De Psalm van de dag vanuit De Abdij van Langweer is de meest ecologische die we tot nu toe lazen. God als bron van alle leven wordt hier bezongen inclusief alle wildlife die door God van voedsel wordt voorzien, van jonge leeuwen die om voedsel brullen tot steenbokken en de klipdassen. Ik schrijf deze inleiding terwijl de mistbanken op het veld liggen en de zon op doorbreken staat. Dit is het moment dat je met de camera het bos in wilt trekken om iets van God’s kathedraal vast te leggen. Dus ik zal verder niet teveel zeggen over deze Psalm, hij spreekt geheel voor zichzelf.
We vissen er een fragment uit, het is de bedoeling natuurlijk dat je zelf de Bijbel er bij pakt, niet een moderne vertaling maar een oude. En dan zing je gewoon mee:
Hij wijst de bronnen hun loop naar de dalen,
zodat ze tussen de bergen door stromen.Ze geven alle dieren van het veld te drinken,
de wilde ezels lessen er hun dorst.Daarbij wonen de vogels in de lucht,
hun stem klinkt tussen de takken.Hij bevochtigt de bergen vanuit Zijn hemelzalen,
de aarde wordt verzadigd door de vrucht van Uw werken.Hij doet het gras groeien voor de dieren,
het gewas ten dienste van de mens.Hij brengt voedsel uit de aarde voort:
wijn, die het hart van de sterveling verblijdt,
olie, die zijn gezicht doet glanzen,
en brood, dat het hart van de sterveling versterkt.De bomen van de HEERE worden verzadigd,
de ceders van de Libanon, die Hij geplant heeft.Daar nestelen de vogeltjes,
de cipressen zijn het huis voor de ooievaar.De hoge bergen zijn voor de steenbokken,
de rotsen zijn een toevluchtsoord voor de klipdassen.
Hij is er dus ook voor ieder die van een lekker drankje houdt, wanneer dat genoten wordt als uiting van vreugde, dus niet als sedatie voor frustratie. De vreugde is een gave van God, zo vind je ook terug in Bijbelboek Prediker.
Het verschil tussen vreugde en sedatie is de dosering van de schepping.
De vreugde is een gave van God, maar ook een vrijheid naar onze wilsbeschikking. En vrijheid komt nu eenmaal met verantwoordelijkheid.
Zo moest ik denken aan de absurdistische reclamecampagnes van Cup-a-Soup: “Succes is een keuze” uitgesproken door een manager. En een chirurg die proclameert: “genezen is een gave”. Alsof het zijn gave is i.p.v. de patient.
Vreugd is een deugd, dronken worden een geneugd. En het belangrijkste kenmerk van spijt is, dat het altijd achteraf komt.