Weinig mensen weten dat Vietnam-oorlogspresident Lyndon Johnson in 1967 een date had met de Sovjet-premier Alexei Kosygin. Op de Glassboro Summit Conference van 25-27 juni zouden beide ‘vijanden’ elkaar ontmoeten. Er zou volgens Wikipedia niet veel bijzonders uit zijn gekomen, maar dat is onzin.

Uit naam van ‘het milieu’ en ‘wetenschappelijke samenwerking’ bestond met steun van Johnson en Kosygin namelijk al in 1966 een samenwerkingsproject tussen Cybernetici van de Sovjetunie én Amerikaanse systeemanalisten. Die vrijage zou uitmonden in het IIASA in Laxenburg (1972), de voorloper van klimaatpanel IPCC in 1988.

Dát instituut zou hét stille wapen voor geruisloze oorlogvoering tegen de nationale democratie bij uitstek worden, als voortvloeisel van 16 jaar onderzoek (sinds 1954) naar General Systems Theory van Kenneth ‘Spaceship Earth’ Boulding. De Sovjets noemden het eerlijk ‘cybernetica’- kunst van het regeren/dicteren. De Amerikanen zouden het ‘managementtheorie’ noemen.

Groen licht voor ‘groen’ instituut door militaire denktank Rand
Vanuit Amerikaanse zijde waren Henry Kissinger betrokken en Philip Handler van de National Academy of Science( NAS) Dat openbaar geheim kun je gewoon terugvinden op de webzijde van dat IIASA in Laxenburg. Daar lees je:

In 1966 American president Lyndon Johnson gave a rather remarkable speech — in the middle of the Cold War — in which he said it was time that the scientists of the United States and the Soviet Union worked together on problems other than military and space matters, on problems that plagued all advanced societies, like energy, our oceans, the environment, health. And he called for a liaison between the scientists of East and West.

Dus terwijl Operation Ranchhand Vietnam vergiftigde met Agent Orange, was ‘het milieu’ plots enorrum belangurijk, want zo kon de Deepstate van Amerika samenwerken met de Sovjetunie aan een post-oorlog wereld:

Johnson enlisted McGeorge Bundy, former adviser to presidents Kennedy and Johnson, to pursue the topic. One of the first things he did was to commission a report from the Rand Corporation, which was written by Roger Levien, the second director of IIASA. The report gave the United States a green light to go ahead.

Bundy also met the late Jermen Gvishiani, the deputy minister of the Soviet State Committee on Science and Technology — and he was delighted with the reaction.

Schoonzoon Sovjetpremier wordt voorzitter IIASA
Jermen Gvishiani was een cyberneticus voor het Sovjet Staatscomité voor Wetenschap en Technologie. Hij was niemand minder dan de schoonzoon van premier Alexei Kosygin. Hij zou voorzitter worden van het IIASA bij oprichting in 1972. Om het IIASA met de benodigde surveillancedata te voeren werd een nieuw verdrag tussen president Nixon en Sovjetpremier Podgorny gesloten in Moskou op 23 mei 1972.

Op de achtergrond was steeds Henry Kissinger actief, en Russell Train.

Toen spraken ze af om ook de dataverzameling voor zo’n instituut voor ‘systeemanalyse’ op te zetten, via Global Environmental Monitoring Systems. De Sovjet-klimaatwetenschapper Yuri Izraël zou van Russische zijde een belangrijke rol spelen bij die GEMS-overeenkomst. Toen het IPCC werd opgericht in 1988, werd Izraël daar Vice-voorzitter tot 2008.

Dus op het hoogtepunt van de Koude Oorlog en terwijl er voor ijstijden werd gewaarschuwd, maakte de elite achter de schermen zich al op voor een post-oorlog-narratief: Global Warming.

Wat nu van belang is, dat is dat zowel de Sovjets als de Amerikanen al sinds de jaren ’50 werkten aan systeemanalyse. De Amerikanen zouden dat met de econoom Kenneth Boulding economisch inkleden als ‘managementtheorie’. De Russen waren eerlijker, ze noemden het Cybernetica, naar Plato’s Kybernes, dat ‘kunst van het regeren’ betekent.

General Systems Theory leidt tot ‘Spaceship Earth’ (gesloten systeem)
Die discipline van Cybernetica was afgeleid van wapentechnologie in de Tweede Wereld Oorlog. Bijvoorbeeld hoe je berekent waar een bommenwerper vliegt, zodat je afweergeschut kunt richten op de plek waar de bommenwerper vliegt wanneer je kogels daar aankomen. Dat heet ‘adaptief management’, dus steeds je doel aanpassen bij de veranderende omstandigheden via feedback-loops.

Die rekentechnologie wilde men vervolgens ook toepassen in vredestijd, en wel op alle mogelijke disciplines denkbaar, van economie tot ecologie. Vanuit de Amerikaanse academieburelen zou Kenneth Boulding (en Ludwig von Bertalanffy) hier de pionier zijn in 1954. Die publiceerde in 1956 zijn artikel ‘The Skeleton of Science’ …

Dat werk was gefinancierd door…hoe verrassend… The Rockefeller Foundation.

De aanname onder zijn werk is dat alle sferen in de maatschappij, economie en natuur op de zelfde wijze in een rekenmodel zijn te vangen. Alsof waren ze deel van één gesloten systeem, met daaronder allerlei subsystemen. Precies dus het werk dat het IIASA zou volvoeren.

Boulding zou die bewering uit General Systems Theory in 1966 een ‘groen’ randje geven: Spaceship Earth: De aarde is een gesloten systeem dus moeten vrijheid en vrije markt beknot worden. En hij zou een actieve rol vervullen als onderzoeker bij het IIASA. Ook zou hij zich vanuit zijn systeemtheorie richten op ‘peace studies’ met zijn vrouw Elise Boulding.

Precies in lijn met de pretenties dus van Lyndon Johnson in 1966 en later in 1972 Richard Nixon.

Input-Output-Analyse
Boulding zijn geestverwant Wassily Leontief – ook betrokken bij het IIASA- zou vervolgens de zogenaamde input-output-analyse ontwikkelen. Die werkte- alweer gefinancierd door de Rockefeller Foundation- aan Harvard University aan die methodiek. Zoals ‘Silent Weapons’ vermeldt, begon de ontwikkeling van dat stille wapen aan…. Harvard University in 1948. Stom toeval complotgekkie!

Dat Input-Output-rekenwerk werd in combinatie met General Systems Theory de grondslag van ‘adaptief management.’ Je fabriceert een ‘wereldmodel’ met subsystemen, Economie, Ecologie, Sociaal Domein ( oftewel People Planet Profit!!), dat je met data voedt uit mondiale monitoring. (GEMS!)

En vervolgens- naar de kunst van de cybernetica- kun je voorspellen waar ‘de wereld’ naar toe gaat/moet gaan met dat model.

Precies zoals de Club van Rome zou doen met World 3 in Grenzen aan de Groei, (1972) nóg zo’n Rockefeller-baby. Leontief kreeg voor die hoogmoed in 1973 een Nobelprijs voor de Economie. Dat is drie jaar nadat Jan – RIO- Tinbergen in dat zelfde gesloten systeemdenken werd beloond met een Nobelprijs.

Komen we nu terug op mijn blog van gisteren over Stille Wapens voor Geruisloze Oorlogen uit het ultieme complotboek ‘Behold a Pale Horse’ (1991) van William Cooper. Het memorandum beschrijft daar een methodiek, om de economie te modelleren naar analogie van een elektrisch systeem. Vervolgens zou je op basis van dat model ook de economie en dus de gehele maatschappij kunnen aansturen.

Begint al een belletje te rinkelen?

Dat memorandum zou in 1979 zijn gevonden. Dat stille wapen zou in 1954 zijn gelanceerd, bij de start van de Bilderberg Groep. En er zou- aldus ‘stille wapens voor geruisloze oorlogen’- in 1966- dertien jaar eerder al een onthulling over dit wapen zijn gepubliceerd.

Systeemanalyse = stil wapen voor geruisloze oorlog
De kern van het blog gisteren over ‘Silent Weapons’ was: om Oorlog te voorkomen als inductiemotor achter ‘currency’ in het monetair stelsel, moet je andere vormen van geldverkwisting vinden. Zoals ‘het milieu’ en een open cheque voor een uitdijend sociaal vangnet.

Of dit document uit het complotboek ‘Behold, a Pale Horse’ nu ‘echt’ is of niet doet er niet toe. Wat belangrijk is: De inhoud, wat staat daar in? En herkennen we daar de IIASA misschien in terug en het grondwerk van de eerste systeemanalysten? Ja!

Want hier staat namelijk dat in iedere discipline van het leven en de wereld de zelfde modelleerbare wetmatigheden gelden, volgens de opvattingen van Kenneth Spaceship Earth Boulding. Een model voor elektriciteit is op te delen in drie modeleerbare componenten

1. Opslag van elektriciteit
2. Geleiding van elektriciteit
3. Stroming van elektriciteit door die geleider, opgewekt via inductie (magneet)

En zo is ook de economie- alsof je Kenneth Boulding aan het woord hoort- op te delen in drie subsecties

1. Kapitaal (onder te verdelen in natuur, de regering die de geldpers beheerst en normaliter niet meer bijdrukt dan het BBP opbrengt)
2. Goederen (dus wat consumenten als ‘producten’ beschouwen)
3. Diensten (dus menselijke activiteit, de populatie, die je kunt opdelen in huishoudens en overheden)

Stille oorlogvoering tegen…het eigen volk
Eenmaal in een model verpakt, en gecorrigeerd met ‘input-output-analyse krijg je dus een model om via ‘de economie’ de maatschappij te controleren. One Ring to Rule them All, de Steen der Wijzen. Komen we nu The Guardian. Toevallig pakken zij op 15 maart ‘Silent Weapons for Quiet Wars bij de kop.

Dat complotboek zou hebben geleid tot de Witte Huis bestorming en Q-Anon, en wie dit dus leest is gekke complot-Henk die door Keir Starmer opgesloten moet worden. Ach ja, die ‘kwaliteitskranten’…Blijf binnen de lijntjes anders schelden we je uit: Nepnieuws! Je bent bij The Guardian enkel respectabel burger wanneer je honderden miljarden euro’s wilt uitgeven aan oorlog tegen Rusland en wanneer je duizenden miljarden euro’s door het klimaatputje wilt spoelen…

..als inductie voor de currency van The City.

Volgens hen zou ‘Silent Weapons’- inderdaad correct- verwijzen naar een ander boek dat het zelfde mechanisme uitlegde: dat oorlog en geldverspilling nodig zijn voor currency in het geldstelsel. Dat was het boek ‘Report from Iron Mountain’ van Leonard Lewin. Dat werd gepubliceerd in…1966, dus in het jaar dat President Johnson de Sovjetpremier uitnodigde om te tafelen over de oprichting van de IIASA.

Je mag er van The Guardian niets van geloven, want ‘satire’; Maar…Voor ‘satire’ zat Lewin er in die tijd wel akelig accuraat dichtbij. Het als satire gebrachte rapport stelt dat geldverkwisting voor ‘milieu’, maar ook terrorisme kunnen dienen als vervanging van oorlog, bij het op gang houden van de economie.

Laten we daar ook Tinbergen zijn Noord-Zuid-Currency van Ontwikkelingshulp aan toevoegen uit RIO. Na vijftig jaar en honderden zo niet duizenden miljarden euro’s steun zitten alle Afrikaanse landen nog steeds voor 10 procent van hun BBP aan het Westers infuus. Dat meldt The Economist.

Dus de hele werkelijkheid is 1 grote satire daarop, wanneer het wereldbeeld van The Guardian correct is. Of beter gezegd: De wereld is gekker dan je dacht. Wanneer je van ‘kwaliteitskranten’ tenminste nog mag denken…

• Steun ons fantastische onderzoeksproject naar de historie achter de machtsgreep door systeemanalisten met je bijdrage. Het mondt uit in een rapport voor De Groene Rekenkamer, dat op 1 mei zal verschijnen

Donatie bedrag:

€

Doneren