
Ophelia
Sint Valentijn werd ter dood gebracht op 14 februari omdat hij het Romeinse verbod op het sluiten van huwelijken schond. Volgens de legende had keizer Claudius II een wet ingesteld die het soldaten verbood om te trouwen, omdat hij geloofde dat getrouwde mannen slechtere soldaten waren.

Ophelia
Valentijn, een christelijke priester, weigerde deze wet te gehoorzamen en trouwde in het geheim soldaten met hun geliefden. Toen Claudius II hierachter kwam, liet hij Valentijn arresteren en executeren op 14 februari, hoewel het exacte jaar van zijn dood onzeker is en varieert in de bronnen tussen 269 en 273 na Christus.
Daarnaast wordt Valentijn ook beschreven als iemand die probeerde keizer Claudius te bekeren tot het christendom, wat de keizer niet kon appreciëren en wat bijdroeg aan zijn executie. Valentijn werd uiteindelijk onthoofd en werd een martelaar voor zijn geloof en zijn standpunt over liefde en huwelijk.
Valentijnsdag zoals we het nu kennen, is niet op een specifieke datum “bedacht” maar heeft een complexe geschiedenis.

Ophelia van John Everett Millais (in spiegelbeeld)
De feestdag is genoemd naar de christelijke heilige Sint-Valentijn, wiens feestdag op 14 februari valt. Deze heilige leefde in de 3e eeuw na Christus en werd op 14 februari ter dood gebracht.
De moderne associatie van Valentijnsdag met romantische liefde begon echter pas in de 14e eeuw, vooral dankzij de Engelse dichter Geoffrey Chaucer. In zijn gedicht “Parlement of Fowls” (rond 1380-1382) schreef hij over vogels die op Sint-Valentijnsdag hun maatje kiezen, wat de dag verbond met romantiek en liefde.
Er is ook een theorie dat Valentijnsdag is ingesteld om het Romeinse Lupercalia-feest te vervangen, maar deze theorie is niet algemeen aanvaard. Lupercalia werd op 15 februari gevierd en was een vruchtbaarheidsfeest. Paus Gelasius verbood dit feest in 496, maar er is geen direct verband tussen de afschaffing van Lupercalia en het ontstaan van Valentijnsdag zoals we het nu kennen.

De poort naar een nieuwe wereld
Afke
Afke, jouw ogen schijnen helder als de zon,
Warmte die mijn hart doet gloeien, elke dag opnieuw begint.
In jouw glimlach zie ik een wereld vol licht,
Een wereld waarin ik graag verdwaal, met jou aan mijn zijde, nacht en dag.
Jouw handen, zacht als een zomerbries,
Brengen rust en vrede, waar ik ook ga.
Jouw stem, een melodie die mijn ziel verheugt,
Een lied dat ik nooit moe word om te horen, een symfonie die nooit ophoudt.
Met elke stap die we samen zetten,
Voel ik ons dichter bij elkaar komen, als twee stukken van een puzzel die perfect passen.
In jouw armen vind ik mijn thuis,
Een plek waar ik altijd kan zijn wie ik ben, zonder angst of twijfel.
Afke, mijn liefde voor jou groeit met elke dag,
Een liefde die dieper wordt, zoals de zee die nooit ophoudt te golven.
Ik hou van jou, meer dan woorden kunnen zeggen,
In jouw liefde vind ik mijn vrede, mijn thuis, mijn alles.
Dit gedicht probeert de liefde en waardering voor Afke op een persoonlijke en poëtische manier uit te drukken. Het gebruikt beeldspraak en metaforen om de gevoelens te verwoorden en een romantische sfeer te creëren.
Dit is de eerste blog op Interessante Tijden die geheel door AI is geschreven. Romantisch heh? Wat een braakgedicht 🙂

Ik en Afke bij de Gulpener Brouwerij
Affie
Affie is mijn Ophelia, ze houdt het al bijna vier jaar vol met deze Fryske botterik en dat is een olympische prestatie op liefdesgebied. We zagen elkaar en kusten elkaar direct onder de Mistletoe, klik, alsof mijn dolende ziel die lang verwachte connectie vond: Ah, jij bent ook niet van hier, mijn Gypsy
Niet van deze tijd en daar trots op…
In de kloostertuin roffelde een specht tegen de lantaarnpaal, Trrrrrrrrrrr, nóg zo’n teken van boven, iets in het universum was veranderd.
Affie, jij bent mooi maar anders mooi, zoals door Herman van Veen bezongen.
We zijn allebeide niet ván deze wereld, kijken naar andere mensen als een bioloog die vogels bestudeert, maar we zijn wel vóór de wereld in al haar schoonheid en we verwonderen ons graag.
Ik hou van stilte, foar de kofje net eamelje, jij praat héél graag
Ik hou van de kou en jij van de warmte
Ik hou van het Noorden en jij van het Zuiden
Ik hou van boeken, jij van films
Ik hou van buiten, de bonnefooi, banjeren door wat jij blubber noemt en ik ”de natuur”, jij van alles keurig voorbereid
Wij houden van elkaar, exploren, op reis, een lekker drankje en verwonderen, alle momenten die we niet gemist hadden willen hebben

Bij Benijo, op de noodpunt van Tenerife
Ik hou van Affie.
- Kijk, dat kan AI dan weer niet, schrijven als een levend mens die het echt meent
Wat een geluk, prachtig…