‘Een dwaas zegt in zijn hart…’

Och daar heb je die zeikende subsidiebedelaars weer….

Nog nooit heeft U waarschijnlijk ook Poison Ivy in levende lijve aanschouwd, de Gifsumak (Rhus radicans). Maar Hij blijkt te bestaan in Hemelum, zijn enige groeiplaats in Nederland langs 1 van de mooiste Jungle-laantjes van Friesland.

Al te gemakkelijk kon je dus concluderen dat Rhus radicans dus niet bestaat omdat je er nooit van hoorde, je hebt ‘m nooit eerder gezien als je niet in Hemelum bent geweest. Zelfs wanneer je er langs loopt kun je er dan aan voorbij gaan.

Wel had je vaag van Poison Ivy gehoord. Alleen al de naam klinkt als een Outlaw die vogelvrij over de prairie rondzwerft, hier en daar slachtoffers makend, rovend en plunderend. Beter dan ‘gifsumak’. Alsof het Partijbureau van Groen Links na lang beraad besloot de plant zo’n naam te geven, dat hij voor stigmatisering behoed zou worden.

Het Klooster van Hemelum, gisteren besproken

Wanted, Poison Ivy
Poison Ivy klinkt veel stoerder, passender bij zo’n wild ding, een irritante MF’er in het plantenrijk. Lees maar waar hij toe in staat is, bij de Royal Society of Chemistry:

Brushing against them releases urushiol onto the skin, which causes an allergic reaction and rash in people who are sensitive to it – an estimated 50 million cases occur every year in the US.

And because it’s oily, urushiol sticks to skin, clothes and tools, and is hard to clean off, making the problem worse. The rash – which usually ends with nasty blisters – starts a day or so after someone has been exposed to urushiol, and can persist for two miserable weeks or more.

Een van de mooiste junglelaantjes van Fryslan, minstens een eeuw oud

En dan nog, zelfs als je dan door het Morralaantje bij Hemelum loopt en je hebt de kennis niet- je kent zijn groeiwijze niet en weet niet hoe Poison Ivy er uit ziet- dan loop je er al te gemakkelijk voorbij. Uiteindelijk is ‘kennis’ niets meer dan ‘weten wat je kunt/moet zien’.

Een manier om beter te kijken zodat je ook ‘ziet’. Wie niets weet ziet ook niets, laat staan dat je de waarde ergens van kunt inschatten. Voor je het weet, loop je dan aan het hele Leven voorbij. Ik zie het niet, dus is het er niet/bestaat het niet. Jezelf tot maat van alle dingen makend, sla je de Aarde plat als een dubbeltje.

Gelegen langs de Fluessen

Friese zaagbarbaren zouden – zich van geen kwaad of kennis bewust- zomaar met de kettingzaag deze ‘griene rommel‘ even ‘opromjen‘.

Hier in Friesland kwam een vorm van mystieke opruimdrift opzetten, die lijkt op een vorm van ziels-zuivering. Dat je – gewoon omdat het kan, uit onbestemde behoefte- begint te knippen, zagen en opruimen in het resterende groen, tot ook die laatste rodondendron of haag tot onder het maaiveld is teruggebracht. Voor het opgeruimde gevoel.

Met de winterwind ruisend door het riet

Eventueel met klusbedrijf als het zo’n houten overlast-object is dat ‘bledsjes op de stoep‘ geeft. (boom) Dat je daar een totempaal van maakt. En dan is het weer ‘netsjes‘. Faailich. Die zaag-mystici zouden in het laantje zomaar de zaag kunnen zetten nadat klagers over ‘in rommeltsje’ daartoe de opdracht gaven.

Of omdat de veiligheids-manie toeslaat, en Fryske Gea niet ‘aansprakelijk gesteld’ wil worden…

Fryske jungle met klimop, het bijzondere in het ‘gewone’

Ook het buitengebied moet tegenwoordig opgeruimd, ‘veilig’ en kaal alsof het een uitbouwkeuken is, klinisch betegeld met steentjes en grind. Hier rond Langweer ruimden ze zo onderhand al het halve bos op voor hun hongerige houtkacheltjes. En wanneer daar dan braamstruiken voor in de plek groeien dan klagen dorpsgenoten over ‘in rommeltstje’ Opromjen!.

De Friese prairie bij Hemelum, glooiend door stuwwallen uit de voorlaatste IJstijd

Dus moet ook rigoureus de haat tegen de natuur gebotvierd, tot ook die laatste dekking voor vogeltjes en dieren is uitgeroeid, ontworteld, weggezaagd. Dan is het buitengebied ook weer ‘netsjes‘. Het wachten is nog tot ze hier ook met schoonmaakmiddelen en poetsdoekjes het buitengebied te lijf gaan.

Fryske prairie

Maar de Poison Ivy kunnen ze lekker niet omhakken en in hun hebberige houtkacheltjes opstoken; zonder serieuze longproblemen te krijgen:

If poison ivy is burned and the smoke then inhaled, this rash will appear on the lining of the lungs, causing extreme pain and possibly fatal respiratory difficulty. If poison ivy is eaten, the digestive tract and airways will be affected, in some cases causing death.

Urushiol oil can remain viable on dead poison ivy plants and other surfaces for up to 5 years and will cause the same effect.

Waar de dienaren des doods (Biodiversiteit-bureaucraten) elders de oorlog tegen ‘exoten’ openen- soorten ‘niet van hier’ waarvoor je subsidie krijgt als je ze niet knuffelt maar juist uitroeit. Blijft Poison Ivy uit Amerika hier dus vooralsnog staan, groeien, woekeren.

En daar is hij dan, zonder dat je dat al wist; Poison Ivy, de klimplant

Langs de kant van het Laantje zie je wel dat bordje staan van natuurclub Fryske Gea. Met allerlei verwensingen en uitroepen. Vanuit je vooroordeel ‘daar heb je die subsidie-kabouters weer te overdrijven’ loop je dat bordje voorbij. Door het laantje lopend, verwonder je over de klimplanten die bij eeuw-oude meidoorns en kronkelende wilgen omhoogkronkelen, als waren het kingsize heksenbezems.

Niet meer van deze tijd, zo’n eeuw oud meidoorn- laantje. Een beter compliment kun je niet krijgen dan ‘niet van deze tijd zijn’. Wat uw Rechtse Hippie betreft dan….

Kingsize heksenbezems

Met hier en daar mos-achtige uitlopers en minieme bloempjes. Exotisch bijna, alsof een stukje regenwoud in Friesland neerdaalde. Te gek!

Fryske jungle, met daarop de mosachtige uitlopers van Poison Ivy

Eenmaal aan de andere kant van het laantje, besluit je dan toch op dat bordje met verwensingen te zien van Fryske Gea. Wat hebben ze nu weer te zeuren. Ze waarschuwen voor Rhus radicans. Afbeelding er bij, en je gaat op zoek langs het laantje tot het kwartje valt.

Dit is Rhus radicans

Ahaaa, natuurlijk, dat waren die klimplanten waar je op de heenweg aan vergaapte. En plots ‘bestaan’ ze ook echt, je kunt een Naam geven aan wat je eerder slechts vaag opmerkte. Het krijgt eigenschappen, je ziet de loten en voelt aan de takken de plakkerige etherische olie.

Poison Ivy, ook de takken scheiden olie af

De olie van de gifsumak veroorzaakt bij binnendringen van je huid een allergene reactie, je krijgt er dan huidzweren van die op brandwonden lijken. Wanneer je de blaadjes los zou rukken komt de olie vrij, de chemische wapens van de plant. Maar ook wanneer je de zaag in zijn loten zou zetten gaat het mis. Al staat tegenwoordig overal ‘Pas op, Gevaar’ bij en valt het 99 van de 100 keer mee. Je moet er allergisch voor zijn, net als bij een wespensteek.

Proef op de som nemend wrijf je dan met je vingers over de tak, je krijgt wat plakkerige vingers. Maar er gebeurt niks. Volgens de Verspreidingsatlas zijn wat stekjes hier in 1920 aangeplant ter versterking van een damwand.

Je ziet het rode stipje, Hemelum, de enige groeiplek waar ze ‘welig tieren’ zoals dat in Oud Hollands zo mooi klinkt.

Zijn enige vindplek volgens Verspreisingsatlas, ooit hier in 1920 aangeplant

Van het zaagstof in je longen kun je dan zweren in je longen krijgen en ben je NOG verder van huis. Wat een geweldige plant, eindelijk is die aangeharkte, omgeploegde, afgeknotte in ingesnoerde natuur van ons in Friesland weer gevaarlijk. Niet voor niets lijken het dus op heksenbezems.

Zo ziet hij er dan dus uit

En zo komen we dus op de zondag in De Abdij bij het thema; Psalm 14 uit. Voor de nieuwkomers, op de Rustdag behandelen we hier niet louter profane thema’s. Maar we bezien de wereld door de lens van een Bijbeltekst uit de antieke ge-erfde Statenbijbel. Want wie zegt dat hij ‘natuur’ wil herstellen, die bedoelt ‘cultuurherstel’. En wat zou onze cultuur zonder Bijbel zijn?

Zie om U heen, spreek met een VVD’er of door blingbling-onderwijs onkundig gemaakte ‘jongere’ en je weet voldoende. Die cultuur implodeert en vervalt tot barbarij.

De tekst deze week uit de geerfde Statenbijbel;

Psalm 14: Een dwaas zegt in zijn hart
Dus wil je een mooie natuur, dan moet je bij cultuur beginnen, de cult herstellen; het kloppende Hart dat die beschaving mogelijk maakt. En van daaruit komt de rest. En dus hier Psalm 14;

De dwaas zegt in zijn hart: Daar is geen God: zij verderven het, zij maken het gruwelijk met hun werk, daar is niemand die goed doet.

De Heere heeft uit den hemel nedergezien op de menschenkinderen, of daar iemand verstandig ware die God zocht:

Zij zijn allen afgeweken, tezamen zijn zij stinkende geworden, daar is niet 1 die goed doet, ook niet 1.

Hebben dan alle werkers der ongerechtigheid geen kennis, die mijn volk opeten alsof zij brood aten? Zij roepen den Heere niet aan.

Aldaar zijn zij net vervaardheid vervaard, want God is bij het geslacht des rechtvaardigen.

Gijlieden beschaamt den raad des ellendigen, omdat de Heere zijne toevlucht is.

Och dat Israels verlossing uit Sion kwame! Als de Heere de gevangenen zijns volks zal doen wederkeeren, dan zal Jakob zich verheugen, Israel zal verblijd zijn.

Wuivende rietpluimen, typische foto voor in een gereformeerde dichtbundel 🙂

Atheisme is dus geen intellectuele positie, maar een millennia-oude geesteshouding van afgestomptheid en armoede, bovendien ook wetenschappelijk weerlegd.

Alles is niet tot ‘materie’ reduceerbaar maar energie. Of allebeide tegelijk, 1 bovennatuurlijke wereld in ons midden. De kreet ‘bovennatuurlijk’ is – zoals uitgelegd– een stropop door atheïsten (naturalisten, alles tot ‘materie’ reduceren) verzonnen, zodat je in hun eigen gemaakte valkuil het debat verliest.

Daarom heb je ook kennis nodig; omdat je anders niet ‘ziet’ waartoe ‘De Goddelozen’ (D66’ers, dienaren van de Dood) je willen verleiden.

Je kunt ook door (voor-)oordelen iets niet meer zien, die als blinddoek werken. Net als wanneer je het bordje van it Fryske Gea al niet meer leest, omdat je denkt ‘och gut, daar heb je die zeurkousen weer’. Dat je door slechte ervaringen al meent te weten hoe het ook de volgende keer zal zijn. (en het klopt ook dat ze een beetje overdrijven 🙂 )

Kingsize heksenbezems

Een vooroordeel in de cultuur dat kan blinddoeken, is bijvoorbeeld het progressivisme. Alsof al die ‘hoogopgeleide’ mensen nu slimmer zouden zijn dan ‘vroeger’, toen we nog zo achterlijk waren en allerlei bijgeloof aanhingen. Je ontmoet dan vaak mensen die een beroep op ‘de’ wetenschap doen (academische mode van het moment met de meeste subsidie); niet om tot meer kennis te komen maar om het gesprek te winnen

Terwijl je Wijsheid offert, kennis van hoe mensen door de eeuwen zijn.

De term ‘bij’-geloof is een zelfde stropop als ‘bovennatuurlijk’. Iedereen gelooft, geloof is de basis van alle aannames. In een universum waar geen 100% zekerheden zijn maar enkel waarschijnlijkheden. En karrevrachten onzin. Niemand heeft ‘Het Klimaat’ bijvoorbeeld ooit gezien, die menselijke schepping van statistiek; het gemiddelde ‘weer’ over 30 jaar in een eveneens willekeurig afgekaarte ‘regio’.

Toch geloven velen dat die menselijke schepping door ‘de mens’ bedreigd kan worden. En vervolgens vinden ze zichzelf heel slim.

Het Morralaantje met christenhond Trudy

Wanneer al die hoogopgeleiden op gezag van De Krant (een hok progressieve nep-intellectuelen met Google/journalisten) de meest uitzinnige dingen voor ‘waar’ houden, geloven… Zijn we dan nog niet het zelfde als in het Oude Testament? Tekort schietende stervelingen die van de geschiedenis weinig leren. Maar dan met Wifi.

Dus waarom zou de werking van de realiteit om ons heen dan beslist anders zijn, dan dat de Bijbelschrijvers ons in hun taal – hun manier van kijken- probeerden uit te leggen? Progressivisme is bullshit. Je gaat hooguit dood met duurdere kleren aan.

Een boek als de Bijbel kun je dus zien als een meetinstrument met peer reviewed procedures, al de tientallen schrijvers, ontworpen om die Realiteit kenbaar te maken waar je zo eenvoudig aan voorbij loopt. De Cult die de nucleus van ‘Beschaving’ vormt.

Zoals je zonder een meetinstrument ook nooit elektrische stroom zou kunnen meten. Het is niet De Realiteit zelf, zo’n boek, zoals ‘metingen’ ook maar afspiegelingen zijn in partjes opgedeeld.  Maar getoetst door de ervaringen van 2000 jaar mensen voor je- de traditie- komt uiteindelijk dan toch een consistent beeld naar voren.

Fryske jungle, hier zonder Poison Ivy

Zoals de natuur ook niet God zelf is in de Westerse traditie (Immanent en Transcendent). Wel heb je bij ‘god zoeken’ die zelfde aandacht nodig als voor natuurstudie, om het bijzondere te zien in plaats van daar mobiel bellend aan voorbij te horken.

De natuur is er om te tonen hoe uitzinnig en wonderlijk het alledaagse is. Wanneer je maar ZIET, en dan kun je zover ‘inzoomen’ als je wilt tot atomair niveau. Zo wijds als het heelal. Of zoals mijn Pake Wybe al stelde; At je’t mar sien WILLE. Het begint bij een daad van de Wil. Dat je makkelijk van de Tao, de Weg afglijdt of er blind voor wordt. Dat is nog geen bewijs dat die weg niet ‘bestaat’.

Het is wel dagelijks oefenen, de strijd tegen de Geestelijke Entropie.

One Reply to “‘Een dwaas zegt in zijn hart…’”

  1. De blaadjes/bomen-fobie neemt tegenwoordig inderdaad rigoreuze vormen aan.
    Helaas is onze ruim 35-jarige eik ook doelwit van buren die de boel “netjes” willen houden.
    Dan kun je aangeven hoeveel vogelsoorten de boom jaarlijks bezoeken en dat vogels/geleedpotigen/egels profijt hebben van gevallen blad; die boom moet volgens die buren gekapt of op z’n minst zwaar gesnoeid.

    @Rypke; als je eens bij ons in het dorp komt; ga dan eens kijken rondom de kerk.
    Je zult waarschijnlijk versteld staan van de recente kaalslag onder de voormalige flinke bomen; de oude situatie kun vergelijken op Google streetview.
    Vorig jaar was er ook al kaalslag onder 2 plantsoentjes; het is er nog steeds relatief kaal.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *