De natuur blijkt bovennatuurlijk te zijn! (1)

Een nog grotere kathedraal dan de LHC (27km) zou de FCC worden met 100 km; Foto CERN

SAMENVATTING:
Vandaag (en morgen) op Interessante Tijden gaan we op bezoek bij deeltjes-natuurkundigen; die je misschien beter natuurfilosofen kunt noemen. Die poogden vanaf 1963 in de Kerk van het Allerkleinste (het sub-atomaire), het CERN in Geneve het Allerhoogste te vinden; het Ondeelbare Deeltje, De Oorzaak die geen gevolg is van een andere oorzaak.

Ze hoopten bij dat tot ‘God Particle’ gedoopte Higgs-boson te komen, het ondeelbare ( = elementaire) deeltje zonder spin er in (draairichting) dat niemand ooit van aangezicht tot aangezicht zag. Het bestond enkel in theorie als een Godshaped Hole. (het Godvormige Gat dat ‘verlangen’ heet)

Dat Higgsboson moest de onmisbare bouwsteen zijn van hun natuurlijke filosofie, het Standaardmodel met haar deeltjesdierentuin, 61 engelen en demonen met namen als leptonen, muonen, neutrino’s en bosonen, ieder met hun eigen tegendeel. En zelfs ‘De Sterke Kracht’ om de boel bij elkaar te houden.

Zoals Johan Cruijf al wist; elk nadeel heb zijn voordeel, ieder deeltje heeft zijn tegendeeltje, wat je anti-materie noemt. Net als wanneer je de 0, de NUL uitvindt, zodat je – en + kunt hebben, positief en negatief, goed en kwaad, Christus en Satan. Je hebt zelfs iets als ‘Donkere Materie’.

Na de bouw van een deeltjesversneller genaamd Large Hadron Collider (2008)- een 27 kilometer lange magneet-tunnel in de rotsen van 7,5 miljard euro-ontdekten ze wat iedereen al wist; dat de wereld een onverklaarbaar wonder is, net als in Genesis. Maar dan ontoegankelijker opgeschreven.

Ook nu het Higgs-boson ‘gevonden’ zou zijn (indirect afgeleid) is God nog steeds niet gevonden, slechts een schaduw van ‘Hem’. En dus willen ze nu een nog grotere deeltjesversneller van 100 kilometer, en 20 miljard euro.

Dat is maar 1/5de van de kosten van het Energieakkoord van Wiebe Draijer en Ed Nijpels en die spuuglelijke windmolens, 1/50ste van de Klimaatwet die 1000 miljard euro kost om 0,000x graden opwarming in het jaar 2100 in theorie te voorkomen

De symboliek kan je niet ontgaan, boek uit 1993

De Ui pellen van het atomaire
Bij schrijven van Martinus Veltman zijn boek ‘Feiten en mysteries in de deeltjesfycica’ (2003) was de jacht op het ‘God-deeltje’, het Higgs-boson in volle gang. De jacht op dat in theorie ‘bestaande’ bouwsteentje van de natuur, rechtvaardigde vanaf 1995 de bouw voor 7,5 miljard euro van de Large Hadron Collider (LHC), een magneetring in een tunnel van 27km uitgeboord in de Zwitserse rotsbodem.

Tunnels boren, dat kunnen die Zwitsers wel. Dit zou het deeltjeskanon zijn dat alle andere deeltjes-versnellers overbodig zou maken.

Wat zou ik DAAR graag naar toe willen en zo mooi mogelijke foto’s maken…. ’s Wereld’s grootste Kathedraal van het allerkleinste, de LHC van het CERN om het Allerhoogste te doorgronden… Zo konden fysici de Ui afpellen van de atomaire wereld. De allerkleinste bouwsteentjes vinden van de natuur, een project waar ze bij het CERN in 1963 al met de eerste grote deeltjesversneller aan begonnen.

Al lijkt het steeds op zo’n Russische Baboesjka-pop waar in ieder poppetje toch weer een nieuwe zit. Uien pellen is misschien nog wel een betere omschrijving

In die LHS bij Geneve, daar kun je deeltjes zoveel energie geven dat ze dicht bij de lichtsnelheid komen (van 300 duizend kilometer per seconde) Met die moordgang kun je lekker andere deeltjes stuk schieten. Tot je 1 deeltje vindt dat ondeelbaar is, het ‘elementaire’ deeltje dat niet stuk wil. Het Higgsboson moest dat elementaire deeltje zijn.

Dat sub-atomaire (kleiner bestanddeel van atoom) bestond eerst alleen in theorie, wat wil zeggen; de dikke duim van fysici. De deeltjes-fysici, je kunt ze net zo goed de oude naam terug-geven; Natuurlijke Filosofen. Ze bedachten het Standaardmodel, een deeltjes-dierentuin van wel 61 Sub-atomaire Legosteentjes die de atomaire wereld laten functioneren.

In theorie dan.

Het atoom dat de Griekse filosofen al verzonnen blijkt uit nog een hele dierentuin van deeltjes te bestaan

Dat Higgsboson was het in de jaren ’60 al verzonnen ontbrekende fietsplakkertje. Dat zou de lekke band van de Standaardmodel-fiets repareren.

In 2012 leek het dan echt gevonden te zijn, dankzij de enorme energie die de LHS kon opwekken. De grootste deeltjes-verneller tot nu toe is trouwens het Heelal. Waarbij de zon ons bijvoorbeeld bombardeert met deeltjes die dwars door de aarde schieten.

Ook nadat Peter Higgs in 2013 zijn Nobelprijs kreeg, zijn fysici er nog niet. Er zijn nog veel meer plakkertjes en stoppertjes nodig, de fietsband van het Standaardmodel is nog steeds lek.

Een nieuw veel groter fietswiel voor de Standaardmodel-fiets, de ‘Future Circular Collider’ (FCC) van liefst 100 kilometer en 20 miljard euro zou nodig zijn om ook de kleine lekjes in de Standaardmodel-fietsband te vinden.

Het atoom-model met elektronen die om de kern draaien lijkt veel op de zon met haar planeten

Je krijgt al snel te doen met de natuuronderzoeker op zoek naar ‘De Eerste Oorzaak’. Dan ben je bij deeltje X aangekomen om eindelijk ‘Eureka’ te kunnen roepen, dat het hele systeem ‘af’ is. En dan moet je- godnondeju– NOG weer verder zoeken. Al die miljarden om dan uiteindelijk nog te mislukken, maar dan op Nobelprijs-niveau.

Dat wat De Grote Orde leek van De Orde achter Alle Willekeurig Lijkende Verschijnselen, je raakt opnieuw in Wanorde verstrikt. Alsof je eigenlijk maar je hele leven een hersenschim najoeg.

En zo ben je dan mooi decennialang bezig in die 27 kilometer cirkelronde variant op de Grot van Plato. Als vastgebonden gevangene die uit de projectie op de grotmuur (de meet-resultaten) dan ‘De Realiteit’ poogt te ontrafelen. Het houdt fysici lekker bezig, en het is tenminste een viering van menselijk vernuft.

Beter dan wat mensen doodschieten of het landschap vernielen met windturbines.

De Literatuur voor vandaag…

We doen maar wat, en kijken of ’t werkt = ‘de wetenschappelijke methode’
Deze week staken we de draak met de mystieke bullshit die ‘de wetenschappelijke methode’ pretendeert te zijn. Meer dan ‘we proberen wat en kijken of ’t werkt’ is het niet.

Hoe gewichtiger mensen doen, hoe meer ze willen verbergen, met iets weg willen komen ( = definitie van ‘Bullshit’). En hoe softer de wetenschap, bijvoorbeeld bij ecologie of psychologie, hoe meer men bluft. Bij de meer exacte ( = nauwkeuriger eenduidig afgesproken) wetenschap van echte natuurvorsers als Martinus Veltman hoeft dat niet zo.

Veltman beschrijft letterlijk dat ze bij het vinden van een herkenbare jas voor een deeltje (kwantumgetal, iets dat je niet ‘ziet’ maar moet afleiden) gewoon eerst een lijstje met alle mogelijke deeltjes-reacties maken. En vervolgens proberen ze wat; als je na al die proeven dan een patroon herkent, geloof je dat je beet hebt. En dan borduur je er op voort.

Werkt ’t niet, dan doe je wat anders, zoals hij op blz 28 stelt:

Probeer dus gewoon een systeem te herkennen in de waargenomen (deeltjes)reacties. Er zit geen diepe theorie achter, het is gewoon een kwestie van proberen.

Iedereen zou wat mij betreft daarom het boek van de ‘ingewijde’ fysicus Martinus Veltman nog eens moeten lezen. Om zo het bizarre wonder te leren, dat echt natuuronderzoek boven tovert. Veltman is een leraar oude stempel die een voorstelling op atomair niveau als de deeltjesdierentuin voor Niet Ingewijden poogt te illustreren.

Af en toe lijkt ‘t, of hij ook denkt dat hij zijn paarlen (deeltjes) voor de zwijnen werpt. Alsof buiten een klein cirkeltje toch vrijwel niemand ’t zal begrijpen. Als het al iemand werkelijk interesseert. Mensen geven nu eenmaal ook liever miljarden euro’s uit aan windmolen-subsidies, misdaad of pornofilms, dan dat ze investeren in iets positiefs; begrijpen hoe Het Leven, de natuur nu werkt.

Dat je investeert in de voortzetting van Mystieke Godsdienst, maar dan met high-tech middelen. Om zo achter De Vraag te komen, de deur naar ‘Het Geheim’. Isis ontsluierd.

De Tijgerspin; deeltjes hebben ook een ‘spin’, een draaiing net als ‘links-‘ en ‘rechts-draaiend melkzuur. Maar het is maar net van welke kant je het bekijkt of je dat ‘linksom’ of ‘rechtsom’ noemt

Verdwalen in de deeltjes-dierentuin
Met wat ruimtelijk voorstellingsvermogen kom je er wel bij Veltman, ook als de sub-atomaire deeltjes in de tekst voor je gaan tollen. Dat doen deeltjes ook in het echt trouwens, dat heet spin, draairichting, net als bij ‘linksdraaiend/rechtsdraaiend’ melkzuur.

Alleen al 1 proton is een verhaal op zich. Dat is het +deeltje in de kern, de positievo van het verhaal. Een deeltje dat in eenzaamheid zonder elektron als negatieve tegenhanger als waterstof-ion door het leven zou gaan. Met een gezellig elektron er bij- als ware ’t mannetje-vrouwtje – dan heet ’t dus waterstof; het meest simpele element uit de atomenwereld.

Al heeft ieder voordeel ook zijn nadeel, en ieder deeltje ook zijn tegendeeltje dat elkaar opheft. Zo slaagden ze er bij het CERN ook er in om spiegelbeeld-waterstof te maken. Dat je een negatief geladen proton maakt. Het alter-ego van ‘normaal’ waterstof.

Dan heb je nog de 2 losgeslagen protonen aan elkaar gelijmd, die als Alfadeeltjes de wereld kunnen terrorriseren als radio-actieve straling (Alfastraling). Maar bij elkaar gehouden met hun elektronen erbij heet dat ‘Helium’. En als je dat Helium inslikt krijg je zo’n Groen Links metroman-stemmetje, Krullenbol met heuptas en ‘reuze buzorrugt ovej de C O Tweeeee‘.

Met wat kleurtjes houden fysici het proton met quarks voor zichzelf overzichtelijk, dat gele snotje ertussen is dan het ‘gluon’. In het ‘eggie’ zie je natuurlijk geen groene of ‘anti-groene’ quarks; geef ’t beesje een naam

Waterstof en Helium zijn de brandstoffen die via kernfusie de zon laten branden.

Van 1 zo’n proton – waterstof zonder elektron- daarvan kun je dus weer Kwark maken. Iets preciezer; 3 deeltjes genaamd ‘quark‘ met hun ups en downs (zie plaatje hierboven) die in de jaren ’60 hun naam kregen.

Of ze ook echt bestaan, dat is een haast filosofische vraag. Ze krijgen zelfs ‘kleuren’ als rood en blauw, maar dat is alleen maar om ze voor fysici herkenbaar te maken. Die kleur hebben ze ook niet ‘echt’, natuurkundigen doen alsof.

Quarks zijn modellen van de realiteit om haar in behapbare taartpuntjes te hakken naar sociale afspraak. Dat je allemaal over het zelfde praat. Het is niet DE werkelijkheid. En die geef je dan een naam; quark.

Die quarks worden bijeengehouden door een lijm-deeltje dat dan ‘gluon’ heet. Dat is het bindmiddel van de deelbare quarktaart die proton heet. Die quarks kennen- net als in het echte leven- hun ups en downs. En het zijn ook bepaald geen kleurloze figuren. Een plaatje helpt, om er dan een bladzijde later alsnog het spoor bij bijster te raken.

Ieder deeltje heeft een anti-deeltje, zoals Christenhond Trudy hier ook een anti-Trudy heeft. Haar spiegelbeeld in ’t water

Mijn vrouw begrijpt me niet, zei Martinus (?)
Na deeltje zoveel, zo tussen mystieke termen als ‘De Zwakke Kracht’ en De Sterke Kracht kun je je verslikken bij de zoveelste hap uit de quark-taart. (blz 48) Bijna alles bestaat op deeltjesniveau. De Stille Kracht van Louis Couperus zijn mystieke roman – in het van spiritisme overlopende Indonesië – dat had er niet misstaan.

Het W+ en W- zijn elkaars anti-deeltjes. Het foton (lichtdeeltje RZ) en het Z* zijn hun eigen antideeltje (in zichzelf verdeeld RZ), en het antideeltje van een gluon is weer een gluon. (…) Het antideeltje van het rood-antiblauwe gluon is het blauw-antirode gluon. (…)

Het enige bekende deeltje met spin2 is het graviton (zwartekrachtveld-deeltje, dus niet elektromagnetisch RZ) Dat heeft massa 0.

Het graviton is voor het zwaartekrachtveld wat het foton is voor het elektromagnetische veld. Het is niet direct waargenomen (het is een wilde gok/speculatie maar dan academisch verantwoord RZ), hoewel het zwaartekrachtveld natuurlijk wel bekend is. (spring maar eens van ’t dak af om met ‘de wetenschappelijke methode’ te testen RZ)

Het graviton is zijn eigen antideeltje (‘een huis dat in zichzelf verdeeld is’ RZ) Alles bij elkaar hebben we nu 48 + 13 = 61 deeltjes, waaronder het graviton.

Dat is nogal wat.

Na die understatement kunnen slechts puntjes volstaan …………

Het CERN van Oosterbierum, maar dan de christelijke variant waar je het God-deeltje met liedjes zingen en gebed vond…

Alles is Energie = Einstein
Na zijn understatement ‘dat is nogal wat’- surf je dan in de tussentijd even naar bladzijden met biografieen. Korte verhalen over de klassieke Natuurvorsers die het moderne begrip van de wereld vormden. Allemaal heerlijke excentriekelingen die elkaar in de Deeltjes-kerk konden ontmoeten, eindelijk geestverwanten van IQ>150 die elkaar verstaan.

Zoals het genie Baron Stuckelberg, wiens leven van emotionele ups en downs aan elkaar hing, als ware hij de quarks zelve. Daarom had hij ook zijn eigen Trudy, een hondje dat ook bij zijn lezingen meeging 🙂

De meeste mensen kennen van die galerij der fysische Heiligen alleen Einstein. En een beetje Cannabis-gebruiker kent ook de wet die Einstein opstelde, die op T-shirts werd gedrukt met daarop het Fysica-icoon met de tong uit de mond.

  • E (energie)= M (massa) x C2. (lichtsnelheid 300 duizend km/seconde en dan in’t kwadraat: dus nog meer dan’t al was)

Einstein stelde dus vast dat Massa (hoe een ander lichaam aan iets trekt in een zwaartekrachtveld) gelijk aan Energie is. Alles is energie, kracht, we leven in/zijn energievelden en gravitatievelden. Zoals Energie ook al een 1/2mv-kwadraat is in onze leefwereld. Wanneer je 110 km/uur wilt rijden moet je dus veel meer brandstof verbruiken dan bij 100km per uur.

Impuls is M.V. Voor een harde stoot moet je dus niet alleen ‘kracht’ hebben maar ook snelheid die je met ‘ontspanning’ bereikt

Zoals in de dagelijkse praktijk, zo ook op het sub-atomaire niveau. En een impuls (met de P van POING) is Massa maal snelheid (M.V). Dankzij die P kun je met deeltjes op andere deeltjes knallen en ze uit elkaar schieten. En je kunt zo Kung Fu trainen, zo hard mogelijk slaan door zowel je massa als snelheid te verhogen.

Dus – Einstein indachtig- meten ze op atomaire schaal die massa’s ook in energie-maten. (elektronvolt) Alles is energie in het allerkleinste. Daarvoor hadden we dus eigenlijk Einstein niet nodig. Dat wisten de Chinezen ook al 6000 jaar, en die energie noemen ze CHI.

Heeft Einstein dan ook nog iets nuttigs met zijn leven gedaan? Wel, hij vond het ‘Foto-elektrisch effect’. Licht is niet alleen een lichtgolf, maar bestaat TEGELIJK uit deeltjes alsof ’t tegelijk warm en koud kan zijn. Golven kunnen deeltjes zijn en omgekeerd. Zo’n lichtdeeltje- een foton- kan dus een elektron in een stukje metaal een schop onder de kont geven, zodat ie in beweging komt; dat is het foto-elektrisch effect.

Dus als licht een deeltje kan bewegen, een soort ‘impuls’ kan geven, dan moet het zelf ook een deeltjes-eigenschap hebben. Iets dat in partjes komt, Kwanta, of pulsjes. En dan open je dus de deur naar Kwantum-fysica, de fysica van deeltjes die golf kunnen zijn en golven die het deeltje in zichzelf ontdekken.

Massa = Energie; alles is energie… En licht kan zowel golf als deeltje zijn

En wie niet op 2 plaatsen tegelijk dacht te kunnen zijn kende Heisenberg nog niet. Dat de waarnemer op afstand de positie van het bekeken object beïnvloedt. Natuurkunde is kortom pure mystiek.

Verder hing Einstein vooral de rockster uit als viriele Jood. Wanneer je zijn theorieen niet begrijpt, hoeft dat nog geen teken te zijn dat het ook knap is of zo. Hoeveel sociale bevestiging en roem Einstein ook kreeg toegewuifd.

Het kan ook gewoon onbegrijpelijk zijn, in de zin van ‘je hebt er helemaal niks aan’. Het werkt niet. En omdat ‘kijken of het werkt’ het enige is dat telt- dat heet ‘De Wetenschappelijke Methode’, kun je ook afvragen; is het meeste dat Einstein heeft verzonnen niet gewoon ‘Bullshit‘?

Zelfs de lichtsnelheid blijkt misschien wel geen constante te zijn, maar iets dat door de tijd licht varieert. Dan heeft Nikola Tesla meer voor de mensheid betekend, zoals de AC-DC-wisselstroom hanteerbaar maken; waardoor ik nu dit kan schrijven en U dit lezen.

Door ‘De Deur’ gaan dankzij ‘Het Idee’/inzicht, dat je de juiste Vraag kunt stellen die de deur opent. Waarachter een nieuw inzicht schuilt waardoor je ook ‘fysiek’ in een andere wereld terecht kan komen die eerder voor je gesloten was. As Above, So Below

Bedrijfs-Heiligen van een seculiere mystiek
Dus gaan we verder in het Heiligen-kabinet van de mystici en zieners uit de fysica, de Seculiere Godgeleerdheid.

De Heilige Franciscus der moderne fysica lijkt mij Niels Bohr (1885-1962), 1 van de aanstichters van het huidige CERN, de cirkelvormige proppenschieter van 27 kilometer waarin je deeltjes kunt versnellen. Boys and their toys, lekker met deeltjes schieten en andere deeltjes stuk-knallen. Wat een tempel!

Bohr stelde het nu ingeburgerde atoommodel voor met een kern (protonen en neutronen) waar elektronen omheen cirkelen. Een soort planetenstelsel rond de Zon (energiebron), maar dan in het electroscopisch kleine. As Above, So Below. Raar dat mensen daar 2500 jaar na de uitvinding van Atomos, het atoom door Griekse filosofen pas op kwamen.

Max Planck, ook zo’n mooie met zijn Planck-constante van 6,5 maal 10 tot de min 23ste macht (extreem klein, als het piemeltje van Jesse Klaver); vraag niet wat die ‘constante’ nu ‘is’, en of die ‘bestaat’. Het dient een doel, het vulde een gaatje in zijn vergelijkingen. Ook weer als een plakkertje op de fietsband. Het was een ‘iets’- vraag ons niet wat- dat ontbrak om te zorgen dat ‘het werkt’.

En vervolgens konden de atoomfysici weer verder fietsen in hun laboratoria.

Klassieke Deur op het Misthoorn-huis Kaap Arkona

…die ‘De Deur’ openen
Zoals de meeste andersbegaafden was Planck ook hoog-creatief op ander terrein, hij schreef ook muziekstukken. Want wetenschap draait niet om ‘meten’ (de afspiegeling van de realiteit in afgesproken plakjes snijden) maar om het Gouden Idee, dat een deurtje opent naar De Nieuwe Wereld. Je hebt daarom ook ‘Theoretische Fysica’.

Die schrijven in een soort Runen -wiskunde- de meest uitzinnige gedachten op papier, los van de vraag of het in het echt ook zo werkt. In de hoop dat iets daarvan ooit een nieuw deurtje opent. Dat noemen ze dan ‘fundamentele wetenschap’, maar je kunt het ook ‘meditatie en gebed’ noemen. Het idee, de ingeving, het Inzicht en Inspiratie spelen een hoofdrol.

Het verzinnen van een onderzoeks-deurtje die de mystiek van de natuur doorgrondt; het is als wanneer je op een nieuwe melodie komt, die je ook maar plots invalt. Waarbij je dan de zelfde noten (metingen, symbolen) opschrijft in de hoop dat je orkest ’t niet vals zal naspelen. Zo zijn die wiskundige formules ook als de noten voor het Oorzaak-Gevolg-Orkest, maar dan voor fysici. Dat ze het kunnen naspelen.

Alles in je leven begint bij een ‘idee’ en ‘Ergens voor Open Staan’; een deurtje openen of juist tegen een geestelijke deur aanbonken die op slot blijft. Als ergens een onverwacht deurtje opent, kun je daar ‘in geest’ in stappen. En daarna volgt ook je lichaam en kun je op plaatsen en bij mensen terecht komen, die je zonder die deuropening nooit had gezien.

Daarom zou je Natuurkunde ook beter Natuurlijke Filosofie noemen, waar ‘Ecologie’ beter Natuurlijke Historie heet.

Massieve messing-deuren, wat een vakmanschap, bij Hitler op de koffie in Berchtesgaden

In het Universum van (on)waarschijnlijkheden
Ernest Rutherford (1871-1937)werd de onderzoeker van radio-activiteit (het verval van atomen).

Rutherford ontdekte al door het getik van de Geigerteller (dat brommende apparaat dat straling meet), dat de natuur niet deterministisch kon zijn, VAST ligt.

Een continuum dat ‘af’ is, vastligt, dat is een deterministisch universum. Maar Rutherford voelde op zijn klompen aan, wat kwantumfysici na hem onderstreepten. Het universum hangt van kansenparels aan elkaar; het moest probabilistisch zijn. Niet 100 procent zeker bestaat, alleen kans, waarschijnlijkheid. Hoe onwaarschijnlijk ook, alles is mogelijk.

Dus zo werd op natuurkundige wijze de Predestinatie-leer van Gereformeerden alsnog weerlegd. Dat bij geboorte al vaststaat of je gedoemd bent of niet, brandhout/biomassa voor de Hel. Zelfs voor Alexander Pechtold blijft vergeving mogelijk, al lijkt dat onwaarschijnlijk; 100% zekerheid heb je in de natuur nooit. Jezus Christus kon uit de doden opstaan, hoewel dat gemiddeld gezien geen dagelijkse of zelfs maar duizend-jarige gebeurtenis is.

Die mystiek werkt dan dan dus op atomaire schaal. Op ons niveau van aardse stervelingen gelden de wetten van Newton gewoon, alsof er in het Universum na de kwantum-fysica niets veranderde. Dat je een Satelliet volgens een precies berekende baan kunt lanceren, of een kogel afschiet; En dan kun je op de millimeter berekenen dat die daar ook terechtkomt.

Het werkt. Wanneer je van het dak af springt, dikke kans dat je valt. Zo werkt ’t nu eenmaal meestal. Of dat ook het zelfde als ‘waar’ is, daar kun je dus een balletje/sub-atomair deeltje over opgooien.

De lijntjes zijn de elektrische lading-sporen die deeltjes in de LHC laten zien; Bron CERN

Ik denk dat ik wel en niet tegelijk besta
Voorbeeldje; een neutron dat uit een kern van een atoom ontsnapt, dat kan GEMIDDELD maar 15 minuten bestaan voor het uiteenvalt. Maar je kunt niet zeggen ‘neutronen bestaan 15 minuten’, en hevig boos worden wanneer iemand een neutron vond dat al een jaar bestond.

DATKANNIET!!! Rustig rustig.

Je hebt ook neutronen die wel een half uur bestaan, misschien is er wel eentje die een eeuw bestaat. Of maar 1 seconde. Gemiddeld-statistisch dus- bestaan neutronen 15 minuten. Wat ik gisteren al schreef, we leven in de wereld van onbegrensde MOGELIJKHEDEN; geen 100 % zekerheden. Letterlijk. Wel, dat ontdekte Rutherford dus, en kwantumfysici borduurden er op door.

De meest bizarre mogelijkheid valt niet uit te sluiten. Was Christus een elementair deeltje geweest, dan was zijn lijfelijke opstanding zeker mogelijk, hoe onwaarschijnlijk ook. Het is niet iets dat je iedere dag (gemiddeld) ziet gebeuren. Maar de mogelijkheid-probabiliteit is er.

Wat je via het Higgs-boson wilt zeggen met ingewikkelde wiskundige Runen, het kan ook met een gedicht

Het deurtje dat zich opent in het universum = Idee
Een idee is als het ware een aangereikte ‘deur’ die je opent. Als er niks achter zit ga je verder, of als hij op slot zit.

Maar als daarachter een wereld opent heb je ‘bingo’, zowel bij wetenschap als in het (geestelijke) leven. Mijn ontmoeting met Jezus Christus was ook bij een evangelische club ‘De Deur’, op een moment dat ik daar net voor ‘open’ stond, 20 jaar terug. Van ontroering moest je huilen, net als bij de geboorte van mijn neefje. Het Wonder voorbij politiek en economie, belangen.

Je werd wetenschapsjournalist, omdat je hoopte dat bij wetenschap af en toe nog enige menselijke vooruitgang te bespeuren zou zijn, waar het menselijk bedrijf vooral Tranendal is. Daarom doe je ook fundamenteel natuuronderzoek, als je ’t uw Rechtse Hippie vraagt. (RIPPIE) Op ontdekkingsreis gaan, een pelgrimage.

Die deur-metafoor gebruiken fysici dus ook, bij het beschrijven van hun deeltjes-dierentuin. Een elementair deeltje, daar zit verder niks in. Maar je hebt dus ook deeltjes, die je kunt openen. En dan komt er nog een hele nieuwe wereld achter weg.

Of het blijkt een Doos van Pandora; Niels Bohr hielp immers bij ontwikkeling van de atoombom, en het meeste deeltjes-onderzoek is dan ook met Koude Oorlog-geld betaald. Onder het motto van ‘Research for Peace’. Dat krijgt dan een George Orwell-achtige bijklank; alsof het onderzoek als dekmantel diende voor kernwapen-onderzoek…

De ‘ziel’ van de Abdij’, dat zijn de monniken die de eredienst dragen

Na enige tijd kun je dan het idee krijgen dat al dat deeltjes-gedoe een wel hele dure manier van uienpellen is.

Uiteindelijk blijft er in dat CERN-klooster dan een clubje andersbegaafden over, die vroeger door hun beperkte sociale capaciteiten waarschijnlijk gepest werden of slecht aan een meisje kwamen. Maar die zo via de natuurkunde dan toch nog tot een bevredigend en zinvol leven konden komen. Zoveel mogelijk afgeschermd van de barbaarse wereld van geld en politiek, terwijl ze in hun lab als een soort Abdij aan Ora et Labora doen: Bid en Werk.

Labora-torium, het heet niet voor niets zo. Zouden ze samen ook Gregoriaans zingen? En lekker bier brouwen?

Laten we in de volgende aflevering morgen de overeenkomst met de christelijke filosofie dan verder uitdiepen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *