Een kennis van onze Mr Transitie Pieter Winsemius (VVD) uit de vroege McKinsey-jaren (’83-’84) is Shell-jongen Jules Kortenhorst, CDA-Kamerlid van 2006-2008. Hij richtte in Den Haag in 2008 de European Climate Foundation (ECF) op.
Dat platform heeft nu liefst 45 miljoen euro per jaar te besteden voor de lobby voor Renewable (= Unreliable) Energy. Dat geld verdelen ze ook aan andere agitatie-platforms als Natuur & Milieu, E3G (= opgericht uit WWF Europe) en het Britse Client Earth. Kortenhorst was er tot 2011 ‘CEO’.
Officieel zit ECF gevestigd in het Nutshuis in Den Haag.
60 % Renewables (= Unreliables) in 2030
We zouden in 2030 bijvoorbeeld volgens ECF voor 60% kunnen draaien op niet-renderende energievormen die van het weer afhankelijk zijn.
In 2010 (1 jaar na de Europese Renewable Energy Directive) riep ECF in haar Roadmap 2050 dat het Europese elektriciteitsnet- met meer onderlinge connecties-de wisselvalligheid van Unreliables/het weer wel op zou kunnen vangen. Ook McKinsey kwam tegelijk met een eigen 2050-scenario.
Zelfs de door Ed Nijpels voorgezeten lobby-club voor de ingenieursbranche, IngenieursNL schrijft met Delfts ingenieur Fokko Mulder dat ECF’s voorstel technisch onmogelijk is. (zonder energie-opslag met batterijen die het hele Botlek-gebied beslaan)
Terwijl de ECF hun 2010-voorstel een ‘practical guide to a prosperous low Carbon Europe‘ noemt. Hoe praktisch ben je, wanneer je het technisch en economisch onhaalbare verkoopt?
Energietransitie vraagt Machts-concentratie
Wat zij eufemistisch ‘implementation challenges‘ noemen en ‘bold action by policymakers‘.. Dat houdt logisch door-geredeneerd in: het invoeren van een Polder-Politiestaat (= 2030 Agenda).En het onklaar maken van inspraak over de meest ingrijpende politieke operatie sinds de Tweede Wereld Oorlog.
Die operatie doen ze af als ’technische kwestie’.
MVO Nederland met Maxime Verhagen (Bouwend Nederland, CDA) noemt de overgang naar het Nationaal Klimaat-Socialisme (Klimazisme) een kwestie van ‘politieke keuzes en regie’
De hele energie-voorziening, en dus de maatschappij op de schop zoals die dankzij de Industriële Revolutie ontstond. Dat is iets minder onschuldig dan ‘even een zonnepaneeltje op je dak’…
Ze zijn dus iets anders/meer van plan dan wat ze zeggen: voor zo’n operatie heb je absolute macht nodig. Iedereen MOET mee. Voor die dwang hebben ze ‘Het Klimaat’ als stok. En De Klimaatwet die Klimaatminister Eric Wiebes (VVD) met unanieme meerderheid zal invoeren komend voorjaar, PVV uitgezonderd.
- Is die macht nu nodig voor de energietransitie, of de energietransitie voor die macht?
Mijn hypothese is: dat laatste. Energie en klimaat zijn pressiemiddel voor technocratisch globalisme, uitgedokterd in Boardrooms. (= 2030 Agenda)
Via de Rypothese dat De Macht (Anglo-Amerikaanse + Nederlandse multinationals en banken) achter Klimaat-zelotisme zit, kun je veel meer verklaren, van wat eerder losse feitjes leken.
Zo verklaar je hoe Kortenhorst meteen bij oprichting in 2008 al 28 miljoen euro kan besteden voor zijn Climate Foundation.
Dat startbedrag is indicatie voor zijn connecties. Kortenhorst moet wel verlengstuk zijn van grotere macht. Dat verklaart ook wat hij als halve Amerikaan anderhalf jaar in de Kamer deed, als veruit het meest bijverdienende Kamerlid (De Pers 2007). En dat onder de herintredende Winsemius als VROM-minister, vlak voor de Kopenhagen-klimaatconferentie (2009-10).
Zie ook hoe de Club van Rome/Globe International (van Al Gore) de Renewable Energy Directive in 2009 doordramde in het Europarlement, met Anders Wijkman als speciaal rapporteur.Toen de klus was geklaard, was ook Wijkman verdwenen uit het Europarlement.
In het bestuur van ECF zitten ook allerlei Amerikaanse hotemetoten, zo kun je zien in het KVK-register. Zelfs een voormalig NATO-secretaris-generaal had in 2008 even zitting in het bestuur.
Niet iedereen die een stichting begint, heeft direct een miljoenenpot ter beschikking en zulke vrienden.
Die 45 miljoen euro krijgt ECF niet alleen van de Postcode Loterij. Het komt vooral van misantropische stichtingen van rijke Amerikaanse industriëlen. Zoals het Rockefeller Brothers Fund, en Canadees media/marketing-miljardair John McCall Mc Bain.
Maar ook van een stichting die zich vernoemd naar de Romeinse Moeder Aarde-god: Tellus Mater. Rijke mensen met belangen.
The Landgrabbers voor Biofuels
In The Landgrabbers beschrijft journalist Fred Pearce hoe John Mc Bain zich nu bezighoudt met het opkopen van grond in West Afrika voor biofuels. In die sfeer van corporatistische belangenbehartiging kun je het geesteskind van Kortenhorst mogelijk zien.
Met overheidsgeld en deels door Pieter Winsemius ontworpen emissiehandel (= bedrijven CO2 in geld om laten zetten via Staatsdwang), financier je dan bijvoorbeeld grondopkoop.
Kortenhorst landde na zijn Kamerlidmaatschap (2006-8) in de Biofuel-business als directeur van Topell Energie: een in 2008 in Den Haag opgericht bedrijf dat uit hout ‘bio-kool’ maakte met Torrefractie (een droogproces voor bio-brandstof/hout, in 2005 ontwikkeld)
Voor subsidie.
Het bedrijf met proef-fabriek in Duiven (2010) en leverings-contract aan Essent (financier van klimaat-campagne HIER) staakte toen de subsidie er af ging. Nu gaat Topell als Blackwood Technology in Hoofddorp weer verder. Bos in brandsteken heet nu ‘groene energie’ en zelfs ‘innovatie’…:-)
Rocky Mountain Institute = Friends of the Earth/anti-kernlobby
Klimaat is dus een eufemisme dat veel betekent, behalve klimaat. Want waarom zou je tegen de nieuwe generatie kernenergie lobbyen, de enige serieuze CO2-loze kandidaat-vervanger met stabiele stroom, die ook ruimte spaart, zeker nu Thorium kansrijk is.
Niettemin is die anti kernlobby ook onderdeel van Kortenhorst zijn nieuwe functie sinds 2013. Als CEO bij het Rocky Mountain Institute in Boulder Colorado.
Dat instituut is opgericht door Friends of the Earth (Amory Lovins). Friends of the Earth werd vanuit de CIA opgericht in 1969 als anti-kernenergie-club. (Robert O Anderson gaf het startkapitaal van 200 duizend dollar, zie ‘Ecology, Ideology and Power’ van Donald Gibson 2002)
De Nederlandse overheid (Buitenlandse Zaken, Hugo von Meijenfeldt) is nu via Milieudefensie (1971, Wouter van Dieren) de belangrijkste financier van Friends of the Earth in Europa met 10 miljoen euro in 2016.
Miljardair van Virgin Airlines, Richard Branson zijn Carbon Warroom (kreeg ook geld van Postcode Loterij) zit sinds 2014 bij Kortenhorst in Colorado. In die hoek dus.
…maar een greep op grond en grondstoffen
Wat men ‘renewables’ noemt, dat heeft naast haar onbetrouwbaarheid 1 ander basis-kenmerk. Er is enorm veel meer grondoppervlak nodig om evenveel MWh energie te produceren. Een factor 100 meer dan dat wat je nu met olie, gas en kolen produceert.
Met 1 kerncentrale wek je per eenheid landoppervlak ook 200 maal zoveel (betrouwbare) energie op, vergeleken met windvaantjes.
In De Rekening Voorbij (2011) rekende co-auteur van Ecomodernisme ir Joost van Kasteren al voor met ingenieurs van de KIVI, wat dat landverbruik is. Met 50 procent biofuels en de rest op zon en wind, krijg je onderstaand ruimtebeslag.
Die landbehoefte staat dan nog los van de hoeveelheid kunstmest die je voor biofuels verbruikt en fosfaat. Tenzij je de natuur wilt plunderen voor je ‘baaiobeest iekonomie'(zie bovenstaande foto)
Terwijl fosfaat een eindige en schaarse grondstof is, die we voor voedselproductie nodig hebben. Hoe duurzaam is het, wanneer je die fosfaten dus als brandstof opstookt in een energie-centrale. Hoe groen is het stoken van bos, dat je ook natuur kon laten zijn?
De vraag stellen is ‘m beantwoorden.
CDA: partij van de subsidie voor landeigenaren en boeren
CDA is een partij van landeigenaren en boeren. Een partij die traditioneel ieder program steunt, dat subsidies oplevert voor landeigenaren. Een pachtsubsidie per windturbine van 80-120 duizend euro bijvoorbeeld.
Ook de SDE+-subsidies (voor windturbines en boerenbrandstoffen/biofuels) zijn als programma opgetuigd door CDA’ers als Gerrit Koopmans in 2010. Eerder was het Pieter van Geel die de andere ‘groene’ subsidie-regeling op touw zette: SDE en de MEP-regeling.
Ook de grondopkoop met publiek geld voor de Ecologische Hoofdstructuur was een CDA-ding (Gerrit Braks), met medewerking van CDA’er en Rabobankier Herman Wijffels. Wie zit nu de Natural Capital-operatie voor met de VNO NCW? Rein Willems van het CDA, ex-Shellman.
Ook Kortenhorst werkte 8 jaar voor Shell voor hij ‘Het Groene Licht’ zag.
Klimaat = een ‘rechtse’ hobby
De humor is, dat ‘het milieu’ een ‘links’ imago heeft. Klimaat-zelotisme trekt sinds haar opkomst eind jaren ’80 ook mensen aan die zichzelf als ‘links’ zien, totalitaire idealisten als Wijnand Duivendak en Paul Rosenmoller, ex-Maoisten.
Je ziet echter dat mensen als Kortenhorst (maar ook Reibestein, Loudon, Winsemius, Wijffels) uit de ‘rechtse’ hoek komen van boardrooms.
De Winsemius/Kortenhorst/Reibestein-mensen hebben juist een ‘boardroom’-opvatting over het plebs, de Human Resources. Die verklaren ze ook ‘overcompleet’ wanneer de aandeelhouders klagen over hun kwart procentje kwartaalwinst. Van die ‘pijnlijke beslissingen die je liever niet zou nemen’.
Die bestuurlijke opvatting overlapt met de idolen van ‘Links’ als Lenin en Mao, die ook vele mensen ‘overcompleet’ verklaarden die niet in hun Grote Sprong Voorwaarts/Transitie pasten.
Wanneer mensen straks inzien aan hun 12-13.000 euro hogere energierekening (cumulatief tot 2030) hoezeer ze zijn beetgenomen, kunnen ze stemmen wat ze willen. Maar de architectuur van 2030 Agenda via stedennetwerken, NGO’s en Boardrooms zit dan te strak in het zadel.
Ongekozen (lobby-)organen waarin niemand DE verantwoordelijke lijkt (en dus afrekenbaar), die maken de besluiten/voldongen feiten.
Dat zag je al met het 100 miljard euro kostende Energieakkoord (73 miljard volgens Algemene Rekenkamer) en haar windmolens/bosverbranding. Een kongsi van NGO’s en multinationals sluit haar deals, en legt de rekening neer bij de belastingbetaler.
U bent hun ‘Human Resources’, zeg maar….
Het spreekt voor zich dat je nieuwe techniek toejuicht voor energiebesparing en een andere energie-mix. Maar waarom dan een heel programma van Social Engineering (= 2030 Agenda) er aan vast plakken?
De Energietransitie lijkt dus vooral: een machts-transitie. Het transformeren van volks-democratie en haar (bestedings-)vrijheid die door de Industriële Revolutie mogelijk werd. Naar een geleide plan-economie die veel trekken krijgt van het Nationaal Socialisme.
Het Klimazisme, Nationaal Klimaat-Socialisme.
Het orkest van de cognitieve dissonantie speelt hele valse melodieën, je houd het niet voor mogelijk dat toch gestudeerde mensen zulke enorme stupiditeiten uit halen alleen om macht uit te kunnen oefenen.