Plastic in zee niks mis mee, maar met het Waddenbestuur?

Zeepokken hechten zich aan plastic zakje

Het is oktober en dus Waddenfonds-maand op Interessante Tijden. Omdat op 16 oktober bij de Meervoudige Kamer mijn rechtzaak tegen Rijkswaterstaat dient over de Wadden-oligarchie; ik wil bestuurders tot transparantie verplichten over hun bestuurlijke keuzes, maar zij ontlopen dat al 2 jaar.

Dus lichten we deze maand de bestedingen van het Waddenfonds door, de Faustian Bargain voor de Waddenzee van 800 miljoen Waddengasgeld, dat was bedoeld om de natuurhistorische waarden van het Waddengebied te beschermen en versterken.

Plastic als substraat voor het zeeleven

En we toetsen de effectiviteit per uitgegeven euro voor de omgeving. Als inkomertje: Zo zien we hier dit wonderlijke project van product-framing van Stichting Aqua TX op Texel: dat iemand glaswerk wil verkopen aan de horeca, en daarvoor Waddenfonds-subsidie krijgt.

Wat heeft de verkoop van glazen aan de horeca nu met natuur te maken….

Is dat geen gevalletje voor de NMA? Er zijn ook glasfabrikanten die geen subsidie krijgen om hun product te slijten. Maar zet een groen lulverhaal op je glas en plots ben je subsidiabel.

Wij citeren:

Het project is gericht op het stimuleren van de consumptie van Texels kraanwater uit glas (AquaTX) om de milieuvervuiling door plastic verpakkingsmaterialen voor bron- en mineraalwater te verminderen.

Nederlands drinkwater is kwalitatief beter, betrouwbaarder en verser dan gebotteld bronwater en mineraalwater. Bovendien smaakt Nederlands drinkwater prima. Ondernemers uit de horeca en ook andere bedrijven worden benaderd om via een contract van drie jaar een of meer AquaTX-pakketten met glazen en karaffen te leasen (inclusief promotiemateriaal).

Of het nu een schelp is of een stukje plastic voetbal, maakt de zeepokken niks uit

Waarom in godesnaam? Hoeveel (plastic) afval geeft dat gesubsidieerde promo-materiaal dan…En dat is dan nog maar een halve ton.

Met slap links gezwam is het goed fondsenwerven en eigengeilen

Ze liften zijdelings mee op de ‘plastic soup’-rage waar ook zo’n zeilvrouwtje en verstandelijk lichtgewicht van de PvdA (of erger)- Nienke Dijkstra– nu subsidie voor krijgt met haar stichting Doe eens Wad.

In de natuur bestaat ‘afval’ niet, er zijn altijd wel organismen die daar iets mee kunnen

Terwijl

a. plastic op de Waddenzee geen noemenswaardig probleem is
b. plastic in de afvalverbranding zelfs als ‘duurzame energie’ wordt verkocht, dat is – zoals het CBS in haar rapport aangeeft- de belangrijkste ‘groene’ energie van Nederland, in vermogen gelijk aan het opgestelde wind-vermogen in 2016
c. zie de foto’s: het leven op zee grijpt dat substraat gewoon aan als kunstrif. Het is niet beslist schadelijk voor zeeleven

Plastic kan ook als biobouwer fungeren.

Je ziet dus al: wanneer je waarde hecht aan gezond verstand, integriteit en nuchterheid dan kun je wel gek worden. En dat is precies wat we deze maand gaan doen. 🙂

En dan is er al een Wadden Centrum op de kop van de Afsluitdijk met het zelfde doel

Waddenfonds-maand: Faustian Bargain voor de natuur
Onder Pieter Winsemius (VVD) als interim-VROM-minister werd op 9 juli 2007 de Wet op het Waddenfonds ingesteld, een afkoopsom van 800 miljoen euro voor de gaswinning van de NAM. Ik meen dat ook Helma Lodders (VVD) en Cees Veerman (CDA, nu Postcode Loterij) betrokken waren bij de instelling.

Meteen verdampte 122 miljoen euro voor de uitkoop van de mechanische kokkel-visserij. Die was door  Wilde Kokkels (sinds 2006 Stichting Wad) van anti-kraakmiljonair en vogelkijker Lenze Hofstee (Carex, Het Rif Holding, Aeshna BV,)  van het Wad geprocedeerd op basis van de Habitat-richtlijn.

