“Lazarus, kom naar buiten…” (Johannes 11)

De antieke Statenbijbel, voortaan Iedere Zondag

Op de zondag geen profane boodschappen. Dan lezen we uit De Heilige Schrift, Het Boek waarop de Westerse beschaving duizend jaar lang was gebaseerd.

We vervolgen onze tocht door de evangelist Johannes. Daar lezen we vandaag het verhaal waarin Jezus doet wat God later bij Hemzelf doet: Een mens – Lazarus- uit zijn graf laten opstaan, die al vier dagen lag te rotten. 

Die daad van opwekking is een verwijzing naar eindtijd-profeet Daniël, zoals de ‘drie dagen’ voor Jezus gelijkaardige opwekking verwijzen naar de profeet Jona.

Ziekenzaal Aduard, vroeger Lazarette van Abdij

Lazarette
Iedereen die ooit dronken was tot het als een kermis in zijn hoofd tolde, die zal de naam Lazarus kennen. Dan ben je helemaal naar de tyfus. Je gaat je graf/bedje in, waakt later op als gebroken mens. Met een bak motorolie/zwarte koffie kom je dan langzaam tot de levenden.

Je zweert dat je nooit meer zoveel zal drinken. Maar je bekering tot De Blauwe Knoop duurt tot je denkt ‘ach, een klein drankje kan er best af’…Zo deed je dat als adolescent. De naam Lazarus is ook gebruikt als ‘Lazarette’, sterfhuis in medische zin. Op oude Friese graven zie je ook dat ze daar liggen in afwachting van ‘de jongste dag’.

De opstanding betreft de daadwerkelijke fysieke opwekking van je lichaam uit de dood. Daarom lagen dode voorouders met hun voeteneind Jeruzalemwaarts. Want bij het opstaan kijk je dan richting het Nieuwe Jeruzalem dat volgens de Openbaring en de profeten gevormd zou worden bij de ‘laatste dag’.

De ‘jongste dag’ is wat je ook vaak op 17de eeuwse graven ziet.

Lazarus wordt de broer van Maria (Magdalena) en Marta genoemd, die leven Bethanië vlakbij Jeruzalem. In Johannes 11 verricht Jezus daar zijn misschien wel meest lugubere wonder. Hij laat de broer van deze vrouwen uit zijn graf opstaan. Terwijl Lazarus daar al vier dagen dood in ligt, stinkt, en in staat van ontbinding is.

Fryslan Gothique

Op de laatste dag
De Evangelist Johannes zet de scène zo op, dat de omstanders van Jezus niets begrijpen van zijn bedoelingen. Hij zet ze in de normale wereld neer, van mensen die niet geloven in onwaarschijnlijkheden.

Zo komt het wonder nog wonderlijker over, opdat ook sceptische mensen moeten erkennen: Jezus is de ‘gezalfde’ (christus/messias) waarover de profeet Jesaja sprak.

21Martha nu zei tegen Jezus: Heere, als U hier geweest was, zou mijn broer niet gestorven zijn,
22maar ook nu weet ik dat God U alles wat U van God vraagt, geven zal.
23Jezus zei tegen haar: Uw broer zal weer opstaan.
24Martha zei tegen Hem: Ik weet dat hij zal opstaan bij de opstanding op de laatste dag.

Ook Martha is dus een normaal mens. Ze denkt dat Jezus in figuurlijke zin spreekt, en dat Hij niet letterlijk bedoelt wat Hij zegt…

Groningen Gothic Losdorp.

‘die slapen in het stof van de aarde’ (Daniël 12)
Martha gelooft dus niet dat Lazarus nu direct kan opstaan. Maar ze weet wel -volgens de Evangelist Johannes -wat de profeet Daniël ooit voorzag op die dag van het laatste oordeel. Dan lezen we net als in de Openbaring van Johannes over de strijdende engel Michaël:

1In die tijd zal Michaël opstaan, de grote vorst, hij die uw volksgenoten bijstaat. Het zal een benauwde tijd zijn, zoals er niet geweest is sinds er een volk is geweest tot op die tijd. In die tijd zal uw volk ontkomen: ieder die gevonden wordt, opgeschreven in het boek.

2En velen van hen die slapen in het stof van de aarde, zullen ontwaken, sommigen tot eeuwig leven, anderen tot smaad, tot eeuwig afgrijzen.

3De verstandigen zullen blinken als de glans van het hemelgewelf, en zij die er velen rechtvaardigen, als de sterren, voor eeuwig en altijd.
4Maar u, Daniël, houd deze woorden geheim en verzegel dit boek tot de tijd van het einde. Velen zullen het onderzoeken en de kennis zal toenemen.

Je ziet hier dus al welke functie Lazarus in dit verhaal heeft, als gestorven en weer opgewekte levende verwijzing naar de profetie van Daniël. Jezus heeft in de Evangeliën die zelfde apocalyptische functie, als gezant van God die het eindoordeel aankondigt. Hij zal Zelf als Lazarus opstaan.

De mooiste Groningen Gothic tot nu ligt dus in Slochteren

Meerdere gezalfden voorzegd door Jesaja
Ten tijde van die profetie van Daniël regeert de Perzische vorst Kores, die door Jesaja 45 al ‘mijn gezalfde’ genoemd werd. De Perzen zouden in het Midden Oosten de baas blijven, totdat Alexander de Grote ze zou overwinnen. Kores had afgerekend met de Babylonische overheersers, en dat vonden de Jesaja-profeten een goed ding.

We schreven daar al eerder over in de weekpreek van 15 oktober 2023:

1Zo zegt de HEERE tegen Zijn gezalfde ( = messias, christus in het Grieks RZ), tegen Kores, die Ik vastgrijp bij zijn rechterhand, om de volken vóór hem neer te werpen, en de lendenen van koningen zal Ik ontgorden; om deuren voor hem te openen, poorten zullen niet gesloten worden:

Het lijkt er dus op dat er in de traditie van de joden meer gezalfden konden opstaan. Zoals er ook meerdere eindtijden voor de Israëlieten waren. Immers, rond het jaar 700 BC verdwijnen 10 van de twaalf stammen in de geschiedenis dankzij de Assyriërs. Judea en hoofdstad Jeruzalem ontsnappen net aan totale destructie.

Dan vindt de eerste Jesaja-prediking plaats waarin een verlosser ‘geboren uit een maagd’ (Jesaja 13) opstaat. Geboren uit een jonge vrouw, door de kerk vertaald als ‘seksloze vrouw’.

De profeet Jesaja was niet 1 profeet, maar een verzameling profeten. De volgende Jesaja-prediking na Jesaja 30 vindt plaats als ook Judea verpletterd wordt en de eerste tempel in Jeruzalem wordt verwoest. Zo rond 586 BC, door de Babyloniërs.

Dan volgt voor de joden een tweede apocalypse, totale destructie uitgelegd als godsoordeel voor geloofsafval.

Jezus overwint de Dood, zoals Hij Lazarus terughaalde uit de dood

Niet sterven in eeuwigheid
Kortom: Sinds de Profeten als Daniël, Ezechiël en Jesaja is het jodendom-  het geloof van de enig overgebleven stam Juda-  doordrenkt met een verwacht eindoordeel met een Verlosser. Nooit waren zij sinds het jaar 700 BC nog een eigen natie die zelfstandig regeerde. Alleen de religie met eindtijdverwachting bond hen samen als identiteit, volk, wachtend op de Messias.

De Egyptenaren waren de baas, dan weer de Perzen en later de Romeinen. Vervolgens de Ottomanen (turken) Pas met hulp van de Engelsen kregen ze in 1948 een eigen staat.

Pogingen om van die bezetters los te komen lopen steeds op een ramp uit. Misschien dat daarom met Jezus het aardse koninkrijk werd ingeruild voor een hemels koninkrijk. Ergens in de toekomst, daar waar een levend mens niet kan komen. En hierop zien we Jezus inhaken

24Martha zei tegen Hem: Ik weet dat hij zal opstaan bij de opstanding op de laatste dag.
25Jezus zei tegen haar: Ik ben de Opstanding en het Leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al was hij gestorven,
26en ieder die leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven in eeuwigheid. Gelooft u dat?
27Zij zei tegen Hem: Ja, Heere, ik geloof dat U de Christus bent, de Zoon van God, Die in de wereld komen zou.

Jezus met houtworm

Lazarus kom naar buiten!
Vervolgens handelt Jezus dus naar de profetie van Daniël, als voorafschaduwing van een ultieme eindtijdprofeet die een dode kan opwekken tot eeuwig leven. Zoals God zal doen met Hem, en zoals de rechtvaardigen zullen opstaan uit het stof van de aarde bij Daniël:

39Jezus zei: Neem de steen weg. Martha, de zuster van de gestorvene, zei tegen Hem: Heere, hij ruikt al, want hij ligt hier al voor de vierde dag.
40Jezus zei tegen haar: Heb Ik u niet gezegd dat u, als u gelooft, de heerlijkheid van God zult zien?

41Zij namen dan de steen weg waar de gestorvene lag. En Jezus hief de ogen omhoog en zei: Vader, Ik dank U dat U Mij verhoord hebt.
42En Ik wist dat U Mij altijd verhoort, maar ter wille van de menigte die om Mij heen staat, heb Ik dit gezegd, opdat zij geloven dat U Mij gezonden hebt.

43En toen Hij dit gezegd had, riep Hij met een luide stem: Lazarus, kom naar buiten!
44En de gestorvene kwam naar buiten, gebonden aan handen en voeten met grafdoeken, en zijn gezicht was omwonden met een zweetdoek. Jezus zei tegen hen: Maak hem los en laat hem weggaan.

Nog een Groningen Gothic

Geloof en ongeloof voorzegd
Jezus laat zo dus zien, dat Hij kan doen wat bij Daniël is voorzegd, maar dan samengebald in één mens Lazarus. Juist dit finale, vrij lugubere wonder voor het Passcha/Pasen, dient dan als aanleiding bij de Evangelist Johannes (hoofdstuk 12 en verder) dat het Joods religieus establishment hem wil oppakken. Omdat ze bang zijn, dat iedereen Jezus zal gaan volgen en hun macht over mensen dan be-eindigd zou worden.

En ook die daad van ‘ziende blind en horende doof’ zijn valt tot de profeten terug te leiden. Wie dan na al het zien van alle wonderen nóg niet gelooft, die voldoet dan volgens Johannes 12 ook aan de profetie van Jesaja die stelde (6:9):

Toen zei Hij: Ga en zeg tegen dit volk: Luister voortdurend, maar u zult het niet begrijpen. Zie voortdurend, maar u zult het niet opmerken.

En de profeet Ezechiël 12, waarnaar Johannes in hoofdstuk 12 ook verwijst

Mensenkind, u woont te midden van een opstandig huis. Zij hebben ogen om te zien, maar zij kijken niet, zij hebben oren om te horen, maar zij luisteren niet, want zij zijn een opstandig huis!

….joodse begraafplaats Gorredijk

De Ziel is geen joods maar Grieks idee
De opwekking uit de dood van Jezus is dan het ultieme getuigenis bij Pasen (het feest waar de dood voorbij ging aan Israël’s eerst/eniggeboren zonen), dat Jezus de vervulling van alle profetische voorzeggingen is. Niet alleen kon Hij de Vader aanspreken om een ander mens uit de dood terug te halen, als ultieme krachtproef:

  • Zie ik ben Dé Profeet. Wie nu nóg niet gelooft die zal het nooit geloven, die hoort er niet bij. Ook de heidenen die wél geloven, mogen bij dit nieuwe verbond aanschuiven, áls ze maar willen geloven, zo voorzei Jesaja al.

Ook Zichzelf kan de Zoon van God dus – na een korte kater van drie dagen- weer tot leven wekken door de Vader. Een engel (Michael?) heeft dan zijn grafsteen weggerold. Voor het Eeuwig leven, dit keer, zoals door Daniël voor de eindtijd beschreven.

Conclusie: Het idee dat je een ‘ziel’ hebt die naar een soort geestelijke hemel zweeft wanneer je sterft, is niet een joods idee. Eerder Grieks-Romeins of Oosters, dat je als energie/geest samensmelt in een eeuwige energie, zwevend door die tunnel met Licht. Je dient als Lazarus op te staan uit het stof en opgewekt te worden, tot ‘eeuwig leven’ of ’tot eeuwig afgrijzen’ (Daniel 12).

Daarom worden joodse graven ook nooit geruimd. Nou, dat wordt nog een hele horrorshow…

  • Iets opgestoken van deze weekpreek? Doe dan bij het uitgaan van dit webhuis een duit in het collectezakje, en steun Interessante Tijden 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *