Klingel klingel, beeehh, klingel

We logeren even bij kennissen op de Lasithi Hoogvlakte (Kreta), een Mediterraan-groen landbouwgebied, waar de landbouw zelf tegelijk ook de natuur is. Van het woord ‘bi o di ver si teit’ hebben ze hier nog nooit gehoord, maar misschien is het landschap hier daarom zo afwisselend.

Mediterrane eiken die eeuwen hebben doorstaan, olijfbomen, Johannesbroodbomen, overal vogelgezang op mijn ochtendwandeling, landbouwveldjes omzoomd met wilde bloemenranden.

Er komt geen technocraat, centrale planner of natuurontwikkelaar aan dit landschap te pas, maar enkel een veelheid van verschillende voedselproducenten, die het op zijn elfendertigste lijken te doen. Allemaal verschillende veldjes met een eigen gewas, bloeiend dankzij irrigatie van (smelt)water uit de bergen.

Het Agios Konstantinos Klooster lijkt gebouwd rondom een eeuwenoude mediterrane eik

De schaapskudde wandelt hier klingelbellend over de weg, plukken gras uit de berm knagend om dan weer klingelend verder te gaan. Zo wordt de Souflaki en Lamsspies hier gemaakt, de schapen- en geitenmelk voor de kaas, en het vlees dat uit het eten van gras ontstaat door moedertje natuur.

Verderop bij Zorbas konden we voor 35 euro een complete maaltijd voor twee personen krijgen met Griekse salade, de beste Feta, Lamsspies en Souflaki. De benzine is hier wel net zo duur als in Nederland. En de Griekse bureaucratie lijkt geld nodig te hebben, zodat ze overal belastingen ophoogden sinds afgelopen jaar.

Vanochtend werden we letterlijk wakkergeschud, er was een aardbeving van 5,5 op de schaal van Richter. Apart om een keer mee te maken.