Drie miljoen meer import sinds ‘vol is vol’-straf Janmaat (1997)

Juridische ontboezemingen van Spong en Hammerstein

Van Gerard Spong lazen we gisteravond zijn verslag over zijn ‘Haat Zaaien’-aanklacht (artikel 137d strafrecht) tegen onder andere Thom de Graaf, de huidige vice-president van de Raad van State tegen de Nederlandse Trump, Pim Fortuyn.

Die aanklacht diende hij in met Oscar Hammerstein voor wijlen Pim Fortuyn op 13 mei 2002. De hoofdofficier van justitie Henk van Brummen wilde die aanklacht niet behandelen. De Deken van Advocaten bedreigde het advocatenduo op 2 juni 2002 vervolgens met een tuchtprocedure, wegens het indienen van een ‘kansloze zaak’.

De ‘biologische bakkers brigade’ die Fortuyn op woensdag 13 maart 2002 om 11:05 met geweld drie taarten vol kots, zuur en stront in het gezicht sloegen kregen minder straf opgelegd dan ik. De Koninklijke Oligarchie Nederland BV vindt het ‘erger’ dat je een Dokkumer verwensing citeert tegen een klimaatactivist, dan wanneer je openlijk geweld pleegt tegen een politicus die 2 maand later werd vermoord.

1 van de haatzaaiers tegen Fortuyn. Bas Eenhoorn vergeleek Fortuyn met Mussolini

Welke fundamentele opvattingen zijn beschermenswaardig voor de wet?
De Haatzaai-aangifte van Spong en Hammerstein op 13 mei 2002, 3 dagen na zijn begrafenis, zou als juridische proef moeten dienen, zo beschrijft Spong. Door de politieke historie was het artikel 137 versmald tot ‘ras, geaardheid en geloofsovertuiging’.

Maar als je dus de fundamentele overtuigingen van Pim Fortuyn tot ‘nazi’-ideologie mag kleineren: kan de rechter dan niet bezien of de vrijheid van meningsuiting ook hier grenzen kent?

Als racisme de ondergrens is, waarom iemand op basis van zijn eigen fundamentele overtuigingen kleineren tot massamoordenaar niet? En waarom kon Hans Janmaat voor ‘Vol is Vol’ al veroordeeld worden in 1997, volgens de ‘Words like daggers’-opvatting. (Hamlet) Dat woorden in ruime zin kunnen schaden.. Janmaat deed die uitspraak bij 15 miljoen mensen op dit hele kleine stukje aarde.

Kehlsteinhaus (Adelaarsnest Dolfie Berchtesgaden)…een toeristentrekker met achterin de marmeren open haard van Mussolini

Zouden die nazi-vergelijkingen van het politiek establishment tegen Fortuyn geen dolken zijn? Het is bon ton bij milieufanaten dat ‘de aarde’ overbevolkt zou heten. Maar zodra je Nederland overbevolkt noemt en zoals Fortuyn stelt dat 16 miljoen in 2002 genoeg was, ben je racist?

De wetshistorie toont hoe de Minister van Justitie Polak besloot tot uitsluiting van ‘politieke’ overtuiging in 1969. Je zou anders ook communisten niet meer kunnen beledigen. Toch was daarover in de Tweede Kamer toen al onenigheid. Dus in hoeverre vertegenwoordigt de opinie van een bewindspersoon van toen (1969) nog, wat in 2002 bij gewijzigde opvattingen als ‘recht’ gezien kan worden.

Konden de overtuigingen van Fortuyn dus niet ook als beschermenswaardige ‘Fundamentele Opvatting’ worden gezien?

Varkens/homoseksuelen vechten onderling de rangorde uit

‘Homoseksuelen lager dan varkens’
Daarover wilden Spong en Hammerstein een rechterlijke toetsing afdwingen, nadat Fortuyn ze dat nog bij leven had opgedragen. Als hij vermoord zou worden, dan moest het duo die juridische verkenning naar het ‘haat zaaien’-artikel uitvoeren. Hij werd immers ‘gedemoniseerd’. Waarom bestaat over levensovertuigingen anno 2002 een soort meten met twee maten?

De Haat-Imams die homoseksuelen als ‘lager dan varkens’ classificeerden mochten zich op hun geloof beroepen, de Islam. Een geloof waar Fortuyn op grond van zijn levensovertuiging tegen gekant was, als in conflict zijnde met Nederlandse waarden. Een geloof waar religie en politiek bovendien naadloos in elkaar overvloeien.

Op 17 maart 1997 zou de Zwolse Officier van Justitie nog over de ‘Vol is Vol’-uitspraak opmerken van Hans Janmaat (waarvoor hij strafrechtelijk veroordeeld werd, Nederland had toen 15 miljoen mensen):

‘Een versluierde tekst zal door een grotere groep overgenomen worden zonder dat men zich realiseert wat men eigenlijk zegt. Het enge gedachtegoed zal daardoor mogelijk gemakkelijker ingang vinden.’

Dat is de ‘Words Like Daggers’-opvatting. Kortom: waarom gelden die observaties dan niet in strafrechtelijke zin, wanneer je het gedachtengoed demoniseert van een politicus waarop 1,4 miljoen Nederlanders stemden?

Spong en Hammerstein zouden bot vangen. Het bleef sindsdien dus kortom prijs schieten op de restanten van Nederlandse cultuurtraditie. Het internationalistisch establishment waartegen Fortuyn als een Nederlandse Trump opstond, dat dicteert met toenemende botheid en agressie haar politiek.

Het gewraakte artikel werd op 30 november 2019 gepubliceerd. Op 30 januari werd ik met politiegeweld uit huis gesleept, en kreeg op 12 mei een zwaardere straf opgelegd dan de taartterroristen die Pim Fortuyn mishandelden

Geweldpleging tegen Fortuyn nauwelijks bestraft
De aangifte van Spong en Hammerstein vond postuum plaats. Maar die actie op 3 dagen na begrafenis was op verzoek van Fortuyn, toen hij nog leefde. Ongeveer zoals je ook je begrafenisceremonie vooraf kunt vormgeven.

Fortuyn voelde in april door de in media gecreëerde sfeer zijn dood naderen. Hij verwachte ‘een kogel door de kop’. Getuigende de eenvoud waarmee links-extremisten hem 3 taarten vol zuur, kots en stront in het gezicht mochten slaan in Nieuwspoort op 13 maart, bleek zijn beveiliging zacht gezegd te wensen over te laten.

De bewijzen tegen de taartterroristen lagen volgens Spong en Hammerstein ‘letterlijk en figuurlijk voor het oprapen’. Maar ‘Justitie’ toonde bepaald geen ijver om op voortvarende wijze met hun op 19 maart gedane aangifte tegen de taartterroristen iets te doen.

Terwijl hier sprake was van Openlijke geweldpleging, artikel 141 van het Wetboek van Strafrecht: ‘Zij die openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen of goederen’… De titel ‘Vervolg ze tot in de hel’ slaat op de aangifte-opdracht van Fortuyn aan Spong en Hammerstein naar deze terroristen.

De private klimaatclub waarvoor Bouwe de B. als publiek functionaris lobbyist is

Fortuyn deed zelf ook nog aangifte tegen deze openlijke geweldpleging op 5 april 2002 bij de politie Haaglanden, die hem zijn dure pak van 4000 euro vernielde. Dus geweldpleging in vereniging, de Biologische Bakkers Brigade. Die zouden er met een zeer milde geldboete van slechts 500 euro of subsidiair 10 dagen gevangenisstraf af komen.

Tegen dat besluit gingen ze in hoger beroep. Het zou mij niet verbazen als hun beroepsadvocaat dan ook Britta Bohler zou zijn.

Dus voor het plegen van openlijk geweld in vereniging tegen kregen extreem linkse taartterroristen minder straf opgelegd, dan politierechter Monique Dijkstra mij op 11 mei gaf. Omdat ik hun geliefde klimaatactivist Bouwe de Boer een Dokkumer verwensing toebeet op het internet.

Ik kreeg 750 euro boete of 14 dagen cel subsidiair en een werkstraf van 20 uur met 2 jaar voorwaardelijk. Je kunt dus beter openlijk geweld plegen tegen een politicus die 2 maanden later wordt vermoord, dan je hart op z’n Dokkums luchten op het web tegen hun lievelingen.

Het meten met twee (kli)maten dringt zich dus ook in dit geval op, als ware dit de kern van wat ‘Bestuurlijk Nederland’ inhoudt: 1 maat voor gunstelingen en een strafmaat (of ‘de kogel’) voor wie ‘De Belangen’ in de weg zit.

De nieuwe Vice-president van de Raad van Multinationals en Bankiers

Haat Zaaien (artikel 137) door politieke elite
De aangifte voor ‘haat zaaien’ (Artikel 137d) tegen de ‘arts zonder morele grenzen’ Rob ‘Theemsweg’ Oudkerk (PvdA) Thom de Graaf (D66) en toenmalig VVD-voorzitter Bas Eenhoorn, betrof de associaties die zij legden tussen nazi-praktijken en het programma dat Pim Fortuyn voorstond. Fortuyn stelde in een Volkskrant-interview op 9 februari het pas bij de Grondwetsherziening van 1983 ingevoerde ‘non-discriminatie’-artikel ter discussie, artikel 1.

Volgens Fortuyn stond de uitbreiding van dat artikel te zeer op gespannen voet met de vrije meningsuiting. Rob Oudkerk vergeleek ‘Pim F.’ vervolgens met Anton Mussert, de NSB-leider. Vervolgens kwam Thom de Graaf met het ‘dagboek van Anne Frank’ op de proppen. Op blz 25 citeren we:

Wat de politiek leider van D66, Thom de Graaf, betreft zij er op gewezen dat hij (op de televisie) inreactie op voormeld interview van 9 februari 2002 citeerde uit het dagboek van Anne Frank met de opmerking dat hij Anne Frank adviseerde haar achterkamertje alvast voor onderduiken gereed te maken.

En

In het televisieprogramma Buitenhof van 12 mei poogde de heer De Graaf, hiermee pijnlijk geconfronteerd door de interviewer Paul Witteman, zich uit deze netelige situatie te redden door ter rechtvaardiging aan te voeren dat hij toen zeer ge-emotioneerd was en wilde appelleren aan het rechtsgevoel zoals door Anne Frank omschreven

Ad Melkert, die de VNO-NCW belangen met ‘het recht’ in overeenstemming brengt

Bas Eenhoorn zou vervolgens Fortuyn met Benito Mussolini vergelijken op een Partijcongres van de VVD in Nijkerk.

‘Die ijdele leider die precies zegt wat de mensen willen horen. En je ziet altijd dat mensen kritiekloos zo’n leider volgen’

Daarnaast deden Spong en Hammerstein aangifte tegen Marcel van Dam, Matty Verkamman (Dagblad Trouw, vergeleek Fortuyn met Hitler en Himmler)

Dat Artikel 1 kwam 1983 in de grondwet nadat eerder Joop den Uyl en een PvdA-lobby hiervoor al in de jaren ’70 ijverden. Het artikel kwam er uiteindelijk in dankzij Herman Tjeenk Willink als latere vice-president (vanaf 1997) van de Raad van State, later formateur van Kabinet Rutte 1 met Ivo Opstelten (VVD), Uri Rosenthal (VVD) en Ruud Lubbers.

Een leugen, met de Klimaatwet van Wijnand Duivendak uit het netwerk van Volkert wordt geen negatief gevolg voorkomen, wel veroorzaakt (1000 miljard euro lastenverzwaring en landschappelijke verwoesting)

Tjeenk-Willink was met Samsom ook de bepleiter van de internationale milieupolitiek, en warm cheerleader van het Koningshuis (net als Drees).

Hij schreef met Samsom het voorbereidende boekje op het Nationaal Milieu Beleidsplan (NMP) van Ed Nijpels uit 1989, dat 1 jaar na het Brundtland-rapport uitkwam: Zorgen voor Morgen (nationale milieuverkenning 1985-2010, verschenen bij het RIVM), de nationale variant op ‘Our Common Future’ (groen wereldsocialisme).In het NMP als beleidsvertaling van het duo Samsom-Tjeenk Willink hun rood-groene zorgen, werd de CO2-reductiedoelstelling uit de Klimaatwet al genoemd.

Relevant is hier, dat Fortuyn zich ook over die milieupolitiek herhaaldelijk kritisch uitsprak.

Marijke lust wel een wijntje…

Weigering tot behandeling aangifte
De Hoofd-Officier van Justitie Henk van Brummen- nu consultant bij VBC- weigerde vervolgens in razendsnel antwoord de (mogelijkheid tot) aanklacht van Spong en Hammerstein van 13 mei in behandeling te nemen. Zijn belangrijkste argument was de voornoemde beperking van het artikel tot ras, geaardheid en geloofsovertuiging

Van Brummen was directeur-generaal bij Justitie in de tijd van de IRT-affaire, de overheid die in drugs handelde. Toen werkte Jan Kees Goet (nu directeur-generaal bij LNV) daar ook als topambtenaar, evenals Fred Teeven. Net als de aangeklaagde politici die Fortuyn demoniseerden is ook Van Brummen zeer goed terecht gekomen.

Het grootste deel van het boek ‘Vervolg ze tot in de hel’ behandelt echter de 133 punten spervuur, die het advocatenduo tegen de Deken indient. Op basis van 2 artikelen in Het Parool- waar ondergetekende toen voor schreef- dreigt die Deken met een tuchtprocedure. Hij leek onder druk gezet door het politiek establishment.

Spong en Hammerstein zouden een ‘kansloze zaak’ inzetten, die louter de media-aandacht zou dienen.

De titel slaat op Fortuyn zijn opdracht tot aangifte na besmeuring door taartterorristen

Rechter moest duidelijkheid geven in ideologisch schemergebied
Het strafpleiters-duo complimenteert hem ‘met uw grote belezenheid’ (haaahahahahaha) na het lezen van een artikeltje in het Parool. Om zijn vooringenomen en slecht geïnformeerde positie vervolgens tot het bot af te branden. Heerlijk om te lezen en zo krijg je in een avondje een cursus Nederlandse Rechtshistorie en een cursus argumenteren. Vervolgens onderstrepen zij hun positie.

Niet de wetshistorische methode (waar Van Brummen zich op beriep) alleen is een goed argument, om de kans van een zaak te beoordelen. Zo helder en eenduidig is de rechterlijke macht hier namelijk afgelopen decennia niet geweest in definities over beschermenswaardige overtuigingen, zo betogen zij. Op blz 142 stellen ze:

De Teneur in de Nederlandse rechtspraak lijkt te zijn: publieke uitlatingen met een religieus motief worden vaker met een beroep op godsdienstvrijheid buiten de strafwet gehouden.

Ze citeren strafrecht-liberaal Theo Rosier om het Amerikaanse principe van overheidsneutraliteit naar ideologie los te laten. In hoeverre konden de ‘nazi’-typeringen van Fortuyn’s fundamentele overtuigingen dus niet op 1 lijn gezet worden met racistische beledigingen?

Is een politieke overtuiging als van Fortuyn een ‘Fundamentele opvatting’ een grond voor inperking van vrije meningsuiting? Een uitspraak van de rechter zou juridische helderheid geven.

Ik had na lezen van het boek gehoopt, ook inzicht te krijgen in Spong’s mogelijke kennis van ‘hoe de hazen lopen’. Helaas vonden we dat niet terug in dit boek, dat vooral de juridische belezenheid etaleert van het duo. Ook die ontboezemingen hebben natuurlijk hun waarde rond deze belangrijkste politieke gebeurtenis van afgelopen decennia.

Met de groeten van Ed Klimaatwet, Vlissingen, VROM-Minister bij verschijnen Nationaal Milieu Beleidsplan

Er kan nog meeeeer bij
Pim Fortuyn vond 16 miljoen mensen op dit hele kleine stukje aarde wel genoeg. Nu zijn het er al 18 miljoen geworden. En als het aan de bovenbazen (UBO’s) als Clemens Brenninkmeijer ligt worden dat er wel 20 miljoen. Want Nederland moet immers ‘Tristate City’ worden, een Stadstaat.

Ongetwijfeld zal men dat volpompen met kanslozen in klimaatneutrale hoofdpijnhuizen (‘wij gaan bouwen’…) nu als ‘herstelstrategie na Covid 19’ presenteren. Zoals Frans Timmermans de reeds door Pim Fortuyn aangevochten klimaatpolitiek eveneens presenteert: als economische herstelstrategie voor de Europese Sovjetunie.

Een bureaucratische moloch waar Nederland mogelijk al was uitgestapt, wanneer Fortuyn niet was doodgeschoten door iemand die al lang weer op vrije voeten is. Lees in dat verband ook het boek dat onderzoeker Peter Siebelt ook schreef over de ‘spekkoek’ waarvan zijn moordenaar als milieu-activist deel uitmaakte.

Nederland moet stadstaat worden van VNO-NCW en de UBO’s

Van radicale actieclubjes tot keurige academici en gerespecteerde PvdA-politici als Jan Pronk. Ze maken allen deel uit van een zelfde internationalistisch georienteerd netwerk. Een vorm van ‘groen’ internationalisme, waar de voormalige CPN- nu Groen Links- op verder liftte.

Bedenk verder dat de advocaat van Fortuyn zijn moordenaar, Britta Bohler ook weer hielp bij het opstellen van de Klimaatwet: een wet van Wijnand Duivendak, geinspireerd op de Britse Climate Change Act van Tony Blair. Een wet die uiteindelijk weer gewild is door een financieel establishment binnen het Bankwezen, verweven met de London School of Economics.

Wat bij ons in Nederland gebeurt staat dus niet op zich: hier gebeurt, wat een internationaal lobbycircuit wil.

Het Rode Pil-schema

UBO’s Pleasen versus de Nederlandse Trump
Bestuurlijke ‘daadkracht’ in Nederland betekent: doen wat de bovenbazen (UBO’s) van pas komt op nationaal en internationaal niveau, met de UBO’s van Oranje in het centrum.

Zie daartoe ook ons organisatieschema van de Koninklijke Oligarchie Nederland BV: de multinational met schuld bij de banken van honderden miljarden (‘staatsobligaties), waarvan de inwoners als Human Resources ‘het pondje vlees’ onderpand zijn.

Dus we distantieren ons hier van de al te simplistische Links-Rechts-tegenstelling die de massamedia en hun politici dagelijks helpen voeden. Waren ‘De Puinhopen van Paars’ niet al afdoende getuigenis van hun (socialisten/communisten + liberalen) dialectische fusie?

Nog zo’n Stalinistische machtskolos met Oranje invloed (KROON-leden)

Met de opkomst van Paars kwam de teloorgang van het conservatisme als tegenkracht. Klimaatfanaat Ruud Lubbers was als persoonlijk vriend van Gro Harlem Brundtland (‘Mevrouw Duurzaam’) al personificatie van de teloorgang van conservatisme tot plat economisme met ‘groenig’ sausje. Zijn familie legt nu kabels voor windfarms op zee.

Op een zelfde niveau zagen we de corporatisering van de milieubeweging voltrekken in de jaren ’90 na het klimaat- en ‘biodiversiteit’-verdrag van 1992 in RIo de Janeiro. (UNFCCC)

Dat verdrag was het opvolgings-product van de door ons Ministerie van Buitenlandse Zaken (op orders van het Koningshuis, de Opper-UBO) gefinancierde Brundtland-commissie en haar rapport ‘Our Common Future’. Die politiek van het Wereldsocialisme – door HG Wells al ‘The New World Order’ genoemd – daarvan wilde Fortuyn als ‘Onze Trump’ afscheid wilde nemen.

Het bootje van Bea van O. Haar paard heet Volkert

Wie regeert dit land dus?
De vraag blijft zich wat mij betreft opdringen: hebben die krachten niet een hand gehad in de moord op Pim Fortuyn? Wie rijdt er nu op een paard dat Volkert heet? De complottheorie van ‘de eenzame wolf’ overtuigt niet beslist. Ook wanneer je ziet hoe goed de haatzaaiers terecht kwamen.

Ook Ad Melkert kwam na een Quarantaine-Baantje bij de Verenigde Naties weer terug, hij is nu lobbyist in de Raad van State, net als Marijke Vos uit het netwerk van Volkert. En Thom de Graaf werd vice-president van de Raad van Koning Wim Lex, de hoofd-UBO. Bas Eenhoorn werd burgermeester van Amstelveen.

En hij mocht fixer worden bij de totstandkoming van de door mij tot aan de Raad van State bestreden ‘Waddenoligarchie’:

  • de verbouwing van Waddenzee tot ‘duurzame’ energie-industrieterrein met de resterende Waddenfondsgelden, en de privatisering van het regiobestuur naar bedrijven en ngo’s: kortom, de UBO-politiek opleggen.

VNO NCW schuin tegenover het Ministerie van Klimaat

Dus: wie de UBO’s gedienstig is komt goed terecht in Oranjeland. Wie ‘De Belangen’ bedreigt schieten ze dood, of ze sleuren je met politiegeweld uit huis. Terwijl je dus maar 500 euro boete krijgt wanneer je een politicus met zuur, kots en stront in het gezicht slaat.

En ‘justitie’ komt uit eigen initiatief dan zelfs niet in beweging, daartoe moesten zowel Spong & Hammerstein als Fortuyn zelf aangifte doen. Al met al dienen we dus met een citaat uit de Hamlet te eindigen:

It is madness, yet there’s method in’t

2 Replies to “Drie miljoen meer import sinds ‘vol is vol’-straf Janmaat (1997)”

  1. Dank voor uw verwijzing naar drs J. Janmaat van de Centrumdemocraten, waarvoor ik in 1984 zowat 135000 stemmen haalde en nog wel als beproefd milieuactivist. De kwantitatieve en kwalitatieve bevolkingsfactoren zijn door de UBO’s altijd geocculteerd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *