Op de zondag geen profane boodschappen. Dan lezen we uit de Heilige Schrift. We vervolgen de Romeinen-cyclus waarin Paulus zich tot de nieuwe christenen in Rome richt. Mensen die dus niet in de Joodse schrifttraditie stonden, ‘heidenen’, hadden zich niettemin laten overtuigen van de boodschap van Jezus Christus, als eerste ‘ Nieuwe Mens’ van de Nieuwe Aarde die God wenste.

Zonder de vele ‘tekenen’ die in de Bijbel gegeven worden en de voorbeelden van moedige personen, zou je niet snel van die boodschap overtuigd raken. Er zijn immers zo vele verhalen, de 1 nog onwaarschijnlijker dan de ander.

Zo overtuigen bij een nieuwe beweging ook vooral mensen die woord en daad in persoon combineren. Mensen die bereid zijn en de moed tonen om ook de ultieme prijs van hun leven te betalen, zoals dat ook Paulus overkwam.

Zinvol oud worden….
Romeinen hoofdstuk 15 valt meteen met de deur in huis:

Maar wij die sterk zijn, zijn schuldig, de zwakheden der onsterken te dragen, en net onszelven te behagen. Dat dan een iegelijk van ons zijnen naaste behage ten goede, tot stichting.

Na zelf vroeger jarenlang te dolen, kreeg ik goede mentoren. Zowel in fysieke training als mentale training. Zo is het nu mijn hoop door geestelijke groei ook anderen tot hulp te kunnen zijn.

Je wilt toch niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk volwassen worden, in plaats van enkel langzaam ouder worden tot de muil van je graf zich opent om je op te slokken. Wat heeft ouder worden anders voor zin? Dan word je alleen maar oud en lelijk en uiteindelijk tot last.

De Romeinenbrief van Paulus verhaalt ook over zijn geestelijke volwassenwording door tegenstand. Hij beschrijft voor de Romeinen-gemeente alle reizen en tegenslagen die hij door moest gaan. Van mishandelingen, gevangenisstraf en ontsnapping aan de dood. Zoiets doe je alleen, en kun je alleen, wanneer je door God’s geest aangeraakt bent.

Smaad van anderen kunnen verdragen zonder geklaag
Hoewel er dus velen zijn die Paulus haten, vinden we in deze apostel vooral iemand de gedreven is. Die tot het gaatje wil gaan, ook als hij daarbij zijn leven riskeert. Hoe meer goed je wilt doen, werkelijk goed, des te agressiever zal ‘het kwaad’ zich tegen je gaan roeren, zo lijkt het.

Hoeveel mensen anno nu, zijn nog zo gedreven en moedig? Wie riskeert al die slagen en tegenstand nog? Paulus vervolgt:

Want ook Christus heeft zichzelven niet behaagd, maar gelijk geschreven is: De smadingen dergenen die U smaden zijn op mij gevallen.

Hier haalt Paulus Psalm 69:8 aan. Dat is 1 van de meest duistere liederen uit de Bijbel. Een metalband, Ministry maakte zelfs een album dat ze ‘Psalm 69’ noemden. De Psalm ademt de pure duisternis en wanhoop van een verdrukte en verlatene. Van iemand waar ‘de wateren zijn gekomen tot aan mijn ziel’, en die ‘gezonken in grondeloze modder waar men niet kan staan’ is.

En metal gaat over zulke thema’s, de dood en duisternis. Bij Paulus draait het er vooral ook om: wie is niet alleen bereid zulke offers te brengen. Maar wie kan ze ook doorstaan? Op eigen kracht was hem dat ook niet gelukt.

Geestelijke spierballen kweken
Je moet zulke fasen door, om ook diepte in je karakter te krijgen. Geestelijke spierballen als het ware. Wat ‘de heidenen’ waar Paulus toe predikte minstens zo moet hebben geinspireerd, als ‘Het Woord’ dat Paulus bracht, is de moed en moeite die hij opbracht zijn boodschap te brengen.

Naar zulke voorbeelden zijn mensen immers op zoek. Een mens die zulke eigenschappen verbeeldt, die toont dat het de moeite waard is een mens te zijn, Man te worden. In zijn Corinthiers-brief gaat Paulus ook in op dat volwassen worden.

Uiteindelijk word je niet door ‘standpunten’ en voordeeltjes tot een beweging geïnspireerd. Je ziet iemand die in woord en daad goede eigenschappen ten toon spreidt. En dat maakt je naijverig: ‘dat ik ook daar iets van mag tonen’.

Met Jezus Christus als het ultieme voorbeeld, dat Paulus drijft om het hele Mediterrane gebied af te reizen. DIE is het voorbeeld, zo is steeds zijn boodschap.

Vervolgens ga je dan onderling ook niet soebatten over plussen en minnen, zo vervolgt Paulus:

Doch de God der lijdzaamheid en der vertroosting geve u, dat gij eensgezind zijt onder elkander naar Christus Jezus, opdat gij eendrachtelijk met eenen mond moogt verheerlijken den God en Vader onzes Heeren Jezus Christus.

Daarom neemt elkander aan, gelijk ook Christus ons aangenomen heeft tot de heerlijkheid Gods.

Iets dat boven ‘jezelf’ staat….
Steeds keert Paulus terug tot die kern. Redeneer vanuit ‘jezelf’, je ‘belangen’, ‘standpunten’, en hoe snel valt een groep uit elkaar of een huwelijk. De 1 vindt dit, de ander dat, en uiteraard vind ieder zijn eigen stokpaardje het belangrijkste.

Alleen wanneer je naast de horizontale relatie het verticale voor je ziet, datgene dat belangen, tijd en situatie overstijgt en tegelijk inspireert, dan kun je ook als twee-eenheid optreden of als collectief.

In de Bijbel is dat cement ‘De Heilige Geest’, zoals die door God de Vader in Jezus kwam (zie Handelingen). En zoals die ook tot de eerste christenen kwam. Zodat ze tot genezingen in staat waren en werkelijk andere mensen werden dan ze voorheen waren. Haal ‘de geest’ er uit, en het gebouw stort in zoals een lichaam in ontbinding gaat nadat je ‘de geest’ geeft.

Zonder die inspiratie (letterlijk ‘inblazing’) met de geest ben je al snel een holle boodschap.

Paulus kaapte de Godsdienst van de ‘Ene God’ van de Joden met al hun wetjes en gebruiken, naar alle volken. Een God als schepper van hemel en aarde is al een enorme theologische vereenvoudiging,vergeleken met schiettent van de heidense godenkermis.

God helpt je volwassen worden
Ook de volstrekte willekeur waarmee heidense goden handelen, is hier voor een totaal nieuw Godsbeeld vervangen: dat van ‘De Vader’, die om zijn kinderen geeft en de hand uitstrekt, of die je tuchtigt. Een God die je wil begeleiden naar geestelijke volwassenheid.

Zo heb je dus geen God die zeurt of je gebedsriem zoveel centimeter lang moet zijn om er bij te horen, of dat je offer zus en zo moet ruiken. Omdat je er anders niet meer bij hoort. Of dat je piemeltje besneden moet worden, al die uiterlijke kenmerken waarop je zou kunnen voorstaan.

Nee, plots telt je hart en ziel, iets dat alleen God kan toetsen naar oprechtheid. Iets dat ook in kracht afneemt, zodra je jezelf daarop gaat voorstaan. Het wordt in je woorden en daden vanzelf aan anderen bekend, zo vervolgt Paulus vanaf Romeinen 15:8

En ik zeg, dat Jezus Christus een dienaar geworden is der besnijdenis vanwege de waarheid Gods, opdat hij bevestigen zoude de beloftenissen der vaderen, en de heidenen God vanwege de barmhartigheid zouden verheerlijken.

Vervolgens citeert Paulus dan de kortste Psalm uit de Bijbel, om zijn punt te maken, 117:

Looft den Heere, alle heidenen, prijst Hem alle natien; want zijne goedertierenheid is geweldig over ons en de waarheid des Heeren is in eeuwigheid. Hallelujah!

Goedertierenheid en waarheid, dat zijn zaken die je in je hart voelt, je ziel, de diepste waarden waarvoor je leven wilt en voor wilt opstaan. Dat zijn geen waarden die enkel aan 1 Joods superras toebehoren, zo is steeds Paulus zijn boodschap.

De Bijbel vertelt hem dat die waarden er voor iedereen zijn. Alsof God het in je hart heeft gelegd om daarnaar te verlangen.

En zo kom je ook tot een andere definitie van ‘geloof’: het diepste verlangen in je hart, niet alleen voor jezelf maar ook de wereld waarin je geworpen bent. Naar God’s rechtvaardigheid, en dat kun je met Bijbelse taal een gezicht geven in Jezus Christus.

Dan wordt het persoonlijk, in plaats van alleen ‘een gevoel’, enkel ‘iets persoonlijks’ in de zin van ‘particulier, jouw dingetje’.

Door God’s menswording in Jezus Christus heb je iets persoonlijks, dat ‘jezelf’ overstijgt en wat je daardoor met anderen kunt delen. Omdat het tot al die anderen diep van binnen spreekt, allen die dat zelfde Verlangen delen naar God’s rechtvaardigheid.

Heb een goede zondag.