Op de zondag geen profane boodschappen. Dan lezen we uit De Heilige Schrift, Het Boek zonder welke er geen Westerse cultuur was geweest. Vandaag ploegen we voort in de belangrijkste profeet waarop de Evangelisten en Paulus het christendom vestigden: Jesaja. 

Na twaalf hoofdstukken voorzegging hoe HEERE de legers van Assyrië gebruikt voor zijn godsoordeel over afvallig Israël en een opvolgende Restauratie van Jeruzalem, voorzegt Jesaja vervolgens de verovering van Babel (710 BC), en de verovering van Egypte door de Assyriërs (663 BC)

Babylon is het koninkrijk in het oosten dat als ‘morgenster’ wordt aangeduid in Jesaja 14:12. In de King James-vertaling staat die morgenster als ‘lucifer’ vertaald. Maar in plaats van satan, lijkt Jesaja hier in een ‘spotlied’ te doelen op de Babylonische koning die zijn macht aan Sargon II van Akkad/Assyrië verliest. Zo lijkt het christendom dus ontstaan te zijn door interpretatiefouten en vertaalfouten van Jesaja.

‘Niemand zal er verblijven, nooit meer’
Zeven hoofdstukken lang gaat Jesaja door met het voorzeggen van de ondergang van omringende volkeren, waaronder de Moabieten, Filistijnen en Egyptenaren. Nadat HEERE de Assyriërs met hun koning Sargon (van Akkad) als stok heeft gebruikt om de zondaren uit te delgen, zijn dan die andere volken aan de beurt.  Jesaja 13 verhaalt over de verwoesting van Babel/Bagdad door een ruitervolk, de Meden (en de Perzen).

Historisch gezien vindt dié verovering plaats in het jaar 540 BC:

17Zie, Ik zal de Meden tegen hen opzetten, die zilver niet achten en op goud niet belust zijn.
18Maar hun bogen zullen jongens verpletteren, zij zullen geen medelijden hebben met de vrucht van de buik, hun oog zal geen kind ontzien.

19Babel, het sieraad van de koninkrijken, de luister en de trots van de Chaldeeën, zal zijn als toen God ondersteboven keerde Sodom en Gomorra.
20Niemand zal er verblijven, nooit meer, en niemand, van generatie op generatie, zal er wonen.

Volgens Jesaja zou Babel voor eeuwig verlaten raken en alleen nog door wilde dieren bewoond worden:

21Maar wilde woestijndieren zullen daar neerliggen. Hun huizen zullen vol zitten met huilende uilen; struisvogels zullen er wonen
en bokachtigen zullen er rondspringen.

22Hyena’s zullen janken in zijn verlaten burchten, en jakhalzen in zijn paleizen van verlustiging. Zijn tijd om te komen is nabij,
en zijn dagen zullen niet worden uitgesteld.

‘dat u dit spotlied zal aanheffen’
In hoofdstuk 14 lees je dan dat Babel voor haar arrogantie wordt neergehaald. Israël zal dan wraak nemen dankzij HEERE en de Babyloniërs knechten. Nadat Babylon valt zou de restauratie van de macht van Israël plaatsvinden:

1 Want de HEERE zal Zich over Jakob ontfermen en Hij zal Israël nog verkiezen. Hij zal hen neerzetten op hun eigen grond. De vreemdeling zal zich bij hen aansluiten en zich bij het huis van Jakob voegen.

2De volken zullen hen nemen (de Israëlieten) en naar hun woonplaats brengen. Het huis van Israël zal hen in erfelijk bezit nemen als slaven en slavinnen in het land van de HEERE. Zo zullen zij gevangenhouden wie hen gevangenhielden en heersen over hun onderdrukkers.

3En het zal geschieden op de dag waarop de HEERE u rust zal geven van uw smart, uw onrust en de harde slavenarbeid die men u heeft doen verrichten,
4dat u dit spotlied zult aanheffen op de koning van Babel

Het is dus in dit spotlied, dat de bekende ‘morgenster’-passage verschijnt, die (ook door mij eerder) foutief werd geïnterpreteerd als ‘lucifer’. Het slaat dus op de koning van Babel die overwonnen wordt door de Meden, die mogelijk deel uitmaakten van de Assyrische legermacht:

12Hoe bent u uit de hemel gevallen, morgenster, zoon van de dageraad! U ligt geveld op de aarde, overwinnaar over de heidenvolken!

13En ú zei in uw hart: Ik zal opstijgen naar de hemel; tot boven Gods sterren zal ik mijn troon verheffen, ik zal zetelen op de berg van de ontmoeting aan de noordzijde.
14Ik zal opstijgen boven de wolkenhoogten, ik zal mij gelijkstellen met de Allerhoogste.
15Echter, u bent in het rijk van de dood neergestort, in het diepst van de kuil!

‘Ik zal van Babel naam en overblijfsel uitroeien’
HEERE zal Babel volledig verwoesten, zo benadrukt Jesaja 14 nog eens:

22Zo zal Ik tegen hen opstaan, spreekt de HEERE van de legermachten. Ik zal van Babel naam en overblijfsel uitroeien, zoon en kleinzoon, spreekt de HEERE.
23Ik zal het maken tot een bezit voor nachtuilen en tot waterpoelen; Ik zal het wegvagen met de veger van het verderf, spreekt de HEERE van de legermachten.

En ook alle andere volken die vijanden van Israël waren moeten het dan hoofdstukken lang ontgelden, ook de ondergang van de Assyriërs (632BC) is hier al voorzegd:

25 Ik zal Assyrië verbreken in Mijn land, en op Mijn bergen zal Ik het vertrappen

Het is rancune alom, wraakzucht waarover Jesaja predikt, ook tegen de Filistijnen, de zeevarende handelsvolkeren van de Foeniciërs:

31Weeklaag, poort! Schreeuw het uit, stad! Wegsmelten van angst moet u, heel Filistea!
Want uit het noorden komt een rookwolk; en in zijn gelederen blijft niemand achter.

32Wat zal men dan de gezanten van het volk antwoorden? Dit: De HEERE heeft Sion gegrondvest; en in haar vinden de ellendigen van Zijn volk een toevlucht.

En  HEERE zal ook de Moabieten dan uitroeien met een legermacht van een ander volk (Jesaja 15):

8Voorzeker, het geschreeuw doorkruist het gebied van Moab, zijn gejammer tot Eglaïm toe, zijn gejammer tot Beër-Elim toe.
9Voorzeker, de wateren van Dimon zijn vol bloed. Ja, Ik zal over Dimon nog meer teweegbrengen: een leeuw over de ontkomenen van Moab, en over het overblijfsel van het land.

‘..als het gedaan is met de verwoesting’
In Jesaja 16 gaat dat nog een tijdje zo door tegen Moab, dat de terugkerende Israëlieten als overheersers zal moeten accepteren:

4Laat onder u Mijn verdrevenen verblijven, Moab; wees voor hen een schuilplaats tegen de verwoester.
Als de onderdrukker omgekomen is, als het gedaan is met de verwoesting, als de vertrappers weggevaagd zijn van de aarde,
5dan zal er een troon gevestigd worden in goedertierenheid. Daarop zal blijvend Iemand zitten in de tent van David, Die oordeelt en recht zoekt, Die snel gerechtigheid brengt.

6Wij hebben gehoord van de trots van Moab, dat zeer hoogmoedig is, van zijn hoogmoed, zijn trots en zijn overmoed; zijn holle praat is niet gepast!

7Daarom zal Moab over Moab weeklagen, allen zullen zij weeklagen.Aan de rozijnenkoeken van Kir-Hareseth
zult u zuchtend terugdenken, volkomen verslagen.

Dat eindigt met;

Dit is het woord dat de HEERE destijds over Moab gesproken heeft.
14Maar nu spreekt de HEERE: Binnen drie jaar, gerekend naar de jaren van een dagloner, zal de luister van Moab geminacht worden, samen met de grote mensenmenigte. Het overblijfsel zal klein en gering zijn, en niet veel betekenen

…en als je dan toch bezig bent en Bagdad/Babylon tot as reduceert, waarom dan niet ook even Damascus en Syrië kapot bombarderen in Jesaja 17:

1De last over Damascus.Zie, Damascus houdt op een stad te zijn, het zal een puinhoop worden, een ruïne.
2De steden van Aroër zullen verlaten worden,ze zullen voor de kudden zijn. Die zullen daar neerliggen, en niemand zal ze schrik aanjagen.

3Dan zal de vesting uit Efraïm weggedaan worden, en het koninkrijk uit Damascus, en ook het overblijfsel van de Syriërs zal verdwijnen.
Het zal hun vergaan als de luister van de Israëlieten, spreekt de HEERE van de legermachten.

De mensen die Syrië in de as legden met hun ‘gematigde rebellen’ (minder stinkende stront) kunnen hun inspiratie gehaald hebben uit Jesaja 17

‘Dit is het lot van hen die ons uitplunderen’
Alle volkeren die ooit Israël de baas waren zullen zelf worden weggevaagd, zo besluit Jesaja 17. Omdat alle wereldlijke machten niets zijn dan een instrument in handen van HEERE:

12Wee, het rumoer van vele volken, ze razen als het razen van de zee; en wee, het gedruis van natiën, zij maken een gedruis als het bruisen van geweldige wateren.
13Al maken de natiën een gedruis als het bruisen van machtige wateren, Hij bestraft het, en ze vluchten, ver weg; het wordt opgejaagd vóór de wind uit als kaf op de bergen, vóór de wervelwind uit als werveldistels.
14Tegen de tijd van de avond, zie, verschrikking! Voor de ochtend aanbreekt, is hij er niet meer.
Dit is het deel van hen die ons beroven, het lot van hen die ons uitplunderen.

In Jesaja 19 en 19 komen onheilsvoorzeggingen over ‘Cush’ (Sudan, misschien Ethiopië) en Egypte. Jesaja 20 plaatst al deze gebeurtenissen dan weer in de tijd van de heerschapij van Sargon van Akkad, de Assyriers die Babylon (710 BC) en ook Egypte (673-663 BC) in zullen nemen:

1In het jaar van de komst van de opperbevelhebber naar Asdod, toen Sargon, de koning van Assyrië, hem gezonden had en hij tegen Asdod (Filistijnse stad RZ, dit gaat over Sargon II die regeerde van 722-705BC) streed en het innam –
2in die tijd sprak de HEERE door de dienst van Jesaja, de zoon van Amoz: Ga, maak het rouwgewaad van om uw middel los en doe uw schoenen van uw voeten. En hij deed dat. Daar ging hij dan, naakt en barrevoets.

3Toen zei de HEERE: Zoals Mijn dienaar Jesaja drie jaar naakt en barrevoets rondloopt, als teken en wonder voor Egypte en Cusj,
4zo zal de koning van Assyrië de gevangenen van Egypte en de ballingen uit Cusj wegvoeren, jong en oud, naakt en barrevoets, de billen bloot, tot schande van Egypte.

5Men zal ontsteld en beschaamd zijn vanwege Cusj, hun verwachting, en vanwege Egypte, hun eer.
6En de bewoners van deze kuststreek zullen op die dag zeggen: Zie, zo is het gegaan met onze verwachting, waar wij naartoe vluchtten om hulp, om gered te worden van de koning van Assyrië! Hoe zullen wíj dan ontkomen?

Christendom lijkt het Vergistendom
Kortom, de eindtijd en periode van Restauratie van Sion waarover Jesaja predikte, die plaatst hij ten tijde van de Assyrische heerschappij in de zevende eeuw voor de christelijke jaartelling. Dit ruitervolk liep de toen bekende machten rondom Israël en Jeruzalem toen onder de voet. Ze roeiden de tien stammen van Noord Israël uit zodat van de twaalf stammen nog eentje overbleef: Juda, de stam van David en wortel van het jodendom, met de zetel in Jeruzalem.

De Evangelisten en Paulus maakten van Jesaja’s onheilsprofetie met eindtijd-in hun eigen tijd -de Romeinse overheersing en tweede tempel-verwoesting. Dat Jesaja hier de ‘Meden’ laat opdraven in het begin, dat hoeft niet te slaan op de Perzische verovering van Babel in 540 BC. Misschien dat dit Noord Iraans ruitervolk met hun pijlen en bogen deel uitmaakte van de Akkadische/Assyrische legermacht?

Al zou dat in 540 BC zijn, dan nog doet dat weinig af aan onze hoofdconclusie:

• Jesaja profeteerde eind achtste eeuw over gebeurtenissen in ZIJN tijd en vlak daarna, waarna de jongeling  zou opstaan als Verlosser die boter en honing eet, geboren uit een jonge vrouw (maagd) .Het christendom is dus gebaseerd op een foutieve lezing van Jesaja, zoals het katholicisme haar ‘Maagd’ Maria-verering zich baseert op een vertaalfout.

En zo kan die ‘Morgenster’ uit Jesaja 14 dus ook niet ‘Lucifer’ of zelfs satan zijn (zoals vertaald in de Engelse King James-Bijbel).

… maar de toenmalige koning van Babel die zijn macht in 710BC aan Assyrië af moest staan, die op hun beurt in 632 het veld moesten ruimen. Dat Jesaja gewoon domweg de plank mis kon slaan in historische zin, terwijl hij in zijn militair turbulente tijd er op los predikte…Dát wil er niet in, wanneer hij als gezaghebbende profeet moet blijven doorgaan.

Babel werd nog ettelijke malen veroverd, zoals door de Perzen (540 BC) en de Alexander de Grote. (330BC) Bagdad zou de hoofdstad worden van de Moslims in de negende eeuw van de christelijke jaartelling. Hun halve maan-symbool lijkt een verwijzing naar de godheid Sin van de Asssyriërs.

Toch bleven er steeds mensen leven, niet enkel wat nachtuilen en hyena’s. Want waarom een stad veroveren met enkel ruïnes, waar niemand woont? Of ging Krijgsheer en wedergeboren christen George W. Bush met Juda daarom alsnog ten strijde tegen Babel, en Bagdad de vernieling in bombarderen?

Dus we leven nu in het jaar 2023 dankzij interpretatiefouten van het boek Jesaja en vertaalfouten?. ..Dan heeft God dus humor, dat Hij zo de wereldgeschiedenis via ons mensen kan sturen die Zijn Voor Vele Interpretaties Vatbare Woord niet begrepen, zodat twee nieuwe religies ontstonden naast de Joodse. Heb een goede zondag.