Krijgen in de ‘Protocollen van Zion’ (afkomstig uit Rusland, 19de eeuw geschreven) samenzwerende joden de schuld van bijna alles dat fout gaat in de wereld, bij protestants/seculier schrijver Edmund Paris zijn het juist de Paus en de Jezuieten die alle ellende van de wereld op hun geweten hebben.

Tot steun aan het Hitler-regime aan toe. Zijn schotschrift uit 1975 tegen deze door Ignatius van Loyola in 1534 gestichte orde is niettemin leerzaam. Je krijgt inzicht in katholieke machtsuitoefening over de wereld heen, actueel met ‘groene’ Paus Franciscus die zelf Jezuiet is.

Mysticisme terug in het geloof
Loyola zou volgens Edmund Paris een kruising tussen monnik en krijger zijn. Hij kwam aanvankelijk door zijn opvliegende en agressieve karakter met de politie in aanraking, die een leven zou leiden dat bestond uit vrouwen gokken en duelleren. Als soldaat raakte hij door een kogel in zijn been gewond en kreupel voor de rest van zijn leven.

Liggend bij herstel zou hij twee boeken lezen die Paris niet nader specificeert, Leven van Jezus en Leven van de Heiligen. Na enkele mystieke ervaringen die Paris definieert als hallucinaties ziet Loyola het licht. Volgens Paris zou zijn intelligente mysticisme een vorm van gevaarlijk fanatisme worden. Ignatius van Loyola zou Moeder Maria zelf hebben gezien, en zijn latere orde van Jezuieten zou die Maria-verering op de voorgrond zetten.

Het dogma van pauselijke onfeilbaarheid zou op het conto te schrijven zijn van Jezuiten, net als dat van Maria haar ‘onbevlekte ontvangenis’.

Een Jezuiet die bij Ignatius wilde aansluiten moet 14 jaar training ondergaan. Ze moesten een balans vinden tussen tegenstrijdigheden naar wat volgens Paris het karakter was van Ignatius van Loyola, zoals het mengen van vroomheid met diplomatie, mystiek en ‘koude calculatie’, asceet zijn (wereldlijkheid afzweren) en wereldse wijsheid.

Daaruit komt hun focus op wetenschap voort, de Jezuieten waren ook goed in astronomie. Teilhard du Chardin zou begin 20ste eeuw zich ontwikkelen tot bekend evolutionist, die zich in China inzette bij opgravingen aan hominiden-fossielen. Het streven naar ‘wereldeenheid’ bij de seculiere globalisten en het katholicisme haar claim op alle zielen in de wereld zitten niet zo vreselijk ver uit elkaar.

SDG
Van Du Chardin komt ook een deel van het wereldeenheids-denken dat je terugvindt in de 17 SDG-doelen van de Verenigde Naties, die je niet alleen vertalen kunt als Sustainable Development Goals maar ook als ‘Soli Deo Gloria.’ (eer aan god alleen) Zien sommige mensen in de Verenigde Naties een Vrijmetselaars-dingetje, je kunt er volgens andere theorieen de seculiere voortzetting van de Katholieke Kerk haar zielenmultinational in zien, de oudste van de Westerse wereld.

Volgens Paris zou de orde van Jezuieten vier eeuwen lang die combinatie van tegenstrijdigheden handhaven, als kenmerk van het karakter van hun stichter. Die zou als spirituele tiran over zijn volgelingen waken, en zo hun eigen wil breken. Uit de verfilming van Dan Brown zijn ‘Da Vinci Code’ kennen we enkele van die praktijken, zoals jezelf met een zweep toetakelen, de kastijding van het vlees.

De Paus had in die zestiende eeuw zijn kopzorgen door de opkomst van het protestantisme. Bij het Concilie van Trent in 1546 zouden de Jezuieten als strijders voor het Pausdom de politieke rol krijgen, een ‘Regimen Ecclesia Militantis’ die ze zouden blijven vervullen. Ze zouden zich over de hele wereld verspreiden- aldus Paris- om in zowel zielen te winnen voor het katholicisme als om in hogere politieke rangen invloed te krijgen op het landsbestuur. Van India en China tot Paraguay in Zuid Amerika, dat tijdelijk een Jezuietische theocratie zou zijn.

Vervolgens zouden ze in de strijd tegen het protestantisme landen als Duitsland en Scandinavie infiltreren. In het Frankrijk van na de Franse Revolutie (1789) zouden ze ook de door de Fransen verloren oorlog met de Duitsers in 1870 hebben aangesticht. Paris beschuldigt ze met de toenmalige Paus ook van steun aan Hitler, dat zij Dolfie in 1933 aan de macht zouden hebben geholpen.

Paris ziet in de door hem aan Jezuieten toegedichte eigenschappen van ‘ideologische intolerantie en religieuze bemoeienis’ de bron van ‘bijna alle kwaden die de mensheid in de twintigste eeuw heeft moeten lijden.’

Met 1 zo’n groot kwaad – het Pausdom en zijn Jezuietenleger- als bron van alle ellende heb je alvast een overzichtelijk wereldbeeld. Maar volgens het principe ‘1 bron is geen bron’ zou je de ‘Entlosung der Jezuietenfrage’ toch graag van meer kanten willen bestuderen. Zeker wanneer de uitgever de ‘Protestant Truth Society’ heet, een naam die toch al niet van geestelijke flexibiliteit getuigt.

Je kunt er ook een positieve boodschap uit halen. Succesvol samenzweren is mogelijk, dus als je een regering hebt die je niet aanstaat en je organiseert je goed; dan heb je kans op succes. Al helpt het dus wel wanneer je een oud en machtig instituut achter je hebt, De Heilige Stoel als kruiwagen naar de wereldmacht. Maar met al die samenzwerende bendes, die door andere auteurs en groepen als bederver van de mensheid worden aangewezen, dan heb je dus de nodige concurrentie te verduren op jacht naar dominantie.

Zo kun je lezen in de Protocollen van Zion dat de auteur daar de inspanningen van de Jezuieten maar afkraakt, die vinden ze qua kunst van het samenzweren maar een stel mietjes.

Wanneer de buitenaardse wezens en Illuminati – vlak ze niet uit!- zich daar ook nog bij mengen, EN ook nog zionisten, heb je het nogal druk daar boven in de top om al hun malversaties in kaart te brengen. Als eenvoudige Friese boer hou je het dan liever bij een lekker katholiek biertje uit de Abdij van West Vleteren. Dat kunnen ze beter dan militante protestanten.

Uiteindelijk kun je nog zo samenzweren, ‘conspireren’ (samen ademen), maar wat heb je dan aan al die wereldmacht als je niet blij bent met het leven en je hebt geen lief? Dat heb ik lekker wel.