Wind-cooperatie Zeeuwind heeft 25 procent aandeel in 8 nieuwe turbines van windfarm Bouwdokken op Neeltje Jans in Nationaal Park de Oosterschelde, pal tegen broedkolonies van op papier beschermde zeevogels. Directeur Teus Baars is tegelijk directeur van Zeeuwse Milieu Federatie (ZMF), 1 van Zeeland’s vrijwel volledig gesubsidieerde propagandisten (7 ton euro per jaar) voor windturbines en Groen Links-politiek.

De ZMF is voor haar budget vrijwel volledig afhankelijk van subsidie, zo toont haar jaarverslag 2015, eigen fondsenwerving draagt 4 procent bij van in totaal 6,8 ton euro. De overheid betaalt de rest. Het volledige budget van het ZMF-budget gaat op aan propaganda voor windturbines en propaganda voor Groen Links-politiek.

Een andere aanwijzing dat we afglijden naar een totalitaire staat: De overheid dekt vrijwel volledig de begroting van clubs die politiek onwelgevallige bedrijvigheid kapot procederen, vissertje pesten en ondernemertje pesten. Het zijn steeds clubs zonder noemenswaardige maatschappelijke steun, die tegelijk propaganda maken voor industrialisatie die Agenda 21/2030-politiek dient. Zeeuwind en de Milieufederatie boycotten tegelijk kernenergie.

NGO’s zijn nu Niet Gekozen Organisaties- op de been gehouden door bureaucraten- waarmee een ongekozen club ambtenaren zelfstandige politiek voert.

Op vergelijkbare locaties als de Eemshaven bij Delfzijl meppen windturbines wel 30- sommige op de zeedijk meer dan 100- op papier beschermde vogels dood, waaronder visdieven en noordse sterns.  Op een vergelijkbare locatie bij het Vlaamse Zeebrugge op de Oostdam meppen windturbines die geplaatst staan in zeewaartse richting dwars op de trekrichting liefst 39 vogels per turbine per jaar uit de lucht, gemiddeld 24 per turbine.

Dit betreft vooral diverse meeuwensoorten, maar ook visdieven, zo schrijft onderzoeker Joris Everaert met collega-onderzoekders voor het INBO:

Alle gevonden vogels waren zeker (of zeer waarschijnlijk) het slachtoffer van de windturbines. De meerderheid van de vondsten waren vogels met een afgehakte kop (36 %) en gehalveerde vogels (30 %). De overige verwondingen betroffen afgehakte vleugels en staart, gebroken extremiteiten en allerlei zware verwondingen. Er werden ook 2 nog levende vogels teruggevonden, een Zilvermeeuw met afgehakte vleugel en een Visdief met zware verwondingen aan de vleugel.

Het overgrote deel van de gevonden vogelslachtoffers (80 %) op de Oostdam betreft meeuwen (Tabel 3.1.), met vooral de Zilvermeeuw als goed vertegenwoordigde soort (naast kleinere aantallen Kleine Mantelmeeuw, Grote Mantelmeeuw en Drieteenmeeuw). Daarnaast werden er ook 3 Visdieven, 2 Dwergsternen, een Slechtvalk en 5 kleinere vogels (2 Gierzwaluwen, 2 Zanglijsters en 1 Roodborst) vastgesteld.

Bij de Eemshaven schrijft ecologisch bureau Altenburg en Wymenga (2015) in de conclusie (blz 27):

Gebaseerd op de Passende Beoordeling voor Delfzijl-Noord (Arcadis 2009) zijn hier maximaal 38 Visdiefslachtoffers per jaar voorzien. Dat is het leeuwendeel van de cumulatieve mortaliteit bij de windparkuitbreidingen binnen de provincie Groningen en op zichzelf al ruim boven de 1%-norm.

En (blz 16)

Windpark Delfzijl-Noord is in 2015 gerealiseerd en bestaat uit 19 turbines, waarvan 14 op de Schermdijk (operationeel in het voorjaar van 2015, in het broedseizoen van de sterns) en 5 op de Driehoek van Oterdum (operationeel in augustus 2015, na het broedseizoen). In de Passende Beoordeling worden jaarlijks ca. 38 aanvaringsslachtoffers onder Visdief verwacht (Arcadis 2009).

Bij de reeds bestaande 88 windturbines vonden onderzoekers met Bureau Altenburg en Wymenga tussen 2009 en 2014 dit resultaat, door daadwerkelijk gemepte vogels te tellen:

Gemiddeld zijn in het hele windpark van 88 turbines 576-2.873 slachtoffers per jaar gevallen; dit is 7-33 slachtoffers per turbine per jaar. Het gemiddelde aantal slachtoffers is jaarlijks geleidelijk toegenomen. De zangvogels vormen bijna de helft van de slachtoffers, en de meeuwen en sterns ongeveer een kwart.

De meeste slachtoffers vallen in het voorjaar (april-mei) en najaar (september-oktober) en de minste in de winter (december-januari). De slachtoffers vallen niet evenredig verspreid over alle turbines van het windpark. De aantallen slachtoffers per turbine variëren van 1 – 213 per jaar. Bij de meeste turbines (tweederde) vallen 0-50 slachtoffers/jaar, maar bij drie turbines is dit aantal meer dan 100/jaar. De turbines met de hoogste aantallen slachtoffers liggen op de zeedijk en in het oosten van het windpark.

Dus de meeste vogelslachtoffers vallen op zeedijk-lichamen, zo toont het Vlaamse onderzoek in Zeebrugge (max 213 vogels per jaar) en Eemshaven (meer dan 100 per jaar, waarvan een kwart sterns)

Bij de Eemshaven hoopte men dat met de bouw van broed-eilandjes voor sterns- een soort lok-eilandjes- het aantal turbineslachtoffers (in theorie) omlaag zou gaan. Doordat ze de sterns bij de windturbines zouden weglokken, en de sterns die te dicht bij de turbines zitten zouden ze dan verjagen. (= verstoren en verontrusten, wat eigenlijk overtreding van de wet is, althans artikel 13 voorheen Flora en Faunawet die toen nog geldig was)

Dat ze de visdieven nu kunnen weglokken met verderop aangelegde broed-eilandjes is nu ook de hoop van Teus Baars van Zeeuwind/Zeeuwse Milieu Federatie/Groen Links. Echter, zoals Joris Everaert en collegae al constateren werken dit soort locaties als ecologische val. Dat houdt in: geschikte locaties voor zeevogels blijven zeevogels aantrekken, zodat kans op aanvaring blijft toenemen.

De voor het natuurbehoud belangrijkste broedvogels op het sternenschiereiland aan de Oostdam zijn de Dwergstern en Strandplevier (zie ook figuur 3.21.). Er kon niet echt worden vastgesteld dat deze broedvogels de wijde omgeving van de turbines mijden. Tijdens de broedseizoenen 2000 en 2001 waren er 56 en resp. 150 koppels van de Dwergstern aanwezig. Deze soort lijkt op het eerste zicht weinig hinder te ondervinden door de windturbines. Sommige vogels nestelden tot op ongeveer 50 m van de turbines, maar de meeste hielden een ruimere afstand van ongeveer 100-200 m

ZMF: Vissertje Pesten
En nu – zo horen we net- ook aan het procederen tegen de door de overheid verleende NB-Wetvergunning van garnalenvissers op de Waddenzee (….). met een bureau Ziltwater van een voormalige medewerkster van Rijkswaterstaat, Zwanette de Jager.De Zeeuwse Milieufederatie  tekent bezwaar aan tegen die vis-vergunning met onder andere Wereld Natuur Fonds en Stichting de Noordzee. Ze halen met 3 ecologische bureaus de meest gezochte argumenten uit de kast, in een rapport dat enkele tonnen euro’s (subsidie) gekost moet hebben.

Waarom? We lezen dat de ZWF zich zorgen maakt over vogels (eidereend en zelfs de aalscholver, veelvuldig turbine-slachtoffer)  waarop een ‘significant effect niet valt uit te sluiten.’ en vanwege ‘kennisleemten en onzekerheden’ en ‘cumulatieve effecten met andere activiteiten’.

Terwijl ze zelf belangen hebben in projecten IN natuurgebied waarvan een significant negatief effect op broedvogels reeds meerdere malen in de praktijk is bewezen. Maar toegegeven: Neeltje Jans is voor wind-industrie wel een ideale winderige locatie, waar je veel SDE+-subsidies kunt opwekken. Zoals veel natuurgebieden. Dus eigenlijk procedeert de overheid nu tegen garnalenvissers. Want het is de overheid die deze clubs aan geld helpt. 

Terwijl garnalenvissers juist gunstig zijn voor visdieven en zeevogels, die profiteren enorm van de visserij en volgen de schepen continue. Ja. We leven in Interessante Tijden. Als je maar genoeg subsidie krijgt kun je de papieren werkelijkheid naar je hand zetten. En bijna absolute macht krijgen voor een politiek waar mensen bij eerlijker informatie niet om vragen.