‘U mag geen tatoeages bij uzelf aanbrengen’ (Leviticus 19)

Support aan de Goede Vissers op je arm

Op de zondag geen profane boodschappen. Dan lezen we uit De Heilige Schrift, Het Boek zonder welke er geen Westerse beschaving was. We wandelen verder door het priesterlijk wetboek Leviticus, en zien in Leviticus 19 hoe een variant op de ‘Tien Geboden’ gemixt staat met allerlei praktische voorschriften over gedrag en rechtvaardigheid.

We komen in vers 18 voor het eerst in de Bijbel het ‘heb Uw naaste lief als Uzelf’-gebod tegen, waarmee Jezus furore maakte als Rabbi. Maar ook een verbod om een tattoo te zetten, of om de zijkanten van je hoofd te scheren, je haarlokken moet je laten staan. De vraag van vandaag is dus: waar begin je met schiften in De Schriften?

De antieke Statenbijbel, voortaan Iedere Zondag

Het Heilige ontheiligen
De Israelitische religie die het christendom grotendeels kopieerde is een religie van Het Verhaal, met regels, voorschriften en compensatie van schuld. Zie alleen al de aanhef van Leviticus 19, waar je een korte herhaling krijgt van de 10 geboden uit Exodus, steeds bekrachtigd met ‘Ik ben de HEERE uw God:

De HEERE sprak tot Mozes:
Spreek tot heel de gemeenschap van de Israëlieten, en zeg tegen hen: Heilig moet u zijn, want Ik, de HEERE, uw God, ben heilig. Ieder moet ontzag hebben voor zijn moeder en zijn vader en Mijn sabbatten in acht nemen. Ik ben de HEERE, uw God. U mag u niet tot de afgoden wenden en voor uzelf geen gegoten goden maken. Ik ben de HEERE, uw God.

Je laadt schuld op je ten aanzien van God, bij vrijwel alles dat je doet, denkt en verlangt. Die schuld moet je dagelijks inlossen met offers, via tussenkomst van de priesterlijke macht. Dat zie je opnieuw in de opvolgende passage:

Wanneer u nu een dankoffer aan de HEERE brengt, moet u dat zo brengen dat u voor Hem welgevallig bent. Op de dag van uw offer en op de volgende dag mag het gegeten worden, maar wat tot de derde dag overblijft, moet met vuur verbrand worden.

Maar als het toch op de derde dag gegeten wordt, is het onrein vlees. Het zal u niet ten goede komen. Wie het namelijk eet, moet zijn ongerechtigheid dragen, omdat hij het heilige van de HEERE ontheiligd heeft. Daarom moet die persoon van zijn volksgenoten worden afgesneden.

Al even machtige Bijbel

Alle bepalingen in acht nemen
Op die wijze kun je dan ‘heilig’ worden, onderling herkenbaar ten opzichte van mensen die deze geboden en voorschriften niet houden. Die buitenstaanders worden de ‘andere volken’ genoemd in de Thora (eerste vijf Bijbelboeken), in het Hebreeuws goyim, de christelijke term daarvoor is ‘heiden’.

Bij de Thora van Mozes gaat deze profeet er vanuit met zijn HEERE dat de doorsnee-mens een Grote Stok achter de deur nodig heeft, om tot heiligheid in staat te worden, rechtvaardig te zijn. Mensen zijn uit zichzelf niet goed, ze hebben de ‘Vreze des Heren’ nodig als beginsel der wijsheid.

In de Bijbelse traditie gluurt steeds de HEERE/JWHW over je schouder mee, het geloof is 1 grote plichtpleging. En er zit geen speelruimte in, want Leviticus 20 sluit af met deze woorden in vers 37;

U moet al Mijn verordeningen en al Mijn bepalingen in acht nemen en ze houden. Ik ben de HEERE.

Die afsluiting lijkt redelijk wanneer je enkele passages aanhaalt, die Jezus ook aanhaalde. Zoals Leviticus 19, vers 13 ‘U mag uw naaste niet afpersen en niet beroven.’ En vooral vers 18:

U mag geen wraak nemen of een wrok koesteren tegen uw volksgenoten, maar u moet uw naaste liefhebben als uzelf. Ik ben de HEERE

Maar met veel tussenliggende voorschriften, zullen veel moderne mensen aanzienlijk meer moeite hebben.

