Op de zondag geen profane boodschappen uit De Abdij, uw Studiecentrum voor Natuurlijke Historie. We lezen uit de Heilige Schrift, en vervolgen de Psalmenreeks met nummer 84: een exalterende Psalm van een zanger die iets van God’s grootheid geproefd heeft en daarvan alsmaar meer wil.
Zodat hij het profane ook niet meer blieft, ‘want 1 dag in uwe voorhoven is beter dan duizend elders’. De Psalmst benadrukt dat je daar komt door ‘in oprechtheid te wandelen’…. De Friese Woningen van God, die tijdloze terpkerkjes als vuurtorens in het zeekleiland zijn ook daadwerkelijk ‘liefelijke woningen van God’, de Eeuwigheid. Wat zou het Oude Friesland zijn zonder?
God gaf ons deze Psalm in bij het fotograferen van het prachtige terpkerkje van Britswerd. Die hadden we al uit de verte op de korrel genomen vanaf de Slachte bij Boazum. Dagelijks pogen we op de mooiste uurtjes tussen 6 en 9 iets van de ziel van Friesland te vangen, al schilderend met licht.
Nu besloten we daar op de terp van Britswerd te kijken, ondertussen de gedachten vrij latend hoe we ‘de preek’ van deze zondag, de Rustdag zouden invullen. Wel, boven het voorhof van de kerk van Britswerd, dat bonte palet van stenen metselwerk dat nog stamt uit de monnikentijd…..daar staat de Psalm je daar al aangereikt.
De lokale heerser, de Grietman Van Aylva haalt hem aan, het is een lofzang op God’s grootheid die ondergetekende vanochtend ook inviel. Wanneer je alle gedachten laat voor wat ze zijn, en je stelt je open voor het Wonder, Het Leven, de Natuur. Dan klop je al bijna aan God’s voorhof. Je stelt je open om te ontvangen.
Op die wijze werkt creativiteit ook, inspiratie, inblazing betekent dat. Ben je met jezelf bezig dan zit je dicht, en ben je niet klaar om te ontvangen.
Ruik ook het voorjaar, hoor de kieviten (Ljippen) duikelen door de lucht, de ultieme Friese ‘maaitiid’-muziek. De ‘maaitijd’ is de tijd om de maaien. Dat is wat het voorjaar voor het Friese boerenvolk altijd is en was in deze Greidhoeke, die kleipolders van het Middelzeeland tussen zee en land.
Daarnaast hebben we al het Vaderschap van God mogen ervaren, die Ontmoeting, dat je volschiet net als wanneer je eerste kind wordt geboren, die ontroering. Of wanneer dierbare mensen elkaar gevonden hebben, elkaar het Ja-woord geven en je moet dan natuurlijk ook van ontroering huilen.
Pure Liefde. We wensen die ervaring iedereen van harte toe. De Bijbel spreekt over de ultieme Realiteit. Het is geen slap geouwehoer maar echt.
De God van de christelijke traditie is niet enkel een wat vage oerkracht, naar eigen willekeur in te vullen. Het is ook een Persoonlijke God die je in het diepste van je persoon raakt. Het is immers ook de Logos, het Woord dat je aanspreekt. De christelijke traditie eerbiedigt immers de kracht van het Woord.
En dus citeren wij vandaag Psalm 84, ‘voor den opperzangmeester, op de gittith, een psalm, voor de kinderen van Korach’. Een heel contrast met de Psalm 88 van Korach die we vorige week aanhaalden, ongeveer het meest duistere stukje tekst dat in de Bijbel is te vinden. Dit is het pure Licht.
Lees er niet scrollend diagonaal doorheen. Een Psalm is een lied, dat je hardop voordraagt. Anders mis je de hele bedoeling van de Bijbel en haar Psalmen:
Hoe liefelijk zijn uwe woningen, o Heere der heirscharen! Mijne ziel is begeerig en bezwijkt ook van verlangen naar de voorhoven des Heeren, mijn hart en mijn vleesch roepen uit tot den levenden God.
Zelfs vindt de musch een huis en de zwaluw een nest voor zicht, waar zij hare jongen legt, bij uwe altaren, Heere der heirscharen, mijn Koning en mijn God.
Welgelukzalig is de mensch wiens sterkte in U is, in welker hart de gebaande wegen zijn. Als zij door het dal der moerbezienboomen doorgaan, stellen zij hem tot eene fontein; Ook zal de regen hen gansch rijkelijk overdekken.
Zij gaan van kracht tot kracht, een iegelijk van hen zal verschijnen voor God in Sion.
Heere, God der heirscharen, hoor mijn gebied: neem het ter oore, o God Jakobs, Sela.
O God, ons schild, zie en aanschouw het aangezicht uws Gezalfden. Want 1 dag in uwe voorhoven is beter dan duizend elders; ik koos liever aan den dorpel in het Huis mijns Gods te wezen, dan lang te wonen in de tenten der goddeloosheid.
Want God de Heere is een zon en schild, de Heere zal genade en eer geven, Hij zal het goede niet onthouden dengenen die in oprechtheid wandelen.
Heere der heirscharen, welgelukzalig is de mensch die op U vertrouwt.
AMEN!
Dat wandelen in oprechtheid, hoe missen we dat vandaag de dag. Ook die socialistische oproepen tot saamhorigheid als ‘Hou Vol, Hou Moed’, het Neo-Paternalisme zonder enig godsbesef: Hoe we ons door de Corona Paranoia moeten heenslaan die voor minstens de helft veroorzaakt lijkt door mediahysterie en overreactie… als ware het een samenzwering van goddelozen die controle over mensen willen.
Of dat gedoe over ‘prooaivussie‘, zoals ze dat hier uitspreken, leave me the ‘F### alone with my mobile phone, dopamineverslaafden die op hun slimme fruitautomaat (smartfoon) op aandachtsprikkels gokken.
Wat zijn seculiere mensen toch plat, onecht, onoprecht, ook dat PKN-spul en Gristenunie-spul dat zich in naam nog christen durft te noemen maar modernist is, dat ‘met de tijd mee gaan’ als dogma en ‘de mensen in deze tijd aanspreken’… Sla je de plank geestelijk dan niet volledig mis?
Is Tijdgebonden niet het tegendeel van God? Kun je dan beter ‘niet van deze tijd zijn en daar trots op zijn?’ Wat is alles dat de moderniteit voortbrengt, van muziek tot gebouwen en karakterloze mensen immers oerspuuglelijk, tijdgebonden en bij afbouwen al rijp voor de sloop.
Hoe snel lekt beschaving weg wanneer er geen geestelijke grondslag voor is, en al snel heb je geen enkel fundament meer waarop je elkaar kunt verstaan.
Maar de Psalmist die ook door de Friese Grietman Van Aylva werd aangehaald, die had het Goede, Ware en Schone gezien, had verbleven in de Lieflijke Woning waar je enkel met oprechtheid wandelend binnenkomt. Rjocht en Sljocht, een aloude Friese karaktertrek, althans bij mijn voorvaderen.
Het Echte, dat je in de Woestijn van Judea gewaar kon worden maar ook in de Friese Greidhoeke, of je nu in 1753 leefde, nu in 2020, of al ver voor het jaar nul. Het Echte is tijdloos. Deze lofzang is tijdloos, want God is Eeuwig. En dus zong de Psalmist het van vreugde uit, omdat hij van God’s grootheid had geproefd.
Heb een goede zondag!
Wat zijn seculiere mensen toch plat, onecht, onoprecht, ook dat PKN-spul en Gristenunie-spul dat zich in naam nog christen durft te noemen maar modernist is, dat ‘met de tijd mee gaan’ als dogma en ‘de mensen in deze tijd aanspreken’… Sla je de plank geestelijk dan niet volledig mis?
Ik ben een PKN’er laatste jaar niet naar de kerk geweest. Het bovenstaande, staat er iets te hard maar in de kern denk ik het wel zelfde erover. Naar een andere kerk gaan, heb ik geen behoefte aan. De liturgie is op zich zelf nog wel goed. Maar het verbond met het aardse is tegelijk ook de doodsteek. Het maakt ze niet uit. Wie dan leeft, dan zorgt lijkt men te denken. Men zou moeten denken : God was, is en blijft en daardoor alomvattend. Juist nu in deze bizarre tijd, zou de christen moeten denken: wat een stompzinnige weg is die weg van de wereld, hij/zij(‘het’ moet ik ter wille van hen niet vergeten) zijn ziende blind en horende doof.
dit vond ik ook wel een aardig stukje, van je “oude”club
https://www.climategate.nl/2020/04/corona-is-geen-klimaatstraf-van-god-of-moeder-natuur/