Naast mijn hoofdwerk www.lieverdooddanslaaf.com over de Friezen als het wortelvolk van Nederland en hun historische vrijheidsdrang/anarchisme, zou ook Shoreh Feshtali haar autobiografie ‘Gesluierde Jaren’ verplichte lesstof moeten worden op alle middelbare scholen. Na Ayaan Hirsi Ali hebben we nu Shohreh Feshtali, die een veel groter internationaal podium verdient om ook haar boodschap voor het voetlicht te brengen: Bevrijd Iran van de Islam-tiran!

Gesluierde jaren zijn een liefdesgeschiedenis in een land waar liefde, muziek, dans en vreugde verboden zijn. En een Iranese Liever dood dan Slaaf-oproep van een intelligente en moedige vrouw die weet wat een ziek regime kan aanrichten.

Zelfs bellen met je meisje/vriendje is al verboden, in een land waar vrouwenhaat als religieuze deugd wordt gepredikt, en waar man en vrouw continue anderhalve meter afstand moeten houden, op straffe van executie.

Alle begrip verdampt voor een religie als de Islam, de Shariah en de Hadith nadat je deze pageturner door sjeest.

Ik ben nu na twee uurtjes op twee derde, het boek is als filmscenario geschreven (dat zeker in het Engels/in Amerika verfilmd moet worden) en je krijgt een prachtig beeld van leven onder het Islamofascisme door de ogen van een tienermeid die met moedige geestverwanten plezier in het leven wil hebben. Maar dat mag niet van de Shariah. Wat een ziek en vrouwvijandig geloof…

…en dat hoef je niet te zeggen alsof je feminist bent.

Wij hebben het hier in het Westen wel eens wat overdreven met al dat vrouwvriendelijke gedoe. En dat opgelegde wereldbeeld kan je ook als man in de omgang met vrouwen juist een handicap geven. Je kunt er ’te aardig’ voor zijn, en dan gaan ze je juist minachten.

Zo vriendelijk zijn ze nu ook weer niet altijd, dat rancuneuze en alles in het persoonlijke trekken. Niet alle man-vrouw-verschillen pakken kortom beslist uit in het voordeel van de vrouw. Bij ons slaan we door in manvijandigheid.

Dat gezegd hebbende…Pffff, welke gefrustreerde masturbeer van een vent heeft de Shariah en de Hadith opgesteld. Hoe bang moet die voor vrouwen zijn geweest en hoe boos op het leven, zodat je anderen ook alle vreugde wilt ontzeggen…

Feshtali leefde in haar tienerjaren en twintigers onder het Islamofascistische regime in Iran. Vóór de Islamitische revolutie van 1979 was dit vroegere Perzië nog een vrij land, waar mensen op aan ons gelijke wijze konden leven. Zij kreeg daar nog een staartje van mee, tot ze in een streng islamitische stad moest wonen met haar vader die een hoge overheidsfunctie had.

Dat was enkele jaren nadat Ayatollahs aan de macht kwamen. Net als bij Corona hier ging iedereen met dat regime en haar bizarre maatregelen mee. Stelselmatige indoctrinatie en herhaling van Islamofascistische ideologie laat mensen er vanzelf in meegaan.

Sterker nog, je kreeg verklikkers die je bij de Islampolitie aangaven wanneer je als meisje en jongen openlijk op straat bij elkaar was gezien. Want dat mocht niet, je kunt dan zweepslagen krijgen. Openbare straffen en ook executies blijken in Iran aan de orde van de dag, op basis van het vergrijp genaamd ‘liefde’…

Alles dat wij normaal en vanzelfsprekend vinden – en wat we in Coronatijd plots moesten missen- is daar standaard verboden. Zang, muziek en dans zijn ‘Haram’, onrein en dus verboden, iets waarvoor Allah je na de dood zal straffen.

Dus moesten jongelui in het geniep zorgen dat ze elkaar konden ontmoeten, stiekem muziek luisteren, stiekem drankjes regelen en er een compleet schaduwleven op na houden.

Haar boek beschrijft de moed en creativiteit van vrijheidsgezinde Iraniërs die zo een schaduwleven er op na wilden houden om het leven te mogen vieren, ook als dat ze de doodstraf kon opleveren, met openbare executies waar mensen verplicht naar moeten kijken, dus zeg maar Coronatijd vermenigvuldigd met factor tien.

Een aanrader voor iedereen die zich in Coronatijd hier braaf aan de meest absurde regels hield. Om zich te wapenen tegen een virus dat extra actief werd na een Persconferentie.

Een virus dat kon klokkijken, dat ineens uit het niets de ouderwetse griep deed verdwijnen totdat het op politiek commando weer in de griep veranderde, en de Oekraïne-vlagjes uitgingen. Je deed het niet voor een ander, je deed het voor je eigen angst. En Angst is een slechte raadgever.

Koop dus haar boek en lees het in 1 keer uit, zonder ophouden. Na Ayaan Hirsi Ali hebben we nu Shohreh Festali, die een veel groter internationaal podium verdient om ook haar boodschap voor het voetlicht te brengen: Bevrijd Iran van de Islam-tiran! In plaats van dat je tegen Israël aantrapt, of zelfs met een Arabische opstandvlag gaat lopen om te roepen dat Hamas eigenlijk de baas hoort te zijn.

En koop natuurlijk mijn eigen hoofdwerk, www.lieverdooddanslaaf.com, hoe we Friesland kunnen bevrijden van Woke-Den Haag met een Timmermans/Halsema-kabinet op komst

Donatie bedrag:

€

Doneren