De literatuur voor vandaag

Veroostersing
Wanneer je in de christelijke traditie staat, waar begin je dus met schiften in de schriften om het leven nog een beetje aangenaam te houden? De relevantie van die vraag beschreven we vorige week al toen de HEERE het verbod op sodomie afkondigde.

Terwijl sodomieten nu de bedrijfsheiligen zijn van het regenboog-liberalisme en haar credo ‘wees jezelluf’, in plaats van het klassieke KEN Uzelf. Wie ‘The Easternization of the West’ las van Colin Campbell, die snapt welke aardverschuiving in denken in die Regenboogcultus plaatsvindt, van West naar Oost, van ‘wees jezelluf’, credo’s als ‘Be Here Now’.

Je schuift op van de redelijke analyse van het zelf op basis van historische ervaring/tradities (traditioneel Westers) naar de ‘zelf-ervaring’ in het moment. (Oosters, ‘non-dualiteit’) Mijn stelling vandaag is dat iedereen nu zegt ‘ach laat dat toch die achterhaalde regels, als je maar gelukkig bent.’

Als het goed voelt moet het wel goed zijn. Als je van elkaar houdt.. Als man heb je zo geen grond meer om op te staan, want je kunt nergens meer kaders aangeven. Alles dat je zegt verzuipt in de oceaan van het Gevoel waarover je ‘niet mag oordelen’. Het enige dat je zelf kunt doen is je oefenen in consequent zijn, een goed voorbeeld.

De ‘liberalisering’ van het Westen ging met een ver-oostersing gepaard, waar ‘Het Gevoel’, de moment-ervaring boven de rede staat. Als het goed voelt is het goed. De ‘Wees Jezelf’-cultus van zelfaanbidding en moreel relativisme, kun je om je heen ook zien uitzaaien met een curieus fenomeen: al die overgetatoeerde armen, benen, nekken.

Kijk mij, ik mezelf zijn.

Met name ook bij de Politie duikt de getatoeerde diender/geweldpleger overal op. Het ventje van de Politie uit Leiden dat mij peppersprayde en mishandelde zat er ook onder, een politievrouw in Bilthoven was een wandelend schilderij van huidgraffiti. Helemaal zichzelf. Net als al die gekke baardjes en kapsels bij de dienders, ze geven het signaal af dat de eigen emoties prevaleren boven ‘het ambt’.

In de praktijk zijn het daardoor een soort borderlinecowboys geworden, die persoonlijke gekwetstheid uitleggen als ‘je bent strafbaar en ik misbruik het ambt om je te naaien’:

Tatoeages en gek kapsel: kom bij de Politie

Gij zult niet…
Terwijl de HEERE in Leviticus 20 (vers 26,27, 28) dit gebod mee geeft, als lange reeks van zaken die je NIET mag doen. In plaats van dat je volgens de New Age-leer van zelfmanifestatie voorspiegelt wat je WEL wilt, zodat die wensdroom zich vorm geeft in je huidige leven;

U mag geen wolken duiden en niet aan wichelarij doen. U mag de zijkanten van uw hoofd niet afscheren en de randen van uw baard mag u niet weghalen. U mag vanwege een dode geen inkerving in uw lichaam maken en geen tatoeages bij uzelf aanbrengen. Ik ben de HEERE.

Bij Orthodoxe Joden zie je dat ze dat ene gebod nog steeds houden door die haarlokken te laten staan. Jezelf verminken als rouwritueel was een heidens gebruik, dat wilde de HEERE ook niet. In die context lees je dus ook dat jezelf met allerlei tatoeages bedekken door de HEERE/Mozes gezien werd als kernmerk van omringende heidense volkeren.

Iets dat een Israeliet als nazaat van Abraham, Isaak en Jacob niet doet. Op die fiets gaat Leviticus vervolgens verder:

U mag uw dochter niet schenden door haar hoererij te laten bedrijven, zodat het land geen hoererij bedrijft en het land niet met schandelijk gedrag vervuld wordt.

Kom daar in het  geliberaliseerde Westen nu nog eens mee aanzetten, met zo’n voorschrift. Meteen daarop volgend lees je, een Leviticus-variant op de in Exodus al gebrachte tien geboden:

U moet mijn sabbatten houden en eerbied hebben voor mijn Heiligdom. Ik ben de HEERE

Plakplaatje van de oesters van Goede Vissers

Schiften in de Schriften
Ik ga nooit naar de kerk. Ik werk op zondag en ga ook naar winkels op zondag voor boodschappen, zodat ik door mijn gedrag anderen dwing ook te werken. Het daarop volgende gebod om geen waarzeggers en een medium te raadplegen, herhaald in Leviticus 20:6, dat is in het tijdperk van de New Age ook al op de helling gegaan;

U mag u niet wenden tot de dodenbezweerders en tot de waarzeggers. U mag hen niet raadplegen, zodat u zich met hen verontreinigt. Ik ben de HEERE, uw God.

Eerbied voor je vader en je moeder tonen, we kwamen het al in het begin tegen. Respect voor ouderdom wordt hier andermaal herhaald, en in 1 adem genoemd met Godvrezendheid.

U moet opstaan voor iemand met grijze haren en eer bewijzen aan een oudere. Uw God moet u vrezen. Ik ben de HEERE.

Nou ja, opstaan voor oudjes in de tram die slecht ter been zijn, dat doe je toch. Het gebod van eerbied voor je vader en je moeder tonen, daar heeft het moderne Freudianisme een broertje dood aan. Dat je bij wijze van seculiere duiveluitdrijving je ouders van eigen tekortkomingen zou moeten beschuldigen, en zo jezelf mag excuseren.

Terwijl die ook maar op eigen wijze hun best doen om liefhebbend te zijn, in al hun talenten en tekorten. Extremen daargelaten natuurlijk, van mensen die een soort erfzonde overdragen op hun nageslacht. Het volgende voorschrift uit Leviticus, vers 33, daarmee blijft de asielindustrie in Nederland op de been:

Wanneer een vreemdeling bij u in uw land verblijft, mag u hem niet uitbuiten. De vreemdeling die bij u verblijft, moet voor u zijn als een ingezetene onder u. U moet hem liefhebben als uzelf, want u bent zelf vreemdelingen geweest in het land Egypte. Ik ben de HEERE, uw God.

Bijbels in de Laurentiuskerk

Hier komt opnieuw het ‘liefhebben als uzelf’ naar voren dat Jezus ook aanhaalt. Het klinkt achtenswaardig, die gastvrijheid. Maar dikke kans dat veel mensen die in de Asiel en vluchtelingenindustrie werken, andere geboden uit Leviticus bij het vuil werpen. Dus waarom zou je dit gebod dan wel serieus nemen en andere niet?Terwijl we als afsluiting toch echt lezen dat we ze allemaal moeten houden, de grote en de kleine.

Hoe achtenswaardig is het, wanneer je jan en alleman je huis/land binnenhaalt en direct mede-eigenaar van dat land/huis maakt, en dus doet aan onteigening van de bewoners die er reeds waren, en wiens voorouders daar in investeerden? (modern beleid)

Al snel heeft iedereen het recht de ander hypocriet te noemen, doordat ieder een eigen wijze van schiften in de schriften bedrijft. Zo krijg je dat met regels: het is maar net welke je bevallen, wanneer je het belangrijkste daarvan weglaat.

De Vreze des Heren, als beginsel der wijsheid, Ontzag voor Het Leven. Een levenshouding. Dus toch een ‘gevoel’, een ervaring. Heb een goede zondag.

3 Replies to “‘U mag geen tatoeages bij uzelf aanbrengen’ (Leviticus 19)”

  1. Ik weet eigenlijk niet hoe diverse Rabbi’s door de eeuwen heen hiermee om zijn gegaan. Ja na het gaan wonen in het heilige land waren de Israëlieten de regeltjes een beetje kwijt, dus toen was de omgang met die regeltjes wel heel minimaal maar intussen is er wel heel wat veranderd. De laatste eeuw is het allemaal misschien weer te losjes geworden maar dan zijn er nog 2 a 2,5 millennia om naar te kijken.

  2. Primitieve volken worden gekenmerkt door een uitgebreide lichaamscultus, een hele grote nadruk op het versieren van het lichaam, waaronder tatoeages. Het is dus lichaams-aanbidding. Een antropoloog beschreef hoe bij primitieve volkeren de (rationele) beschermingsfactor van kleding van geen enkel belang was, uiterlijke opsmuk en de impressie daarvan op anderen was het enige wat van belang was. De fitness cult in onze tijd is overigens ook een uiting van dat soort lichaamscultus.
    Dus inderdaad, de eigen emoties prevaleren, boven rationele overwegingen, en boven buiten-persoonlijke belangen. Ik kan me voorstellen dat de profeten van de verschillende religies via instructies een einde probeerden te maken hieraan.

Laat een reactie achter aan Johannes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *