Met 6,4 miljoen euro Europese LIFE+-subsidies en provinciale subsidies richt It Fryske Gea (Friese landschap) uit naam van ‘natuurherstel’ met zwaar materieel een ravage aan in de bestaande natuur van Nationaal Park de Oude Venen.
Voor ‘de roerdomp en de noordse woelmuis’ en het herstel van waterriet. Ook werden exotische waterbuffels losgelaten. Booming Business heet het project dat tot december dit jaar loopt, verwijzend naar het ‘hoempen’ van de roerdomp.
Delfts Waterbouwkundige Han Vrijling vaarde me rond in ‘zijn’ gebied, waar hij al sinds zijn jeugd kano vaart, en we zagen het resultaat (niet).
Stikstof, de cashcow voor boerengrondroof
Met gebiedsvreemd materiaal als stortstenen, zijn oude kano-routes plots van de boezem afgesloten. Elders is weer met Europese subsidie een kanoroute van 600 meter (…) gemaakt, wat 10 minuten peddelen is.
Naast Europese subsidies en provincie-subsidies ontvangt de subsidieclub Fryske Gea (en Natuurmonumenten) hier nog subsidies van RWE uit naam van ‘stikstofcompensatie’.
Bomengroei en ‘stikstof’ zijn in herstelplannen 1 op 1 aan elkaar gekoppeld, alsof bosopslag door stikstof komt. Dat is niet zo, bosopslag is natuurlijke successie. Maar door die koppeling slaat de beleidsmolen 2 vliegen in 1 klap.
Je mag plots wel een kolen/biomassacentrale laten roken langs de Waddenzee. En de natuurherstel-industrie krijgt als ‘natuurcompensatie’ dan cash van de vervuiler om dat op papier weg te poetsen.
Alle moeras groeit vroeg of laat dicht tot bos. Er vestigen zich elzen, elzenbroekbos, dat wordt berken, eikenbos en vervolgens eikenbos. Kortom: bosopslag is geen symptoom van ‘achteruitgang’ van natuur. Het is een natuurlijke opvolging in de successie, die je verwacht in iedere vruchtbare delta met het (zee/vochtige) klimaat als dat van ons.
Maar ze ‘framen’ die natuurlijke opvolging dus als gevolg van ‘stikstof’. En dan kunnen ze met een zak publiek geld en motorzagen alle bos oogsten. Een zelfde scala aan beweringen en opinies vinden we ook ten aanzien van ‘vergrassing’, als bedreiging van schrale habitats.
Met ‘schraal’ bedoelen we dan ‘voedselarm’. Men noemt er nooit bij, dat die schrale habitats als blauwgraslanden nooit ‘natuurlijk’ waren, maar het resultaat van agrarische roofbouw, gronduitputting door keuterboeren.
Echter, doordat ze de meest schrale habitats als referentie voor ‘natuurlijk’ kiezen, is er nooit genoeg geld en werk om die natuur te ‘herstellen’. Vervolgens bepaalt vooral interne vriendjespolitiek de toekenning van projecten, de ontheffingen voor werkzaamheden in Natura 2000.
En vooral, de hoogte van de subsidie voor het verbouwen van de bestaande natuur. Zo werkt de projectleider van dit gebied namens het Fries Provinciebestuur, Sytse Kroes vanuit zijn particulier adviesbureau. Hij is tegelijk ook vice-voorzitter van de ledenraad van It Fryske Gea.
De andere projectleidster Cindy Groenewoud heeft haar eigen adviesbureau Groenewoud Advies. Die is specialist in het subsidie aanvragen. En die behartigt tegelijk de belangen voor Natuurmonumenten in Drenthe.
En de ambtenaar die dit begeleidt- Erik Lourens– moet tegelijk ergens nog wat stikstofbeleid van Carola S. kwijt. De Koninklijke Oligarchie Nederland BV in Optima Forma. Ons schuift ons baantjes en subsidies toe. Wat fijn dat er nu ook een Mienskipfuns is (oligarchie-fonds)
LIFE+, publieke levensader natuurbouw-industrie
Neem vervolgens de onuitputtelijke LIFE+subsidiepot, en zo houdt ook It Fryske Gea zichzelf in bedrijf. Die werd door Europarlementarier Hemmo Munting ingesteld, en met zijn opvolger Doeke Eisma (D66)verder uitgebreid.
