‘Tijdgeest’ die mensen dwingt, een Duitse vinding…

Triomfboog Potsdammer Platz van Pruisische ‘verlichte’ heerser

Het idee dat er zoiets bestaat als een Tijdgeest (Zeitgeist) die zich manifesteert in een volk en cultuur komt ons toe van de Duitsers. ‘De Tijd’ is dan geen dimensie maar een kracht die zich in mensen van die tijd dwingend manifesteert, als ‘onvermijdelijkheid der geschiedenis’.

Veel mensen schrijven de uitvinding van Zeitgeist toe aan de filosoof Hegel (1807), maar Johan Gottfried Herder (1769) kwam eerder met dat uitgesproken idee, dat door Goethe is gebruikt in De Faust. (1808)

Een Zeitgeist sluit vrije wil uit voor de massa, en leidt tot een regeringsvorm van ‘Verlicht Absolutisme.’ Enkel door ‘de wetenschap’ ingewijde ‘Verlichte’ despoten weten wat goed voor ons is. In Brussel (en Den Haag) regeert dat Duits Idealisme nog steeds. (klimaatfascisme)

Transhumanisme, de technocratische mens die zelf God wil zijn

De Club 27
De Faust gaat over Dokter Faustus, een geleerde die eigenlijk maar levensmoe is. Hij ziet in het ‘gewone leven’ van gewone mensen geen reden tot enthousiasme, iets groots en meeslepends om voor uit bed te komen. Uiteindelijk zal hij dan de duivel maar oproepen, om zo maar een vorm van Verlichting te bereiken, dat hij alles kan krijgen in de wereld dat hij zich maar voor de geest kan halen.

Daarmee symboliseert Faust de moderne mens die als God wil zijn.

Het idee van de Faust kom je ook tegen in de Blues. Dat je op de Crossroads staat als gitarist, bijvoorbeeld Robert Johnson. In ruil voor je ziel word je dan die supergitarist of artiest. Robert Johnson (1911-1938) kwam al op zijn 27ste jaar aan zijn einde, en zette daarmee de trend voor de ‘Club 27’ van op die leeftijd overleden artiesten, van Janis Joplin tot Kurt Cobain aan toe.

Mensen imiteren een idee van anderen, het zijn navolgers die Grote Voorbeelden volgen. Of ‘de tijd’ ze dwingt?

”Meee and the devillll, was walking side by side’….zong Johnson met die bijna behekste stem van ‘m over zijn ontmoeting met de duivel op het Kruispunt. Het loopt dus slecht met je af, de duivel haalt je, nadat je tijdelijke roem en aards plezier vergaart. Dan kom je bij de Middeleeuwse kijk op de duivel terug.

Zo ging dat al bij Christopher Marlowe, voorganger van Shakespeare die als eerste een Engelse versie van de Duitse legenda van Faustus schreef. Die stierf op zijn dertigste bij een messengevecht, na als een wilde te leven.

De duivel pleit hier al voor The Great Reset

‘een dronk die uw dorst tevreden stelt’
In mijn eigen exemplaar (1911) van De Faust van Goethe in de Abdij-bibliotheek lees je in het 575ste vers het idee van een tijdgeest. Goethe voert hier zijn volgeling Wagner op. Die haalt voldoening uit het idee dat de tijd ergens naartoe gaat, en dat je nu op de schouders mag staan van geniale voorgangers.

Faust vindt dat idee van vooruitgang maar een sprookje, hij ziet in de praktijk nog steeds de zelfde janboel als vroeger, alsof de tijd enkel rondjes draait:

FAUST:

Vindt ge op het perkament de heilige bronnen waaruit een dronk uw dorst tevreden stelt? Geen lafenis hebt gij gewonnen, Zo zij u niet uit de eigen ziel opwelt.

WAGNER:

Vergeef me! het is een groot verblijden, Zich te verplaatsen in de geest der tijden. Te zien, hoe eens voor ons een wijs man heeft gedacht, En hoe wij’t dan per slot zo ver hebben gebracht.

FAUST:

O, tot de sterren toe gewis! Mijn vriend, de tijden der geschiedenis Zijn ons een boek met zeven zegels. Waar gij de geest der tijden leest, Staat inderdaad des schrijvers geest, die hen weerspiegelt in zijn regels. Daar is’t een janboel ook! te drommel, Bij de’ eersten oogopslag pakt men zich voort. Een vuilnisvat, een vreselijke rommel, En hoogstens eens een staatsgreep en een moord, Met prachtig beteeknisvolle woorden, Die beter bij een poppenspel behoorden!

