerust op bent?

• Waardeer je mijn werk als 1 van de laatste der Mohikanen, die instanties en autoriteiten nog achter de broek aan zit? Overweeg een duit in het zakje, zodat Interessante Tijden actief kan blijven via Stichting MW&B. IBAN NL04INGB 0005526038 ovv ‘Rypke’s eenzame strijd’…