Die actieclub werkte samen met het lepelaarvrouwtje van het NIOZ, Petra de Goeij, het meisje van Koning Kanoet: Theunis Piersma. Die activist-ecologen leverden toen op publieke kosten de ‘wetenschappelijke’ bewijzen, terwijl Hofstee met beschuldigende vinger voor de rechter stond.

Vogelaar Piersma ontdekte toen de geoloog/bodemkundige in zichzelf, Koning Kanoet wist plots enorm veel van sedimentatie en de zeebodem. Het is ook zo’n heerlijke soap-serie, natuur-‘bescherming’ in Nederland. 🙂

Zo’n Theunis Piersma moet als hoogleraar per jaar toch ook minstens 2 ton euro publiek geld kosten. Na zijn publiek gefinancierde activisme, kotste de Texelse gemeenschap ‘m uit (hij woonde op Oosterend). Nu woont Piersma in Gaast en bleef zichzelf: een publiekgeld-parasiet die wat groene verhaaltjes verkoopt.

Lenze Hofstee, antikraak-miljonair van Stichting Wad (voorheen Wilde Kokkels)…kostte ons 122 miljoen euro Waddenfonds-geld ‘and counting’

Er is/was geen bewijs dat de kokkelvisserij de schelpdier-bestanden schaadde, en als het er is: toon het mij, maar het is er niet. Zelfs hoogleraar mariene ecologie Han Lindeboom- tegenwoordig met eigen ecologie-adviesbureau HAN betwijfelt het nut: terwijl die altijd vooraan staat om visserij zwart te maken.

Laat staan dat Hofstee zijn scholeksters en eidereenden DANKZIJ de kokkelvisserij honger zouden lijden. Maar je hoeft als milieuclub ook geen bewijs te overhandigen bij je beschuldigende vinger. Zolang het voorzorgprincipe maar bij Europese milieu-wetgeving maatgevend is.

Milieuclubs mogen de bewijslast omkeren, zodat Kafka op de Waddenzee regeert. Je zaait verdenking rond een ongewenste partij waartegen je jezelf in media wilt profileren, zo van ‘kijk achterban ons eens flink zijn, doneer!’.

En die is dan schuldig tot hij 100 procent het tegendeel kan bewijzen. Je volmaakte onschuld bewijzen kan natuurlijk nooit in een veranderlijk dynamisch natuurgebied waar miljoenen factoren meespelen. Dan is er nog 800 minus 122 miljoen euro over, en moet het Waddenfondsfeest in 2007 nog beginnen. Oh ja, die groene snuiters procedeerden in 2008 nog de mosselvisserij bijna van het Wad.

Momenteel willen die natuurdeskundigen weer de ‘uitgestorven’ platte oester (Ostrea edulis)  ‘herstellen’. Terwijl je die nog steeds overal op het Wad vindt, zie maar hieronder:

Uitgestorven‘ platte oester op Wieringen

Niettemin zette die verspilling van 122 miljoen euro zo onbedoeld de toon, voor hoe Winsemius zijn Faustian Bargain voor de natuur besteed zou worden. Een zelfde willekeur en corruptie zie je bij het Nationaal Groenfonds van CDA-oligarch Cees Veerman, waar ze compensatiegeld voor vernielde natuur inzetten voor het kappen van bos voor energie-centrales.

Dat creatief interpreteren van ‘natuurherstel’ – om lopend energiebeleid mee te financieren- zie je nu ook bij het Waddenfonds.

Dat ze er nu zelfs al biomassa-centrales mee financieren (Birdaard) en silicium-velden (‘zonne-akkers’) in vogelgebied op Ameland. Of zelfs een project van Gasunie op Texel dat anderhalf miljoen euro subsidie krijgt voor een bioagas-installatie, en nog een zonnefarm op Texel EN nog een biogas-installatie in Verweggie.

Hoppa, anderhalf miljoen euro ‘natuurgeld’ naar energie-industrie

Het wachten is nu op de eerste windfarm die met Waddenfondsgeld in vogelbroed-gebied verschijnt. Waarna milieuclubs als Vogelbescherming dan wat ‘compensatie’-subsidie (Rust voor Vogels, Ruimte voor Mensen)krijgen om te roepen dat windturbines de zeespiegelstijging keren, zodat dan de Wadvogels worden gered.

In een andere aflevering zet ik alle energie-industrieprojecten van het Waddenfonds eens op een rij. Blijkbaar bescherm je de natuur met energie-industrie in Bananenrepubliek 2.0 Hollandia. Straks heet een asfaltweg door bos aanleggen ook nog goed voor de natuur?

Een ‘Green energy sustainable car-road trafficking centre’ moet je het dan noemen. Even Ton Elias er op zetten met een VVD-nieuwspraakgenerator, en hup: het is al groen.

Conclusie: ‘Het is 1 corrupte bende’, maar dan diplomatieker uitgedrukt


De Algemene Rekenkamer, een orgaan om te koesteren

Bij herhaling waarschuwt het meest nuttige orgaan van de overheid- de Rekenkamer- voor belangenverstrengeling, geldverspilling en corruptie rond het Waddenfonds. En laat dat nu ook de uitkomst van mijn eigen onderzoek zijn, waar het Wob-verzoek op inhaakt.

De laatste waarschuwing van de Rekenkamer was januari dit voorjaar. De Rekenkamer is vooral kritisch op projecten waarbij (regionale) overheden zelf penvoerder zijn. Ze keuren de eigen aanvragen en dus rept de Rekenkamer al over ‘belangenverstrengeling’.  We bespreken hier enkele voorbeelden, waarin je ziet dat Waddenfonds-aanvragen van overheden altijd op de meeste Waddenfonds-gelden kunnen vertrouwen.

Want de provincie-bestuurders beslissen tegelijk ook over de toekenning van Waddenfondsgelden.

het Eneco Werelderfgoed Waddenzee,

Mijn Wob-verzoek uitgelegd
Mijn zaak betreft het 2 jaar lang door Sieben van der Poel en Aante Nicolai van Rijkswaterstaat getraineerde Wob-verzoek (Wet Openbaarheid Bestuur) hoe zij de bestuurs-architectuur optuigden. Dat zij de ene partij op de ander voortrekken zonder dat hiervoor bestuurs-rechterlijk een rechtvaardiging voor bestaat.

De mensen die de beheerplannen voor komende 10 jaar schrijven mogen daar vervolgens zelf in macht en geld van profiteren.

Inmiddels is Sieben Poel alweer vertrokken naar Zuid Holland. Het Wob-verzoek en de procedurele nasleep bereikten zo alvast 1 doel: bewijzen dat je als burger nul, nada, niets te vertellen hebt en dat de overheid totale schijt aan de wet heeft. Nederland is GEEN democratie meer, maar corrupte lobbycratie die qua peil de Oekraine weinig ontloopt.

Kombergingsessie…rechts Titian Oterdoom (VVD) die voor Programma Rijke Waddenzee zal ‘meenemen’ (negeren) wat vissers, wadvaarders en bewoners inbrengen

Ik bedoel, dan richt je een Waddenacademie op die de wetenschap moet verzorgen rond de Waddenzee. En dan maak je daar ‘klimaatprofessor’ Pier Vellinga directeur van, de Deltawerken-verkoper van het Ministerie van Infrastructuur: iemand die al sinds 1988 de zeespiegel met een factor 2,5 omhoog overdrijft, zonder enige klimaat-wetenschappelijke publicatie op zijn naam in de wetenschappelijke literatuur.

Kosten afgelopen periode: 5 miljoen euro weggegooid geld. Met multi-commissaris Ed Nijpels in de Raad van Toezicht, met zijn Energielabel-G-boerderij, opgepimpt met 4 ton euro publiek geld die hij met miljoen-winst in de verkoop zet. De Nijpelitaanse Maffia.

Opdat het met de integriteit wel goed zit 🙂 Altijd zo’n geruststellend gevoel, wanneer VVD’ers over de centen waken.

Met een beleidsverkoper als directeur en misschien wel de meest corrupte Nederlander, Ed Nijpels in de Raad van Toezicht

De ambtenaar die zijn bestuurlijke verantwoordelijkheid hier ontloopt en zich vervolgens achter juristen en communicatie-vrouwtjes verschuilt, Aante Nicolai, beelden we hier dan ook nog eens af.

Omdat ik niets tegen het bedrijf Rijkswaterstaat heb, dat onze dijken onderhoudt en de beste wegen ter wereld aanlegt. Maar wel tegen ambtenaartjes die door hun bestuurlijke keuzes de corruptie faciliteren. Het is mijn taak ze ter verantwoording te roepen, opdat we niet in Noord Korea aan de Noordzee hoeven leven:

1 van de verantwoordelijke bestuurders Aante Nicolai van de directie Noord Rijkswaterstaat. Hij draagt een dubbele pet

Mijn Wob gaat over die belangenverstrengeling en corruptie bij de verdeling van Waddenfonds-miljoenen. Die geld-verdeling gebeurt via de lobby door anti-wetenschappelijke hybrides: zoals het met miljoenen publieke euro’s per jaar gesubsidieerde Programma Rijke Waddenzee. Dat met het Waddenfonds in 2008 ingestelde programma huist bij Rijkswaterstaat Noord in het pand.

Dat is een hybride van milieu-activisten/lobbyisten van Postcode Loterij-entiteiten en ambtenarij, of ex-ambtenarij. Zoals de ex-LNV-ambtenaar Ronald Lanters die met zijn ‘particuliere’ bureau WING nu met de overheid als enige klant ons trakteert op vergadersessies en internetvervuiling.

Vispredatie-rivier fase 1

Programma RIjke Waddenzee kun je zien als de ambtelijke doublure van de lobby-coalitie Wadden Natuurlijk van Postcode Loterij BV (WNF, Natuurmonumenten, Vogelbescherming, Vereniging tot behoud van de Waddenvereniging).

De van belasting levende overheid krijgt ook steevast de hoogste toelagen uit het Waddenfonds: fase 2, er komen nog vele fases

De wettelijke beheerder van de Waddenzee- Rijkswaterstaat- trekt die milieu-activistische clubs ter (extreem) linkerzijde van het politiek spectrum voor op de rechtmatige bewoners, ondernemers en gebruikers van het Waddengebied. Die stelt zij als ‘beheerder’ boven wat zij als ‘gebruikers’ heeft bestempeld.

Je verheft jezelf met je eigen lobbyisten in Programma Rijke Waddenzee tot ‘beheerder’ en tast meteen in de miljoenen voor jezelf

Een praktijkvoorbeeld (zie boven):

Vogelbescherming heeft een eigen lobbyist in Programma Rijke Waddenzee. Die reeds met miljoenen euro’s gesubsidieerde marketingclub uit Zeist is tot ‘Beheerder’ gemaakt door Rijkswaterstaat.

En wat verrast ons geheel niet; ze mogen- eenmaal in die positie-  miljoenen euro’s spenderen aan het vermarkten van de eigen noodzaak en verkapte fondsenwerving ‘Ruimte Voor Vogels, Ruimte voor Mensen’.  Folder-afval en wat zuiltjes met ‘wordt lid van Vogelbescherming’ er op.

En dan hebben we hem ook nog: Michiel Firet (Staatsbosbeheer, Lobby-Coalitie Wadden Natuurlijk, Programma Rijke Waddenzee) wil het ‘voedselweb completeren’. Staatsbosbeheer wil de duinen vernielen zodat een open verbinding tussen Wad en Noordzee ontstaat

De door de bestuurlijk verantwoordelijke Rijkswaterstaat tot ‘gebruikers’ (dus ‘te managen’ groep) bestempelde pierenstekers, vissers en ondernemers mogen dan in ‘Komberging’-sessies komen uithuilen tegen een functionaris van Staatsbosbeheer met 3 petten op: Michiel Firet.

Wanneer vissers of lokale bewoners iets aanvragen, dan mogen ze met een tonnetje al blij zijn.

Firet vertegenwoordigt zowel het overheids-bedrijf Staatsbosbeheer (85 miljoen euro subsidie + gelijk bedrag commercie), als de lobbycoalitie Wadden Natuurlijk en de activisten-ambtenarij-hybride Programma Rijke Waddenzee.

Wat daar op die ‘Komberging-sessies’ wordt verteld, dat zal Firet dan ‘meenemen’ ( = naar de bestuurlijke Bermuda Driehoek brengen). Terwijl de milieu-activisten die deze Wadvaarders, ondernemers en vissers in hun gebruik willen beperken dan ‘beheerder’ zijn gemaakt, die beheerdoelen mogen formuleren.

Niet alleen krijgen Postcode Loterij-entiteiten dan extra marketing-budget uit het Waddenfonds toegespeeld BOVENOP jaarlijkse miljoenen-subsidies. De milieu-marketing-activisten mogen ook profiteren in de bouw van infrastructuur, waarin hun uitleg van natuur vermarkt wordt als het Waddencentrum.

Is de overheid penvoerder, dan regent het steevast Waddenfonds-miljoenen, want zij besluit ook over de toekenning

Daar komt dan nog een publiek-private hybride van ambtenarij, milieuclub-lobbyisten en wat multinationals overheen te hangen: dat wordt dan de ‘Beheerautoriteit Waddenzee’.

Zodat je als boer, burger, visser en buitenmens tegen een ondoorgrondelijke Leviathan opbokst. Waar nergens duidelijk is WIE voor WELKE beslissing WAAR verantwoordelijk is. Terwijl met Loterij-miljoenen gefinancierde marketing-bedrijven als Natuurmonumenten/WNF/Vogel’bescherming’ je in media belasteren, en reclame voor de eigen noodzaak maken.

Daarom mijn werktitel: De Wadden-oligarchie, de meer technische term is een Neo-Feodale bestuurs-architectuur. Niet voor niets wensen wij tegenwoordig graag geassocieerd te worden met de Oekraine. Je kunt het ook VVD-mentaliteit noemen, dat morele nihilisme, Waarden-loosheid.

Zijn provincies aanvrager dan vloeien de Waddenfonds-miljoenen voor windowdressing, want ze keuren hun eigen aanvraag

De overheid die zichzelf beloont
Terug naar de Rekenkamer haar waarschuwing over de belangen-verstrengelde overheid bij het Waddenfonds sinds decentralisatie (overdracht Rijk naar de 3 Waddenprovincies). Oftewel, een entiteit die reeds leeft van belastinggeld, die graait ook nog eens in de Waddenfonds-pot om eigen ambtenarij-projectjes te stutten.

Dat niet alleen, je kunt ook zien dat de projecten met een overheid als penvoerder op afstand de grootste miljoenen-happen nemen. En dat is nu ook exact, wat de Rekenkamer constateert: de overheid – een belastingentiteit- keurt haar eigen subsidie-aanvragen. En geheel verbazend, die worden altijd beloond.

Mijn corrupte Friese provinciebestuur spant hier de kroon. Ze steken met het Waddenfonds 10 milljoen euro subsidies in een Waddencentrum op de kop van de Afsluitdijk. Dat je vanaf het dak om je heen kunt kijken hoe mooi het IJsselmeer is en straks het Wad.

Ze pompen 2,5 miljoen euro marketing-geld in windowdressing en zelfbevlekking, regio-branding voor ‘Werelerfgoed Waddenzee’, voor het watertoerisme (zie hierboven)

Dit mag ‘Dark Sky Wadden’ straks van rode verlichting voorzien

En die zelfde provincie Friesland steekt tegelijk 127 miljoen euro publiek durfkapitaal in Windpark Fryslan PAL TEGEN DAT WADDENCENTER om met 89 giga-windturbines met rode zwaailichten de ruimtelijkheid van de Waddenzee voor een kwart eeuw te verminken.

Dat ze die zwaaitorens precies op 800 meter van de Waddenzee zetten, omdat in de PKB Waddenzee (Planologische Kernbeslissing) staat dat je die afstand moet houden.Terwijl het juist de Watertoerisme-organisaties en HISWA waren die hier juridisch bezwaar tegen maakten.

Alsof dat nog niet ‘adding insult to injury’ is:

– die provincie moet dan tegelijk de natuurwetgeving handhaven die ze zelf overtreedt, namelijk via het industrialiseren van Natura 2000.

Hoe kun je jezelf dan nog democratische rechtstaat noemen? Of komt daar nog een marketingcampagne over….

2 Replies to “Plastic in zee niks mis mee, maar met het Waddenbestuur?”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *