Wanneer je natuur leert/moet zien als een gesloten systeem dat geoptimaliseerd moet worden, volgt daaruit automatisch totalitarisme bij beheer van de groene ruimte én de noodzaak alles in ‘data’ om te zetten. Dat gebeurde in 1995 met de adoptie van de ‘Ecosysteembenadering’ door de Verenigde Naties (Convention on Biological Diversity, COP5).

Toen werd het gesloten systeemdenken (General Systems Theory, Input-Output-Analysis & Cybernetica) van de Club van Rome/IIASA dé benadering van internationaal natuurbeheer.

Zo werd plots ‘bodemberoering’ door visserij fout in zichzelf, los van de vraag of enige schade optreedt en hoe je die schade dan definieert of kwantificeert. Aanwezigheid is ‘schade’ en automatisch is ‘weg met visserij/boeren’ dan ‘natuurherstel’ wanneer je natuur opvat als optimaliseerbaar computermodel.

De zee/habitat H1101b
Bij Bergen aan Zee liep ondergetekende hondloos langs de vloedlijn. Het wemelde van de aangespoelde zeesterren, strandkrabben die door de meeuwen waren aangevreten, zeekatschilden, mesheften en losgeslaten slierten blaasjeswier en lange wierslierten van een soort waarvan de naam mij even ontschoten is.

Toen ik geboren werd (1975) heette dit gewoon ‘De Noordzeekust.’ Iedereen die wilde vissen en een bootje had kon zonder extra vergunning lekker oogsten uit het zout. Sinds dankzij Nederlandse EU-inbreng Natura 2000 ontstond in Europa (1992, tegelijk met Convention on Biological Diversity RIO) en inbedding in beleidsplannen (2006-8), heet dit nu ‘Habitat H1101b permanent overstroomde zandbanken.’

Sindsdien is er geen bal meer aan, natuur: dat werd vervolgens omgedoopt tot ‘biodiversiteitscrisis’. Plots werd ‘natuur’ (landoppervlak, zee-oppervlak) tot ‘schaars goed’ gebombardeerd, waar alleen via inbreuk op eigendomsrecht (van je visvergunning) door topdown management en dataficatie van de Noordzee een keer in kon worden gebracht.

Wollig gelul waarachter totalitarisme schuilt
Sindsdien gaat dat vissen niet zomaar meer zonder ‘passende beoordeling’ en NB-wetvergunning. Een visvergunning is dus niet afdoende meer, omdat steeds aangepaste voorwaarden in een aparte natuurvergunning die visvergunning ‘overrulen’.

De voorwaarden van zo’n natuurvergunning worden permanent geupdate naar de laatste inzichten van door de overheid gekochte deskundigen, ecologen en hun milieuclubjes. Zoals je ook continue updates op je computer moet accepteren omdat die anders vroeg of laat crasht.

Een beschrijving van ‘systeemdenken‘ – de natuur in een computermodel proppen- vind je ook bij Donella Meadows van de Club van Rome

De dynamische kustzone werd aangewezen als een gesloten ‘ecosysteem’, een computermodel waar alleen deskundige natuurnerds zeggenschap over mogen hebben. Daar bepalen door LVVN-ambtenarij en Rijkswaterstaat gekochte ‘deskundigen’ met ‘data’ een ‘gewenste toestand’ ; ‘gunstige staat van instandhouding’, verwant aan de ‘Good Environmental Status’ (GES) uit de Ecosysteembenadering.

Die systematiek van Natura 2000 is een rechtstreeks gevolg/vertaling van de adoptie van de ‘Ecosysteembenadering’ in 1995.

1.General Systems Theory
Wat dat precies is, vraagt het door worstelen van een eindeloze reeks wollige babbelarij, zoals in ieder groen document van de Verenigde Nazi’s. Neem deze zin:

1. The ecosystem approach is a strategy for the integrated management of land, water and living resources that promotes conservation and sustainable use in an equitable way.

Hier staat: we willen dat General Systems Theory (Kenneth Boulding, Spaceship Earth) de benadering wordt van bestuur van publieke ruimte. Net als hier. Want hier wordt bevolen dat een stuk zee onderdeel is van allerlei andere verbonden subsystemen:

2. An ecosystem approach is based on the application of appropriate scientific methodologies focused on levels of biological organization, which encompass the essential structure, processes, functions and interactions among organisms and their environment. It recognizes that humans, with their cultural diversity, are an integral component of many ecosystems.

2. Input-Output-Analyse met eindeloze databehoefte
Vervolgens moet eindeloze dataverzameling ‘deskundigen’ via input-output-analyse het roer voor bestuur geven van dat ‘ecosysteem.’ De probleemstelling vraagt automatisch om oneindige dataverzameling, als de bloedstroom van het ‘systeem’:

3. This focus on structure, processes, functions and interactions is consistent with the definition of “ecosystem” provided in Article 2 of the Convention on Biological Diversity: “‘Ecosystem’ means a dynamic complex of plant, animal and micro-organism communities and their non-living environment interacting as a functional unit.”

This definition does not specify any particular spatial unit or scale, in contrast to the Convention definition of “habitat”. Thus, the term “ecosystem” does not, necessarily, correspond to the terms “biome” or “ecological zone”, but can refer to any functioning unit at any scale.

3. Cybernetica, Adaptive Management
En last but not least, Cybernetica (controle) via adaptief management wordt de bestuursvorm. Met ‘publiek private partnerschappen’ die via continue vergaderingen weer updates aan het ‘systeem’ toevoegen’:

4. The ecosystem approach requires adaptive management to deal with the complex and dynamic nature of ecosystems and the absence of complete knowledge or understanding of their functioning.

Ecosystem processes are often non-linear, and the outcome of such processes often shows time-lags. The result is discontinuities, leading to surprise and uncertainty. Management must be adaptive in order to be able to respond to such uncertainties and contain elements of “learning-by-doing” or research feedback.

Natuurgebruikers zijn zo continue en permanent overgeleverd aan de grillen van door de overheid betaalde ‘deskundigen’ en hun milieuclubjes. Presenteer de natuur dus als gesloten systeem waarvan continue ‘data’ verzameld moet worden, als bloedstroom van het systeem, en via ‘adaptief management’ (cybernetica) hou je natuurgebruikers in continue gijzeling.

Een coup via een drietrapsraket
Je kunt die coup op de publieke en intellectuele ruimte als volgt systematisch weergeven:

General Systems Theory (definieer)
1. Standaardsetting. wat wordt gemeten (voor welk doel, het is/ought-principe: de visserijloze natuur ‘in balans’ )
2. Wie wordt gemeten/gevolgd (vissers zijn altijd de lul)
3. Accreditatie. Wie bepaalt hoe gemeten mag worden, (LVVN-ambtenarij en RWS-ambtenarij kiezen hun ‘deskundigen’ samen met hun linkse vriendjes bij milieuclubjes)

Input-Output Analyse (meten en vergelijken)
4. Datastreaming, de bloedstroom van het systeem, werkgelegenheid voor Waddenacademie, Katja Phillippart, NIOZ
5. Audit, vergelijking bloedstroom met standaard (LVVN, Wageningen UR)

Cybernetics (controle via continue updates/vergaderingen/bijstelling vergunningvoorwaarde)
6. Koppeling met economische penalty of voorwaardelijke toegang tot de natuur. (LVVN past vergunningsvoorwaarden aan, na stakeholderoverleg in achterkamertjes)

‘Ecologische Visuren’ = Adaptief Management
Zoals via het concept ‘ecologische visuren’, wat klassiek ‘adaptief management’ is. Visserijbestuurders worden door de adoptie van ‘Ecosysteembenadering’ automatisch tot zinloze discussies gedwongen.

Plots bestaat iets in de natuur, wat in werkelijkheid alleen in een computermodel mogelijk is, een ‘optimaal functioneren’, dat via data over een als gesloten computersysteem (functionele eenheid op iedere schaal’) gepresenteerde ‘eenheid.’  Niet voor niets bepleit de milieutak van de Verenigde Naties overal ‘systems thinking’. Want wat is dat?

Je verplaatst de besluitvorming over de publieke ruimte van democratisch overleg naar een handjevol ‘deskundigen’ met hun computermodel. Of dat nu stikstofmodel Aerius is of klimaatmodellen van de IPCC. En de accreditatie-fase, wie wijst ‘de deskundigen aan’ bepaalt wie dus werkelijk regeert.

Wie bepaalt wat ‘Landings Per Unit Effort’ mag heten, wat ‘de norm’ is voor hoeveel je vissen mag (een gemiddelde uren in 10 jaar), wie bepaalt wat ‘groeioverbevissing’ is: die besturen de openbare ruimte.

Alleen heet dat dan geen politieke ideologie maar ‘de wetenschap’ en ’technische noodzaak’. Iedere verandering die uit data tevoorschijn komt, kan uitgelegd worden als ‘verstoring’ van ‘het systeem’. En via adaptief management moet dan weer ingegrepen worden, via de enige knop in een fictief systeem waar linkse ambtenarij aan draaien wil: visserij en de boeren.

• Waardeer Interessante Tijden, je Studiecentrum voor Natuurlijke Historie

Donatie bedrag:

€

Doneren