Op de zondag geen profane boodschappen. Dan lezen we uit De Heilige Schrift, Het Boek zonder welke er geen Westerse Beschaving was geweest. Vandaag op Bijbelsafari komen we aan bij hoofdstuk 20 uit de Apocalypse van Johannes.

Hier komen we Gog en Magog tegen, die samen met de legers van satan Israël/Jeruzalem zullen aanvallen in de Eindstrijd. In de Middeleeuwen werden deze twee figuren geassocieerd met tot het jodendom bekeerde Chazaren, steppevolken die in het Kaspische Zee-gebied woonden.

Nu zijn Gog en Magog de bewakers van bankiersstaatje City of London (City of London Corporation), die jaarlijks bij de Lord Mayor Show van stal gehaald worden bij een optocht.

Het Duizendjarige Vrederijk
Zoals vorige week beschreven is het bijbelboek Openbaring niet chronologisch geschreven maar cyclisch. De gebeurtenissen in Openbaring 20 volgen dus niet beslist op die van vorige hoofdstukken. Zo zagen we in Openbaring 12 al dat de satan- ook slang of draak genoemd- uit de hemel werd geworpen na strijd met Sint Michaël, waarna de grote eindstrijd op aarde begint.

De satan weet dan dat hij weinig tijd heeft. Ook zagen we al een periode van slechts 42 maanden waarin die eindstrijd zou plaatsvinden. Daarnaast zagen we in Openbaring 9 al het ‘beest uit de afgrond’, dat daar Abbadon genoemd wordt. Dat wordt uit de afgrond losgelaten nadat de vijfde engel op zijn bazuin blaast, staande voor het vijfde zegel.

Op een andere manier beschreven lijkt nu opnieuw het zelfde te gebeuren. Zo wordt in Openbaring 20 nu de satan eerst duizend jaar opgesloten door een engel met een sleutel. En daarna wordt hij losgelaten uit de afgrond voor de eindstrijd:

1En ik zag een engel neerdalen uit de hemel met de sleutel van de afgrond en een grote ketting in zijn hand.
2En hij greep de draak, de oude slang, dat is de duivel en de satan, en bond hem voor duizend jaar,

3en wierp hem in de afgrond, en sloot hem daarin op en verzegelde die boven hem, opdat hij de volken niet meer zou misleiden, totdat de duizend jaar tot een einde gekomen zouden zijn. En daarna moet hij een korte tijd worden losgelaten.

Dag en nacht gepijnigd in alle eeuwigheid
De satan wordt dus opgeborgen en weer losgelaten, nadat eerst de martelaren en heiligen samen met Christus/Het Lam (eigenlijk het ram) in een duizendjarig vrederijk regeerden. Iedereen die in ‘het boek des levens’ geschreven staat, en die het 666-teken van het beest niet ontving mag mee regeren:

4En ik zag tronen, en zij gingen daarop zitten, en het oordeel werd hun gegeven. En ik zag de zielen van hen die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus en om het Woord van God, en die het beest en zijn beeld niet hadden aanbeden, en die het merkteken niet ontvangen hadden op hun voorhoofd en op hun hand. En zij leefden en gingen als koningen regeren met Christus, duizend jaar lang

Dat zijn dus de mensen die met de eerste uit de doden opgestane, de Christus- mee opstaan. De overige doden blijven dood, tot de Eindtijd met haar eindstrijd aanbreekt. Wanneer God dan vuur uit de hemel zendt rekent Hij voor eeuwig af met de satan en de door de satan misleide mensen.

Die gooit Hij dan in een poel van vuur en zwavel om ze “te pijnigen in alle eeuwigheid.” Dat staat er letterlijk:

En zij zullen dag en nacht gepijnigd worden in alle eeuwigheid.

Gog en Magog om hen te verzamelen voor de oorlog
Die eindstrijd – inclusief de duivel die uitgaat om volken te misleiden- was ook al in eerdere hoofdstukken beschreven. Nu wordt daar heel summier een samenvatting van gegeven, ditmaal met toevoeging van Gog en Magog

7En wanneer die duizend jaar tot een einde gekomen zijn, zal de satan uit zijn gevangenis worden losgelaten.
8En hij zal uitgaan om de volken te misleiden die zich in de vier hoeken van de aarde bevinden, Gog en Magog, om hen te verzamelen voor de oorlog. En hun aantal is als het zand van de zee.

Die verwijzing naar Gog en Magog vind je eerder bij de eindtijdprofeet Ezechiël, die leefde in de tijd van de Babylonische ballingschap (zesde eeuw BC). Die beschrijft daar hoe volken uit het Noordoosten zich over Israël zullen verspreiden voor een militaire aanval.

Volgens Wikipedia zou de Franse theoloog Petrus Comestor in de twaalfde eeuw een verband leggen tussen Gog en Magog en de Chazaren. De eerste kruistochten waren geweest, en de Westerse christenen waren in aanrakening gekomen met dit steppevolk, verwant met de Hongaren/Magyaren. Dat volk zou zich in de tiende eeuw tot het Judaïsme bekeren.

Opmerkelijk dus, dat in de City of London – het financieel centrum van de wereld- jaarlijks een optocht plaatsvindt waarin Gog en Magog van stal komen. Die City heeft haar eigen bestuur, geleid door een Lord Mayor (niet te verwarren met de burgemeester van Groot Londen), Alaister John Naisbitt King. Een vrijmetselaar en bankier/investeerder. Het financieel hart zit gevestigd aan Old Jewry, het oude joodse getto van Londen

Het Boek des Levens
Hoe het ook zij, in Openbaring 20 vindt dan het Laatste Oordeel plaats. Iedereen die ooit gestorven was, zal worden opgewekt. Wie dan niet in ‘het boek des levens’ staat die sterft de tweede dood. Die gooit God dan in de poel van vuur en zwavel, samen met de dood zelf en het rijk van de dood.

12En ik zag de doden, klein en groot, voor God staan. En de boeken werden geopend en nog een ander boek werd geopend, namelijk het boek des levens. En de doden werden geoordeeld overeenkomstig wat in de boeken geschreven stond, overeenkomstig hun werken.

13En de zee gaf de doden die in haar waren. Ook de dood en het rijk van de dood gaven de doden die in hen waren, en zij werden geoordeeld, ieder overeenkomstig zijn werken.

Een verwijzing naar ‘het boek des levens’ vind je in de Bijbel als eerste in Exodus. Nadat Aäron, de broer van Mozes het volk verleidt om een Gouden Kalf te maken is JHWH woedend. Mozes gaat letterlijk de discussie met JHWH aan in Exodus 32:10. De Profeet kan Hem ompraten met beroep op het prestigeverlies dat JHWH zou lijden wanneer hij zijn eigen volk zou vernietigen uit wraak.

Er staat dan letterlijk dat JHWH berouw kreeg voor zijn vernietigende woede:

11Maar Mozes trachtte het aangezicht van de HEERE, zijn God, gunstig te stemmen, en zei: HEERE, waarom zou Uw toorn ontbranden tegen Uw volk, dat U met grote kracht en sterke hand uit het land Egypte geleid hebt?

12Waarom zouden de Egyptenaren zeggen: Met kwade bedoelingen heeft Hij hen uitgeleid, om hen in de bergen te doden en hen van de aardbodem te vernietigen? Laat Uw brandende toorn varen, en heb berouw over het kwaad voor Uw volk.

‘Schrap mij uit uw boek’
Door voorspraak van Mozes wordt JHWH ervan weerhouden om zijn eigen volk van Israël volledig te vernietigen. Mozes zegt dan letterlijk ‘als U dat doet, verwijder mij dan ook maar uit uw boek.”

Daarmee vervulde Mozes dus in het Oude Testament de rol, die Jezus voor de christenen zou vervullen: Als vrijpleiter van de Aanklager, The Accuser, die iedereen vernietigt die zijn Wil niet doet. Mozes gaat letterlijk een risico aan, door te stellen naar JHWH dat ‘als U hen doodt, doodt mij dan ook maar’.

Zoals Jezus later ook voor christenen, als zondaars die dat niet verdienden, aan het kruis zou gaan, om JHWH te pareren:

30En het gebeurde de volgende dag dat Mozes tegen het volk zei: Ú hebt een grote zonde begaan, maar nu zal ik naar de HEERE opklimmen. Misschien zal ik verzoening kunnen bewerken voor uw zonde.
31Toen keerde Mozes terug tot de HEERE en zei: Och, dit volk heeft een grote zonde begaan, want zij hebben voor zichzelf een gouden god gemaakt.
32Nu dan, of U toch hun zonde wilde vergeven! Maar indien niet, schrap mij alstublieft uit Uw boek, dat U geschreven hebt.
33Toen zei de HEERE tegen Mozes: Wie tegen Mij zondigt, zal Ik uit Mijn boek schrappen.

In de poel van vuur geworpen…
Bij de Apocalypse is er geen discussie mogelijk, het is wraak, geweld en vernietiging alom, en de uitverkorenen genieten van het toekijken naar die vergelding als pure sadisten. Zagen we eerder dat de zeven engelen met hun zeven zegels alle leven op aarde en in de zee vernietigden. Nu gaat ook de dood er aan, samen met alle mensen die niet vanaf het begin waren uitverkoren.

Zo eindigt Openbaring 20 dan met de vernietiging van iedereen die niet in dat boek des levens geschreven staat, samen met de dood:

14En de dood en het rijk van de dood werden in de poel van vuur geworpen. Dit is de tweede dood.
15En als iemand niet bleek ingeschreven te zijn in het boek des levens, werd hij in de poel van vuur geworpen.

Het leven zoals we dat kennen houdt dus op te bestaan.

Wie van jullie heeft de moed om tegen deze godheid te zeggen: Wanneer ik niet bij mijn dierbaren mag zijn, en U hen voor eeuwig wilt pijnigen, enkel omdat ze niet perfect zijn maar gewoon menselijk… Wanneer mijn beste vrienden geen ‘gristenen’ zijn, maar gewoon oprechte mensen, recht door zee.

Deel ik dan liever mijn lot met hen dan dat ik buig voor zo’n wezen als JHWH? Wil je door de hel gaan voor je dierbaren?

Zoals Mozes het lef had te zeggen tegen JHWH ‘schrijf mij maar uit uw boek weg, wanneer u mijn volksgenoten vernietigt’… Mozes hield van zijn volk, dat hij uit de slavernij leidde. In Exodus staat dat JHWH berouw kan krijgen, dus doordrongen kan raken van Zijn eigen imperfectie. Zou dat niet de voorwaarde zijn voor werkelijk Mededogen? Dat Hij in ons iets van Zichzelf leert zien?

• Heb een goede zondag

Donatie bedrag:

€

Doneren