‘Hoe eenzaam zit zij neer…’ (KIaagliederen 1)

Tempelberg

Nu de Psalmen ‘op’ zijn, is het tijd om onze Bijbelse veldtocht voort te zetten met de Klaagliederen. In tijden waarin totalitaire ellende zich ontvouwt, waarin De Staat ons fysiek aanvalt, waarin het communisme terug van nooit weggeweest is in het Westen, waarin de EUSSR het stokje overneemt van USSR.

Een tijd, waarin bankiers via hun systeem van woeker (‘rente’) in feite de baas van de wereld zijn geworden. Een tijd waarin wij en uw pasgeboren kindje het pondje vlees onderpand van de schuld zijn die de publieke cooperatie Staat der Nederlanden bij bankier-vampiers heeft….

…welk Bijbelboek kun je dan af en toe beter aanspreken dan de Klaagliederen. Ondergetekende had ze nog nooit gelezen. Dus alleen al daarom slaan we dit Bijbelboek open. Dit zijn in totaal vijf jammerklachten die leden van de stam van Juda en Benjamin uitten toen ze door de Babyloniers waren overrompeld. Hun stad Jeruzalem was verwoest, het einde der tijden van weleer was aangebroken.

Hoe eenzaam zit zij neer, aleph
die stad, eens zo dichtbevolkt!
Als een weduwe is zij geworden,
zij die groot was onder de heidenvolken.

Een vorstin onder de gewesten
is verplicht tot herendienst.

Zij weent onophoudelijk in de nacht, beth
en haar tranen stromen over haar wangen.
Zij heeft geen trooster
onder al haar minnaars.

Al haar vrienden hebben trouweloos met haar gehandeld;
ze zijn haar tot vijanden geworden

Daar ligt Abe Bonnema, die de tempel van Mammon in Leeuwarden bouwde

Klagen lucht op. Nederlanders zijn ook hooggeschoold in de kunst van het klagen. Lucht je hart, hef je jammerklacht ten hemel, fuck al dat positieve gedoe, het glas is halfleeg en als na regen zonneschijn komt, dan komt vanzelf ook weer wekenlang regen.

Ooit gaf ik een vriend die op De Abdij logeerde een gereformeerd wandtegeltje kado. Wie enig gevoel voor sarcasme heeft, die kon daar wel waardering voor opbrengen: ‘God heeft ons geen veilige reis beloofd, maar wel een behouden aankomst’. Oftewel, leven is kut, maar gelukkig ga je dood. Dat is wat er staat in seculiere context.

Laten we dus vooral niet optimistisch zijn, en de Klaagliederen verder aanheffen. ‘De Judeers in ballingschap deden dat zo:

Juda is in ballingschap gegaan vanwege de ellende gimel
en vanwege de vele slavenarbeid.
Zíj woont onder de heidenvolken,
zij vindt geen rust;
al haar vervolgers halen haar in
tussen de nauwe doorgangen.

De wegen van Sion treuren, daleth
ze zijn zonder feestgangers.
Al haar poorten zijn verwoest;
haar priesters zuchten.
Haar jonge vrouwen zijn bedroefd,
en zijzelf – bitter is het haar.

Trudy bij de modernistische tempel van techniek

Je ziet dat er niet zo’n optimist tussen liep die zei van ‘Nou in Babylon is het ook best mooi hoor, laten we er het beste van maken’, of ‘Jeruzalem, ik was toch al op die tempel uit gekeken, eindelijk weer eens wat nieuws’. De pragmatische ‘kijk mij flink in het leven staan’-poezie van zo’n positivo, dat was nooit in de Bijbel terecht gekomen, of- God beware- zo’n ‘omdenker’…brrr. Het eerste Klaaglied vervolgt:

Haar tegenstanders zijn aan het hoofd komen te staan,
haar vijanden zijn gerust.

Want de HEERE heeft haar bedroefd
om haar talrijke overtredingen.

Haar kleine kinderen zijn in gevangenschap
gegaan, vóór de tegenstander uit.

Uit de dochter van Sion trok
al haar pracht weg.
Haar vorsten zijn als herten geworden
die geen weide vinden:
krachteloos gingen zij
vóór de vervolger uit.

Jeruzalem denkt
in de dagen van haar ellende en haar ontheemding,
aan al haar kostbaarheden
die zij in de dagen van weleer bezat,
toen haar volk in de hand van de tegenstander viel,
en zij geen helper had,
de tegenstanders haar zagen en lachten
om haar ondergang.

Jachthuis Sint Hubertus, de jagerstempel van industrieel Anton Kruller, onze eigen ‘Rockefeller’

Dan is het echte klagen even voorbij.

Vervolgens ga je dan zoeken naar verklaringen voor je ellende. Hoe kan de HEERE dit toestaan, terwijl hij toch een eeuwig verbond had afgekondigd, en geen heidenen in zijn heiligdom, huis zou toestaan. Militair verlies, dat moet een goddelijke oorzaak hebben, Gott nicht mit Uns. Alsof je een kerkdienst houdt volgens het Oude Normaal en BOA’s van het Rutte-terreurregime vallen binnen:

Zwaar heeft Jeruzalem gezondigd;
daarom is zij tot een afgezonderde vrouw geworden.
Allen die haar eerden, verachten haar,
want zij hebben haar naaktheid gezien.

Ja, zij, zij zucht
en zij heeft zich naar achteren toe omgekeerd.
9Haar onreinheid kleeft aan haar zomen;
zij heeft niet gedacht aan haar einde.

Wonderbaarlijk diep is zij gezonken,
zij heeft geen trooster.
Zie, HEERE, mijn ellende,
want de vijand maakt zich groot.

De tegenstander heeft zijn hand uitgespreidjod
over al haar kostbaarheden;
immers, zij heeft heidenvolken zien
binnengaan in haar heiligdom,
van wie U geboden had dat zij niet mogen komen
in Uw gemeente

…Oost Jeruzalem

In zulke oorlogstijden is er dan ook altijd gebrek aan voedsel. Dat was ook in Duitsland zo toen ze in 1918 ten onder gingen en in ’45, en zo kan het ook hier in Nederland weer zijn als het globalisme-fascisme haar Hunger Games over ons uitstort. Nadat ze onze boerenstand hebben vernietigd, onze vissers brodeloos en visgrondloos gemaakt.

Dat je dat niet kunt voorstellen met een nog volle koelkast, betekent nog niet dat het onmogelijk kan gebeuren. Supermarkten hebben maar voorraden voor twee dagen. Hoe groot is je voorstellingsvermogen nu? Historisch gezien is dit ‘normaal’ geweest:

Heel haar bevolking zucht
op zoek naar brood.
Zij hebben hun kostbaarheden gegeven voor voedsel,
om hun ziel te verkwikken.

Zie, HEERE, en aanschouw,
hoe veracht ik geworden ben!

Raakt het u allen niet, voorbijgangers?
Aanschouw en zie
of er leed is als mijn leed,
dat mij is aangedaan,
waarmee de HEERE mij bedroefd heeft
op de dag van Zijn brandende toorn.

Vanuit de hoogte heeft Hij vuur gezondenmem
in mijn beenderen, en Hij heerst daarover.

Hij heeft voor mijn voeten een net uitgespreid,
Hij heeft mij naar achteren toe doen omkeren,
Hij heeft mij tot verwoesting overgegeven,
de hele dag ziek gemaakt.

Er is voor ons geen enkele hoop. Het totalitaire regime dat in Nederland ontvouwt zal mensen opeten, zoals in de USSR en in Hitler-Duitsland. Hun Openbaar Ministerie en hun borderlinecowboys (‘de politie’) slijpen de lange messen, omdat anders de gekke plannetjes van hun CO2-zwendel en ‘corona’-zwendel nooit doorgang krijgen. Een leugen houdt zich enkel met geweld in het zadel.

2 Replies to “‘Hoe eenzaam zit zij neer…’ (KIaagliederen 1)”

  1. Als ik nog 10 te leven zou hebben, en ik zou mogen kiezen wanneer en waar ik deze zou mogen doorbrengen…dan zou ik waarschijnlijk kiezen voor Duitsland 1933-1942. Vooral de Olympische Spelen van 1936 lijken mij geweldig mee te maken. Maar ook de onderlinge saamhorigheid in donkere dagen van verdrukking en uitbuiting. Samen sterk sterk tegen de economische blokkades uit een ‘eintopf’ eten. Heerlijke tijden voor een Fryske Edel-Germaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *