“En toen wij in Syracuse aangekomen waren”…(Handelingen 28:11)

Haven van Syracuse, hier lag de apostel Paulus drie dagen voor anker

Op de zondag geen profane boodschappen. Dan lezen we uit de Heilige Schrift. We vervolgen onze Wandelingen door de Handelingen van Apostel Paulus naar zijn laatste reis. Vanuit Malta vaart hij naar Syracuse op Sicilië, om via de Straat van Messina richting Rome te gaan. Daar wil hij zijn zaak van onschuld (hij heeft niets strafbaars gedaan) bij de Keizer bepleiten als Romeins staatsburger.

Bijbelvast, iedere zondag

Wij rijden vandaag naar deze millennia oude havenplaats. Die was al in Paulus zijn tijd een belangrijke handelspost . Eerst van de Foeniciërs (waartoe ook de Filistijnen behoorden), vervolgens de Grieken (tot 212 BC), toen de Romeinen en daarna de Byzantijnen drukten er hun stempel op. De passage in Handelingen 28 gaat als volgt:

En na drie maanden voeren wij weg in een schip uit Alexandrië, dat op het eiland overwinterd had en als teken Castor en Pollux had.
En toen wij in Syracuse aangekomen waren, bleven wij er drie dagen.
Daarvandaan voeren wij eromheen en kwamen in Regium aan, en doordat er na één dag een zuidenwind opstak, kwamen wij de tweede dag in Puteoli,
waar wij broeders aantroffen en ons verzocht werd zeven dagen bij hen te blijven. En zo gingen wij naar Rome.

Regium ligt aan de overkant in Calabria. De doorsteek van de Straat van Messina is maar 3,3 kilometer lang. Er bestaan al lang plannen er een brug aan te leggen. Dit jaar keurde de Italiaanse overheid definitief een plan goed voor een hangbrug voor een kleine 14 miljard euro.

Lang werd die beslissing uitgesteld dankzij de technische uitdagingen. De regio is bijzonder aardbevinggevoelig, en dus moet de brug bestand zijn tegen een aardschok van tenminste 7 op de schaal van Richter. De zwaarste aardbeving die Messina trof was op 28 december 1908. Toen werd dik 90 procent van de gebouwen verwoest. In combinatie met een opvolgende Tsunami die inwoners in de golven verzwolg kwamen toen ruim 100 duizend mensen om.

Gebruikte Bijbel, als intieme vriend geraadpleegd

Dus zo’n brug moet wel iets kunnen hebben.

En daarvandaan kwamen de broeders, die van onze zaken gehoord hadden, ons tegemoet, tot Appiusmarkt en de Drie Tabernen. Toen Paulus hen zag, dankte hij God en vatte hij moed.
En toen wij in Rome aangekomen waren, droeg de hoofdman de gevangenen over aan de overste van het leger, maar aan Paulus werd toegestaan op zichzelf te wonen met de soldaat die hem bewaakte.

Of Paulus ooit nog een gesprek met de Keizer kreeg is niet bekend. Dat had dan Nero geweest, en die stond bij de eerste christenen juist bekend als personificatie van satan. Er zijn theorieën die stellen dat 666 voor Nero stond. De kerkelijke traditie gaat er vanuit dat Paulus als martelaar stierf tijdens en na de christenvervolgingen van 64 onder Nero.

De antieke Statenbijbel, voortaan Iedere Zondag

De brief van Clemens I uit de vroege 2e eeuw benoemt Paulus als iemand die “te Rome stierf als martelaar” na vele gevangenissen en vervolgingen. Historici als Eusebius van Caesarea (4e eeuw) bevestigen dat Paulus in Rome werd onthoofd onder keizer Nero, rond dezelfde tijd dat Petrus werd gekruisigd.

Latere christelijke geschriften, zoals de Handelingen van Paulus (niet canoniek), vermelden dat Paulus door Nero ter dood werd veroordeeld en onthoofd. Er is een sterke traditie dat Paulus begraven ligt bij de huidige Basiliek van Sint-Paulus buiten de Muren in Rome, waar archeologisch sporen van een oud graf zijn gevonden.

Het martelaarschap van Paulus is onderdeel van de algemene erkenning van vele vroege kerkelijke leiders die stierven voor hun geloof tijdens Romeinse vervolgingen onder Nero (vanaf 64 n.Chr.) Paulus stierf dus ‘Liever dood dan Slaaf’ van de boze. Hij had de keuze gehad om te ontsnappen. Maar hij verkoos zelf de eervolle weg, om via rede en overtuiging zijn onschuld te bewijzen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *