Dit moet dan Aalsum zijn
Wanneer iets in je zegt dat je naar Aalsum moet gaan, dan kun je het beste maar gehoorzamen. Ik wist niet dat Aalsum bestond, de TomTom kent het ook niet.
Ga naar Aalsum, sprak een stem, ik wist vantevoren niet dat ik dit zou zien, dus moet je altijd naar ingevingen luisteren
Wel had ik na de sessie van afgelopen week het gevoel nog eens naar het Hoge Land te moeten, dat aan de zee onttrokken boerenland van kleisteppen en zeearmen als het Reitdiep in het niets dat boven Groningen ligt.
Daar was nog fotografisch materiaal blijven liggen, zo voel je dat wanneer je door zo’n streek rondzwerft. Dan is het nog wachten op de juiste omstandigheden, het intreden van de herfst en stormen zodat je in Nederland foto’s kunt maken of je in Schotland bent.
De slaperdijk die ooit de zee tegenhield
Omdat de navigatie Aalsum niet kent verdwaal je hopeloos, het onderstel van je auto wordt mishandeld door die uitvinding van auto-haters, de verkeersdrempel bij ieder gehucht of dorp dat je doorkruist maar waar je niet moet zijn.
…onweersbuien trokken over
Je moet dus nooit op de navigatie vertrouwen als je richtinggevoel in combinatie met een atlas het beter weet.
Een ouderwetse herenboerderij
Aalsum is een verzameling boerderijen vlakbij Houwerzijl op een terp. Je hebt wel een Aalsumerweg, maar hoewel het op de kaart staat aangegeven kun je ook geen bord ‘Aalsum’ vinden. Het ligt vlakbij Elektra, het gemaal waar het Reitdiep en nog wat zee-armen samenkomen.
Onweersbui trekt over Elektra, met de kronkelweggetjes over dijkjes
Hoe dan ook; ik hoop zo iets van de magie en historie van dat oude Groningerland geraakt te hebben…
De wind wakkert aan
Een echte ouderwetse ‘heerd’ onderdeel van Aalsum
Het Reitdiep bij Elektra
De onweersbui trekt over
De paardjes bij Elektra in de regen
Het Reitdiep
De regen stort neer
Ik twijfelde nog even, is een meer groothoek-perspectief niet beter?
Reitdiep
Het zelfde bootje maar nu staand
En de paardjes weer…
…en een bijpassend herfstig muziekje: Nina Hagen met Apocalyptica.
Komm in mein Boot
ein Sturm kommt auf
und es wird Nacht
Wo willst du hin
so ganz allein
treibst du davon
Wer hält deine Hand
wenn es dich
nach unten zieht
Jetzt stehst du da an der Laterne
mit Tränen im Gesicht
das Tageslicht fällt auf die Seite
der Herbstwind fegt die Straße leer
Onderweg naar Aalsum, vanaf de slaperdijk genomen
Jetzt stehst du da an der Laterne
mit Tränen im Gesicht
das Abendlicht verjagt die Schatten
die Zeit steht still und es wird Herbst
Komm in mein Boot
die Sehnsucht wird
der Steuermann
Komm in mein Boot
der beste Seemann
war doch ich
Jetzt stehst du da an der Laterne
mit Tränen im Gesicht
das Feuer nimmst du von der Kerze
die Zeit steht still und es wird Herbst
Sie sprachen nur von deiner Mutter
so gnadenlos ist nur die Nacht
am Ende bleib ich doch alleine
die Zeit steht still
und mir ist kalt
Wat een pracht aan opnames; heb er heerlijk van genoten Rypke!
Toch nog een stukje rust in de lage landen…..
Adembenemend mooi!!!