Na een bedevaart door het Heilige Land van mijn voorvaderen, de koude kloostergronden rond Dokkum komen we dan vandaag weer bij de belangrijke rol die dappere Friezen speelden bij de Kruistochten: met niet meer dan een dorsvlegel gewapend veroverde een Friese boerenjongen in 1218 toen een bewakingstoren in Damiate aan de Nijl.
Zo grijpt hij het vaandel van de Saracenen, nadat belegeringspogingen met een ladder naar de toren op niets uitliepen. Ik put dat verslag uit het boek van Historicus Kerst Huisman. Die leverde goed werk af, door de Friese geschiedenis in ‘meer dan 100 verhalen’ op te tekenen, citerend uit de originele bron.
Dat verhaal van de Friese boerenzoon beschrijft de Keulse domheer Olivier Scholasticus in zijn verslag van de strijd.
In predikingen in Bedum, Surhuizum en Dokkum rekruteerde hij Friese strijders voor het front tegen de Onderwerping (Islam), dat zich als een net rond het christelijke rijk spande van Spanje tot Constantinopel.
Die verdedigingsoorlogen van de christenheid dienden om het door de Islam onder de voet gelopen Byzantijnse (christelijke) Rijk weer te heroveren. Dit nadat de ‘Saracenen’ in de 9de eeuw al poogden om Rome in te nemen. Toen hielpen de Friezen ook al die Moslim-piraten buiten de poorten te houden.
Die kruisvaart startte echter pas na het ‘ Oosters Schisma’ (1054) tussen het Roomse christendom, toen de Oosters Orthodoxe Kerk zich afscheidde met haar zetel in Constantinopel. Dus al ruim voordat Europa ook maar geheel gekerstend was (de Litouwers pas in de 14de eeuw) scheurden kerken er al op los.
Met de Reformatie (na 1517) als Noord-West Europees super-schisma dat onze geschiedenis veranderde.
De Kruistochten waren in veel opzichten een zegenrijke onderneming. Ook voor de wetenschap, culturele uitwisseling en vooral ook voor mijn andere liefde: de Valkerij. Want de kruisridders brachten na contact met de Arabische valkerij de Burqua mee, de huif om de valk te ‘huiven’.
Met zo’n kapje over zijn kop blijft een valk lekker rustig, in plaats van dat ze als jachtgodin afgeleid wordt door prikkels tot op een kilometer ver, iets dat ze moet hebben. Dat zou je af en toe bij een vrouw ook moeten kunnen doen, kap er over, zo hoor je gehuwden denken.
Als ik om mij heen de ellende zie van vele echtscheidingen, die voor 70-80% door de vrouw geïnstigeerd worden, in een situatie waarin de man meestal het leeuwendeel van alle geld geacht wordt binnen te slepen…
Terwijl een man zijn autoriteit niet meer kan laten gelden. Zie ook al die reclames waarin de man als sukkel wordt neergezet bij de alwetend lachende vrouw in het gezin. Terwijl je met een archetypische vrouw niet in discussie kan, zoals het ook geen zin heeft om met linkse eigengeilers in discussie te gaan.
Discussie werkt alleen als logica en rede een functie in een gesprek hebben. Niet wanneer men op gevoel gaat inwerken, de traantjes gebruikt.
Schrijft de Koran juist daarom niet dat je een vrouw moet kunnen slaan als je vrouw onvriendelijk is?
Of is dat de Hadith? In plaats in Pavlovreactie de Islam dan direct achterlijk te noemen: misschien helpt het eerst meer om eens wat eerlijker naar de ‘eigen’ (op gezag van massamedia en massa-onderwijs) geadopteerde geloofs-opvattingen te kijken.. Dat de bedenkers van de Islam beslist ´dommer´waren dan Klaas Dijkhoff en minder levens-ervaring hadden, dat hoeft niet zo te zijn.
Die opvatting dat mensen vroeger dommer waren dan nu, dat komt al voort uit het atheïstische progressivisme, alsof mensen pas na ´De Verlichting´ Het Licht zagen en alle Godsdienst voor ´duisternis´staat.