Duivelskloof met duivels gezicht vlakbij Echternach (luxemburg)

Het boek met zeven zegels openen
Faust gelooft niet – zoals wat Wagner aandraagt- in een ’tijdgeest die bijna als een soort Heilige Geest zich manifesteert, als externe entiteit die mensen aan kan drijven. Hij ziet dat ‘geest’ louter iets is dat in de kop van de schrijver leeft of bedenker van een idee.

In die discussie tussen Faust en Wagner zie je ook meteen de kern van het filosofische debat terug over ’tijdgeest’. Hegel kwam met het idee van de Zeitgeist en Weltgeist, en ook een ‘volksgeest’ als vorm van Duits idealisme. Die vorm van Idealisme (naar ‘idee’ van Plato) stelt een geestelijk idee voor, een volmaakte geest dat buiten de materie deze aandrijven kan.

Van Hegel komt het door Karl Marx gejatte begrip dat ‘de geschiedenis’ een onvermijdelijke loop heeft, een dwingende tijd die zou leiden tot ‘klassenstrijd’. Dat idee – de tijd heeft een doel ( = teleologie)- hebben ze natuurlijk gejat van het christendom met haar ‘voleinding der wereld’ in de Openbaring van Johannes. Uiteraard is de geleerde Goethe bekend met de Bijbel, wanneer hij de ‘zeven zegels’ uit de Openbaring aanhaalt.

Bij Hegel zou die onvermijdelijkheid zich manifesteren in een vorm van vooruitgang. De meest volmaakte uiting van die vooruitgang in politiek opzicht, dat zou een Verlichte Despoot zijn.

‘Verlichte Despotie’ als staatsvorm, de Europese Commissie, VN en de Sustainable Development Goals

Vereniging van tegendelen tot 1 doel
Daarbij had Hegel toen de toenmalige Pruisische heerser Frederik de Grote in gedachten. Die was militair succesvol en hij stimuleerde ook de wetenschapsbeoefening. Hij correspondeerde ook met Voltaire. Frederik de Grote werd ook door  Immanuel Kan opgehemeld in zijn schotschrift ‘Wat is Verlichting’.

Adolf Hitler zou dat idee van Verlichte Despoot overnemen met de NSDAP overnemen, bij zijn campagne tegen de Slavische Untermenschen in Rusland (Barbarossa) spiegelde Dolfie zich aan Frederik de Grote.

De Sovjets en Mao namen over de rug van tientallen miljoenen slachtoffers ook die idealisering van verlichte despotie over: technocratie geinformeerd door ‘de’ wetenschap en de onvermijdelijkheid van de geschiedenis, die zou leiden tot het zegevieren van het wereldsocialisme.

Dus zo zie je in de praktijk dat ‘een idee’, een ‘geest’, een manier van denken bezit kan nemen van mensen. Dus als iets ’transcendents’, los bestaand van materie. Het tegendeel daarvan heet ‘immanent’. Geest en materie zijn dan 1.

Een gemeente die leugen en lelijkheid hoog in het vaandel heeft

Verlichte Despotie is ook de regeringsvorm die de Europese Commissie hanteert onder de Duitse baas van Nederland, Ursula von der Leyen. Dat we met de 2030 Agenda en 17 SDG Doelen onderbouwd door ‘de’ wetenschap ‘De Betere Wereld’ zullen afdwingen met Brusselse technocraten, ja zelfs het weer op aarde naar de hand kunnen zetten door aan een CO2-knop te draaien. Met een ’transformatie’ van hoe wij leven.

Een ander invloedrijk idee van Hegel is dat van de dialectiek, de vereniging van tegendelen waarmee de tijdgeest die vooruitgang bewerkt tot er een Verlichte Despotie regeert. Of dat je opereert volgens probleem-reactie-solutie. Je veroorzaakt een ‘crisis’ waarop paniek en onrust onstaat, en vervolgens bied je het eigen plan als ‘oplossing’.

Dat zien we nu letterlijk in de politiek gemanifesteerd. De  neoliberale VVD onder Marx Rutte is een werelsocialisme nastrevende despotie geworden, en nauwelijks nog van Groen Links- vroeger Communistische Partij Nederland- te onderscheiden.

Beide streven de zelfde 2030 Agenda na, inclusief de CO2-politiek. Of je dat nu doet uit subsidiehebzucht en opportunisme, of omdat je graag met staatsagressie anderen koeioneert voor ‘de betere wereld’ (je wilt dat andere mensen naar jouw karikatuur leven)

Leaver Dea as Slaef, de granieten negerzoen van 14 ton die vanuit Tijnje in 1951 hier werd geplant

Geest van Plaats
In de klassieke en heidense cultuur bestond er wel een geest van de plaats, maar geen Tijdgeest, of Wereldgeest. Goden en geesten waren plaats-specifiek. Iets van dat idee kun je zelf uit eigen leven ondervinden. Er zijn plaatsen die een magnetische aantrekkingskracht op je hebben. Terwijl andere plekken je juist afstoten.

Zo kwam ik afgelopen 10 jaar vrijwel maandelijks terug bij It Reade Klif, bij het Liever dood dan Slaaf monument.

In mijn eigen Meisterwerk ‘Liever dood dan Slaaf, een Pelgrimstocht door de Friese Natuur op zoek naar Vrijheid’ (HIER IN TE KIJKEN/BESTELLEN), probeer ik te ontsnappen aan de geestdodende moderniteit. En dan met name het waanidee dat je met ‘de tijd mee’ moet gaan. De tijd is een dimensie, geen kracht, die dwingt tot niets. Mensen om je heen dwingen wel om voor groepsdruk te zwichten.

Maar als ik op de klok kijk en het is vier uur, dan hoef ik niet een ander mens te zijn wanneer het vijf uur is geworden.

Daarnaast heb ik iets van de Heilige Geest mogen ervaren. Dat je het zondaarsgebed opzegde, en dat door Jezus Christus de last van je schouders gleed. Maar de tijdgeest, bezeten raken van een idee via navolging van zelfopgeworpen Autoriteit…

… daar laat de 20ste een vroege 21ste eeuw enkele gevaarlijke voorbeelden van zien. Concluderend kun je dus stellen dat Plaatsgeest, worteling en gebondenheid aan een plek kan motiveren. Een Thuis, plaats van ontroering, aanbidding, inspiratie (inblazing) En de Geest van God, die in de Mens materialiseerde tot Jezus. Een navolgenswaardig Iemand, die je niet dwingt iets te zijn.

En hier ligt het verschil met een Zeitgeist, en Duits Idealisme van Adolf Hitler tot Ursula Von der Leyen, de Duitse president van Nederland in het Frankische Brussel. In vrije wil. Daar hebben ze het in het door despotische Duitsers aangestuurde Brussel (en dus in Den Haag) niet zo op.

3 Replies to “‘Tijdgeest’ die mensen dwingt, een Duitse vinding…”

  1. Een van de mijn mooiste bijbelboeken, Prediker, vertelt ons dat alles ijdelheid en zinloos zwoegen onder de zon is. We komen geen streep verder. Sterker nog we degenereren ( Peter Scheele heeft leuk en goed boek over geschreven)
    Daarnaast vertelt Prediker dat er een tijd is van vrede en oorlog, van liefde en van haat etc ( Jingjang?).
    Het is niet te ontkennen dat de “tijdgeest” in de jaren 50 heel anders(extreem anders zelfs) was dan in de jaren 60
    Anders liepen we nu nog wel op klompen en hadden we een blauw kiel aan en konden we een traditie van 100den jaren gewoon blijven doorzetten. Veranderingen ontstaan met name door ontdekkingen of toe/afname van welvaart. Als Einstein niet was geboren, was er wel een andere “Einstein” geboren. De tijd zou dat gaan voortbrengen. En als 100 jaar geleden het Westen niet het centrum van de wereld was maar China, dan was die Einstein waarschijnlijk een Chinees.

    Was de wereld in het jaar 0 meer aan Jezus toe dan 500 jaar ervoor of erna? Toch kwam ie toen.
    Als je het aan mij vraagt zijn we nu maximaal aan Jezus toe, maarja

    De huidige generaties protesteert niet (meer) massaal uit eigen beweging maar alleen opgelegd, zoals bij klimaat. Anders zou er veel meer anti EU/NAVO geluiden te horen zijn geweest maar het is er niet.
    De verandering vanuit welvaart gaf individualisme, gaf dus minder cohesie en krijgt veel moeilijker protest op gang.
    Men zou het wel willen maar het gebeurt niet.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *