Terwijl wetenschappers stelden dat klimaattoekomst voorspellen nog moeilijker is dan het weer een dag vooruit voorspellen, stond in oktober 1978 bij de Verenigde Naties (UNEP) en Amerikaanse regering al vast: Er moet een wereldklimaatprogramma komen dat tegelijk de impact op de economie en het sociaal verkeer voorspelt.

Oftewel: De Natuur moet fungeren als knop om economie en sociaal verkeer te transformeren voor ‘The Common Good’ volgens Kenneth Boulding’s General Systems Theory. (Spaceship Earth 1966)

Net als het IPCC-klimaatpanel tien jaar later, diende en dient dat programma dan ook geen wetenschappelijk doel maar een politiek doel. Een club academici krijgt een baantje om met geleerde titels sociale autoriteit te geven aan massieve kapitaaloverdracht en landjepik: negentig duizend miljard dollar voor 2030, aldus de Wereldbank en Mark Carney (Bank of England).

Eerste Wereld Klimaat Conferentie onder dik pak sneeuw (1979)
Neem niks van mij aan. Je kunt het zelf nalezen in het World Meteorological Bulletin van april 1979. Daarin wordt ook verslag uitgebracht van de eerste Wereld Klimaat Conferentie die in februari werd gehouden in Genève.

Op bladzijde 118 lees je met welke opdracht het wereldklimaatprogramma van start gaat, na sessie in ondermeer (het onder communistisch schrikbewind levende Praag) en Washington DC. Hier staat bij het World Climate Programme-mandaat, dat wetenschap zelf niet het doel is maar de politieke implicatie van modellenbakkerij, namelijk ‘beleidsmakers helpen bij besluitvorming’:

Een alinea verderop vinden we de blauwdruk van General Systems Theory terug, de drie componentenbenadering uit economische theorie gebaseerd op de analogie van een elektrisch circuit van Kenneth Boulding (Spaceship Earth 1966):

1. Natuur ( geosfeer en biosfeer, kapitaal uit het economosch systeem en opslagcapaciteit in het elektrisch systeem)
2. Economisch goederenverkeer (de weerstand/geleiding in het elektrisch systeem, ‘veerkracht’ heet dat in ecologie)
3. Sociaal verkeer( diensten, de stroming van kapitaal/energie door het elektrisch circuit)

Beleid is hier de ‘inductie’ waarmee je de stroming van kapitaal en goederen door het systeem uitlokt en manipuleert. Welke analogie herkent de geïnformeerde lezer hier? Goed zo! Triple P:

1. Planet,
2. People
3. Prosperity/profit (de winst voor miljardairs die de Westerse middenklasse leegzuigen)

New Deal, Green Deal
General Systems Theory is de leider, het plannen van een oorlogseconomie die je manipuleert via monetair beleid van centrale banken volgens de economische theorie van John Maynard Keynes. (New Deal, nu ‘Green Deal’ geheten)

Klimaatwetenschap hangt er slechts als karretje achteraan. Waarom weet ik dat zeker. Omdat je op bladzijde 94 kon lezen van het hoogste wetenschappelijk niveau, dat ze geen bal weten van klimaat. Laat staan dat ze ook maar enige accurate voorspelling kunnen doen, omdat het nog moeilijker is dan het weer een dag vooruit voorspellen.

Dat zal ook nooit kunnen.

Hoe kun je immers een klimaatmodel maken, waarmee je tot in het jaar 2100 het gedrag van tien tot de 46ste aan moleculen voorspelt. Geloof me niet op mijn woord. Lees het zelf, in de bijdrage van MK Thomas, voorzitter van Cosamc (WMO commissie voor speciale toepassingen van meteorologie en klimatologie):

De vraag waarom ze beslist dat klimaat moeten voorspellen, die wordt weliswaar geframed als ‘het publieke goed’. Maar MK Thomas stelt vast dat ‘ondanks alle aandacht in de pers voor klimaatverandering’ er vanuit publiek, bedrijfsleven en nationale overheden geen enkele vraag was naar de WMO haar wereldklimaat-diensten:

World Climate Propaganda Commission
De aanzet voor die ongein kwam dus niet vanuit een publieke vraag. Die kwam topdown, vanuit een kleine elite. Startpunt was de Unesco Biophere Conferentie van 1968.Toen werd voorgesteld om een groot onderzoek te doen naar de ‘verstoorde CO2-balans.’  Precies volgens General Systems Theory, moet er dus gekeken worden naar hoe het systeem reageert op een ‘ongelijkheid’.

Vanaf dag 1 lag dus de denkrichting al vast. Die Unesco-opdracht kwam voort uit een allereerste primitieve modelstudie vijf jaar eerder. In 1963 financierde Lawrence Rockefeller de eerste CO2-klimaatstudie, die al ‘voorspelde’ dat de wereld zou vergaan tenzij…

Tegelijk in 1963 richtte de World Meteorological Organisation van de Verenigde Naties de World Weather Watch (WWW) Gobal Observing System op.

Er moest dus meer gezag gefabriceerd worden voor de stelling, dat ‘klimaatverandering’ (oftewel global governance voor herstel van een ‘onbalans’, ‘ongelijkheid’) allesbepalend moet zijn bij iedere beslissing die natiestaten maken.

Het klimaatprogramma begon dus niet vanwege een vraag vanuit de wetenschap, noch vanwege een vraag vanuit bedrijfsleven, publiek en natiestaten. Dus wie vroeg wel om dat World Climate Programma? De zelfde kliek die onder Richard Nixon op 23 mei 1972 al een millieupact sloot met de Sovjet Unie.

De zelfde kliek die de Sovjetwetenschapper Yuri Izrael tot vice-voorzitter van het IPCC zou maken, en  tot vice voorzitter van de World Meteorological Organisation. De zelfde kliek die De Markt en Marx na de val van de muur wilden verenigen

Trisectoral Networks, The Third Way, Third System
Die WWW-(world weather watch Global Observing System) sessies in Washington DC in 23-26 oktober 1978 vonden plaats op uitnodiging door het hoogste regeringsniveau, zo lees je in dit WMO-bulletin. Dat was tijdens het presidentschap van Jimmy Carter, die van 1973 tot 1976 lid was van David Rockefeller’s Trilateral Commission.

Carter zouden we later weer tegenkomen, samen met Klaus Schwab, in de adviesraad van het Global Public Policy Project. (1999)

Dat project van de Wereldbank zou het nieuwe bestuursmodel voor de 21ste eeuw op de rails zetten: Een regering door publiek-private partnerschappen met ngo’s die de stem van de representatieve democratie vervangen voor The Public Good: zoals de elite dat zelf definieert voor onze bestwil.

Zo ontstond het publiek-private partnerschap tussen de Verenigde Naties en het WEF

Trisectoral Networks noemde de Wereldbank-econoom Wolfgang Reinicke dat, in zijn studie over ’the future of global governance’. (2000)

Tony Blair zou het twee jaar eerder The Third Way noemen (1998) voor de Fabian Society. Jan Pronk, Jan Tinbergen en hun maatje Maurice Strong (oprichter van de UNEP in 1972, bestuurder bij de Rockefeller Foundation, Petrocanada en WWF)  zouden het in de jaren ’70 al Third Systems noemen: meer macht voor ngo’s, die propaganda maken voor het losweken van een kapitaalstroom van ‘noord’ naar ‘zuid’.

Zie hier zelf.

De plannen voor het verbouwen van een vrije markteconomie naar een centraal geplande wereldeconomie waren op 1 mei 1974 al afgekondigd. Het politieke doel was er VOOR de Wereldklimaatconferentie, die wetenschappelijk krediet moest geven aan het idee: Gebruik de Natuur (geosfeer, biosfeer) voor het manipuleren/’transformeren’ van het economische en sociale verkeer (de noösfeer):

Reshaping the International Order
Maurice Strong was toen directeur van de UNEP (tot 1975), de milieutak die deze hele klimaatttrein lostrok voor Reshaping the International Order (RIO): Het losweken van een publieke kapitaalstroom van ‘noord’ (rijk) naar ‘zuid’.(arm) Oftewel het volgens General Systems Theory balanceren van een vermeende ‘ongelijkheid’, via inductie (beleid ontwikkelingshulp)

Daartoe had de Verenigde Naties op 1 mei 1974 al een gelijknamige resolutie aangenomen.

Klimaat werd voor die kapitaalstroom de andere component.

Via klimaatbeleid (inductie) opgesteld in RIO (…)de Janeiro in 1992 komt een kapitaalstroming op gang, via de Global Environmental Facility (de eerder door Edmund de Rothschild voorgestelde Habitatbank) en het Green Climate Fund.

93 duizend miljard dollar nodig voor 2030
Daar is dankzij de Wereldbank en de Europese Investeringsbank een City Climate Finance Gap fund bij gekomen. Die willen liefst 93 duizend miljard dollar voor 2030 losweken bij publieke instanties en bedrijfsleven in vooral Duitsland (het Duitse Ministerie voor Economie en Klimaat is partner) om steden in Afrika ‘klimaatslim’ te maken:

Many developing countries are urbanizing faster than at any point in history. Africa’s urban land cover is predicted to increase by 700% between 2000 and 2030.

As many cities and local governments take steps to become low-carbon and climate-resilient, they face barriers in accessing finance as well as difficulties in planning and project preparation, due to insufficient capacity or resources — particularly in the early stages of the project cycle.

An estimated $93 trillion of sustainable infrastructure needs to be built by 2030, and up to $4.5 trillion will be for project preparation.

En dat is niet jantjepietje die het zegt.

Dit getal werd eerder al genoemd (2016) door de vertrekkende baas van de Bank of England, Mark Carney. Nu kom dit van de Wereldbank en de Duitse regering, die haar eigen middenklasse verder wil leegzuigen uit naam van ‘het klimaat’.

C40 cities is in 2005 gestart door de Londense burgemeester Ken Livingstone. (Labour) Die was eerder door neoliberaal/derdewegmarxist Tony Blair uit de partij gezet, maar in 2004 weer in genade aangenomen. Livingstone’s club krijgt nu geld van miljardairs als Bloomberg en de Rockefeller Foundation, als dank voor het in de pas lopen van The Third Way.

Klimaatwetenschap is kwakwetenschap voor politieke manipulatie
Conclusie: Klimaatwetenschap is nooit wetenschap geweest. Het is ontstaan als vraag vanuit de wereldelite op het hoogste Amerikaanse regeringsniveau. Denk aan de Rockefeller-dynastie en hun lakeien als Russell Train en Henry Kissinger, hun presidenten Lyndon Johnson en Richard Nixon.

Nixon sloot met de Sovjetunie een milieupact in 1972 om twee economische systemen, Karl Marx en De Markt met elkaar te verenigen onder 1 schijnbaar politiek neutrale paraplu: Ecologie, systeemdenken. Alle aandacht ging toen naar ontwapening (SALT) maar ‘milieu’ zou veel belangrijker blijken bij de oost-west-fusie.

Dat ‘huishouden van de natuur’ moet door topdown planners van de Wereldbank in haar ‘natuurlijk evenwicht’ gebracht worden door de Westerse middenklasse leeg te zuigen. Voor The Common Good, het gemeenschappelijk goed zoals dat door ngo’s als WWF in media verkocht wordt, als ‘groene’ vervanging van De Partij bij het communisme.

Op 1 mei kun je er alles over lezen bij De Groene Rekenkamer. Steun mijn onderzoek daarvoor met een bijdrage klein of groot:

Donatie bedrag:

€

Doneren