Daartoe – boerengrond inpikken op publieke kosten en jezelf aan het werk houden- dient ook het frame van ‘stikstofcrisis’: het genereren van grond en kapitaal voor de publiek gefinancierde natuurbouw-industrie.
Niet voor niets zat de pupil van Doeke Eisma (D66), Groene Gerben Jan Gerbrandy (D66) weer in de ‘onafhankelijke’ stikstofcommissie van Remkes.
‘Onafhankelijk’ betekent in Nederland: zich niet aan enige publieke verantwoording verplicht wetend.
In de Oude Venen verwijderde It Fryske Gea ook oud vlierbos, dat Vrijling al sinds zijn jeugd kende op die plek. Een eigen ecosysteem, dat plots niet meer in het natuurherstelplan paste. Net als de oude bossages met mangrovebossen van els en oude wilg langs dijken.
‘Zorgen’ en ‘vermoedens’
In ‘Booming Business’ moest waterriet plots het doel zijn. In ‘De Levende Natuur’, het lijfblad van de natuurbouwindustrie- van januari 2017 evalueren Altenburg en Wymenga de aspiraties en resultaten tot nu toe.
Niet meer dan (ongekwantificeerde) ‘zorgen’, vage indrukken van het beheerkantoor ter plaatse, zijn aanleiding voor It Fryske Gea, om zichzelf met hulp van haar belangrijkste donor, de Provincie Friesland eens goed aan het werk te zetten.
Waar het de natuurherstellers om het even is, hoe de bestaande natuur er daadwerkelijk bij ligt, weten ze zich des te vindingrijker in het Europese regelwoud en bijbehorende subsidie-traject. Door de juiste bewoordingen te kiezen, en dus de juiste personele connecties.
Mensen die elkaars taal spreken, zonder zich af te vragen of hun taal wel enige feitelijke betekenis heeft buiten ‘ik wil subsidie voor muzelluf’.
Nu zou een residu van fosfaat de boosdoener zijn, aanleiding om eens goed wat publieke miljoenen rond te pompen.
We citeren:
In de Alde Feanen zijn de fosfaatgehalten in het water in de laatste decennia weer gedaald, maar is er nog een flinke ‘erfenis’ in het bodemslib achtergebleven. (zo persen ze het project in het KRW-frame en dan is daar een Waterrschaps-potje voor RZ)
Water- vegetaties en jonge verlandingen als aanzet naar nieuwe veenmosrietlandvegetaties ontbreken daarom grotendeels.(bewering RZ)
De erfenis van de vaste waterpeilen bestaat uit het grotendeels ontbreken van in het water staande moerasvegetaties (‘waterriet’), die van cruciaal belang zijn voor moerasbroedvogels als de Roerdomp en als paai- en wintergebied voor vis. (de roerdomp wordt er met de veren bij gesleept als boegbeeld voor subsidie RZ)
Life-project ‘Booming Business’
De zorgen over die dubbele erfenis zijn omgezet in een pakket aan herstelmaatregelen. Dat is gebeurd in het kader van het beheerplan Natura 2000, maar daarbij is tegelijkertijd aansluiting gezocht bij de opgaven van het waterschap voor de Europese Kaderrichtlijn Water
Lage waarheids-standaarden van ecologen: ook ‘booming business’
Vervolgens komt de stikstof-troefkaart om de hoek kijken. Opnieuw op basis van beweringen, aannames, zoals dat bij ecologen en hun doorgaans nogal lage waarheids-standaarden gebruikelijk is.
Ecologen zijn niet in staat om menselijke invloeden te scheiden van natuurlijke invloeden. Die kunnen ze nooit ook maar in de verste verte te kwantificeren, dus van elkaar lostrekken. Daarom volstaan ze met opinies, beweringen en verdachtmakingen. Het zijn de sociaal psychologen van de biologie.
Dus keren ze de bewijslast om.
Zij uiten een ‘vermoeden’ of ‘zorg’. Omdat ecologen geacht worden van een moreel hoogstaander klasse te zijn, ze zijn er immers voor ‘De Natuur’, mag de wederpartij bewijzen dat het NIET zo zou kunnen zijn. Steeds hanteren ze een dogma van ‘onverstoord’ als norm, termen als ‘robuust’ en ‘gezond’.
Met als einddoel om zelf dan vervolgens maximaal in te kunnen grijpen in die ‘verstoorde’ natuur. Ze verzinnen kortom ‘het paradijs’ als norm. Dat paradijs wordt nooit bereikt, zodat ze tot in het Land van Ooit werk voor zichzelf binnen halen. Knap gedaan!
Men wilde gewoon zoveel mogelijk bomen kappen voor de biomassa-centrale in bijvoorbeeld Beetsterzwaag. Vanuit de RWE-centrale aan de Eemshaven was er 2013 een geldpotje gekomen om uit naam van stikstof vele tientallen hectares bos te slopen.
Daarover schreef ingenieursbureau Arcadis. Dat is het zelfde bureau waarvoor de projectleidster van Booming Business namens de provincie Friesland werkte. En men breit daar een groen kletspraatje omheen, over de ‘verbossing’.
Oftewel, de natuurlijke successie:
De veenmosrietlanden in de Alde Feanen komen op de meeste plaatsen voor op een dikke, zure kragge. Mogelijk ‘geholpen’ door stikstofdepositie is er sprake van toenemende verruiging en opslag van boom- soorten. (loze bewering, maar wel 1 die je miljoenen publieke cash oplevert RZ)
Dit probleem is nijpend in het gebied, reden waarom het Life-project in de winter van 2014/2015 is gestart met het plaggen van 25 ha sterk verruigd veenmosrietland dat op het punt stond definitief te verbossen
‘Verjongingskuur’
Vervolgens komen ze aan met termen als ‘verjongingskuur’, om hun ’tegengaan wat de natuur van nature doet’ in een stikstof-, CO2 en milieu-frame te persen, van ‘achteruitgang van biodiversiteit’. Oftewel, ze tuineren om Natura 2000-soortjes te verbouwen met habitatcodes.
Waarom? Omdat daarvoor Europese subsidie is, en de schoorsteen van adviesbureaus moet roken:
De eerste resultaten wijzen er op, dat veenmossen, varens, Moerasviooltje (Viola palustris) e.d. snel terugkeren, vaak al in het eerste jaar na plaggen. Op veel plaat- sen geldt dat (helaas) ook voor boomsoorten, vooral Zwarte els (Alnus glutinosa).
Recente ervaringen met dergelijk plagwerk in de Weerribben/Wieden lijken eveneens te wijzen op een relatief snelle terugkeer van boompjes in veenmosrietland op een drijvende kragge.
Belangrijk doel van het project is daarom mede om voor de Alde Feanen na te gaan wat de levensduur is van het geplagde veenmosrietland voordat weer zo’n ingreep nodig is
Precies wat wij waarnamen: ondanks de grondige boskapsessies, het omplaggen en woelen, blijken juist wilgenzaden weer snel te ontkiemen. Dus het groeit ook zo weer dicht.
Maar ook mislukking geeft natuurherstellers meerdere kansen. Ook hun falen komt dan uiteraard door ‘stikstof’. En ze kunnen weer opnieuw subsidie aanvragen voor de volgende zaagronde met zwaar materieel.
‘Leerlocaties’
Om zowel de onderzoeks-industrie als ambtenarij en milieuclubs blijvend van publiek betaald werk te voorzien, werden- niet mijn woorden- ‘leerlocaties’ ingericht in de Oude Venen. De stortstenen zijn aangelegd als dijken rond oude polderkades, om waterriet te kweken.
Dat zou nodig zijn voor de roerdomp. Riet schijnt heel zeldzaam te zijn in Nederland (…) Dat dit mede komt door ganzenvraat, zeggen ze er dan weer niet bij. Nee, het zou ‘fosfaat’ zijn en ’te weinig peildynamiek’.
De frase ‘er is dankzij de boezem van -0,52 NAP geen peildynamiek meer, nodig voor rietlanden’ is de andere permanente werkverschaffer. Zo kunnen ze via bemalen en droogleggen van verschillende locaties, nu steeds die rietlanden maken die door NATUURLIJKE successie normaliter dichtgroeien tot bos
Er zijn nu dus gebiedsdelen ontstaan met de mogelijkheid voor een aanmerkelijke peildynamiek. Die vormen tegelijkertijd belangrijke leer’-locaties’ voor gebieden elders (waaronder het hele Friese Merengebied), waar peildynamiek van enige
omvang ontbreekt. Waterriet met bijbehorende soorten komt daar nauwelijks meer voor. Het creëren van kleinere ‘compartimenten’ mét voldoende peildynamiek, zoals hier in dit Life-project, is daarvoor een mogelijke oplossing.
Wie de ene natuur ‘herstelt’, vernielt de andere natuur
Het voorlopige resultaat is in de praktijk nu dat petgaten van bomen werden ontdaan. In 80 hectare petgaten (stroken water) werd brasem weggevangen om onderwaterplanten terug te krijgen. Ook werd met zwaar materieel gebaggerd, want dan zou de fosfaat in de bodem verwijderd worden.
Ook zou nog een omvangrijk stuk bos worden gekapt. Maar dat werd door protest van omwonenden tegengegaan: er zouden boommarters huizen.Han Vrijling liet me een boommarter-nest zien op de foto, in het dagboek dat hij bijhoudt over zijn vaartochten in de Oude Venen.
Uit naam van ‘gebrek aan dynamiek’ werd ook de Oostvaardersplassen al drooggelegd.
Echter, zo werden ook broedkolonies van purperreigers en lepelaars toegankelijk voor vossen, vogels die voorheen nog beschermd waren. Wie kortom de ene vorm van ‘natuur’ herstel, die vernielt het ander. Natuur-‘herstel’ is onzin, je kunt niet terug naar ‘vroeger’. Je bedoelt; subsidie-tuinieren.
Vervolgens, zo meldt Altenburg en Wymenga is er een ‘Afterlife’-project:
Het project eindigt in 2019 en voorziet in een degelijk ‘After Life’-beheerplan. De uitgevoerde maatregelen, het vervolgbeheer en de monitoring van resultaten worden daarmee goed ingebed in het reguliere water- en natuurbeheer van het gebied.
Dat is hier vooral ook van belang, omdat het meerdere ‘pilots’ betreft voor vraagstukken die ook elders binnen de Alde Feanen én daar buiten spelen.
Lebensraum voor de Nordische woelmuis.
Het belangrijkste resultaat is nu: Fryske Gea loopt te koop met de zeearend die zich in het gebied vestigde. Die zou ‘de kroon op het werk’ zijn. Terwijl die arend juist in het type moerasbos met de oude bomen broedt die Fryske Gea uit naam van ‘natuurherstel’ met wortel en tak liet verwijderen.
Bovendien zwermt die arend al decennia uit Duitsland met tientallen paartjes uit over alle watergebieden van Nederland. Het had weinig gescheeld, of ze hadden vorig jaar ook al hier in het Coevordermeer bij Langweer gebroed.
Het valt niet mee, wanneer je zo’n herstelplan leest. Natura 2000, herstelplannen, de argumentatie daaronder, de habitatcodes, de praktijken waarmee It Fryske Gea ook nog de resterende 6 boeren wil wegpesten.
Een vliegtuig van Wageningen UR vloog in 2019 al over het gebied, met de intentie om boven het gebied van boeren in veengebied een hogere CO2-emissie te meten.
Die missie mislukte. Maar het geeft wel de intenties aan van deze leugenachtige corrupte mensen, die ver buiten de traditionele Westerse waardengemeenschap staan. Mede om de afwezigheid van enig normbesef, ethiek en waarden zegde ondergetekende It Fryske Gea al jaren terug op.
Om de resterende boeren weg te pesten, zal ambtenaar Erik Lourens voor zijn vriendjes van Fryske Gea en Natuurmonumenten ongetwijfeld ‘het klimaat’ en de Nordische Woelmuis inzetten.Dat is de voor de subsidiemelkers meest lucratieve muis.
Een ‘endeem’ (soort die alleen in Nederland leeft), en die voor hen Lebensraum verovert. Je plakt dan een ‘ongunstige staat van instandhouding’ op je Natura 2000-gebied in je beheerplan.
En vervolgens kun je dan op omringend boerenland gebruiks-restricties leggen uit naam van natuurherstel. Of je laat die gebieden dan opkopen.
Mienskip = Oligarchie
Net als Natuurmonumenten is het Fryske Gea een marketingvehikel van een oligarchie rond de overheid geworden. Daartoe dient in Friesland ook dat geOH over ‘Mienskip’. Dat betekent: Oligarchie.
Een ongekozen mengsel van ambtenarij, innig verweven met private bedrijfsbelangen stelt beleidsdoelen op waarop ze zelf willen cashen. Dat beleid wordt in beton gegoten. Dat deden Sieben Poel en Aante Nicolai van Rijkswaterstaat ook rond de Waddenzee.
Vervolgens mag de rest ‘meepraten’, hoe die doelen ingevuld worden. Dat is: zichzelf voor joker laten zetten voor het democratisch zelfbeeld der ambtenarij. In plaats van zich afvragen: waarom bestaan die doelen? Voor WIE doen we het? ‘De’ natuur vraagt nergens om.
Adviesbureaus en beleidsambtenaren helpen met de overheid hun eigen winkel en plannetjes van groen randje voorzien. Ze maken het beleid, waarop ze zelf op publieke kosten gaan binnenlopen.
We hebben hier kortom te maken met mensen die buiten de traditionele waardengemeenschap van het Westen gingen staan. Daarin bestond nog achting voor zaken als intellectuele integriteit, bescheidenheid bij besteding van publieke gelden en de scheiding van publiek en privaat.
Men kende nog het verschil tussen ‘het mijn’ en ‘het dijn’. Nu is natuurclub-land 1 grote verzameling afpersers, leugenaars, opportunisten en subsidiedieven geworden. Het brandhout van de samenleving.
Reeds jaren terug heb ik daarom dus It Fryske Gea opgezegd. Je financiert geen clubs die de beschaving uithollen.
Er staat nog voor 80 miljoen euro publiek gefinancierde boerengrondroof op het programma. Ambtenaar Johan GRIJPstra gaat Natuer foar de Mienskip’ (ongevraagde nepnatuur ten koste van boeren) met zijn toepasselijke naam begeleiden.
Voor de ‘mienskip’, wat het Friese woord is voor ‘Oligarchie’. Privaat gewin op publieke kosten met groene bakerpraatjes op privaat belang publiek te kunnen financieren.
Alle doelen, al jaren verbannen
Overal zie je natuur plaats inruimen voor de proeftuintjes van die groene prutsers.Riet is net als bamboe bijna niet murf te krijgen maar die groenprutsers krijgen het voor elkaar.De westoever van het koevordermeer is in een ravage verandert nadat ze al het riet onder een dikke laag bagger hebben ondergedompeld uit de langweerder wielen.
Het zou me niet verbazen wanneer de langweerder Wielen zijn uitgediept om het voor hun luxe jachten bereikbaar te maken en dat de bagger als nieuwe natuur op de mooie rietoever van de Koevorderigge is neergeflikkerd.
Ja zou zomaar eens kunnen , na wat we allemaal al niet weten, sta je ineens zomaar toch op je neus te kijken, of eigenlijk niet?
Hier is de Opsterlands compagnons vaart al tot een stortstenen bak getransformeerd voor 6 miljoen. Om zo meer plezier vaart te krijgen( nog geen 800 boten vorig jaar). Er groeit nog natuurlijks riet en andere begroeiing in. Alles wordt er een paar keer per jaar uit gehekkeld. En Ik moet verplicht alle hekkel specie en begroeiing 48 uur laten liggen op mijn land langs de hoofdwatergangen die het wetterskip zelf hekkeld. Want anders zouden de vissen niet terug kunnen kruipen het water in. Welk waterhoofd bedenkt zoiets, de reiger loopt gewoon achter de kraan aan. En die machinist moet ook nog een administratie bij houden hoeveel snoeken hij er uit heeft gevist.