Had hij het eindelijk gevonden, en dan word je geruimd

Bij een klokkestoel in het Friese Gaasterland lag Gerrit Zeldenrust te ruste, en dus maakte ik een foto van dit ironische grafschrift: Hier rust Gerrit Zeldenrust. Eindelijk had de man die zelden rust had in zijn genen dan toch de rust gevonden. Maar toen ik later terugkwam bleek het graf ‘geruimd’ en dit zie je steeds vaker en sneller gebeuren bij oude grafmonumenten.

Hier Rust Gerrit Zeldenrust bij Oudemirdum

Cultuurhistoricus Peter Karstkarel maakte een toer door Friesland langs opmerkelijke grafmonumenten, en zijn boek ‘Dag Lieve Moeder’ toont op de voorkant die gedenksteen met gelijknamig opschrift.

Voorkant boek Peter Karstkarel, het grafbeeld is al ‘geruimd’

Maar wanneer je dan naar die dodenakker bij Oranjewoud gaat, blijkt ook Lieve Moeder al geruimd, om plaats te maken voor doden die wel genoeg grafgeld betalen om daar te liggen.

Alde Toer uit de 12de eeuw…

Mijn droomplek heb ik al lang gespot: ik wil bij de Alde Toer liggen bij Easterwierum, de plaats in het zeekleiland van de Middelzee die ook prominent is afgebeeld in mijn fotografisch Meisterwerk ‘Liever dood dan Slaaf‘.

Ophelia, uit mijn fotoboek ‘Liever dood dan Slaaf‘

Je schijnt dan eerst lid te moeten worden van de lokale kerk of vereniging, om je plekje te kunnen reserveren, wat logisch is want zo’n prachtplek op een oeroude terp, daar wil iedereen wel liggen. Maar wanneer je daar eenmaal in de terpaarde bent opgeborgen, kan de herfstige hemel haar depressies vanuit de Noordzee over je heen uithuilen, op de kale kleivlakte.

Alde Toer

Het leven is voorbij voor je er erg in hebt…