Nu Marijn Poels zijn documentaire ‘Return to Eden’ uitkomt (lees bespreking door Sietske Bergsma op Climategate), bieden we op Interessante Tijden voor het zaterdagverhaal vandaag de reis naar het ‘Eden’ van bioloog Edo van Uchelen in de zelfde geest. Hij maakte van zijn 3 hectare achtertuin een paradijs voor zijn favoriete diergroep: reptielen en amfibieën.
Van adders, ringslangen tot zandhagedissen en paddensoorten. Waar ‘deskundigen’ van Ravon na tonnen subsidies en ‘meer onderzoek’ falen, daar slaagt Edo door ‘de natuur’ een handje te helpen, geleid door ecologische vakkennis en gezond verstand.
Dit verhaal is een bewerking van de reportage die ik 4 jaar terug voor Climategate maakte. Een extract daarvan verscheen in ons boek ‘Ecomodernisme, het Nieuwe Denken over Groen en Groei’ (Nieuw Amsterdam 2017)
Drie ex-Natuurmonumenten-leden met hart voor natuur
Met natuurschrijver Michel Verschoor- ex-werknemer voor Natuurmonumenten- bezocht ik 1 van de IMBY-koningen van Nederland: herpetoloog en ex-lid van Natuurmonumenten Edo van Uchelen. Voor een koopje bemachtigde de ecoloog 3 hectare aan een heideveld grenzende bosgrond in dunbevolkt Drenthe achter huis.
Gelukkig toeval omdat de gemeente van die grond afwilde. En hij maakte er in 10 jaar tijd een reptielenparadijs van met paddenpoelen met betonfundering, moerasland, rotspartijen en kale zandakkers.
Hier kun je alle 4 inheemse hagedissoorten vinden, en in korte tijd zie je ook de hazelworm, ringslang en adder in hun element. Met kennis van reptielen, biologisch boerenverstand en vooral de lol en liefde om de natuur voor je ogen te zien ontwikkelen.
Af en toe komt ‘de hand van God’ van pas als bij Diego Maradonna. En dan haal je zo de high score in herpetofauna: met alle Nederlandse soorten die zich hier nu zelfstandig voortplanten.
Het rana-virus houdt de groene kikkers kort, zodat de soorten die ze minder achter de ellebogen hebben kunnen toenemen dankzij weldadige afname in concurrentie. De natuur redt zichzelf, als subsidie-beluste ‘deskundigen’ er maar geen papieren plannetjes aan opleggen. En zolang ambtenaren er maar met hun tengels af blijven, als ze de bureaudiversiteit weer willen bevorderen.
De adders ontdekten zijn ‘Oase’ en koloniseren het vanaf de Drentse hei. Wij zagen een meter lange ringslang wegpeddelen in de poel. Artis Natura Magistra: de natuur is leermeester van de kunst. En zo kun je het creëren van natuurlijke diversiteit ook zien: als hogere kunstvorm. Een levend kunstwerk realiseren, altijd in ontwikkeling.
IMBY? In My Back Yard
Al jaren terug ontvouwden we hier de IMBY-filosofie: In My Back Yard. Met liefde, een beetje kennis en eigen geld en een stukje eigen grond realiseer je het eigen ecologische ideaal, jouw Tuin met grote T. Of dat nu op een postzegel is of een landgoed.
DE Natuur bestaat niet: 1 monopolie in handen van NGO’s met loterijmiljoenen om zichzelf leuker te maken dan ze zijn. Zij realiseren vooral Bureaudiversiteit om zo het ongelijk van Jan Schaeffer te bewijzen: in gelul kun je WEL wonen.
IMBY gaat voor de biokunst. Natuur bestaat in evenveel versies als je verbeelding toelaat. Zo ontstaat de echte ecologische diversiteit als lappendeken van ideeën en wensen, evenveel als er creatieve en leuke mensen zijn. Meer dan wanneer je met subsidies een laatste ambtenaaar-ecologenmode afdwingt die als eenheidsworst over het land moet uitgerold onder strijdkreten als ‘de biodiversiteit’. (= ik wil subsidie)
Inspiratie voor die gedachte kwam ondermeer van ecoloog Eef Arnolds die een stuk landbouwgrond in Drenthe kocht en weer omzette in zijn eigen floristische ideaal. Hij gaf daar college over in het Islamabad der Groene Taliban: Wageningen.
Simon Schama zijn Landscape and Memory is een Bijbel voor Westerse omgang met de natuur door de eeuwen. Nationaal Park de Hoge Veluwe werkt op deze manier al 90 jaar lang consequent 1 gedachte uit: een vloeiende overgang tussen cultuur en natuur.
Zonder al te zeer te buigen naar de laatste subsidiemode en de grote grazernij. Omdat ze grotendeels de eigen broek kunnen ophouden.. Dank zij een hek kunnen ze meelopers en kapers op de kust buiten kunnen.
Een omheining van eigendomsrecht is essentieel voor IMBY. Zonder dat het rasters hoeven zijn.
De Artis-colleges over de historische en culturele wortels van ‘de tuin’ van Erik de Jong leverden inspiratie, in de tijd dat Artis zichzelf weer aan het heruitvinden was als tuin. De Heemparken van Amstelveen waren een ogen-opener: een MBO’er met groene vingers had de hele boekenkast over evolutie, competitie en selectie gewoon in zijn handen.
Hij zag het voor zich gebeuren en anticipeerde daar op met tuingereedschap. Je houdt plots je kop en gaat gewoon kijken en luisteren.
Botanische tuinen als de Hortus in Leiden en Amsterdam stonden model. Maar ook het Bijenpark in Osdorp is een mooi voorbeeld waar alle bijenhouders samen 1 grote bloemenzee maken. Het werk van Roger Scruton was een invloed, Heidense filosofie van Bloed en Bodem inclusief bezoek aan een echte Heiden van Eldaring in het Taunusgebergte.
Zo volgde verhuizing naar Friesland om een eigen vogel- en fruittuin met kippen te realiseren. Als uitvloeisel van de Wagenings-Droevendaalse inslag met een toefje Cannabis sativa. Een eigen hof, de Abdij waar de waanzin van moderne tijd buiten de muren blijft. Die ligt als wilde oase in een oprukkend Tokkielandschap van tegeltuinen voor onderhoudsarme hersenpannen waar ‘boom’ staat voor ‘overlast’ en ‘aansprakelijkheid’.
Opdat geen minuut TV-kijktijd verloren zal gaan.
Worteling
Worteling, de ‘Ecologie van Plaats’, die werkt als constructieve repliek bij de kosmopolitische ontworteling van loterijmiljoenen en subsidies verdampende NGO’s zonder grondbezit. Zonder binding met een echt bestaande plaats die van jouw is, leuter je wat in het luchtledige. Dan kom je met ‘de biodiversiteit’ en ‘de duurzaamheid’ op de proppen : evenveel als nietszeggende kretologie die vooral dient om subsidies en hectares te hengelen.
Ecosysteemdiensten en ander gelul, het zijn de uiers waar het academisch overschot aan hangt om de hypotheek te financieren. Een kluit nep-deskundigen die vooral bezig is om het logisch tegenstrijdige zo gekunsteld mogelijk te verenigen, zodat ze geen gewetensbezwaar krijgen. En die zelfs op andermans terrein de baas willen spelen.
De veelvormigheid van leven heeft niets aan al die propaganda-FTE’s, nodig om 1 visie af te dwingen met het geweldsmonopolie van de overheid. Zoals Natuurmonumenten doet op Schiermonnikoog met valse ‘wetenschap’ als rechtvaardiging, gekochte academieprostituees van de RUG en uit Nijmegen.
Theorie is de wortel van ontworteling
Althans ik zie het niet gebeuren met de beste moeite van de wereld: maar hou me aanbevolen voor bewijs van het tegendeel. Intimidatie-praktijken overtuigen mij vooralsnog niet.
Subsidie is bij IMBY niet het doel, omdat je geen organisatie in stand hoeft te houden met bijna 80 FTE propaganda-personeel als Natuurmonumenten, en een directie die 6 ton euro per jaar kost.
Natuurmonumenten heeft 30 miljoen euro PR-geld per jaar nodig voordat mensen ze leuk vinden. IMBY’s zijn al leuk van zichzelf. Meer dan academische pretenties telt datgene wat werkt in de natuur, net als in de natuur zelf.
Nog geen 1000 Alterrarapportjes die zus roepen, kunnen observaties in de realiteit weerleggen die zo DOEN. Daarom kunnen ‘domme’ vissers op een spandoek met spelVouten ook meer gelijk hebben dan alle ecologen van de wereld bij elkaar volgens alle academische regels der kunst.
De Natuur is het eggie, de realiteit. En theorie is de wortel van ontworteling.
De mogelijkheden zijn eindeloos. Liefde en lol is de motivatie, en als ik de liefde niet had….Want als dat stomme rotgeld de hoofdrol gaat spelen.. Denk aan wat Nina Hagen stelde: Geld ist nicht Wichtig, es muss nur Da sein. Het gaat om natuur als inspiratiebron voor het Leven die er altijd om je heen is. Niet als toornige en onaanraakbare godheid, maar als middel voor menselijk geluk volgens Corinthiers 13.
…’maar ik had de liefde niet’….
En steeds zie je ook: mensen die dit uit zichzelf doen met eigen geld, dat zijn ook leukere mensen. We hebben alvast genoten met hapje en drankje na. Iedereen die zelf zo’n IMBY realiseerde en dat wil delen: meldt het ons.
Er is al een kentering gaande, laat de groene clubs maar lekker verschrompelen en leeglopen, samen met hun linkse ambtenaartjes en ander goddeloos gespuis dat op subsidies aast en macht.
Als er maar een netwerk van IMBY’s voor in de plaats komt- creatieve voortrekkers en gewoon mensen die hip worden door gewoon lang genoeg zichzelf te blijven- dan is dat enkel een goede zaak.
IMBY is niets nieuws, maar iets ouds dat nieuw lijkt omdat het huidige ontaardde. Jac P Thijsse was ook Imby. Hij zou zich in zijn graf omdraaien voor wat Marc van den Tweel van zijn ooit sjieke club Natuurmonumenten maakte. Iedere boer, jager, bijenhouder, hovenier en visser met visie is Imby. Jezelf blijven wordt vanzelf een nieuwe trend.
IMBY kan zo een baken zijn, een echt bestaande plaats van waaruit je de werkelijkheid weer terugverovert op de virtuele realiteit. En zo komt er nu dus een nieuwe film uit van Marijn Poels, Return to Eden die 4 jaar later tot ongeveer de zelfde conclusie komt.
Mens en natuur kunnen op een veel intelligenter ‘hands on’ manier samenwerken. Natuurbescherming is niet voorbehouden aan een bureaucratische elite van 1% die er werk van maakt om de rest uit de natuur te jagen, alles afsluit tot ‘reservaat’. Zo wil 1 van de ‘bedenkers’ van het woord ‘Biodiversiteit’ (1988) EO Wilson 50% aardoppervlak als reservaat afsluiten voor mensen.
Milieuclubs die met hun overheid de 2030 Agenda uitvoeren van de valse elite, die zetten 30% Noordzee op slot voor vissers. We zien hoe ontaard en goddeloos ambtenarij-gespuis onze boeren in veenweidegebied van hun landbouwgrond wil verjagen ‘vanwege de CO2’ (Raad voor de Leefomgeving), hoe zij vissers criminaliseren met gebruik van staatsagressie.
Socialisten en marxisten hadden nooit iets met de natuur, zij willen de natuur juist elimineren en bestrijden, vooral ook de menselijke natuur willen ze vernietigen als ‘ingenieurs van de ziel’. Alles met de grond ‘gelijk’ maken uit naam van ‘diversiteit’.
Groen Links is dus een innerlijke tegenspraak. Communistisch messianisme is altijd destructief voor de natuur en de mens geweest. Bij modern ‘rechts’ vind je ook niets over natuurbescherming, zij zijn niet meer dan ‘het links van gisteren’, ook enkel met Das Kapital bezig.
Reactionairen hebben de toekomst, frisdenkers en energieke doeners.
Het kan echt anders, en daar hebben wij die overheid met haar afpersing en agressie niet voor nodig. Ondernemende mensen met hersens, die maken de wereld.
Een andere omgang met de landbouwbodems maakt die bodem tot vastleggers van koolstof in de humuslaag. Juist die humuslaag bepaalt de bodemvruchtbaarheid, als zal OCI Nitrogen (kunstmestfabriek DSM Agro) daar dan minder blij mee zijn.
Al die bangmakerij en het verketteren van ‘de mens’ als CO2-uitstotende planetaire kanker en besmettingsbron die een muilkorf dragen moet: het is de ideologie van satan en zijn uitverkoren personeel op aarde. Het dient slechts de macht van Big Government en Big Business, de bankiers, rentezuigers met hun 2030 Agenda.
Daarop zeggen wij: To Hell with the Devil. Weg met al dat politieke gedoe, dat negativisme. Bij Edo ervoeren we pure landschapsvreugde, joie de vivre, dankbaarheid om te mogen leven. ‘Het Milieu’ staat voor de cultus van de dood, nivellering, machtspolitiek, subsidiehonger, ambtenaren.
Natuur staat voor Het Leven, dat wat echt bestaat, verschillen, ongelijkheid. Laat Liefde voor het Leven en ongelijkheid het uitgangspunt van natuurbescherming zijn.
Natuur beheer en bezit in privehanden is natuurlijk een nachtmerrie voor de heersende orde. Helemaal als het succesvol is.
Doet me ook een beetje denken aan de Dachniks in “the Ringing Cedars” van Vladimir Megre
Hallo, leuk artikel wat inderdaad de verschillende ideale van verschillende ecologen en natuurliefhebbers laat zien. Leuk om te zien dat Edo van zijn tuin echt een schilderij heeft gemaakt van hoe hij het voor zich ziet.
Ik vraag me wel af hoe jij tegen grote grazers aankijkt Rypke. Ik zag bijvoorbeeld dan de afbeelding van hondskruid waarvan de aanwezigheid te verklaren is door het gebrek aan grote grazers. Maar wat is naast de indicerende rol die een orchidee heeft, de ecologische waarden van die zeldzame orchideeën.
In uiterwaardengebieden komt bijvoorbeeld grote agrimonie voor en rode ogentroost voor. Deze verspreiden zich door de vacht van grote grazers en komen daarom veelvuldig voor wat gigantisch veel insecten aantrekt. Zijn orchideeën dan kenmerkend voor lage tot niet aanwezige graasdynamiek in het landschap?
Ik vraag mij af hoe jij kijkt naar de ecologische waarden van zeldzame orchideeën. en misschien andere soorten die een kans hebben als grote grazers niet aanwezig zijn.
Met vriendelijke groet, Destin.
Beste Destin
‘ecologische waarden’ zijn een waardenbegrip, geen harde natuurwet. Dus het is maar wat je leuk vindt en graag wilt, zoals bij de meeste ecologie
Wil je veel horzels, dazen, poepvliegen, dan moet je veel vee houden. Door ‘vee’ nu ‘grote grazers’ te noemen kun je de suggestie wekken alsof je geen landbouwer bent maar iets academisch, maar volgens mij heeft die aanduiding verder weinig om het lijf
Hallo Rypke
Zijn horzels, dazen en poepvliegen niet heel waardevol voor het ecosysteem? Een grote massa insecten die de energie uitwisselt tussen verschillende soortgroepen in een ecosysteem en organisch materiaal op zich neemt om het vervolgens weer te verspreiden naar andere wezens. Een rol die natuurlijk door vele insecten gevuld kan worden, maar dat is ook te zeggen over de rol van een orchidee in een ecosysteem.
Ik ben niet academisch en ook geen landbouwer. Sommige mensen in de natuursector gaan in discussie over welke term waarbij hoort, wanneer je bepaalde termen mag gebruiken en wanneer niet, iets waar ik mij zelf niet zo bij neer leg omdat ondanks de term die je er aan plakt, het op hetzelfde neerkomt. Het gaat mij niet zo zeer om de naam grote grazers of vee, maar hoe ze bijdragen aan de functionaliteit van een ecosysteem.
Ik ben fan van grote grazers maar hoor ook graag van mensen die er juist niks mee hebben. Herbivoren, zowel klein als groot, zijn cruciaal voor een ecosysteem. Ze zorgen ervoor dat biomassa afkomstig van producenten, verdeeld worden onder verschillende delen van de voedselpiramide. Welke dieren kunnen in jouw ogen het beste deze rol uitoefenen? Ik ben benieuwd.
Hallo Rypke,
Via een kennis werd ik geïnformeerd over dit artikel. Zoals je weet ben ik kritisch op de NGO’s maar ik sta inhoudelijk NIET achter dit verhaal. Jammer dat je me (net als vier jaar geleden) niet vooraf op de hoogte hebt gesteld van je (publicatie) plannen, dat was wel zo fatsoenlijk geweest. Nu lijkt het of ik onderdeel ben van je keiharde anti-NGO campagne, zeker wanneer je verhaal wordt afgesloten met een foto waar we samen een biertje drinken…..
Ik zie graag je reactie tegemoet, met groet,
Edo van Uchelen
Ha Edo
Leuk om na al die jaren weer eens van je te horen. Ik voer geen ‘keiharde anti-NGO-campagne’, ik ben niet tegen natuurclubs an sich, maar wijs ze op hun leugenachtige wijze van handelen en opereren. Als jij het goed vindt dat ze liegen, dan mag je natuurlijk je van dit artikel distantieren.
Mij dunkt zou je nog eens lezen wat ik nu werkelijk schrijf, in plaats van op de framing af te gaan op basis waarvan je er nu diagonaal doorheen ging.
Je hebt veel persoonlijke en financiële connecties in die ngo-wereld, maar laat aub associatievrees bij je oordeel niet leidend zijn, maar liefde voor waarheid en integriteit. Daar hadden we een aantal jaren terug nog een zeker raakvlak.
groet RZ
Ha Rypke,
Dank voor je reactie. We staan er nu duidelijk heel anders in en het raakvlak is verdwenen. Ik heb geen behoefte aan een discussie.
Met groet,
Edo
Ha Edo, dat bevestigt dus dat niet IK maar JIJ bent veranderd.
Bovendien klopt het excuus dat je fabriceert ook niet
Vier jaar geleden schreef ik dit verhaal voor Climategate, daar heb je toen nooit iets negatiefs over gezegd. Je stond er helemaal achter. Dit is exact het zelfde verhaal, met nog een paar aanpassinkjes
Sterker nog, we zijn 2 jaar terug nog gezamenlijk op pad geweest naar Zeeland, gezellig en normaal voor reptielenonderzoek, een opdracht die ik je aanbracht, en ik meende op goede voet met je te zijn
Dus is er nu iets anders, en dat ligt minder aan mij dan jezelf. Dus in plaats van normaal contact met mij op te nemen, val je hier als wildvreemde op de webzijde binnen om je in het openbaar te distantieren.
Is dat nu nobel gedrag?
Nou ja, je kunt nooit voldoende in mensen teleurgesteld raken. Succes met je ngo-vrienden dat ze je maar goed mogen betalen. En roep vooral in het rond dat je met mij niet geassocieerd wilt zijn 🙂 Stel je voor, dat een smet op je blazoen komt en je geen opdrachten meer krijgt
groet RZ