De man die van zijn eigen depressie cabaret maakte, Hans Dorrestijn heeft met de oer-vogelaar Nico de Haan het humoristisch vogelaars-programma ‘Baardmannetjes’ bij omroep Max.
Veel biologen en klassieke ‘natuurvorsers’ zijn baardmannen, en zij wortelden van oorsprong met stevige geitenbreiers in Palestijnse zelfmoord-sloffen, leren sandalen van Birkenstock cs waar ook Jezus in gelopen kon hebben.
Ook een baardman, die Heiland trouwens.
Baardmannetjes- ik bedoel dan niet die koffiebar-variant met Correspondent-abonnement- maar ouderwetse, dat zijn ‘echte’ mannen.
Je hoeft daarbij niet aan het sinds ’68 door massamedia opgedrongen nihilistische afkraak- beeld van de oerman te voldoen. Van geweld-dadige seksaap-vandaal met graffiti op de armen, SUV of 1000 cc-dildo onder zijn reet, die de verkrachtings-fantasie opluistert van feministen van zo’n kwaliteitskrant, NRC Damesblad, met linkse sukkel als vriend.
Zie Harvey Mansfield’s boek Manliness voor intellectuele onderbouwing van het concept echte man; de uitvinders van beschaving, zonder wie we nog in de steentijd hingen, die beschermen wat van Waarde is. Rechte rug..
Mannelijkheid kent vele vormen, risico’s nemen speelt alvast een hoofdrol. Humor waarom je lachen kunt, ook als je niet geil bent of verlegen met de situatie (waarom je meestal lacht als je met een vrouw bent, of om je eigen grappen. Meer hormonen dan humor, zoiets).
Nieuw intellectueel terrein verkennen en (sociale) risico’s nemen, iets waarderen en bestuderen om het ding in zichzelf in plaats van het sociale effect ervan, het zijn uitingen van mannelijkheid.
De jacht, zij kent vele uitingsvormen, vogels jagen en verzamelen is daarvan 1. Charles Darwin – ook een baardmannetje- schoot ze nog dood, moderne natuurvorsers nemen een Swarovksi-kijker mee en/of camera.
Baardmannetjes, ze hebben geen vrouwelijk equivalent. Hoe anders zijn metromannetjes van moderne milieuclubs, vastgeklonken aan de Aaifoon waar ze met hun ijle vingertjes over de friemeltoetsjes dansen voor hun social (chla-)media, die linksdraaiende man-teefjes met heuptas die ‘oh ik heb zo’n passie voor de natuujjj ur ur ‘ tonen.
Gadverdamme.
Dat zijn gewoon wijven met een lid tussen de benen. Natuur-liefhebbers. Mietjes. Freddy Mercury-snorren die van geslacht kunnen wisselen om het vrouwtje te zijn. En dat zijn De Haan en Dorrestijn niet. Het zijn echte baardmannetjes.
Zen, and the art of Bird-Watching
Het Baardmannetjes-duo bezoekt iedere aflevering een natuurgebied, op 24 juli staat de Hoge Veluwe op het programma, waar ik begin deze maand nog de lezing hield over ons Ecomodernisme-boek met Marcel Crok.
Naast op bebaarde mannetjes slaat de naam Baardmannetjes op een Hollandse rietparkiet, waarvan je geniet als je maar wat beter luistert en ziet. Want dat laatste is waar vogels kijken ook om draait. Oog en oor ontwikkelen voor de wereld buiten telefoon en televisie- Aandacht– wat je ook ZEN kunt noemen. Het opmerken van details waar anderen aan voorbij lopen. Waardoor ze meer missen dan dat detail alleen.
Al zit er ook een jagers-element in, waarbij de 1 de jacht meer waardeert dan het verzamelen. De Dutch Birders, soortenjagers, dat zijn ook postzegel-verzamelaars die een album vol willen krijgen. In Eilat in Israel gebivakkeerd bij ECHTE vogelaars, en dan leg je het af: die kunnen eindeloos via telescoop ieder veertje van een bijzonderheid aflikken.
Zzzzzz.
Misschien ben je dan bijna in staat van Verlichting…
Het groene casette-bandje van Het Baardmannetje
Die anonieme rietpiepers hebben allen een naam….Hun detectie begint meestal door het geluid, en hier dank ik veel aan het Baardmannetje Nico de Haan. Als lagere scholier kwam bij lidmaatschap van Vogelbescherming (sinds het eerste Vogelaartje) een groen cassette-bandje (nu app op je telefoon) van Nico de Haan met een zingende fitis op de voorkant.
Op die jaren ’80 variant van de app trekt hij ’s ochtends vroeg de natuur in om zingende vogels op te nemen. Zo leert hij vogelzang voor je herkennen, in wat hij ‘het ochtendconcert’ noemde.
De Haan noemde het geluid van de snor als ‘een kookwekkertje’. En dat klopt dus wel.
Vlakbij ligt bijvoorbeeld het Swin, een rietmoeras-gebiedje waar je alle rietpiepers bij elkaar vindt, de karekiet, rietzanger, snorren en baardmannetjes. De snor, die hoor je zodra je het gebied binnentreedt, want die doet niets anders dan trrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr…..rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
Verder lijkt die snor sprekend op al die bruine rietpiepers als de kleine karekiet, zo’n zangertje dat je zijn eigen naam hoort roepen maar meestal zie je ‘m niet, diep verscholen in het riet. Maar die kook-wekker pik je er direct tussenuit.
Igligligligli: het Nico de Haantje
Nico de Haan- oud adjunct-directeur van Vogelbescherming Nederland- nu professioneel vogelkijker met zijn Vogelkijkcentrum- die legde zo rond 1984 de basis voor de vogel-detector die nu nog in de geest verankerd zit. Met zijn onsterfelijke imitaties als van de groene specht: igligligligligli...schoot je als ventje van in de lach…. maar nu weet je het nog steeds. Igligligligli
En van de geelgors: di di di doooohm, tsssiiiii het geluid van de 9de symfonie van Beethoven. Die symfonie heb ik er nooit in kunnen terugluisteren. Maar di di di doooohm, dat komt direct na meer dan 30 jaar bovendrijven wanneer ik een geelgors zie.
En dan krijg je de grijns van een binnenpret op je gezicht. Nu kun je Interessante Tijden ook in het veld zien de bosuil nadoen of de raaf, en zeker weten: hij is gek. Veel vogel-waarnemingen beginnen met het geluid. Sommige vogels als de bosuil kun je ook met hun geluid lokken.
De Haan Live
Op Kasteel Groeneveld in Baarn bij een borrel van Grasduinen kwam het eindelijk van een ontmoeting met de oer-vogelaar De Haan.
De Haan was aanvankelijk naar Canada verhuisd omdat Nederland zo vol is. Daar vond hij nog uitgestrekte natuur. Maar toch keerde De Haan weer terug. Vanwege ….de natuur. Want nergens ter wereld vind je op zo’n piepklein oppervlak zo’n variatie aan landschapjes en habitats voor vogels als….in Nederland.
Dus we hebben iets te koesteren. Maar….
Met ‘natuur’ bij het Ministerie van Economische Zaken en de algehele afstomping der Nederthalers door TV en Telefoon, zijn we ambitieus bezig om die eervolle positie uit te hollen met windturbines in natuur, klimaatparken, en asfalt om de angst voor krimpende hersenen bij plattelands-bevolking tegen te gaan.
De Faust bij Natuurbeschermers
Natuurclubs als Vogelbescherming zijn nog nooit zo rijk geweest, 13 miljoen euro graait die door de afdeling marketing overgenomen club nu bij elkaar. En toch slaan ze geen deuk in een pakje boter tegen grote aanslagen.
Het gros van dat geld gaat op aan media-kabaal en marketing. Een vuist maken tegen natuurbederf hoor je ze enkel tegen zwakkere partijen doen, waartegen het makkelijk scoren is. Vogelbescherming heeft nu zelfs een Eneco-commissaris Atze Nicolai (VVD) als voorzitter, van een bedrijf dat Windturbines IN de Waddenzee zet.
Een club die je met afkeer en walging opzegt kortom: Fondsenbescherming Nederland.
Ze hebben geen baardmannetje meer als directeur, zoals de in het Drenthse Gieten woonachtige archetypische baardman en oud-directeur Eric Wanders. Maar een snor. Iemand die van achteren komt. Valse nicht Fred Wouters. Die wens je de Bohemian Rhapsody toe, gezongen door de snor Freddy Mercury:
Mommaaaa, just killed a man. Put a gun against his head, pulled my trigger now he’s dead.
Want natuur is ook emotie, en met vrienden als Fred Wouters, Johan van de Grrroonden- types of erger, dan heeft de natuur geen vijanden meer nodig. Dat zij spoedig onder een tram mogen komen, verbrijzeld door een meteoriet die de hemel uit raast, anaal verkracht door een kudde besnorde olifanten.
‘Marketing nam de tent over’
In natuurland vond een Faustiaanse tragedie plaats, naar het verhaal van Faust die zijn ziel aan de duivel verkoopt, in ruil voor wereldlijk succes. Ze verkochten hun ziel voor het grote geld en offerden ecologische integriteit voor het campagne-effect. Dat is niet enkel mijn observatie, dus een waarneming ( geen ‘mening’)
Dat stelde baardmannetje Eric Wanders, de oud-directeur tot 2004 van Vogelbescherming- ook al vast toen ik ‘m interviewde. Wanders is een baardman van de oude stempel. Ook Nico de Haan- die Wanders tijdelijk opvolgde na vertrek- zijn observatie als ex-directeur zal hier niet vreselijk veel van afwijken.
Ik citeer:
Marketing zei wel tegen mij ‘Je laat miljoenen liggen’. Maar wij waren natuurbeschermers met vogels als ambassadeur, vond ik. Met emoties en individuele zielige dieren kun je veel meer geld verdienen, of (inspelen op angst rond RZ) klimaat maar dan raakt organisatiebelang al snel boven van het doel van je organisatie. Dat zie je later ook gebeuren, marketing neemt de tent over.
Ook dreigen natuurgebieden nu te worden gebruikt, als manier om de natuurorganisaties in stand te houden, in plaats van andersom.
Qua natuurvisie verschilden Wanders (wildernis-fundamentalisme) en ik sterk van inzicht, maar dat is juist goed. Waar het om draaide was: hij was wel echt in zijn soort, geen nep of blaaskaak. Een Echt Baardmannetje. Geen valse snor die van achteren komt.
Niet van deze tijd, en daar trots op zijn
Dus is het dan zo bij milieuclubs; Ze kunnen niet anders? Ze wilden/moesten bij de nihilistische massamens Anschluss (aansluiting) vinden. Die Duitse term gebruiken homo’s bij een anale gangbang op een bareback-feest waar ze elkaar’s pik afslobberen, met een Golden Shower besproeien (onderpissen), zo beschreef Paul Vugts nog in een reportage voor Het Parool.
Echt iets om een knieval naar te maken. Ja, echt waardevol om die Westerse massa-culturele verworvenheden/Waardenloosheid en nihilisme te vieren met een Gay Pride, je kunt er in Amsterdam vast ook subsidie voor aanvragen als je ‘verbinding wilt zoeken’….
Nee laten we – met wat ‘collataral damage’ (tienduizenden dode vrouwen en kinderen) – via ‘preciesiebommen’/massamoord die haat-baardmannetjes in het Midden Oosten er even in wrijven hoe superieur tolerant we zijn/intellectueel corrupt. (doorhalen wat niet van toepassing is..) En dan de grens wagenwijd voor ze openzetten, en ons vervolgens verwonderen over ’terrorisme’….
Ik schets een extremiteit om het punt te maken, al gemaakt in het verhaal over de normalisering van sadisme: Welke Waarde met W heb je te verdedigen? En hoe consistent redeneer je nog….
Klimaat-veraangenaming
Natuurclubs maakten een knieval naar deze tijd en de overheid met haar gelieg en Agenda 21-gedram over ‘de duurzaamheid’. Zij werden slaaf van een overheidsbureaucratie die steeds zo geobsedeerd is door wat ze ‘draagvlak’ noemen, ‘allemansvriend zijn’, buigen naar de gemene deler en zo je standaarden verwateren.
Of draagvlak betekent: belastinggeld voor nutteloze lieden achter een bureau, die de bureaudiversiteit willen bevorderen, mensen die de natuur willen melken voor subsidie.
Dan is het toch goed om niet van deze tijd te zijn, en dat met trots uit te dragen. Het kan niet anders, of er moeten meer mensen met een hang naar Waarde zijn.
Ik ga ook niet keffen in de hoop dat mijn terrier me dan begrijpt. Laat ergens toch een grens zijn in de mate waarin je jezelf corrumpeert. En drijf de spot met het genre intellectueel corrupte metromannetje met heuptas dat ‘communiekaatsie heeft gestudeejjjjjt’.
De mensen die van zo professioneel mogelijk liegen hun werk maakten, en die zo Anschluss vonden bij de burelen van de natuurbescherming met hun vierkleurendruk-gekwetter over duh klimaatvejjj andu ring
Gladpraters die willen ‘verbinden’ en die nog geen mus van kievit onderscheiden. Maar die zoals Vogelbescherming in 2009 wel kinderen verkrachten met gepolitiseerde paniek over ceeoootweee en DUH klimaatverandering. Terwijl we afgelopen eeuw juist meer NOORDELIJKE vogels in Nederland er bij kregen, naast vele andere profiteurs van de klimaat-veraangenaming..
Ergernis, grrr
Dus schrijven we kwaad met knipoog, om erger te voorkomen.
Grasduinen heet nu Roots Meguzin en er staan enkel nog vlakke risicoloze ‘ik geniet zo van de natuur’-schrijven-voor-wijven-verhalen in. En de zoveelste ‘onkruid bij ochtendlicht’-fotocursus.
Ooit was het een echt baardmannetjes-blad met sterke lees- verhalen, zoals over ‘de vogel van een kwart miljoen’. (slechtvalk) Nu is het een Laifstail-blad voor Nordic Walking-kakelhoenders in de post-menstruele fase. En voor natuur-liefhebbers.
……
Moderne natuurclub-directeuren als marketeer en bedrijfskundige Arjan Berkhuysen (Watjesvereniging) en het metromannetjes-marketingtuig van Wereld Natuur Fonds, het zijn Naturo-fabeten die waarschijnlijk zelfs de verschillende rietpiepers niet eens opmerken als ze buiten wat wazig in algemene zin ‘genieten’ met hun KIDS (brrrrr)….het had ook een pretpark kunnen zijn…
En dan die Kids- dat soort vrij opgevoede bakfiets- pestkindjes, die horen allen het concentratiekamp in. Leren ze eens concentreren. Je gaat geen speeltuin in de natuur aanleggen of bliep bliep doen, als de hele natuur al speeltuin is. En nee, ze ‘hebben’ geen ‘ADHD’: je hebt ze gewoon slecht opgevoed.
Als natuurgebieden een toegevoegde waarde hebben, dan is dat alvast niet als platgelopen recreatie-oord vol geasfalteerd draagvlak. Sheryl en Dennis hoeven ook niet beslist OVERAL te komen.. Voor gezondheids-kuuroord en je zelf-obsessie ga je maar naar een Wellness-bejaardencentrum of psychiater.
Vrijheidsdrang
Voor gezelligheid zit je in de kroeg, en een kaal strand met horeca aan zee trek je de massa’s mee. Meer dan voor ‘recreatie’ staat natuur voor vrijheid…in de natuur kun je ontsnappen aan dit alles. En wanneer de rietpiepers je toekwetteren, je ze bezig ziet hun ding te doen, dan trekken ze je naar het hier en nu, ze nemen je aandacht. En hier, nu – niet daar, straks of onder andere omstandigheden- is de enige plaats waar het ware geluk te vinden is volgens de oude tradities die niet over 1 seconde marketing- ijs gingen.
Of is het zo: in de natuur hangt geen menselijk oordeel, zij IS gewoon.
Was een gekoesterd stuk Westers cultuurgoed niet die traditie van natuurhistorie en studieOok dat was Kung Fu, iets met aandacht waarnemen en beschrijven zonder politieke, sociale of financiële bijbedoelingen. Maar om het ding in zichzelf. Kom daar eens om in onze verwijfde tijden.
…Hoemp Hoemp Hoemp
Dacht je er net nog over een AK47 in een Poolse wapenwinkel op te snorren om als woeste baardman binnen te stormen en ze allemaal neer te maaien onder uitkrijten van Allah Akhbar….. krijg je bijna begrip voor die Islamitische haatbaarden, die ook denken: ‘superieure Westerse cultuur? My ass! terwijl de Amerikanen met hun Nato-vazallen het Midden Oosten blijven slopen…
….plots hoor je het Hoem Hoem Hoem en dan jaagt Trudy de roerdomp op: en zo ben je helemaal in het hier en nu gevangen, je krijgt een adrenalinestootje die ‘bijzondere waarneming’ heet, en gaat met een grijns van binnenpret naar huis.
Lang leve het leven, ook nu had ik niemand anders willen zijn. Als je daarvan op een modern equivalent van het casettebandje iets van aan de bliep-bliep-jeugd kunt doorgeven…
Een Friese App, een Epke: gaan ze weer eieren zoeken en nestjes uithalen voor de eier-verzameling.
Schitterende blog,Rypke; met prachtige foto’s.
Ik hoor de laatste dagen s’morgens vroeg telkens een luide roep die erg past bij een grote bonte specht.
Dat zou op zich niet vreemd zijn,aangezien ze wel vaker in onze (enigszins boomrijke) buurt te zien/horen zijn.
Toch maar even in de eik in de achtertuin kijken en ja hoor; gezien de afwezigheid van rood op de kop,een vrouwtje dat licht tikkend omhoog kroop op zoek naar insecten. Helaas kon ik niet zo snel m’n camera pakken.
En vorige week hoorde ik -terwijl ik met hengels bezig was achter huis- een vrij doordringende fluit; wat een drietal boomkruipers bleken te zijn,waarvan 2 als muizen bij de stam omhoog kropen.
Hiervan heb ik er eentje weten te snappen met de camera.
Tijdens het vissen hoor ik wel eens een aanhoudend vogelgeluid,wat lijkt op 2 steentjes die tegen elkaar aan tikken,maar ik ben er nog niet achter welke soort het is.
Luister naar deze Lyrebird, wat een repertoire!:
https://www.facebook.com/DailyMail/videos/2226360550757014/