Vandaag treed ik officieel toe tot het rijk der senioren, omroep Max, sparen voor een kunstheup, rollator en een medicijnentasje voor allerlei vage ouderdomskwalen waar de artsenij ook geen flauw benul van heeft dus gooien ze de effluenten van de chemische industrie maar in je lijf.

Die kwakzalvers aan het infuus van het bankiersproduct genaamd zorgverzekering, die- voor het declareren van het consult- ook maar een beetje op Google kijken om vervolgens te concluderen “over zes weken is het genezen.” De tijd heelt immers alle wonden tot ook die Grote Wond genezen is die Het Leven heet, het verblijf in de Kerker van de Ziel.

Abraham zien…Dat heet ‘ouderdom’, der dagen zat, de afdaling tot het graf, overlijdensverzekeringen, slijtage en vijftig tinten grijs, zorgcontactmomenten als cliënt van een Zorginstelling BV waar de bonus van de Sie Ie Oo en z’n ‘managers’ belangrijker is dan de vraag of je als mens behandeld wordt.

Je bent zo oud als je bent, niet zoals je je voelt. En weet je wat, dat is voor ondergetekende wel gunstig. Toen ik twintiger was en in Schotland bivakkeerde voelde ik me tachtig door de last van de Rugzak van Het Leven. We gingen jagen op edelherten en ik was gebombardeerd tot Guilly, dus dat je de afgeschoten herten moest slepen over de heide met een leren heupstel, die op een ongetemde pony moest tillen en vastsjorren….

… en dan moest je weer honderden meters op en afdalen over de Highlands voor je in je thuisbasis terugkwam waar het bier en de whisky wachtten. Je was topfit, kon het fysiek veel beter bolwerken maar geestelijk nog onzeker, dat je nog niet goed wist wat je met ‘het leven’ aan moest. Ik dacht toen nog “als dit maar geen goede herinnering wordt”, nadat ik een hoef van een paard tegen mijn knie had gekregen… En verrek, wat werd het later…

Zoals de grote filosoof van het Friese Agrohumanisme, Siderius Erasmustra al stelde: Pikerje net, It komt dochs Oars. Nu, ouder en wijzer geworden kan ik iedere bezorgde jongeling vertellen ‘het valt allemaal reuze mee’ en verblijf ik onder de Meditarrane Zon met een mooie vrouw aan mijn zijde, als B-BN’er (beetje bekende Nederlander) die werk mag doen dat andere mensen inspireert, zodat we op weg hiernaar toe van de stewardess een drankje aangeboden kregen.

Ik heb een belangrijke droom gerealiseerd, het eigen hoofdwerk in filosofie, natuurlijke historie en fotografie www.lieverdooddanslaaf.com

Daarmee wil ik mensen geen hoop geven, hoop is uitstel van teleurstelling. Voor veel mensen is ‘depressie’ niets anders dan ‘gezonde realiteitszin’. Heb je geen enkel talent, ben je lui en loop je zonder doel op aarde rond, dan helpt het al helemaal niet daarover te praten met een freudiaanse kwakdokter en z’n psychotheorietjes, dat slap geouwehoer, zonder enige filosofische diepgang of geestelijke eerlijkheid die je wel in de christelijke traditie vindt.

Nee, je bent niet ‘van nature goed’, je bent een waardeloze lul, een zondaar die de Voorzienigheid nodig heeft om op te klimmen naar het Licht. Die gezonde zelfkritische zin van onze eigen Westerse traditie. Dus geen ‘zellufvertrouwe’ maar gezond zelfwantrouwen: wat fluistert je ego nu weer in dat belangrijk heet te zijn terwijl het dat niet is.

De psychologie is uitgevonden voor vrouwen, zo dacht ik wel eens in een sarcastische bui. Die willen aandacht voor zichzelf en over zichzelf praten tot de hel bevriest. Mijn eigen Leidinggevende is gelukkig vaak een regelbevestigende uitzondering. Die klaagt ook wel als een echte vrouw, maar ze is tegelijk een doener die de wereld om zich heen mooier maakt.

“It beste stik húsrie is in goed wiif”, is die andere rake uitspraak van Siderius Erasmustra in zijn hoofdwerk ‘De Lof der Botheid’…

Als man moet je een missie ontwikkelen, mentoren vinden waar je tegenop kunt kijken omdat zij zich bekwaamden in iets waar ze veel beter in zijn dan jij. Je moet niet blijven cirkelen rond het gat van je navelstreek, maar je trainen, je bekwamen, iedere nieuwe dag. Anders krijg je Tijn Touber ‘hallo lieve mensen’ achtige types die in de New Age verzeild raken, en jeukerige vleierige dingen zeggen tegen mensen die veel te oud zijn om nog zo overmatig met zichzelf bezig te zijn. Op mijn leeftijd moet je daar nu onderhand eens uit zijn, anders kun je er beter een einde aan maken.

Zo kun je ook onderscheid maken tussen ‘een vaag gevoel’ en de oorzaak daarvan, die in de realiteit is gevestigd. Moderniteit = Lelijkheid, en dat wekt vervreemding op bij mensen, dat was bij mij ook een oorzaak, die dus onbewust extern was.

Je ziet de lelijkheid van de moderniteit om je heen, die blokkendozen-‘architectuur’, hoe overal mooie landschappen worden opgevreten door de duurzaamheid (die kolerewindmolens en vruchtbare akkers bedolven onder zonnepanelen), en hoe de Moderniteit alles plat slaat tot twee dimensies, statistieken, getallen, tot je oppervlakkige schaduwmensen kweekt met een ‘mening’, in plaats van de gezonde Mentaliteit…

Rot toch op met je eigen mening, die meestal op niets meer is gebaseerd dan wat de massamedia je inprentten. Sinds ik geen massamedia meer consumeer of tv kijk is er veel meer rust in het koppie. Dat is wat ‘De Abdij’ ook betekent, die muur zetten rondom je eigen Tuin waar je de chaos buiten houdt.

De excrementen van de hoernalistiek, je kunt er prima zonder.

Kweek liever Karakter. Dan kun je een vervreemding ervaren, alsof je een bezoeker vanaf Mars bent. Maar misschien is dat nu wel mijn ruimtemissie geworden, dat ik nu zelf mensen een haven kan bieden van Ouderwetse Mentaliteit, het Oude Normaal zoals mijn voorvaderen Rypke en Wybe dat al voorleefden als Oprjochte Friezen.

In deze gekke wereld van waarheidsomkering hoop ik dan met een vleugje sarcasme een licht te kunnen zijn, tegenwicht in de modderstroom van de mainstream. Dank iedereen die mij de afgelopen halve eeuw inspireerde, dank mijn Mentoren, jullie weten wie jullie zijn. En natuurlijk mijn meisje, de manager des huizes die alles mooier maakt.

En verder mijn lieve ouders, Wouter en Henny,  m’n lieve skatt’n, wat heb ik het met jullie als liefdevolle mensen getroffen, en jullie gezonde sarcastische humor, Zeilmakerhumor.

Mocht je willen doneren voor een nieuwe kunstheup voor Abraham, help je mee sparen voor een rollator, of wil je gewoon op een drankje trakteren voor mijn verjaardag, dan kun je dat met een tikkie doen. Wij danken jullie allemaal voor jullie waardering, koop ‘Liever dood dan Slaaf‘ als je het Meisterwerk nog niet in huis had, en God’s zegen allemaal
via https://tikkie.me/pay/e009s1vea026lvqth5jp