Dat links-liberale gezeik en dat overdreven (pseudo-) respect voor vrouwen in dierlijke, onredelijke staat. Hoe redelijk is dat nu, tot welke prijs..Je hebt toch ook geen achting voor een vent zonder manieren, die niet de baas is over zijn biologische man….
Respect moet je verdienen, niet eisen met beroep op de overheid of door met gespeelde traantjes iemand moreel te chanteren. Wie deze gepeperde en lekker vet opgeschreven opmerkingen niet begrijpt/wil begrijpen: ga altijd bij je eigen overtuigingen na; hoe redelijk zijn die nu werkelijk?
Dat onze linkse massamedia je inhameren volgens vaste lijnen te denken- omdat je anders als Schlechtmensch ge-excommuniceerd wordt uit hun Multicultus- hoeft bepaald geen aanbeveling te zijn. De journalistiek is hooguit de vijand van de inheemse bevolking van Nederland. Dat is hun feestje, niet het mijne. Je zegt de krant op en zet de tv uit en dat probleem is opgelost.
Je gaat toch niet betalen, om je te laten uitschelden door zo´n progressieve nep-intellectueel met morele superioriteits-waan. Er zijn voldoende alternatieven beschikbaar, en zo vind je ook nieuwe geestverwanten.
Maar dan heb je nog wel steeds die dominant geworden seculiere massa-cultus om mee af te rekenen.
Bij het seculier liberalisme zie je trekken van arrogantie, alsof zij ‘Het Einde van de Geschiedenis’ zijn (Francis Fukuyama, maar zie ook Harari in Homo deus), het enige en ‘wetenschappelijk’ ware dat je wel aan moet hangen om als burger ‘serieus genomen’ te worden. Daar doe ik geen enkele poging toe: het is juist een aanbeveling als ‘het linkse thuigh’ je niet ‘serieus wil nemen’.
Dan weet je dat je goed zit. Mensen die de knipoog niet vatten hoef je toch geen omgang mee. Want die missen de belangrijkste eigenschap tot een open uitwisseling: de BEREIDHEID, het verlangen om de werkelijkheid, inclusief de ander, te kennen dat aan alle onderzoek vooraf gaat.
Ik hoef ook niet beslist te ‘geloven’ wat ik hierboven aan observaties opteken. Het zijn ervaringen uit eigen leven en dat van kennissen, gemengd met de visies van de klassieken. (bv Aristoteles, de Romeinen enz)
Mijn ‘mening’ kan me gestolen. Al zo vaak ben ik van mening veranderd bij nieuwe inzichten en kennis, dat een mening per definitie waardeloos lijkt.
Maar kijk zelf: Moet je zien wat voor sociale puinhopen het secularisme nalaat in slechts 50 jaar: de enorme uitbreiding van De Staat. Dat 50 procent van huwelijken en relaties waaruit kinderen voortkomen al stuk gaan. Hoe hou je dan een maatschappij bij elkaar, als het prive al misgaat…
De atomisering van de mens tot het enige dat meetbaar zou zijn, het ego en geld. Dat heeft een positieve kant, want eigenlijk leef ik precies zo´n leven, lekker met niemand wat te maken. Vrijheid, althans, zolang er geld is, bestedingsvrijheid is vrijheid in een seculiere economie.
Maar ieder licht- zoals historisch unieke welvaart- heeft ook een schaduwkant.
Je kunt juist in de verwerping en ontkenning van het belang van godsdienst een vorm van ontmenselijking zien. Omdat je alles buiten het ego ontkent, het enkelvoudige brein waarvan neuro-wetenschappers de werking willen doorgronden. Om het dan in Baconiaanse traditie te kunnen manipuleren (Articicial Intelligence, de “Singularity”)
Een geest- en zielloze techno-visie op de mens, heeft niets met verschillen tussen man, vrouw, groepen, volken en godsdiensten. Alles moet het zelfde zijn, steriel net als een mens-robot. Je kunt het seculier-liberalisme in uitwerking dus zien als een familie-lid van dat ziel-loze technodenken.
Van D66, mensen die je lichaam al voor De Staat claimen, want ja, dood is dood.
Dus stap eens uit je voor-oordelen over geloof en godsdienst en zie er de aardse, praktische functie van in, de diepte-psychologie van de cultus.
Wat werkt de seculiere cultus nu uit? Als je de basis-eenheid van je maatschappij-een gezin- al niet bijeen houdt, de belangrijkste relatie uit je leven… Hoe kun je dan geloven dat je zelfs een hele maatschappij bijeen houdt? Of wanneer je gelooft dat het ‘wetenschappelijk’ is wanneer je godsdienst verwerpt, de ‘cult’ van een cultuur ridiculiseert in plaats van eert.
En dat je dus ook zomaar alle bevolkingen even kunt mengen, zonder dat daar rotzooi van komt. Wat een logische manier van denken is, wanneer je toch alle godsdiensten tot bijgelovige smaakjes reduceert, als smaken ijs bij de Italiaanse ijsboer, archaïsche artefacten van menselijke hersenchemie.
Of als ander bewijs voor de redelijkheid van voornoemde observaties: Zie dan de tijdloze architectuur van religieuze bouwers: niet op economische levensduur berekend maar op eeuwigheidswaarde voor het landschap.
Je hoeft ook enkel moderne atheïstische architectuur te zien en de eigenschap die al die modernistische rotzooi verbindt heet ‘god wat lelijk’. De cultus van onmenselijkheid, economisme en functionaliteit.
Wat de ‘blik op het eeuwige betreft begrijp je gelovige Moslims in Nederland ook beter, dan dat seculier-liberale spul met hun geschieds-vervalsing (De Verlichting die ons het licht zou hebben doen zien’. En hun geestelijke armoe: je roept iets over hoe geweldig je homo’s, vrouwen en je favoriete etnische groep vindt ( bij links zijn dat moslims, bij dom-regs zijn dat de Joden).
En je zeurt over diverse ‘ismes’, van seksisme en marxisme tot racisme, als waterscheiding van ‘goed’ en ‘kwaad’. Maar meer dan wat standpunten als keizers-kleren zijn het niet, verbale stokken voor zelf-profilering.
Wat je overhoudt is onpeilbare leegte: De cultus van Jezelluf zijn, je eigen leugens voor waar aannemen: opvattingen uit massamedia, die opinies van anderen zijn wanneer het geen directe praktijk-ervaringen, observaties en belevenissen zijn.
Hoe dan ook: de vijand van mijn vijand is mijn vriend.
Dus, welkom Moslims, fijn dat jullie er nu in zo’n groten getale zijn dankzij de seculier-liberale Multiculti-cultus. Laten we daar dan de positieve kant van meepikken. Want weg gaan ze toch niet meer, hun gezinnen blijven WEL bijeen en ze krijgen veel meer kinderen.
Zijn we dankzij de Klimaat-maffia bankroet (200 miljard euro…….. voor Ed Nijpels en zijn Nijpelitaanse klimaatmaffia), dan is de weg naar Onderwerping vrij.
Je zou dan als christenen eerder een coalitie MET gelovige Moslims vormen, maar dan om het secularisme in de pan te hakken, een kruisvaart met de Islam. Uiteindelijk is het Groene Geloof een uiting van dat secularisme, de opvatting dat je het klimaat op aarde even technisch fixt achter een bureau: als je er maar genoeg subsidie tegenaan gooit, en alleen naar ‘de experts’ luistert. (een clubje van hooguit 60 klimaatwetenschappers met hun klimaat-modelletjes)
Het zijn Interessante Tijden!
Mijn excuses, ik moest ondertussen even weg vanochtend. Dus had ik nog geen tijd gehad van het artikel een fatsoenlijk verhaal te maken. Bij deze na een tiental revisies komt het in de buurt van waar ik zijn wil.
het is bij ieder verhaal weer een verrassing waar het uit zal komen
Het is altijd een soort bevalling, het schrijven van een tekst. Inderdaad ook in de zin dat je maar moet afwachten wat er precies uit gaat komen…
Blijft fascinerend, die oude kerkjes en kloosters. Mooie repo ook, de hemel huilt. Bedankt daarvoor. Die oude bouwwerkjes zijn wat mij betreft dan wel representanten van religie in een vorm die niet meer volstaat, het prikkelt wel m’n voorstellingsvermogen. En neemt me met gemak mee terug naar die tijd, alsof ik me herinner hoe het was om in die tijd te leven.