‘als een steenuil te midden van puinhopen’ (Psalm 102)

Zelfportret met kerkuil

De psalm van deze dag vanuit De Abdij is nummer 102, en deze is weer heerlijk stemmig, bedrukt want de Psalmist voelt zich door God verlaten, verworpen zelfs en op de helft van zijn leven is er al geen beginnen meer aan. De Herziene Statenvertaling die wij hier hanteren omdat je de teksten makkelijk kunt kopieren, vertaalt een aantal vogels op een wijze die volgens mij niet kloppen. De kauw, oftewel torenkraai komt in de woestijn niet voor. Wat je wel ziet als je in Israel bent in de Negevwoestijn, dat zijn witnek-raven. De steenuil moet eerder een kerkuil zijn.

Ik lijk op een kauw in de woestijn,
ik ben geworden als een steenuil te midden van de puinhopen.

Ik lig wakker, ik ben geworden
als een eenzame mus op het dak.

Mijn vijanden honen mij de hele dag;
wie tegen mij razen, gebruiken mijn naam als een vloek.

Want ik eet as als brood,
wat ik drink, meng ik met tranen,

vanwege Uw gramschap en Uw grote toorn,
want U hebt mij opgetild en weer neergeworpen.

Mijn dagen zijn als een langer wordende schaduw
en ík verdor als gras.

…met de veren van zijn kerkuil

De kerkuil is een normaliter vrij zuidelijk georienteerde uil, die dankzij zachtere winters in Nederland weer algemeen werd. Winters met veel sneeuw zijn funest, dan vindt hij z’n muizen niet meer. Dat zijn de uilen die achter het Uleboerd zitten van Friese boerderijen, ook bij Tom Zwitser in Blue Tiger Studio huist er 1.

Deze foto’s maakte ik op bezoek bij een schilder op Texel, die ook een kerkuil op zolder had. Die schilderde hij dan. Je moet het met hygiene niet zo nauw nemen als je zo’n kerkuil hebt, want ze schijten de hele vloer onder met witte flatsen.

…al kun je aan de schijt uit de zoldering wel zien dat de kerkuil hier huist

Kauwtjes zijn juist hele sociale dieren, die ook fantastisch vliegen kunnen, de zwarte aapjes van de lucht hier in Langweer. En andere Friese dorpen

Torenkraaitjes

In Friese dorpen wemelt het ook nog van de mussen, die zijn in de Randstad veel zeldzamer geworden.  Bij ons voor broedt ook de ringmus in een kastje.

Mussenzwermen als wevervogels in de zomer bij zaadworp

Ze kunnen als zwermen uitwaaieren wanneer er struiken en gewassen met zaadworp zijn. Dan lijken het net zwermen wevervogels, zoals je die in Afrika hebt. Niet dat ik in Afrika ben geweest, maar dat ken je van natuurfilms. De Psalm van deze dag daarentegen bevat niets dan ellende:

Hij heeft mijn kracht op de weg neergedrukt,
mijn dagen heeft Hij verkort.

Mijn God, zei ik, neem mij niet weg op de helft van mijn dagen,
Uw jaren duren voort van generatie op generatie.

U hebt voorheen de aarde gegrondvest,
de hemel is het werk van Uw handen.

Die zullen vergaan, maar Ú zult standhouden;
zij alle zullen verslijten als een kleed.

U zult ze verwisselen als een gewaad
en zij zullen verdwijnen.

Wat recht en rechtvaardigheid betreft, dan zou je conform de traditionele christologie een wederkomst van Jezus toejuichen. Alleen, een helemaal nieuwe aarde, dat is eigenlijk doodzonde, want op de huidige aarde is nog zoveel moois te zien. Dus als Hij al van plan was weder te komen, vandaag dan graag nog niet. De natuur is nu op z’n mooist.

2 Replies to “‘als een steenuil te midden van puinhopen’ (Psalm 102)”

  1. Tja de vertalers hebben door de tijd de bijbel naar hun eigen inzichten/ tijdgeest vertaald, waardoor er veel verwarring is ontstaan. ( gericht op de wereld/ het menselijke, inplaats van gericht op wat God oorspronkelijk heeft bedoeld door te geven aan de mens)

    1. Die tekst is toch vooral bedoeld om aan te geven dat de dichter zich totaal verlaten en niet op zijn plaats voelt?

      In dat licht is een kauw in de woestijn misschien wel een heel goed beeld.

Laat een reactie achter aan M Jacobsen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *