Koekoeksbloemen uit het ‘Lychnis’-geslacht en de anjerfamilie zijn zoals de meeste planten dol op stikstofrijke bodems. Terwijl de ‘echte’ koekoeksbloem uit het Silene-geslacht juist een kieskeurige zeurkous is van door agrarisch overgebruik uitgemergelde hooilanden.

Hoe algemener hoe meer bijzonder
Daarom heet die ‘echte’ koekoeksbloem beschermenswaardiger dan wat we hier gemakshalve maar de ‘onechte’ noemen. Je ziet hier de ‘Alba’ (witte) variant en de sanguinea (rood). Of zijn dat allebeide varianten op ‘grandiflora’, want de bloemen van deze Zwette-koekoeksbloem zijn mooi groot.

Maar je hebt dus ook vele cultivars van de soort Lychnis coronaria die er op lijken, die we vanwege de actuele achternaam vermelden.

De ‘echte’ koekoeksbloem poogt zich hier met dat voorvoegsel van te onderscheiden. Opdat hij meer eisen mag stellen, eventueel voorzien van dreigbrieven aangetekend door de overheid.

Dankzij het uitboeren van arme grond waarvan de ‘echte’ houdt, ontstonden de voedselarme habitats die floristen nu als bijzondere natuur beschouwen, de ‘blauwgraslanden’. Omdat ‘bijzonder’ en ‘zeldzaam’ in Nederlands natuurbeleid 1 op 1 samengaan.

Terwijl het een grotere kunst is om in het gewone juist het bijzondere te tonen. Dat is ook de hele inzet van het ‘Natuur van de Friezen’-fotoproject. Dat je in wat eerder ‘saaie weilanden’ leken toch dat buitengewone ziet.

De achtergrond van die keuze van natureaucraten bij het Ministerie van LNV voor de verliezers, die is economisch van aard: Baantjesbehoud. Immers, stel dat je zou slagen om iets dat zeldzaam is algemeen te maken.

Dan zou die winnaar vanwege dit criterium niet meer beschermenswaardig zijn, slachtoffer van eigen succes.

Terwijl je dan je baantje kwijt zou raken, tenzij er nieuwe probleemsoorten het licht blijven zien die je herstelplannen, biodiversiteit-kwartiermakers, deltaplannen en ‘ecosysteemdiensten’ gebruiken. Al dat geleuter en geouwehoer om moedeloos van te worden.

Wij geloven wel in God, maar dat uitzinnige bijgeloof dat ‘de overheid’ problemen zou oplossen. De overheid is er om problemen in stand te houden. Anders is er voor de ambtenaar die voor dat ‘probleem’ is aangesteld plots geen baan meer.

Wat De Staat – de god van seculiere controlfreaks- verhoedde! 🙂

Bloed en Bodem beschermen natuur het best
Interessante Tijden houdt meer van algemene natuur. Want het enige bijzondere aan ‘zeldzaam’ is dat je het bijna nooit ziet. Die boerenklompenfilosofie kan iedereen ook bevatten, je hebt geen speciale deskundigheid meer nodig.

Alles dat je mooi vindt is OK, als natuur maar plezier brengt en geen gezeik. Want dat is wat ‘natuur’ toch ook is, het Zijn, het Leven. Wie wil nu in gezeik leven? Andermaal, zo eenvoudig het leven kan zijn als je minder moeilijk doet.

Die kijk op natuur heeft geen ingewikkelde overlegsessies nodig met ‘deskundigen’. Die hebben de neiging natuuromgang tot iets vermoeiends te maken samen met hun vriendjes bij een terroristische entiteit die met bedrog, intimidatie, afpersing en geweld haar eisen oplegt; de Rijksoverheid.

Iedere boer met natuurhistorische omgevingskennis kan z’n eigen ding doen, wanneer je het zonder ‘deskundigen’ opknapt: mensen met economisch belang bij een vastgeroest standpunt.

En eventueel nalaten, dus: Zo weinig mogelijk van het bestaande stuk maken. Dus geen bomen kappen voor biomassa, of ‘natuurherstel’ ten koste van bestaande natuur, omdat daar subsidie voor is.

Hoe hoog opgeleid moet je zijn om te snappen ‘boom niet omzagen’ of ‘geen windmolens in natuurgebied’. Zoals de Nederlandse Metalband ‘Van Katoen’ zong: ‘moet je havo hebben om homo te zijn? NEE, de mavo is genoeg’.

Wel, die slagzin zou ook voor natuurbeleid kunnen gelden, als ‘liefde voor je eigen omgeving’ maar leidend is. Dan kun je dus zelf waar mogelijk de condities maken om schoonheid te scheppen. Dat is toch ook de betekenis van ‘landschap’, een natuurhistorische schepping.

En als je van je eigen omgeving houdt, dan maak je die toch ook niet stuk? Je vernielt het interieur van je huis toch ook niet? Alweer, iedereen die tenminste de kleuterschool afmaakte begrijpt zoiets. Daar hoef je niet voor doorgeleerd te hebben.

IMBY: In My Back Yard
Langs het restant van de oude Middelzee, de Zwette vonden we in 2015 een ware explosie van zowel paarse als witte koekoeksbloemen. De jaren daarna viel de oogst tegen, maar nu lijkt de berm van de Zwette weer richting het niveau van dat topjaar te groeien.

Het lijkt mij, dat er een attente medewerker van de gemeente is geweest of een lokale enthousiasteling, die deze koekoeksbloemen een handje hielp.

En dat is helemaal IMBY, In My Back Yard: De door Interessante Tijden ontwikkelde natuurfilosofie, zoals beschreven in het boek ‘Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei’. (Nieuw Amsterdam 2017)

Met dat eeuwige gezeik over ‘biodiversiteit’ die naar de verdoemenis zou gaan, of miljoenenmarketing wordt de omgeving geen bloempje mooier. Maar wel als je op je eigen stukje bodem op deze planeet naar eigen smaak een habitat maakt, volgens het ‘Tuin’-model, het paradijs.

De wandelaar op de foto die wegloopt, had beter een Friese weidenymf in opwapperend jurkje geweest…Dan was de foto helemaal raak geweest.

Wel moet je dan iets van de beweging er in houden, want de persoon moet met de omringende natuur mixen. Dat is ‘menselijke natuur’-fotografie waarop we mikken, want standaard natuurplaatjes vinden we niets aan.

Met weidenymf er bij krijg je de sfeer van zo’n romantisch Tolkien-tafereel en voorjaarsgevoel. Dan hakt de foto ook in je emoties. Bij een kerel die voorbij loopt krijgt ondergetekende dat weer niet zo.

Nu fietsen er vooral bokito’s met gemakskapsel voorbij, dus meer Tokkien of nog erger: Sauron. Het is dus nog even wachten en ons geluk beproeven.

Nu waren vooral de dreigende luchten mooi, het tot regenwolken geworden zeewater dat overtrok over het groene Middelzeeland.

…zo kun je Friesland een beetje de sfeer van Schotland geven. Het is heel bijzonder wanneer je zelf leeft in een wereld zonder massamedia. Je kijkt geen televisie, luistert geen radio noch lees je krant. Dan bestaat dat hele mediavirus ook niet als spook waarvoor de maatschappij uit doodsangst verbouwd moet.

Maar dan kom je plots een wandelaar tegen die iets mompelt over ‘anderhalve meter’. Iemand die dus de massamedia consumeert, dus in een vorm van psychose leeft, een goedmenende brave borst die zelfs de overheid gelooft.

En zo kun je in die zelfde prachtige natuur twee botsende wereldbeelden beleven. De 1 is bang en onderworpen, ja vadertjestaat nee vadertjestaat. De ander onbevangen, alle zintuigen open, gedachten zoveel mogelijk opzij en azend op een kans om in die zee van Lychnis sp. het ultiem bijzondere te zien.