Voor controlfreaks en technocraten zijn het gouden tijden. Corona en moderne surveillance-techniek geeft ze alle instrumenten en ‘noodverordeningen’ om zogenaamde “Smart Cities’ te realiseren. Daarin zijn mensen – als waren ze traceerbare DHL-pakketjes- voorzien van RFID en aangesloten op een ‘Internet van Dingen’.
Met de Mierenhoop van Formica rusca – de Rode Bosmier- was Moeder Natuur de Silicon Valley-controlfreaks en Bill Gates al eeuwen voor. Mieren herkennen elkaar aan een geur-RFID, ze hebben een Ultimate Beneficiary Owner (UBO) als koningin waarvoor ze belasting afdragen. Mieren houden ook slaven, sommige soorten bedrijven landbouw en ze voeren eindeloze oorlogen.
Randstad van Rode Bosmieren
We kwamen dit nest van een meter hoog van Rode Bosmieren (Formica rusca) tegen in het bos van de Friese Wouden. Een soort Randstad, of Tristate City voor mieren, honderdduizenden kunnen er wonen in 1 zo’n efficiënt gemanagede mierenhoop. Zo’n technocratische hoop van sparrennaalden en bosafval, dat is wat je volgens modieuze kretologie een ‘Smart City’ zou noemen
Op die term komen we zo terug.
Bosmieren hebben 1 koningin als ‘ultimate beneficiary owner’ (UBO) van de mierenhoop. Soms meerdere UBO’s. Net als het bestuur van Nederland, dat in handen ligt van de miljardairs-families rond het Koningshuis. En die mieren, duizenden tegelijk, krioelden er door elkaar. Alsof je weer door de Randstad moet rijden.
Mieren hebben onderlinge ‘chemie’
Je hebt ook een soort ‘dependances’ van die grote mierennesten. Je gaat er op staan, die bodem met sparrennaalden. En in korte tijd krioelen de soldaatmieren bij je enkels en broekspijpen op. Ook terrier Trudy rolde zich meermaals 360 graden om al die soldaten maar kwijt te raken. Zo snel hebben de mieren je als ‘indringer’ ontdekt, en massaal zetten ze samen de aanval in.
Je ziet ook hoe ze elkaar op de stam van een boom tegenkomen, een soort boodschap uit lijken te wisselen in chemische taal.
En dan lopen ze weer verder, de ene colonne omhoog, de ander naar beneden. Naast kaken om stevig mee te bijten, scheiden ze mierenzuur af als chemische afweer. Dat heet ‘Formic Acid’ in het Engels, en dat zie je dus weer in de Latijnse naam terug.
Weinig dieren lusten mieren. Maar hij is er wel, dat is de Groene Specht. Die is groen, en heeft een roep alsof hij iedereen uitlacht. Die eet dus bosmieren bij bosjes.
Een RFID van geur
Mieren schijnen volgens deze studie een snel leervermogen te hebben. Krijgen ze een positieve geur-associatie, met een koloniegenoot, een voedselbron of juist een vijand, dan slaan ze die informatie direct op. Dat leermoment blijft dan 3 dagen in hun geheugen bewaard.
Zo herkennen mieren elkaar dus ook, aan geurstoffen die ze uitscheiden. Iedere kolonie heeft een eigen ‘gemiddelde’ groepsgeur. Daarmee herkennen ze dan ook indringers, aan een geurvlag-RFID. Een RFID is een soort chip met product-informatie er op die je op afstand kunt uitlezen.
Die RFID-chips zijn al jaren gangbaar in de logistiek, bijvoorbeeld als plakkertje om een DHL-pakketje te traceren. Waar is hij met de bezorger? Maar je kunt dus ook levende wezens een RFID geven, zodat ze overal herkenbaar zijn.
Dat RFID-systeem werkt al eeuwen ook in de natuur. Maar dan via de chemie, in plaats van bits en bytes. Namelijk met een eigen geurvlag, die alle honderdduizend mieren van 1 kolonie herkennen. Alsof waren ze 1 superorganisme. En zo lijken ze wel op een centraal gecoördineerd leger. Dat is zo’n kolonie ook, inclusief ingenieurs.
Rode bosmieren gaan marcheren op zoek naar eiwitten, ze roven insecten. Op de grens van territoria van verschillende kolonies kunnen complete veldslagen ontstaan, waarbij duizenden mieren sneuvelen. Net als wolven en mensen voeren mieren namelijk oorlog.
Sommige mierensoorten houden ook slaven, en ze onderscheiden dus de geur van een ‘slaaf’ van die van een collega. Andere mieren bedrijven zelfs landbouw, met bladeren waarop ze schimmels telen. Alsof ze een champignon-kwekerij uitbaten.
Complexiteit
Het blijft een mysterie natuurlijk, hoe mieren met de denkkracht van een zenuwknoop zulke complexe organisaties kunnen vormen. Ze volgen bepaalde gedragsregels, en gezamenlijk vormen ze een efficiënte organisatie waar ieder zijn eigen rol vervult.
De gelijkenis tussen de mierenmaatschappij en mensen gaat verder. Mieren staan ook model voor Artificial Intelligence-wetenschappers, zo beschrijft bijvoorbeeld Melanie Mitchell (Santa Fe Institute) in ‘Complexity, a Guided Tour’. Mieren worden hier op 1 hoop gegooid met neuronen in de hersens. Een andere associatieve kreet hierbij is ‘zelforganisatie’.
Dit zijn de vragen waarop de AI-wetenschap antwoord op zoekt, met als doel er controle over te krijgen.
‘What enables individually simple insects like ants to act with such precision and purpose as a group? How do trillions of individual neurons produce something extraordinarily complex as conciousness? What is it that guides the selforganizing structures like the immune system, the World Wide Web, the global economy and the human genome?
Vals van echt onderscheiden met wiskunde
De wetenschap van ‘complexiteit’ is vooral een heleboel wiskunde, die je aanwendt voor patroonherkenning. Op die manier kun je namelijk ook al vervalsingen van schilderijen van bijvoorbeeld Van Gogh herkennen. Van Gogh schilderde steeds met van die krulletjes. Een vervalser kan dat imiteren, maar nooit helemaal als Vincent zelf.
Dus maak je als AI-wetenschapper van een schilderij een hoop ‘digitale data’, door het schilderij in te scannen.
Met Fourier-transformatie (wiskundige functies) kun je dan uit die ‘data’ patronen halen, A en B. Je gebruikt een wiskundige formule dus als data-zeef. Lijkt het (statistisch gezien) meer op A dan is het Vincent. Lijkt het meer op B dan is de kans groter dat het een vervalsing is.
Achter de schijnbare chaos, zitten gedragsregels, wetten die je in formules kunt vangen. En zo kun je ook met de zoekmachine op de computer nu dus uit een oneindige complexe chaos toch zinvolle informatie opsporen. Omdat je met een algoritme voor patroonherkenning de juiste info ergens kan opvissen.
In theorie zou je dus ook met zulke wiskunde complexe organisaties als mierennesten kunnen doorgronden.En natuurlijk de heilige graal: menselijk gedrag en bewustzijn uit al die ontelbaren neuronen. En neuroten, die mensen toch vaak zijn.
Een alledaags voorbeeld kent iedere Youtube-gebruiker. Hou je van een bepaald type muziek, dan ‘leert’ de computer van Youtube dat en die beveelt je gelijkaardige muziek aan. De AI-algoritme heeft een ‘patroon’ bij je ontdekt. En jij dacht zo’n oneindig complex wezen te zijn? Je bent tot zekere hoogte in een model en marketingprofiel te vangen.
Wie van metalmuziek houdt, die drinkt ook vaker speciaal bier, houdt van Middeleeuwen, martial arts. Mea Culpa.
Data als het nieuwe goud: surveillance capitalism
De andere kant is natuurlijk, wie als UBO de bok wordt op de haverkist van al die Data.
Je weet natuurlijk, dat er maar een handvol Joodse eigenaren van Big Tech zijn, die nu de gehele online communicatie domineren, Google, Facebook cs. Ze beschikken dus over de data van al die miljarden menselijke mieren, waarvan ze het gedrag en voorkeuren in algoritmes kunnen vangen.
En die data zijn weer ‘handel’, bijvoorbeeld voor marketingbedrijven die met kennis van je voorkeuren of medisch dossier je producten willen verkopen.Zo krijg je een economisch model dat wel ‘Surveillance Capitalism’ genoemd wordt: ‘Data’ van al die miljarden mieren zijn dan het ‘Nieuwe Goud’
De gedachte is steeds, dat je met Artificial Intelligence het gedrag van mensen kunt voorspellen, en daar als manager op kunt anticiperen. Er is al een stad die op deze wijze wordt bestuurd, Soho in Zuid Korea. Niet schoonheid en gezelligheid zijn daar dan dus de Waarden, maar efficiëntie en controle.
Overal camera’s, chips als data-invoer, en ‘managers’ om je gedrag in de door De Staat gewenste banen te sturen.
Politiestaat, lekker makkelijk
In China draagt iedereen een digi-identiteit waarop ook je sociale kredietscore staat. Ben je stout geweest op het internet, dan krijg je strafpunten en kun je bijvoorbeeld een maand niet meer deelnemen in het OV. Of je kunt niets meer kopen.
Die kant gaan we in Nederland ook op, zeker wanneer er ook 1 digitale wereldmunt komt.
Het cashloze tijdperk – waarop Christine Lagarde van de ECB/IMF toch al uit was- dat krijgt dankzij Corona een extra duw in de rug. Daarnaast krijg je al de installatie van het 5G-netwerk. Dan kun je een veelvoud data uitwisselen. Ook personen en dieren worden data, uit te lezen via een chip, implantaat of de smart phone waarvan velen al afhankelijk zijn gemaakt.
En zo worden wij menselijke voorraden ook ‘data’. Zoals de mieren van een kolonie elk een herkenbare geur dragen die ze kunnen ‘uitlezen’, zo krijgt iedereen dan een RFID die De Staat kan uitlezen. Niet gevaccineerd? Strafpunten en je betaalrekening geblokkkeerd. Lekker handig al die technologie, je hele doopceel toegankelijk met 1 muisklik. Voor de overheid.
Smart City: ‘dotted with sensors that track everything’
De ultieme droom van technocraten is, dat alle grondstoffen, goederen en ook menselijke grondstoffen (human resources) zo efficient mogelijk ‘gemanaged’ worden. Ze noemen die vorm van met Artificial Intelligence geoptimaliseerde overheden dan ‘Governance’. Je krijgt een stadsbestuur met een slimme computer die alle bewegingen in verkeer, grondstoffen en mensen kan volgen.
Alle gedragingen stop je in een computermodel. En dat model geeft dan adviezen hoe je mensen moet ‘managen’. Zoals Yale-computerwetenschapper David Gelernter schreef in ‘Mirror Worlds'(1991)
Capturing the structure and present status of an entire com- pany, university, hospital, city or whatever in a single (obvi- ously elliptical, high-level) sketch is a hard but solvable research problem. The picture changes subtly as you watch, mirroring changes in the world outside.
But for most purposes, you don’t merely sit and stare. You zoom in and poke around, like an explorer in a miniature sub
De data-invoer komt van camera’s, een 5G-netwerk, alle mensen met een Corona-app op de telefoon die je tot de meter nauwkeurig kan volgen. Iedereen en alles is ‘data’ geworden. En de droom van de Ubernerd is dan, dat je al die data gebruikt om het stadsbestuur te optimaliseren. Je kunt dan denken aan zelfrijdende auto’s. Maar ook de ‘slimme meter’ in je huis, is een tussenstapje.
Dat de UBO’s van energiebedrijven op afstand je energiegebruik in echte tijd kunnen volgen. En ze kunnen ook bepalen hoe, en wanneer je welke energie mag afnemen. Vermenigvuldig dat met nog een miljoen menselijke mieren, en dan kom je uit bij het concept ‘Smart City’. Futurist Richard van Hooijdonk omschrijft de toekomstdroom aldus:
Technology is transforming tomorrow’s cities, making them better and more responsive places to live. The cities of the future are dotted with wireless sensors that track everything. The data is sent to local authorities who use it to govern everything from transport to trash collection.
SDG-doel 11: Sustainable Cities
Amsterdam is sinds 2009 ook tot zo’n Smart City-netwerk toegetreden. Toen begonnen al de voorbereidingen voor invoering van de technocratische agenda van de Verenigde Naties, 2030 Agenda.
Wat men ‘duurzaamheid’ noemt, is niets dan je hele landsbestuur afstemmen op efficiëntie, via een ‘regering door experts’. Net als de Smart City dus, de ‘Sustainable City’. Er mag geen brood weggegooid zonder dat De Staat het ziet, als we het even in het extreme doortrekken.
De goede gedachte hierachter is natuurlijk: met zo’n enorme wereldbevolking, dan zul je wel efficienter moeten omgaan met wat op aarde beschikbaar is. Dus heb je een technocratisch bestuur nodig. Ook de Rockefeller Foundation ( = CIA) sprong toen al op het concept ‘Resilient Cities’ (veerkrachtige steden). Het idee van de optimalisatie van stadsbestuur via Artificial Intelligence zit nu verankerd in SDG-doel 11.
Een andere kreet naast ‘smart’ en ‘resilient’ die je veel hoort in het verband van de UBO’s van multinationals en banken, dat is ‘De Vierde Industriële Revolutie’. Daar zijn ze helemaal fan van bij het World Economic Forum in Davos, de Privejetset en de Bilderberg-elite die de touwtjes in handen heeft in het wereldgebeuren.
Op de Bilderberg-conferentie van 2018 stonden ook die ‘slimme’ stedennetwerken op de agenda.
Het boek dat we recent over Smart Cities lazen, kwam van de kritische voorstander Anthony Townsend. Zijn boek – in de top 10 aangeprezen van Smart City Careers– toonde dat veel techno-optimisme vooralsnog tot mislukkingen leidde. Zo installeerde men al zo’n Computer als regent in de stad Brasilia, een stad die was volgehangen met camera’s en sensoren.
Maar vooralsnog leken normale mensen het beter te kunnen, dat omgaan met mensen. Want dat is wat besturen toch uiteindelijk is, zolang je mensen als mens wilt blijven zien. Wie te technocratisch naar mensen kijkt, gaat ze behandelen als waren ze mieren. Als een veldbioloog die zonder empathie wat insecten opprikt.
Mirror Worlds motiveerde de Unabomber
De meeste auteurs, zoals de Jood Yuval Harari stellen in Homo deus dat je wel mee zult moeten, met deze digitale variant op ‘de mens die als God wil zijn’. Zijn boek werd op agressieve wijze in de staatsmedia gepromoot, zelfs DWDD hypete het. Je kunt de technologie niet tegenhouden, zo was zijn boodschap. En is iets eenmaal techisch mogelijk, dan loop je achter de feiten aan.
Een gelijk beeld schetste de reeds genoemde Joods-Amerikaanse computerwetenschapper van Yale University, David Gelernter al in 1991 in zijn boek ‘Mirror Worlds’. Hij was zelf 1 van de architecten van de spiegelwereld die sindsdien ontstond: een virtuele computerwereld inclusief wereldwijd web naast de natuurlijke wereld waarin je leeft.
Mirror World is some huge institution’s moving, true-to-life mirror image trapped inside a computer—where you can see and grasp it whole. The thick, dense, busy sub-world that en- compasses you is also, now, an object in your hands. A brand new equilibrium is born.
Wat Gelernter daar schrijft – in aanmoedigende zin- het is allemaal uitgekomen. De zogenaamde Unabomber, Ted Kaczinsky was ‘not amused’ toen hij die technocratische toekomstvoorspelling las van Gelernter. Hij zag een horrorwereld van technische controle in wording komen. ‘Mirror Worlds’ zou hem tot terreurdaden drijven.
De Afschaffing van de Mens
De Unabomber vermoordde wat mensen in 1995, om de aandacht te vestigen op zijn anti-techocratisch manifest ‘Technological Society and it’s Future’. We bespraken die Unabomber hier al. Wat zijn boodschap eigenlijk was, dat is ’terug naar de natuur, weg met al die technobling’
Alleen door die hyper-technologisering af te zweren, zou er voor de mens en menselijkheid nog kans op overleving zijn. Anders zou de Frankenstein-wereld alsnog naken. Zijn prima essay past in de lijn van conservatieve kritiek, zoals van CS Lewis in ‘The Abolition of Man’. Hoe modernisme de menselijkheid zou uitroeien, hoe de mens ‘zichzelf’ afschaft.
Als je ziet hoe vergroeid mensen en jeugd met hun telefoons zijn, hoe weinig ze nog aandacht hebben voor ‘buiten’, de natuur. Wij namen die stap al, gisteren dus door het bos in te gaan. Om te zien dat mieren zonder geest of bewustzijn al eeuwen doen, waar de computergeeks als Gates slechts van kunnen dromen.
Hoe minder afhankelijk je bent van ‘het systeem’, hoe meer je in contact met de natuur staat en je eigen natuur. Hoe minder je die belachelijke massamedia consumeert, en hoe meer je gewoon studeert, boeken leest, groeit in kennis…
Hoe weerbaarder je bent tegen de technocratische politiestaat die komen gaat. Dat is een entiteit die alleen op Leugen en Angst kan overleven. En vraag jezelf nu af: wat waren de mooiste momenten in je leven? Welke rol speelde ’technologie’ daar dan bij? Wie zullen de UBO’s zijn van deze techniek?
Deze AI technologie staat m.i op lemen voeten………
De geschiedenis zal zich herhalen mits de ware mens zich NU op het allerlaatste moment zal verenigen…….?
De natuur zijn we zelf in al zijn pracht en glorie!
Dank voor dit schrijven over de vergelijking met de mieren! Super!
De lemen voeten zijn het ge3ld waar alles op gebaseerd is. Of eigenlijk vertrouwen in geld.
Haal geld weg en de hierarchische wereld orde waarop het huidige systeem gebaseerd is heeft geen bestaansrecht meer. Waarom zou je nog in dienst gaan. Waarom zou je dingen doen waar jezelf geen enkel belang bij hebt, zoals anderen controleren voor bedrijven of overhe(i)den of overheidsdiensten.
Als Bill Gates geen geld had zou hij zijn vaccinatie programma op zijn buik kunnen schrijven.
Als een journalist geen geld kreeg door het verspreiden van leugens dan zou hij er vandaag nog mee stoppen.
Wie zou er dan nog werk willen doen waar hij zelf niet beter van wordt?
Deze video legt Michael Tellinger uit dat het geld geld zelf het probleem is om dat geld macht vertegenwoordigd en daarmee dus ongelijkheid. Maar ook hoe een wereld zonder er uit kan zien.
https://www.youtube.com/watch?v=GbiFCwZdqgM