Op de zondag geen profane boodschappen. Dan lezen we uit De Heilige Schrift, Het Boek zonder welke er geen Westerse cultuur was geweest. Deze tweede Adventszondag lezen we uit het Evangelie van Johannes.

Christenen hebben bij Johannes in Jezus een profeet die geen water BIJ de wijn doet, maar die water in wijn verandert als de feestvreugde bedreigd wordt.

Wie net als ondergetekende woede in zich voelt koken na een autorit door Amsterdam, daar heeft dit Johannes-Evangelie ook een passend verhaal voor: Jezus haalt de zweep door de tempel. Wie een Hart heeft krijgt het lastig in deze Interessante Tijden.

Lamb of God
In dit Johannes-evangelie geen herders, engelen en een stal bij de kribbe van het kindje Jezus. Het Kerstverhaal vind je in de andere zogenaamde ‘synoptische’ evangeliën. De Evangelist Johannes valt meteen met de deur in huis, wanneer de driejarige bediening van Jezus begint. Dat is zo rond Zijn dertigste.

Jezus komt bij Johannes direct in actie, Hij verandert hier meteen water in wijn en veegt alle geldwisselaars de tempel uit, in de hoofdstukken die we vandaag bespreken.

Vorige week liet Jezus zich dopen door Johannes, een profeet die naar eigen zeggen voor Jezus was uitgezonden. Jezus wordt dan in Johannes 1 al ‘Rabbi’ genoemd. Dat kan een aanwijzing zijn dat Hij al was doorgeleerd in de schriften. De profeet Johannes (niet de Evangelist Johannes) noemt Jezus dan al ‘Lam van God’: het offerlam dat als plaatsvervanging dient zodat de wraakengel aan ons voorbij gaat.

Lamb of God in het Engels is ook de naam van een Zuid Amerikaanse metalband.

Naar die in bas, drum en gitaar verpakte woede mag ik van mijn geloof niet meer naar luisteren. Want die doen niets anders dan het heilige ontheiligen. Maar wel met vette riffs, dat moet gezegd. OK, en ja, groei eens op, wanneer je al richting de halve eeuw loopt en je hebt nog steeds de neiging te luisteren naar opstandige adolescentenherrie.

Waar komt die woede toch vandaan? Ik heb alles, een lieve vrouw, prachtige mensen om mee samen te werken,, eigen afbetaald huis, mijn beide ouders leven nog, en werk dat mijn hobby is…

Saint Anger
Er huist nog woede in mij, die dagelijks gevoed wordt. Neem enkel het noodzakelijke maar met diepe tegenzin verrichte bezoek gisteren aan Amsterdam. Daar had Afke met een vriendin afgesproken bij de Chinees. Je moet midden in het centrum zijn, en dat hebben die linkse rakkers daar nagenoeg onmogelijk gemaakt voor alles dat zich op vier wielen voortbeweegt.

Voor het klimaat, Of zoiets.

Je bent vanaf de ring meer dan een half uur kwijt om bij de Prins Hendrikkade te komen. Ze hebben alle straten de maximumsnelheid verlaagd tot 30km per uur. En dat doen die kutcommunisten voorzien van de ‘je doet het voor een ander’-propaganda die we ook bij de meest uitzinnige coronamaatregelen kenden.

Voor de kinderen op school, voor de klimaatneutrale klootviool op driehoog, voor de rollerskaters…

Hun overheid die reclametechnieken gebruikt om haar gedwongen winkelnering te verkopen, ‘communicatie’ noemen ze dat, die leugenaars. Op iedere straathoek wordt zo op affiches extra belastinggeld verdampt, het enige waar linkse politici echt goed in zijn: Andermans geld roven en dat opmaken.

Alsof ik wil afremmen voor een hipster op rolschaatsen, in plaats van extra gas geven voor de bonuspunten. Je doet het helemaal niet voor ‘de ander’, maar voor dat Mao-Rode stadsbestuur. Bespaar me al die leugens, jullie willen ons gewoon bespioneren uit naam van ‘milieu,’ ons uit de auto wegpesten en ons afzetten.

Vlak voor het centraal station blijk je dus niet verder te kunnen rijden. Waar kan ik Afke dan afzetten!!!?? Moet ik voortaan een boot nemen over het IJ, en haar aan de kade afzetten?

Gedesoriënteerd en reeds jezelf opvretend van ongeduld bega je dan in tien seconden meerdere verkeersovertredingen, je komt per ongeluk op de trambaan terecht. Omdat je $^%&YU echt niet weet waar je in dat linkse stinkhol %^* nog naar toe kan.

Het ijdel gebruik van de naam des heren ligt bij iedere wegblokkade op je lippen, het ongeduld dat opkropt wanneer zo’n remtrapper in Toyota Prius zich aan de maximumsnelheid wil houden: 30. Rot op stakker met je stekkerauto.

De mogelijkheid dat hun roverheid je met haar camera heeft gesnapt om je maximaal te beboeten is meer dan theoretisch. Met die ‘milieuzones’ ook, rot toch op met je milieu. Je wilt mensen gewoon uitkleden en bespioneren, jullie kutcommunisten en jullie stomme kutklimaat.

Piepende banden
Ben je eindelijk ontsnapt aan die overvolle rotstad met toeristenzwermen, je loopt je oude hardlooprondje in het Amsterdamse bos. Hebben ze daar bij een bouwplaats CO2 NEUTRALE BEVEILIGING. Bij een dieselaggreraat dat de bouwlampen aan de praat houdt. En in het café restaurant van de Bosbaan verstaat het meisje van de bediening je niet…

… omdat je Nederlands spreekt, en de rest van de bediening: metromannetjes met dunne snorretjes die aan elkaar plukken.

Wat moet je hier ook als geborneerde boreaal uit het Hoge Noorden. Piepende banden. Er is in dit leven teveel onzin en absurditeit om je over op te fokken. Wie nog een Hart heeft, krijgt het daardoor in deze Interessante Tijden aan zijn hart.

Maar goed, we waren de Bijbel aan het lezen. En dan is het thema woede toch relevant, nu we toch Johannes 2 gaan lezen. Die Heilige Woede, daar kon Jezus ook wat van als Man met het Grootste Hart, namelijk Vaderhart van God. Het was helemaal niet zo’n dweil met zalvende EO-glimlach die Kristus uitspreekt als Grrristus, alsof je moet gorgelen.

De Grrrrustenunie, daar krijg je ook jeuk van op zeven plaatsen van je lichaam. Grrrustenunie. Linkse zelfrechtvaardigers die de klimaatafgod aanbidden, gadverdegadver. Grrustenunie. Te moeten doen alsof, niet echt zijn. Je niet uitspreken, de waarheid met het schelle geluid niet aandurven horen uit schijnfatsoen.

Geen water bij de wijn maar water in wijn
Jezus haalde de zweep door de tempel, noemt zijn tegenstanders ‘addergebroed’. En daarom is Jezus ‘My man’, hij is echt en doet niet alsof voor sociale punten…

In het begin van het Johannesevangelie wijst Jezus een aantal broeders aan die zijn discipelen zullen worden, Andreas en zijn broer Simon, die door Jezus tot Petrus (Rots) wordt hernoemd, Kefas in het Hebreeuws. En dan in Johannes 2 verricht de Heiland zijn meest sympathieke wonder, dat door geen enkele andere profeet bij mijn weten is nagedaan, bij de Bruiloft in Kana:

1En op de derde dag was er een bruiloft te Kana in Galilea; en de moeder van Jezus was daar.
2En Jezus was ook voor de bruiloft uitgenodigd, en Zijn discipelen.

3En toen er een tekort aan wijn ontstond, zei de moeder van Jezus tegen Hem: Zij hebben geen wijn meer.
4Jezus zei tegen haar: Vrouw, wat heb Ik met u te doen? Mijn uur is nog niet gekomen.

5Zijn moeder zei tegen de dienaars: Wat Hij ook tegen u zal zeggen, doe het.
6En daar waren zes stenen watervaten neergezet, volgens het reinigingsgebruik van de Joden, elk met een inhoud van twee of drie metreten.

7Jezus zei tegen hen: Vul de watervaten met water. En zij vulden ze tot aan de rand.
8En Hij zei tegen hen: Schep er nu iets uit en breng het naar de ceremoniemeester; en zij brachten het.

9Toen nu de ceremoniemeester het water geproefd had, dat wijn geworden was – hij wist niet waar de wijn vandaan kwam, maar de dienaars die het water geschept hadden, wisten het – riep de ceremoniemeester de bruidegom.

Jezus die fungeert hier als een soort bierenambulance, die komt aanrijden als de feestvreugde lijkt opgedroogd. Bij welke godsdienst heb je nu een verhaal als dit? Tot de dag van vandaag kunnen kerk en kroeg daarom op 1 plein bij elkaar samen staan.

Bij ‘echte’ moslims is niet alleen alcohol verboden. Maar ook muziek, zo vertelde de baardkapper die ik toen had. Meer dan wat kabaal dat lijkt op luchtalarm komt er niet uit de minaret. Terwijl de beste muziek uit de Westerse traditie juist van religieuze oorsprong is.

‘Het huis van mijn Vader tot huis van koophandel’
En meteen daarop lezen we over de heilige woede van Jezus, die ziet hoe de plaats van aanbidding, de tempel tot een commercieel theater is verbouwd:

13En het Pascha van de Joden was nabij en Jezus ging naar Jeruzalem.
14En Hij trof in de tempel mensen aan die runderen, schapen en duiven verkochten, en de geldwisselaars die daar zaten.

15En nadat Hij een gesel van touwen gemaakt had, dreef Hij ze allen de tempel uit, ook de schapen en de runderen. En het geld van de wisselaars wierp Hij op de grond en de tafels keerde Hij om.

16En Hij zei tegen hen die de duiven verkochten: Neem deze dingen vanhier weg, maak niet het huis van Mijn Vader tot een huis van koophandel.

Iedere religieuze instelling heeft geld nodig, en commercie in de zin van ‘eerlijke handel’ en ‘waarde voor waarde’ hoeft geen vies woord te zijn. Hoe kun je anders je rekeningen betalen? Mensen kunnen ook zo tegen je redeneren om je af te kunnen zetten, dat je al je kunde, talenten en tijd voor niks bij ze moet investeren met de claim ‘je doet het voor de Heer’.

Waarmee ze bedoelen ‘je doet het voor onze schrale afzettersmentaliteit’…

Maar geld is het middel, het mag nooit je hoofddoel worden, die afgod die Jezus De Mammon zou noemen. Op gezette tijden is er weer iemand nodig die er de bezem door haalt, die geen water bij de wijn doet. Omdat iets dat goed begon de neiging krijgt te corrumperen. Zie daarover ook Interessante Tijden TV de aflevering ‘is Het Kwaad teveel van het Goede’…

Gedenk uw sterfelijkheid
En zo geldt dat natuurlijk ook bij wijn en bier. Je mag er van genieten samen ter vergroting van de feestvreugde. Wijn werd zelfs het onderdeel van de christelijke avondmaalsviering. Maar het moet geen verslaving zijn, alsof je een alcoholinjectie of snuif neemt.

Het doel is de levensvreugde. Met elkaar in dankbaarheid vieren dat je ondanks alles, ieder met eigen frustraties en tegenslagen, er toch mag zijn, zie daarvoor ook het sombere boek Prediker.

Dat je leven mag, ondanks dat iedereen ‘fucked op in his own way’ is, wat de bijbel ‘zondaar’ noemt. Wees gewoon eerlijk, maskers af, hoopjes sterfelijkheid.

Dus heb een goede zondag met je dierbaren, die je gegeven zijn en die je ook zo kunnen ontvallen. De gewetensvraag: Moet je je hart uitspreken, met het risico dat je daar met de wijsheid achteraf spijt van krijgt?

Wie geen emotionele risico’s neemt kan toch ook nooit een werkelijke band opbouwen? Dan verlies je elkaar uit ‘beleefdheid’, verzwegen emotionele oneffenheden.

Of moet je dat juist kunnen doen en er op vertrouwen dat je in openheid later met elkaar altijd tot een vergelijk kan komen. Omdat je elkaar broederlijk moet bejegenen naar het gebod van Jezus ‘Heb God/Het Leven lief en heb je naaste lief als jezelf’?

Hoeveel witte leugens mag je opstapelen tot ze beginnen te rotten en te stinken onder de mantel der liefde?

Aan de andere kant: Ik heb veel geschreven en gezegd vroeger waarvan ik nu denk: Moest dat nu zo…Maar dan: Je staat toch niet stil in je leven en ontwikkelt je. Moet je die gepasseerde stations bedekken en uitwissen? Terwijl ze een noodzakelijke tussenstop waren om te komen waar je nu bent…

Zo ging het bestuderen van de Bijbel hier ook, je komt passages tegen waar je echt niks mee kan, die je van je geloof doen afvallen. Of je denkt ‘ach, die verzinsels en sprookjes’, het mag allemaal. Maar het is nooit het hele verhaal, het lezen van de Bijbel is nooit ‘af’.

Vergeet bij het verlaten van de weekpreek niet een duit in de collectezak te doen, en dank iedereen die mijn werk helpt mogelijk maken:

Donatie bedrag:

€

Doneren